Που θα κάνετε έναρξη;

Είμαστε στον αυγουστο του 88 η 89. Είμαι γυρω στα 8. Αποφασίζει ο πατέρας μου με τον αδερφό του και κανα δυό φίλους με τις οικογένειες τους να συνδυάσουμε καλοκαιρινές διακοπές και έναρξη Σέρρες-Δραμα. Ξεκινάμε λοιπόν άλλος με Λάντα άλλος με κορτινα άλλος με Χόντα να παμε στον απόλυτο κυνηγετικό προορισμο όπως τον είχαμε στο μυαλό μας. Το ταξίδι διήρκεσε 2-3 μέρες. Στάσεις αρκετές, καμμένα βουρλα για μπάνιο, Λεπτοκαρυά Θεσσαλονίκη, Ασπροβαλτα. Περιοχες που τις βλεπαμε για πρωτη φορά. Φτάσαμε και κατασκηνωσαμε. Αυτό που μου είχε μείνει από το πρώτο βράδυ τα ατέλειωτα κουνουπια που δεν απομακρυνονταν ουτε από τις φωτιές που ανάψαμε ουτε από τα πουκάμισα με μακρυ μανικι. Τίποτα όμως δεν μας πτοουσε. Το επόμενο πρωι ξεκίνησε το κυνήγι.. Τρυγόνια θυμάμαι λιγοστά. Ορτυκια όμως αμέτρητα.. Σκυλί δεν είχαμε μαζί. Μπαίναμε λοιπόν στα τριφυλλια εγώ κ η μάνα μου δεξιά αριστερά και ο πατερας μου στη μέση. . Θυμάμαι πεταγονταν ποτέ 2 ποτε 3 ποτε 5. Εμείς τα σηκώναμε αυτός έριχνε. Δε θυμάμαι να έχω ξαναδεί τόσα πολλα Ορτυκια στη ζωή μου. Φοβερή εμπειρία ειδικά για ένα παιδι όπως εγώ. Το μεσημέρι πηγαιναμε σε κάποιο πανδοχειο να πλυνουμε ρουχα. Να εφοδιαστουμε προμηθειες και τα απαραίτητα και μετά ξανά στο Κυνηγοτοπο. Το μεσημέρι μπάρμπεκιου έξω. Παρέα γέλια φαγητό παιχνιδια κυνήγι περιπετεια. Την άλλη μέρα τα ίδια. Θυμάμαι εκεί είδα πρωτη φορα πελαργο στη ζωή μου. Όταν γυρισα στο σχολείο στην Αθήνα κάθε μέρα ζωγραφιζα πελαργους. Τόσο μεγάλη εντύπωση μου είχε κάνει. Αυτό ήταν ένα από τα καλυτερα ταξίδια της ζωής μου. Λόγω απόστασης δεν επαναλήφθηκε. Όμως πάντα είχα στη καρδια μου αυτό τον υπέροχο τόπο. Σε συζητήσεις παντα ήταν σημείο αναφοράς οι διακοπες μας εκεί. 2018 γνωρίζω τη γυναίκα μου στην Αθήνα. Η καταγωγή της.. Σέρρες. 2019 παω ξανά στο ίδιο μέρος μετά από 30 χρόνια. Στο τόπο που είχα τις καλύτερες παιδικες κυνηγετικές αναμνήσεις. Πλέον πηγαινω συνέχεια. Αυτά είναι τα περιεργα και όμορφα παιχνιδια της ζωής. 20 Αυγούστου ραντεβού ξανά εκεί για να νιώσω παλι σαν παιδι.. Κάθε φορά το ίδιο συναίσθημα..
 
Είμαστε στον αυγουστο του 88 η 89. Είμαι γυρω στα 8. Αποφασίζει ο πατέρας μου με τον αδερφό του και κανα δυό φίλους με τις οικογένειες τους να συνδυάσουμε καλοκαιρινές διακοπές και έναρξη Σέρρες-Δραμα. Ξεκινάμε λοιπόν άλλος με Λάντα άλλος με κορτινα άλλος με Χόντα να παμε στον απόλυτο κυνηγετικό προορισμο όπως τον είχαμε στο μυαλό μας. Το ταξίδι διήρκεσε 2-3 μέρες. Στάσεις αρκετές, καμμένα βουρλα για μπάνιο, Λεπτοκαρυά Θεσσαλονίκη, Ασπροβαλτα. Περιοχες που τις βλεπαμε για πρωτη φορά. Φτάσαμε και κατασκηνωσαμε. Αυτό που μου είχε μείνει από το πρώτο βράδυ τα ατέλειωτα κουνουπια που δεν απομακρυνονταν ουτε από τις φωτιές που ανάψαμε ουτε από τα πουκάμισα με μακρυ μανικι. Τίποτα όμως δεν μας πτοουσε. Το επόμενο πρωι ξεκίνησε το κυνήγι.. Τρυγόνια θυμάμαι λιγοστά. Ορτυκια όμως αμέτρητα.. Σκυλί δεν είχαμε μαζί. Μπαίναμε λοιπόν στα τριφυλλια εγώ κ η μάνα μου δεξιά αριστερά και ο πατερας μου στη μέση. . Θυμάμαι πεταγονταν ποτέ 2 ποτε 3 ποτε 5. Εμείς τα σηκώναμε αυτός έριχνε. Δε θυμάμαι να έχω ξαναδεί τόσα πολλα Ορτυκια στη ζωή μου. Φοβερή εμπειρία ειδικά για ένα παιδι όπως εγώ. Το μεσημέρι πηγαιναμε σε κάποιο πανδοχειο να πλυνουμε ρουχα. Να εφοδιαστουμε προμηθειες και τα απαραίτητα και μετά ξανά στο Κυνηγοτοπο. Το μεσημέρι μπάρμπεκιου έξω. Παρέα γέλια φαγητό παιχνιδια κυνήγι περιπετεια. Την άλλη μέρα τα ίδια. Θυμάμαι εκεί είδα πρωτη φορα πελαργο στη ζωή μου. Όταν γυρισα στο σχολείο στην Αθήνα κάθε μέρα ζωγραφιζα πελαργους. Τόσο μεγάλη εντύπωση μου είχε κάνει. Αυτό ήταν ένα από τα καλυτερα ταξίδια της ζωής μου. Λόγω απόστασης δεν επαναλήφθηκε. Όμως πάντα είχα στη καρδια μου αυτό τον υπέροχο τόπο. Σε συζητήσεις παντα ήταν σημείο αναφοράς οι διακοπες μας εκεί. 2018 γνωρίζω τη γυναίκα μου στην Αθήνα. Η καταγωγή της.. Σέρρες. 2019 παω ξανά στο ίδιο μέρος μετά από 30 χρόνια. Στο τόπο που είχα τις καλύτερες παιδικες κυνηγετικές αναμνήσεις. Πλέον πηγαινω συνέχεια. Αυτά είναι τα περιεργα και όμορφα παιχνιδια της ζωής. 20 Αυγούστου ραντεβού ξανά εκεί για να νιώσω παλι σαν παιδι.. Κάθε φορά το ίδιο συναίσθημα..
Φίλε μου βούρκωσα στα αλήθεια
Να πηγενεις πάντα και να σε αξιώσει ο θέως να πας και τα παιδιά σου, και να τους λες την ιστορία το βράδυ γύρω από την φωτιά.
 
Φίλε μου βούρκωσα στα αλήθεια
Να πηγενεις πάντα και να σε αξιώσει ο θέως να πας και τα παιδιά σου, και να τους λες την ιστορία το βράδυ γύρω από την φωτιά.
Να είσαι καλά Νίκο.. Καλη έναρξη να έχεις..
 
Δεν κατάλαβα πού κολάει το βίντεο, εκτός του ότι μου θύμισε την δεκαετία του '60 και '70 σε σκυλάδικα γύρω από την εθνική οδό στο ένατο χιλιόμετρο - Αθηνών-Λαμίας, (Κουκουβάουνες, Μποφίλια, Τατοϊου, Ρέμα) όπου οι "μάγκες" αυτομαχαιρόνονταν για να βγει το κακό αίμα και να πάνε τα σεκλέτια κάτω.:cool:
 
Last edited:
Αυγουστος 2000. Πρωτη μου κυνηγετικη αδεια. Διακοπες στο χωριο του θειου μου, στο Σουφλι (Εβρος). Παρεα με κατι ξαδερφια του θειου μου μας εδειχναν τα κυνηγοτοπια και τα απεραντα ηλιοσπορα. Τοσα τρυγονια δεν ειχα δει ποτε στην ζωη μου. Απο τις 17 του μηνα και μετα δεν πηγαμε καθολου στο μερος που θα μας εβρισκε η εναρξη και τα αφησαμε να ηρεμησουν. 19 του μηνα ολο το βραδυ εγω , ο ξαδερφος μου και ενας θειος του δεν κοιμηθηκαμε καθολου. Βεραντα, μπυριτσα και ιστοριες κυνηγετικες. Το μονο που εκανα ηταν να ακουω και να ονειρευομαι, μεχρι που χτυπησε το ξυπνητηρι που υποτιθεται θα μας ξυπναγε. Ξυπναμε και τους ''γηραιοτερους'' και δρομο για τα καρτερια. Ολος ο Εβρος εκεινο το πρωινο ειχε παρει φωτια. Λες και ειχαν μπει μεσα τα μεμετια. Ωραιες εποχες προ κρισης. Οι κυνηγοι παρα πολλοι.
Η πραξη ομως δυσκολη. Πρωτο κυνηγι σε αυτο το θηραμα και καταφερα να καρπωθω μονο 2 τρυγονια, 3 ο θειος μου - 3 ο ξαδερφος μου - 2 ο ενας ξαδερφος του θειου μου και 5ο αλλος. Αναχωρηση απο τον κυνηγοτοπο στις 12 και επιστροφη στο σπιτι. Φαι, λιγο νερο στο προσωπο και ετοιμοι για απογευματινο. Με βλεπει η θεια μου ομως και μου λεει ''για ελα εδω λιγο εσυ''. Το θερμομετρο δεν μπορεσα να το αποφυγω και το αποτελεσμα ηταν να δειξει 38,2. Ενα ντεπον με λιγο νερακι και βουρ για το αμαξι. Φυσικα τ'ακουσα κι εγω κι ο θειος μου κι ο ξαδερφος μου. Τα χαμογελα και τα πειραγματα πολλα κι αντε να καταλαβεις τωρα ποιος ειναι ο λογικος της υποθεσης.
Στο ιδιο καρτερακι λοιπον με μια φραπεδια και το καρεκλακι. Ο κοσμος ειχε φυγει. Μια παρεα με τρια ατομα ειχε μεινει αλλα ηταν πολυ μακρια απο εμας. Αποτελεσμα απογευματινου ηταν να καρπωθω 7 τρυγονακια εγω - 2 ο ξαδερφος μου και 2 ο θειος μου. Περατζαδα απο το καφενειο καθως πηγαιναμε στο σπιτι και λεγοντας την συγκομιδη της παρεας, αρχισαν οι επαινοι και τα κολακευτικα σχολια προς το προσωπο μου. Εγω, γυφτικο σκερπανι. Φτανοντας σπιτι, μπανιο και υπνο μεχρι την αλλη μερα.
Πρωτο κυνηγι - εναρξη σε αυτον τον μαγικο τοπο - και ''αναμετρηση'' με αυτο το απιστευτο θηραμα. Τι αλλο μπορεις να ζητησεις.....???????
 
Έναρξη φέτος μετά από πολλά χρόνια στον κάμπο του χωρίου μου για τρυγόνια. Νόμος Ιωαννίνων κοντά στα Ελληνοαλβανικά σύνορα. Όπως και οι περισσότεροι προλαλήσαντες είναι παράδοση και αναμνήσεις από παππού και πατέρα που δεν ζουν πια.
 
Αυγουστος 2000. Πρωτη μου κυνηγετικη αδεια. Διακοπες στο χωριο του θειου μου, στο Σουφλι (Εβρος). Παρεα με κατι ξαδερφια του θειου μου μας εδειχναν τα κυνηγοτοπια και τα απεραντα ηλιοσπορα. Τοσα τρυγονια δεν ειχα δει ποτε στην ζωη μου. Απο τις 17 του μηνα και μετα δεν πηγαμε καθολου στο μερος που θα μας εβρισκε η εναρξη και τα αφησαμε να ηρεμησουν. 19 του μηνα ολο το βραδυ εγω , ο ξαδερφος μου και ενας θειος του δεν κοιμηθηκαμε καθολου. Βεραντα, μπυριτσα και ιστοριες κυνηγετικες. Το μονο που εκανα ηταν να ακουω και να ονειρευομαι, μεχρι που χτυπησε το ξυπνητηρι που υποτιθεται θα μας ξυπναγε. Ξυπναμε και τους ''γηραιοτερους'' και δρομο για τα καρτερια. Ολος ο Εβρος εκεινο το πρωινο ειχε παρει φωτια. Λες και ειχαν μπει μεσα τα μεμετια. Ωραιες εποχες προ κρισης. Οι κυνηγοι παρα πολλοι.
Η πραξη ομως δυσκολη. Πρωτο κυνηγι σε αυτο το θηραμα και καταφερα να καρπωθω μονο 2 τρυγονια, 3 ο θειος μου - 3 ο ξαδερφος μου - 2 ο ενας ξαδερφος του θειου μου και 5ο αλλος. Αναχωρηση απο τον κυνηγοτοπο στις 12 και επιστροφη στο σπιτι. Φαι, λιγο νερο στο προσωπο και ετοιμοι για απογευματινο. Με βλεπει η θεια μου ομως και μου λεει ''για ελα εδω λιγο εσυ''. Το θερμομετρο δεν μπορεσα να το αποφυγω και το αποτελεσμα ηταν να δειξει 38,2. Ενα ντεπον με λιγο νερακι και βουρ για το αμαξι. Φυσικα τ'ακουσα κι εγω κι ο θειος μου κι ο ξαδερφος μου. Τα χαμογελα και τα πειραγματα πολλα κι αντε να καταλαβεις τωρα ποιος ειναι ο λογικος της υποθεσης.
Στο ιδιο καρτερακι λοιπον με μια φραπεδια και το καρεκλακι. Ο κοσμος ειχε φυγει. Μια παρεα με τρια ατομα ειχε μεινει αλλα ηταν πολυ μακρια απο εμας. Αποτελεσμα απογευματινου ηταν να καρπωθω 7 τρυγονακια εγω - 2 ο ξαδερφος μου και 2 ο θειος μου. Περατζαδα απο το καφενειο καθως πηγαιναμε στο σπιτι και λεγοντας την συγκομιδη της παρεας, αρχισαν οι επαινοι και τα κολακευτικα σχολια προς το προσωπο μου. Εγω, γυφτικο σκερπανι. Φτανοντας σπιτι, μπανιο και υπνο μεχρι την αλλη μερα.
Πρωτο κυνηγι - εναρξη σε αυτον τον μαγικο τοπο - και ''αναμετρηση'' με αυτο το απιστευτο θηραμα. Τι αλλο μπορεις να ζητησεις.....???????
Τίποτα φιλιππε, την υγεία σου μόνο να τα ζεις κάθε χρόνο. Τι και αν βαρέσεις δυο εφτα η κανένα. Δεν έχει σημασία. Για Το πρωινο περπατημα στο σκοτάδι με το φακό, το καφέ στο χέρι και την Ανατολή του ήλιου εκείνης της ημέρας πάμε όλοι ουσιαστικά. Αυτό θέλουμε να ζήσουμε.
 
Έναρξη φέτος μετά από πολλά χρόνια στον κάμπο του χωρίου μου για τρυγόνια. Νόμος Ιωαννίνων κοντά στα Ελληνοαλβανικά σύνορα. Όπως και οι περισσότεροι προλαλήσαντες είναι παράδοση και αναμνήσεις από παππού και πατέρα που δεν ζουν πια.
Κάτι Φασσοκυνηγια που κάναμε παλια εκεί στο παλαιοπυργο.. Όλα τα λεφτά..
 
Έναρξη όμως συνήθως πλησίον του χωριού μου και πάντα για τρυγονι.
Ακόμα και τις χρονιές που είχα σκυλάκι.
Παράδοση που τιμώ από τοτε που ήμουν πιτσιρικι και πήγαινα με τον παππού μου.

Αξέχαστη έναρξη,
όλες όσες πήγαινα με τον παππού μου και το κυνηγετικό του ταιρι.

Από τις μετέπειτα τις ενηλικίωσης με τον συγκηνηγο μου τον Κώστα που καναμε ωραίο κυνηγετικο δίδυμο και ωραία παρέα.
Ένα προβληματάκι όμως τον παροπλισε αλλά θα το ξεπεράσει και θα επανέλθει δυναμικά.
Συντομα γερός και δυνατος να χαιρεστε παρεα τις εξοδους σας!
 
οπως καθε χρονο και φετος στο χωριουδακι μου εξω απ την καρδιτσα .. σταθερη αξια με τον πατερα μου και σιγουρα θα σκασει μυτη και κανενα φιλαρακι . 1-2 τρυγονακια τα περνω καθε χρονο για το καλο ...ελπιζω να μην μας λιωσουν τα κουνουπακια! :p
 
οπως καθε χρονο και φετος στο χωριουδακι μου εξω απ την καρδιτσα .. σταθερη αξια με τον πατερα μου και σιγουρα θα σκασει μυτη και κανενα φιλαρακι . 1-2 τρυγονακια τα περνω καθε χρονο για το καλο ...ελπιζω να μην μας λιωσουν τα κουνουπακια! :p
Καρδίτσα κυκλοφορούν κάποια πουλιά από ότι έμαθα στα ρέματα.
Ηλια αν επιτρέπεται προς τα πού είναι το χωριό; Ίσως είμαστε και κοντοχωριανοι.Η μάνα μου έχει καταγωγή από ένα χωριό κοντά στα Μουζάκι.
 
Καρδίτσα κυκλοφορούν κάποια πουλιά από ότι έμαθα στα ρέματα.
Ηλια αν επιτρέπεται προς τα πού είναι το χωριό; Ίσως είμαστε και κοντοχωριανοι.Η μάνα μου έχει καταγωγή από ένα χωριό κοντά στα Μουζάκι.
το χωριο μου ειναι στον καμπο λεγεται ''πυργος κιεριου'' και ειναι αναμεσα σοφαδες και ματαραγκα ... παλια στα ποταμια ειχε πολλες λευκες και υπηρχαν παντοτε πουλακια... με τα χρονια καθαριζοντας τα ποταμια χαθηκανε οι πολλες σειρες απο λευκες... πλεον να σου πω την αληθεια οι ελπιδες μου ειναι στα ηλιοσπορα που αν ειμαι τυχερος και δεν τα εχουν μαζεψει κατι θα βρω μιας και τα τελευταια χρονια βαζει αρκετος κοσμος ...
 
το χωριο μου ειναι στον καμπο λεγεται ''πυργος κιεριου'' και ειναι αναμεσα σοφαδες και ματαραγκα ... παλια στα ποταμια ειχε πολλες λευκες και υπηρχαν παντοτε πουλακια... με τα χρονια καθαριζοντας τα ποταμια χαθηκανε οι πολλες σειρες απο λευκες... πλεον να σου πω την αληθεια οι ελπιδες μου ειναι στα ηλιοσπορα που αν ειμαι τυχερος και δεν τα εχουν μαζεψει κατι θα βρω μιας και τα τελευταια χρονια βαζει αρκετος κοσμος ...
Είσαι πιο κάτω εσύ. Εκεί βάζουν και ηλιόσπορα όντως, πιο πάνω τώρα ξεκίνησαν δειλά δειλά και έχουν βάλει δυο τρία χωράφια χωρίς να πέφτουν πουλιά εκεί όμως.
Και ένα φετινο άρθρο για την περιοχή που λέμε.
https://www.kynigesia.gr/kynigi/fterota/trygonia-ston-karditsiotiko-kampo/
 
Back
Top