Πέρυσι Τάσο είχα πάει γαι ψάρεμα σε κάτι γκρεμούς που πηγαίνω απο το 1984 .
Πήρα μαζί και δυο ξαδέλφια μου ,ηλικίας 35 και 38.Απ κει που αφήνουμε το αυτοκίνητο έχει μια πλαγιά με μεγάλη κλίση γύρω στα 600μ μέχρι να φτάσεις στην θάλασσα.
Ήταν καλοκαίρι και είχαμε παει για ψάρεμα απο το μεσημέρι μέχρι το βράδυ.Όταν νύχτωσε άρχισε η ανάβαση για το αυτοκίνητο.Τότε άρχισαν και τα δύσκολα.Δεν μπορούσαν να πάρουν τα πόδια τους .Εγω μπροστά και αυτοί απο πίσω σερνόταν.Σταματούσαν καθε 10 βήματα.Σε κάποια στιγμή ο ένας άρχισε να ζορίζεται πάρα πολύ.Δεν μπορούσε να αναπνεύσει ,ίδρωνε και σωριαζόταν κάτω.Τα χείλη του ανοιγόκλειναν σαν του ροφού.Του ρίχναμε νερό στο κεφάλι για να συνέλθει .Μόλις τον σηκώναμε προχωρούσε λίγο πάλι τα ίδια.Εκείνο το βράδυ φοβήθηκα οτι δεν θα προλάβω να τον φτάσω .ούτε στο νοσοκομείο.
Όταν μετά από μια ώρα φτάσαμε στο αυτοκίνητο ηρέμησα μεν αλλά αυτός δεν μπορούσε να συνέλθει με τίποτα .
Την επόμενη βρεθήκαμε και το πρώτο που μου είπε ήταν πως ''απο σήμερα κόβω το τσιγάρο.''
Προβληματίστηκε πως ενώ ειναι είναι 14 χρόνια μικρότερος απο μένα σερνόταν και όχι μόνο.Το σοκ που έπαθε κι αυτός και εγώ ήταν μεγάλο.
Απο τότε του λέω συνέχεια πότε θα ξανάρθει για το τεστ ,αλλά δεν.....
Είναι μέρος να κάνεις του καπνιστές να κόψουν το τσιγάρο και άλλους να καταλάβουν τις αντοχές τους .
Πάντως η αλήθεια; είναι ότι όποιον πήγα εκεί για ψάρεμα δεν ξαναπάτησε .Ειδικά όταν η άνοδος ήταν μεσημέρι .