Δηλαδή μόνο όσοι εκπαιδεύουν σκύλους επ' αμοιβή ξέρουν να εκπαιδεύουν;
Σάκης Β θα γνωρίζεις πως υπάρχουν εξαιρετικοί εκπαιδευτές επαγγελματίες (απ' αμοιβή) όπως και παντελώς άσχετοι που νομίζουν ότι κατέχουν κάτι, είδαν φως και μπήκαν (για την αμοιβή). Όπως υπάρχουν και πολλοί που νομίζουν πως με κόλπα, αμάθεια ή ημιμάθεια, παλιομοδίτικες δοξασίες, αβάσιμα αποφθέγματα κλπ κλπ πιστεύουν πως είναι ικανοί να εκπαιδεύσουν σωστά και ολοκληρωτικά τον σκύλο τους. Νομίζουν. Στην πραγματικότητα παίρνουν το 30-40% των φυσικών προσόντων των σκύλων τους. Αν είναι τυχεροί να ζουν σε περιοχή πλούσια σε θηράματα άντε να πάρουν το 50-60%, με την διαφορά πως αυτοί είναι απόλυτα ικανοποιημένοι γιατί και αυτό το 50-60% τους είναι πολύ. Θα πρέπει όμως να μάθεις πως υπάρχουν και κάποιοι, λίγοι μεν, αλλά πολύ καλοί δε, στο να εκπαιδεύουν σκύλους απλά και μόνο για την ικανοποίηση να "φτιάξουν" ένα σωστό σκύλο.
Έχουν επενδύσει χρόνο και χρήμα, έχουν παρακολουθήσει εντός και εκτός Ελλάδας μαθήματα, σεμινάρια, έχουν δουλέψει εκατοντάδες ώρες δίπλα σε καταξιωμένους εκπαιδευτές και όλα αυτά για να έχουν τους δικούς τους σκύλους σωστούς.
Το να πει κάποιος κάτι και να δείχνει σίγουρος, δεν σημαίνει πως θα τον πάρουν οι άλλοι στα σοβαρά. Όσο μεγαλύτερη ανακρίβεια λέει τόσο η σιγουριά του φανερώνει την πλήρη άγνοια του.
Επί του θέματος της εκπαίδευσης. Όσα είπε ο Γιώργος είναι πέρα για πέρα σωστά, μπορεί να μη τα περιέγραψε επακριβώς αλλά η ουσία είναι σωστή. Υπάρχουν μέθοδοι εκπαίδευσης φαινομενικά χωρίς καθόλου φόρτιση, λέω φαινομενικά γιατί μπορεί να μην υπάρχει οποιασδήποτε μορφής και βαθμού καταπίεση υπάρχει όμως η "μαθησιακή φόρτιση" γιαυτό κάθε άσκηση τελειώνει με αποφόρτιση, όπως, και στο μέσον της άσκησης αν διαπιστώσουμε πως ο σκύλος εκπέμπει σήματα ηρεμίας θα τον αποφορτίσουμε αμέσως.
Το ποιες είναι αυτές οι μέθοδοι, το πως τις εφαρμόζουμε, τι είναι τα σήματα ηρεμίας και πως τα εκμεταλλευόμαστε, και το τι σημαίνει αποφόρτιση κλπ είναι γνώση και εμπειρία ΔΕΝ είναι "θεωρίες", δεν είναι δύσκολα, ΔΕΝ χαλάνε τον σκύλο. Απλά πετυχαίνουμε να πάρουμε όσο το δυνατόν περισσότερα από τα γενετικά προσόντα του σκύλου σε σύντομο χρονικό διάστημα για να είναι ο σκύλος μας "προσοδοφόρος" από τις πρώτες του κυνηγητικές εξόδους. Φυσικά ότι μάθει ο σκύλος κατά την διάρκεια της εκπαίδευσης θα πρέπει να το ολοκληρώσει πάνω στο θήραμα και μάλιστα όσο περισσότερο του δείξουμε σε σύντομο χρονικό διάστημα τόσο πιο σύντομα θα εμπεδώσει/συνδέσει την δουλειά που έκανε σαν μαθητής με αυτή του κυνηγίου. Και όσα περισσότερα θηράματα του δώσουμε τόσο πιο γρήγορα θα συσσωρεύσει εμπειρίες που θα τον κάνουν "μάστορα".
Όλα τα άλλα περί καταπίεσης, περί ανεξαρτησίας, περί πρωτοβουλίας περί στρατιώτη κλπ κλπ είναι ευφυολογήματα που χρησιμοποιούσαν οι "παλιοί" για να σκεπάσουν την άγνοια ή την ανικανότητα τους.
Όλος ο κόσμος εκπαιδεύει τους σκύλους του για το κυνήγι, για να φυλάνε και να οδηγούν ζώα, για να βρίσκουν ναρκωτικά- εκρηκτικά, για να οδηγούν τυφλούς, και για χίλιους δυο άλλους λόγους αλλά εμείς εδώ.... ωπα θα του κόψουμε τις πρωτοβουλίες. Συνάδελφοι, με μεθόδους πραγματικής και σκληρής πίεσης (όπως οι μέθοδοι που παλαιότερα ονομάζαμε Γερμανικές) δημιουργούνταν σκύλοι με απόλυτη πρωτοβουλία, όχι μόνο στα κυνηγόσκυλα αλλά και στους σκύλους στρατού ή αστυνομίας που από την πρωτοβουλία του σκύλου εξαρτώνται ζωές. Σκύλοι γενικού κυνηγίου όπως Ντράτχαρ, κούρτσχαρ, Βαϊμαράνερ, Βιζσλα κλπ κατά μεγάλο ποσοστό, στις χώρες που δημιουργήθηκαν οι φυλές, εκπαιδεύονταν με απόλυτη ποδηγέτηση, ακόμη και το απόρτ αν το είχε έμφυτο το κουτάβι του το δίδασκαν με force retrieving.
Αλήθεια, πιστεύει κανείς, πως ένας σκύλος οποιασδήποτε εργασίας ή καθηκόντων είναι αντιπροσωπευτικό δείγμα της φυλής του αν δεν αντέχει στην πίεση μιας οποιασδήποτε μορφής εκπαίδευση; Τι σόι κυνηγόσκυλο θα είναι ένας σκύλος που είναι ανίκανος σε ψυχισμό να υποστεί την εκμάθηση 5 εντολών, τι διάολο πρωτοβουλίες θα αναπτύξει στο περδικοβούνι η στο κοντοπούρναρο αν δεν έχει το σθένος να υποστεί μια μικρή ή μεγάλη πίεση από το αφεντικό του για να μάθει το ΕΛΑ (δεν μιλώ για κολάρα και προγκ) . Είναι δυνατόν ΝΑ ΑΤΟΝΙΣΕΙ ΤΟ ΕΝΣΤΙΚΤΟ ΤΟΥ ΚΥΝΗΓΙΟΥ από οποιαδήποτε εκπαίδευση; Αν ναι τότε το ΕΝΣΤΙΚΤΟ αυτό ήταν "πλαδαρό" δεν μου κάνουν τέτοιοι σκύλοι. Αν ο φερμαρισμένος σκύλος δεν είναι "απορροφημένος μέχρι θανάτου" στο πουλί που έχει μπροστά του ή είναι κακής γονιδιακής ποιότητας ή έχει εκπαιδευτεί ΛΑΘΟΣ. Αλλο το Λάθος εκπαίδευση και άλλο το άστο ανεκπαίδευτο γιατί θα χαλάσει... θα χαλάσει από όποιον δεν ξέρει να εκπαιδεύει.
Με απλά λόγια, αν τα Σέττερ μου έχαναν έστω και μια γραμμή του χιλιοστού από την πρωτοβουλία/ ανεξαρτησία τους μετά την εκπαίδευση θα τα στείρωνα ως μη ανταποκρινόμενα στη φυλή τους και θα τα δώριζα ή θα τα γηροκομούσα ως σκύλο συντροφιάς. Δεν συναίβηκε ποτέ.