Σακίδιο εκτάκτου ανάγκης

Το βράδυ/σκοτάδι.
Στο βουνό νυχτώνει απότομα και νωρίς. Σε κυνήγι περπατητό τσίχλας είχα περάσει ένα ρέμα πολύ μεγάλο από ένα πολύ συγκεκριμένο πέρασμα που το κάλυπταν βάτα και δέντρα. Στην επιστροφή προς το αυτοκίνητο με έπιασε η νύχτα με αποτέλεσμα να μην μπορώ να δω και να βρω που ήταν αυτό το πέρασμα για να περάσω στην απέναντι πλευρά του ρέματος και να πάω στο αυτοκίνητο. Γυρνούσα-γυρνούσα πάνω κάτω το ρέμα αλλά το πέρασμα δεν το έβρισκα.
Έχω πάθει κάτι παρόμοιο σε περπατητό τσίχλας: μπήκα σε ένα πυκνό με πυκνούς ασπάλαθρους 1.5-2 μέτρα συμπαγές τείχος, έστριψα, ξαναέστριψα και έχασα το μονοπατάκι που έμπαινε μέσα. Ο ήλιος είχε ήδη πέσει και σε κάνα 20λεπτο θα νύχτωνε. Εκεί σε πιάνει κι ο πανικός με κίνδυνο να αρχίσεις να μην σκέφτεσαι σωστά. Ευτυχώς θυμόμουν τον γενικό προσανατολισμό του ανοίγματος και βρήκα την έξοδο. Πάντως η αίσθηση "έχω χαθεί και είμαι μόνος / χωρίς βοήθεια" είναι πολύ στρεσογόνα και αγχώδης.
 
Πάντως η αίσθηση "έχω χαθεί και είμαι μόνος / χωρίς βοήθεια" είναι πολύ στρεσογόνα και αγχώδης.
Είναι όντως, γι αυτό χρειάζεται ψυχραιμία, όχι βιασύνες και το μυαλό να δουλεύει.

Πολλοί έχουν χαθεί αλλά ντρέπονται να το πουν. :)
 
εγω παιδες απο την στιγμη που βγηκε το 112 δεν μασαω παραγκελνω οπου ειμαι και ωποτε θελωωωω και εαν χαθω παλι θα με βρουνεεε με μια κλησηηηη,,σιγα να μην κουβαλαω και σακιδιοοο ;)
Σακη οσπου να ερθουν χρειαζωντε 2-3 πραγματακια
 
Μαγκιές στα βουνά με ομίχλη δεν εχει. Πριν μερικά χρόνια ανέβηκε ένας για μανιτάρια που κυριολεκτικά έχει γεννηθεί και μεγαλώσει εκεί πανω. Πυροσβεστική και 20 άτομα τον ψαχναμε. Τον βρήκαμε 5 χιλιομετρα απο το αυτοκίνητό του μούσκεμα και σε μαύρο χαλι ψυχολογικα. Δεν είχε Ούτε ένα αναπτήρα πάνω του. Ένα μικρό αδιάβροχο κουτάκι με αναπτήρα και προσάναμμα είναι πάντα στο γιλεκο. Τουλάχιστον αν την πατήσεις να μπορείς να πιάσεις κάπου και να ανάψεις μια φωτιά τόσο για να ζεσταθεί το κοκκαλακι σου όσο και για ψυχολογικούς λόγους καθώς όπως έλεγε και ο μακαρίτης ο παππούς μου η φωτιά είναι παρέα και παρηγοριά σε τέτοιες καταστασεις.
 
Μαγκιές στα βουνά με ομίχλη δεν εχει. Πριν μερικά χρόνια ανέβηκε ένας για μανιτάρια που κυριολεκτικά έχει γεννηθεί και μεγαλώσει εκεί πανω. Πυροσβεστική και 20 άτομα τον ψαχναμε. Τον βρήκαμε 5 χιλιομετρα απο το αυτοκίνητό του μούσκεμα και σε μαύρο χαλι ψυχολογικα. Δεν είχε Ούτε ένα αναπτήρα πάνω του. Ένα μικρό αδιάβροχο κουτάκι με αναπτήρα και προσάναμμα είναι πάντα στο γιλεκο. Τουλάχιστον αν την πατήσεις να μπορείς να πιάσεις κάπου και να ανάψεις μια φωτιά τόσο για να ζεσταθεί το κοκκαλακι σου όσο και για ψυχολογικούς λόγους καθώς όπως έλεγε και ο μακαρίτης ο παππούς μου η φωτιά είναι παρέα και παρηγοριά σε τέτοιες καταστασεις.
Επίσης τη φωτιά τη φοβούνται τα άγρια ζώα (λύκοι αρκούδες αγριόγατες)
 
Με όλη αυτή τη συζήτηση θα ήθελα να μάθω αν τελικά κάποιος κυνηγός από τα μέλη εδώ στο φόρουμ αναγκάστηκε να διανυκτερεύσει στο βουνό, χωρίς να το έχει καθόλου σχεδιάσει, επειδή του έτυχε κάτι απρόοπτο και ήταν παντελώς αδύνατο να προσεγγίσει το αυτοκίνητο.
 
Επίσης τη φωτιά τη φοβούνται τα άγρια ζώα (λύκοι αρκούδες αγριόγατες)
Και αυτό σωστό αν και εμείς εδω μόνο γουρούνια και αλεπουδες εχουμε. Η φωτιά και η αίσθηση που δημιουργεί σε τέτοιες καταστασεις είναι χαραγμένα στο DNA του homo sapiens. Η ύπαρξη της ζήτημα ζωης και θανάτου για τους προϊστορικούς ανθρώπους.
 
Με όλη αυτή τη συζήτηση θα ήθελα να μάθω αν τελικά κάποιος κυνηγός από τα μέλη εδώ στο φόρουμ αναγκάστηκε να διανυκτερεύσει στο βουνό, χωρίς να το έχει καθόλου σχεδιάσει, επειδή του έτυχε κάτι απρόοπτο και ήταν παντελώς αδύνατο να προσεγγίσει το αυτοκίνητο.
Εγω ευτυχώς όχι
 
Η φωτιά και η αίσθηση που δημιουργεί σε τέτοιες καταστασεις είναι χαραγμένα στο DNA του homo sapiens. Η ύπαρξη της ζήτημα ζωης και θανάτου για τους προϊστορικούς ανθρώπους.
Όντως, το πρώτο πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό είναι καταφύγιο (από βροχή και αέρα) και φωτιά.
Αν τα βρεις αυτά είσαι σχετικά cool :)
Το επόμενο είναι το νερό.

ps
Η πίτσα έρχεται τελευταία.
Ευτυχώς δεν χρειάστηκε να διανυκτερεύσω ποτέ εκτός.
 
Όντως, το πρώτο πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό είναι καταφύγιο (από βροχή και αέρα) και φωτιά.
Αν τα βρεις αυτά είσαι σχετικά cool :)
Το επόμενο είναι το νερό.

ps
Η πίτσα έρχεται τελευταία.
Ευτυχώς δεν χρειάστηκε να διανυκτερεύσω ποτέ εκτός.
Εκτάκτως ούτε εμένα μου έχει τυχει. Άσε την πίτσα γιατί αντί για νερο θα πρέπει να ψάχνουμε μπύρες και που να τις βρεις χαμένος στο πουθενα????
 
Όποιος κυνηγά γύρο από το χωριό του δεν χρειάζεται να κουβαλάει σχεδόν τίποτα. Όσοι όμως αναζητούν καινούργια μέρη ή είναι νέοι κυνηγοί σίγουρα πρέπει να έχουν μερικά πράγματα στο γιλέκο- σακίδιο τους. Ένα αδιάβροχο πόντσο, μια κουβέρτα αλουμινίου ( μέγεθος όσο ένα πακέτο τσιγάρα έχει), ένα στεγανό κουτάκι με προσάναμμα και αναπτήρα, ένα σουγιαδακι, ξηρούς καρπούς ή παστέλι, ασπιρίνη ( για όσους επιτρέπεται να τη χρησιμοποιούν) και ένα μπουκαλάκι νερό νομίζω επιβάλλεται να τα έχουν ΠΆΝΤΑ πάνω τους. Το φορτισμένο κινητό δεν το αναφέρω γιατί εννοείται.
 
Με όλη αυτή τη συζήτηση θα ήθελα να μάθω αν τελικά κάποιος κυνηγός από τα μέλη εδώ στο φόρουμ αναγκάστηκε να διανυκτερεύσει στο βουνό, χωρίς να το έχει καθόλου σχεδιάσει, επειδή του έτυχε κάτι απρόοπτο και ήταν παντελώς αδύνατο να προσεγγίσει το αυτοκίνητο.
Ναι μου εχει τυχει πριν πολλα χρονια ,Επιασα μια σπηλια κατι ειχα για φαγητο ,συκα καρυδια , αναψα φωτια ,Αλλα ειχα το σκυλο αγκαλια και περασε η νυχτα Χωρις το σκυλο θα ηταν ποιο δυσκολο
 
Όσο αφορά το σακίδιο αυτοκινήτου θα αναφέρω τι έχω επιλέξει εγώ να έχω μαζί μου και θα χαρώ να διαβάσω και τις δικές σας απόψεις. Μια αλλαξια ρούχα εσώρουχα και κάλτσες. Προσάναμμα και δύο αναπτήρες, 15 μέτρα τριχιά, ένα ζευγάρι δερμάτινα γάντια εργασίας, έναν καλά ακονισμενο σουγιά, έναν δυνατό φακό και έξτρα μπαταρίες, ένα καλά ακονισμενο μικρό τσεκούρι, ομπρέλα, δύο στικ χημικό φωτισμό, μια αλουμινένια καραβανα, ένα αλουμινένιο ποτήρι, καφέ, ζάχαρη, δύο μεγάλα μπουκάλια νερό, μερικές κονσέρβες και ένα μικρό φαρμακείο κυρίως για περιποίηση τραύματων και εγκαυμάτων και τέλος λίγα χρήματα ( 50 €) και ένα μικρό σαπουνακι. Αυτά δεν τα πειράζω ποτέ απλά έλεγχο αν είναι όλα εντάξει και αν χρειάζεται κάνω αντικατάσταση σε μπαταρίες και τρόφιμα.
Πρόσθεσε στικ φωτοβολίδες και ενα ταμπόν.
 
Αυτό δεν είναι σακίδιο Κώστα, αυτό είναι στρατιωτικό λουκάνικο.
Στο αυτοκίνητο έχω ένα μικρό σακίδιο με μια αλλαξιά πλήρη.
Επίσης μόνιμα υπάρχουν:
Χαρτί υγείας (βασικό), φαρμακείο, μαχαίρι, σχοινί, 2 καρέκλες ψαρέματος, λάδια, δολώματα ψεύτικα, στάντ καλαμιών, λάστιχο, κλειδιά γερμανικά, βίδες ανοξείδωτες, φορτιστές, σακούλες σκουπιδιών και τροφίμων, πένσα, κόφτης, κατσαβίδια, φακοί και άλλη σαβούρα που δεν θυμαμαι τώρα.
Στο πορτμπαγκάζ δεν χωράει ούτε βαλιτσάκι :)

Από το σπίτι μόνο τα κλειδιά του αυτοκινήτου, το πορτοφόλι και το τηλέφωνο.
Αν βγαλω απο το Βαν της δουλειάς τα εργαλεία , τοτε χτίζουμε μεζονέτα και ερχεται και μας βρισκει μπροστα στο τζάκι το πρωί η πολιτικη προστασία .sarcastic..sarcastic..sarcastic.
 
Πρόσθεσε στικ φωτοβολίδες και ενα ταμπόν.
Ταμπον λέει ο φίλος μου ο Γιώργος. Σωστοτατος! Για όσους δεν το γνωρίζουν το ταμπον άμα το ανοίξεις γίνεται προσάναμμα, έχει άλλη χρήση; ( Εκτός από την προφανή για την οποία κατασκευάστηκε) Φωτοβολίδες δεν έχω χρησιμοποιήσει ποτέ και τις φοβάμαι να σου πω την αλήθεια για πυρκαγιά στο δάσος.
 
Ταμπον λέει ο φίλος μου ο Γιώργος. Σωστοτατος! Για όσους δεν το γνωρίζουν το ταμπον άμα το ανοίξεις γίνεται προσάναμμα, έχει άλλη χρήση; ( Εκτός από την προφανή για την οποία κατασκευάστηκε) Φωτοβολίδες δεν έχω χρησιμοποιήσει ποτέ και τις φοβάμαι να σου πω την αλήθεια για πυρκαγιά στο δάσος.
Πυρσος
Και η χρηση του γινεται μονο χειμωνα σε βαρια ομιχλη η χιονοπτωση
Εχει αποδεικτει σωτηριος σε δικο μου προσωπο οταν σε νεαροτερη ηλικια αψηφουσε τα παντα
 
Είναι όντως, γι αυτό χρειάζεται ψυχραιμία, όχι βιασύνες και το μυαλό να δουλεύει.

Πολλοί έχουν χαθεί αλλά ντρέπονται να το πουν. :)
Είμαι Χαλκίδα ,σε μωραρο κατάκτηση του φεης,μένω από τσιγάρα κατεβαίνω,το κινητό το άφησα εκεί τη διεύθυνση ούτε καν....κ αρχίζω να ψάχνω για περίπτερο ....κατέληξα λιμάνι τσιγάρα βρήκαμε αλλά τον δρόμο επιστροφής μετά από 2 ώρες και.....μέρα νύχτα στη Χαλκίδα χάνομαι χωρίς ελπίδα❓❓❓πως λέει το άσμα.....ούτε καν μπουφάν δεν είχα πάρει μαζί ,άσε φοβερή εμπειρία στα 40‼️
 
Είμαι Χαλκίδα ,σε μωραρο κατάκτηση του φεης,μένω από τσιγάρα κατεβαίνω,το κινητό το άφησα εκεί τη διεύθυνση ούτε καν....κ αρχίζω να ψάχνω για περίπτερο ....κατέληξα λιμάνι τσιγάρα βρήκαμε αλλά τον δρόμο επιστροφής μετά από 2 ώρες και.....μέρα νύχτα στη Χαλκίδα χάνομαι χωρίς ελπίδα❓❓❓πως λέει το άσμα.....ούτε καν μπουφάν δεν είχα πάρει μαζί ,άσε φοβερή εμπειρία στα 40‼️
Σε αποσυντόνισε το ΜΩΡΟ ... :)
 
Back
Top