Και εγώ από ένα ορεινο χωριουδάκι είμαι ρε συ. Όταν φύγαμε είχε 70-80 κατοίκους και τώρα έχουν μείνει 20 γερόντια. Όλα τα παραδοσιακά φαγητά υπήρχαν και υπάρχουν ακόμη στο σπιτι!!! Τραχαναδες ολων των ειδών και χυλοπιτες, ολα απο τα χεράκια της μανας μου τα γευομαστε ακόμη. Και με πατέρα κυνηγό μεγάλωσα με λαγούς , περδικες και πάρα πολλά τσιχλοκοτσυφα να αποτελούν βασικά εδέσματα στο τραπέζι της οικογένειας.
Τραχανάς τόσο απλός αλλά τόσο θαυματουργός.Μακροζωία!!!
Συνάδελφε περνά από τη σχετική ενότητα να μας συστηθείς και να σε γνωρίσουμε καλυτερα.
Σε πιστεύω και το έχω δει και εγώ. Μπασιμο 2/11/14 με τον ουρανό να έχει μαυρίσει από τα κοτσύφια. Μπαίνει ένας παράλληλα στα καρτερια και περνάει πρώτα από τον ξάδερφο μου. Πρώτη τουφεκια με την centro φτερα ,δεύτερη τουφεκια παλι φτερά και δεν πέφτει! Πάνω σου μου φωνάζει και τον βλέπω να έρχεται σφαιρατος στα 25 μέτρα το πολυ. Γυρνάω την m2 και του κολλάω την πρώτη φεύγουν φτερά και συνεχιζει!!! Με καβαλει και του πατάω δεύτερη πισωκωλα και πάλι φεύγουν φτερά!!! Δεν έκοψε καθόλου ο ατιμος! Όσο τον έβλεπα δεν επεσε! Και μην πειτε κακιουλες για τα benelli γιατί κάναμε όριο και οι δυο εκείνη την μερα!!!!
Παμπόνηρα τα κοτσύφια και κρατάνε σκάγια ειδικά αν είναι και σαπούνια.Πιο σκληρό κρέας απο το γλυκό μαλακό της τσίχλας.
Φίλε αξέχαστα χρόνια πήγα πριν καμία δεκαριά χρόνια τα παιδιά μου στο χωριό σε ένα μοναστήρι του αϊ Λια το καλοκαίρι και είχε πολλές ακρίδες (μαστακια τα λεμε στο χωρίο)αποτέλεσμα από το κλάμα και τα δύο έμειναν στο αμάξι και έβαλαν και ασφάλειες.
Έχουν αποξενωθει τα σημερινά παιδιά από την φύση και κάνουν ότι μπορούν για να τα αποξενωσουν ακομη περισσοτερο. Αξέχαστα χρόνια όντως και ανέμελα και μακάρι να μπορούσαμε να τα ξαναζησουμε.
πήρα και έχω κάτι σιρωπιαστα για να γλυκαθω λίγο.2 κομμάτια μπακλαβά στο απογευματινό μήπως διώξουν την πίκρα ...
