Κυνήγια του Παρελθόντος

Forum Νέες Δημοσιεύσεις
Εσυ ''κοντε'' γιατί πειρακτηκες τωρα :(
θες να βαλω δυο καρεκλες να ανεβω κ να σε κοιταξω στα ματια?.sarcastic.
Αφου ρε Γιωργη σε καθε φωτο είσαι εσυ στον 2 όροφο κ οι υπολοιποι στο ισόγειο ρε φιλε.
Πως να μην σε πειραζω;)
 
kurtzhaar said:
Δεν ειναι υπερ για μερικους αυτο το θεμα
Ο Διονυσης φαινετε πιο φαλακρος καθε φορα που βαζει νεα φωτο και ο ψηλος πρεπει να χασει κιλα γιατι εγινε εμπροσθοβαρος.sarcastic.
Ασε που πρεπει να του κοψουμε λιγο τα ποδια γιατι περναει ολους δυο κεφαλια:)
Click to expand...
για μενα λετε ρε ?δεν ειμαι τοσο χοντρος... απαλ φαγαμε πολυ το προηγουμενο βραδυ...,.ffffbeer
 
kurtzhaar said:
Δεν ειναι υπερ για μερικους αυτο το θεμα
Ο Διονυσης φαινετε πιο φαλακρος καθε φορα που βαζει νεα φωτο και ο ψηλος πρεπει να χασει κιλα γιατι εγινε εμπροσθοβαρος.sarcastic.
Ασε που πρεπει να του κοψουμε λιγο τα ποδια γιατι περναει ολους δυο κεφαλια:)
Click to expand...
.shake hands.
 
17122011535.jpg
 
Last edited:
ένα πρωί πριν 30 περίπου χρόνια περιμένοντας το λεωφορείο της γραμμής από Ν.Μάκρη για να πάω στην δουλειά μου σταμάτησε ένα zastava και ο οδηγός μου είπε αν πηγαίνω Αθήνα μπορεί να με πάρει κι εγώ δέχτηκα
Ήταν ο Γιώργος Μπάρμπας από το Γραμματικό παντρεμένος στο Μαραθώνα όπου και κατοικούσε
από τότε με πήρε πολλές φορές πρωινά γίναμε φίλοι αφού μας ένωσε το κοινό πάθος για το κυνήγι τα όπλα και τα κυνηγόσκυλα
αργότερα παντρεύτηκα κι εγώ στον Μαραθώνα(οι γυναίκες μας 2α ξαδέρφια)βρήκα δουλειά κοντά στο σπίτι μου και αρχίσαμε να κάνουμε και οικογενειακή παρέα
για 12 χρόνια κυνηγούσαμε μαζί από την έναρξη μέχρι το τέλος και στο κυνήγι τσίχλας πηγαίναμε κάθε Κυριακή
τι να θυμηθώ;;;;
τρυγόνια στο Κιλκίς και την Σπερχειάδα
ορτύκια στο Δομοκό και την Κωπαίδα
φάσσες στον Άβορο και την Γούρα
τσίχλες στην Άρτα και την Πρέβεζα στην Στυλίδα την Γλύφα το Μόδι την Νεμέα τους Μολάους τον Γαλατά
στα 12 χρόνια κάναμε πάνω από 50 διανυκτερεύσεις παρέα
περάσαμε καλά και κυνηγετικά και γαστρονομικά αφού του άρεσε και του Γιώργου ο μεζές και το καλό κρασί
στην μη κυνηγετική περίοδο περνούσαμε ώρες ατέλειωτες στο βενζινάδικο που διατηρούσε τα τελευταία 20 χρόνια μιλώντας για όπλα φυσίγγια κυνήγια τα επαγγελματικά μας τα οικογενειακά μας κ.λ.π. και ο καθένας μας ζούσε και τις χαρές αλλά και τις λύπες του άλλου
περάσαμε πολλά γλέντια μαζί με τις οικογενειες μας
τα τελευταία 8 χρόνια που άλλαξα δουλειά και δεν μπορούσα Κυριακές κόψαμε την κυνηγετική παρέα όμως όλα τα άλλα παρέμειναν τα ίδια
Φέτος ο Γιώργος στις 21 Φλεβάρη είχε ένα σοβαρό επεισόδιο υγείας στην Αττική οδό όπου μπόρεσε και σταμάτησε,τον πήρε το ΕΚΑΒ και μπήκε στην εντατική του ΚΑΤ
σήμερα τα ξημερώματα μετά από μεγάλη μάχη ξεκουράστηκε
αύριο στις 15.00 χαιρετώ όχι ένα καλό φίλο αλλά ένα αδερφό ένα παληκάρι 58 ετών :( που είναι ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής μου

τα γράφω σαν ένα ξέσπασμα της σημερινής μου στεναχώριας όπου δεν τον έβγαλα καθόλου από τον μυαλό μου
δεν ζητώ συγγνώμη για το λυπηρό αυτό μήνυμα γιατί πιστεύω οτι με τους φίλους μοιράζεσαι και χαρές και λύπες
καλό βράδυ
 
Μάκης said:
ένα πρωί πριν 30 περίπου χρόνια περιμένοντας το λεωφορείο της γραμμής από Ν.Μάκρη για να πάω στην δουλειά μου σταμάτησε ένα zastava και ο οδηγός μου είπε αν πηγαίνω Αθήνα μπορεί να με πάρει κι εγώ δέχτηκα
Ήταν ο Γιώργος Μπάρμπας από το Γραμματικό παντρεμένος στο Μαραθώνα όπου και κατοικούσε
από τότε με πήρε πολλές φορές πρωινά γίναμε φίλοι αφού μας ένωσε το κοινό πάθος για το κυνήγι τα όπλα και τα κυνηγόσκυλα
αργότερα παντρεύτηκα κι εγώ στον Μαραθώνα(οι γυναίκες μας 2α ξαδέρφια)βρήκα δουλειά κοντά στο σπίτι μου και αρχίσαμε να κάνουμε και οικογενειακή παρέα
για 12 χρόνια κυνηγούσαμε μαζί από την έναρξη μέχρι το τέλος και στο κυνήγι τσίχλας πηγαίναμε κάθε Κυριακή
τι να θυμηθώ;;;;
τρυγόνια στο Κιλκίς και την Σπερχειάδα
ορτύκια στο Δομοκό και την Κωπαίδα
φάσσες στον Άβορο και την Γούρα
τσίχλες στην Άρτα και την Πρέβεζα στην Στυλίδα την Γλύφα το Μόδι την Νεμέα τους Μολάους τον Γαλατά
στα 12 χρόνια κάναμε πάνω από 50 διανυκτερεύσεις παρέα
περάσαμε καλά και κυνηγετικά και γαστρονομικά αφού του άρεσε και του Γιώργου ο μεζές και το καλό κρασί
στην μη κυνηγετική περίοδο περνούσαμε ώρες ατέλειωτες στο βενζινάδικο που διατηρούσε τα τελευταία 20 χρόνια μιλώντας για όπλα φυσίγγια κυνήγια τα επαγγελματικά μας τα οικογενειακά μας κ.λ.π. και ο καθένας μας ζούσε και τις χαρές αλλά και τις λύπες του άλλου
περάσαμε πολλά γλέντια μαζί με τις οικογενειες μας
τα τελευταία 8 χρόνια που άλλαξα δουλειά και δεν μπορούσα Κυριακές κόψαμε την κυνηγετική παρέα όμως όλα τα άλλα παρέμειναν τα ίδια
Φέτος ο Γιώργος στις 21 Φλεβάρη είχε ένα σοβαρό επεισόδιο υγείας στην Αττική οδό όπου μπόρεσε και σταμάτησε,τον πήρε το ΕΚΑΒ και μπήκε στην εντατική του ΚΑΤ
σήμερα τα ξημερώματα μετά από μεγάλη μάχη ξεκουράστηκε
αύριο στις 15.00 χαιρετώ όχι ένα καλό φίλο αλλά ένα αδερφό ένα παληκάρι 58 ετών :( που είναι ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής μου

τα γράφω σαν ένα ξέσπασμα της σημερινής μου στεναχώριας όπου δεν τον έβγαλα καθόλου από τον μυαλό μου
δεν ζητώ συγγνώμη για το λυπηρό αυτό μήνυμα γιατί πιστεύω οτι με τους φίλους μοιράζεσαι και χαρές και λύπες
καλό βράδυ
Click to expand...

Μάκη συλλυπητήρια. Πολύ καλά έκανες και μοιράστηκες τον πόνο σου μαζί μας γιατί αυτό δείχνει πόσο δικούς σου μας νοιώθεις και πόσο μας εκτιμάς. Πολύ σκληρό πράγμα να χάνεις ανθρώπους δικού σου... Να είσαι γερός να θυμάσαι τις στιγμές που περάσατε μαζί...
Ο θεός να αναπαύσει την ψυχή του.
 
Μάκης said:
ένα πρωί πριν 30 περίπου χρόνια περιμένοντας το λεωφορείο της γραμμής από Ν.Μάκρη για να πάω στην δουλειά μου σταμάτησε ένα zastava και ο οδηγός μου είπε αν πηγαίνω Αθήνα μπορεί να με πάρει κι εγώ δέχτηκα
Ήταν ο Γιώργος Μπάρμπας από το Γραμματικό παντρεμένος στο Μαραθώνα όπου και κατοικούσε
από τότε με πήρε πολλές φορές πρωινά γίναμε φίλοι αφού μας ένωσε το κοινό πάθος για το κυνήγι τα όπλα και τα κυνηγόσκυλα
αργότερα παντρεύτηκα κι εγώ στον Μαραθώνα(οι γυναίκες μας 2α ξαδέρφια)βρήκα δουλειά κοντά στο σπίτι μου και αρχίσαμε να κάνουμε και οικογενειακή παρέα
για 12 χρόνια κυνηγούσαμε μαζί από την έναρξη μέχρι το τέλος και στο κυνήγι τσίχλας πηγαίναμε κάθε Κυριακή
τι να θυμηθώ;;;;
τρυγόνια στο Κιλκίς και την Σπερχειάδα
ορτύκια στο Δομοκό και την Κωπαίδα
φάσσες στον Άβορο και την Γούρα
τσίχλες στην Άρτα και την Πρέβεζα στην Στυλίδα την Γλύφα το Μόδι την Νεμέα τους Μολάους τον Γαλατά
στα 12 χρόνια κάναμε πάνω από 50 διανυκτερεύσεις παρέα
περάσαμε καλά και κυνηγετικά και γαστρονομικά αφού του άρεσε και του Γιώργου ο μεζές και το καλό κρασί
στην μη κυνηγετική περίοδο περνούσαμε ώρες ατέλειωτες στο βενζινάδικο που διατηρούσε τα τελευταία 20 χρόνια μιλώντας για όπλα φυσίγγια κυνήγια τα επαγγελματικά μας τα οικογενειακά μας κ.λ.π. και ο καθένας μας ζούσε και τις χαρές αλλά και τις λύπες του άλλου
περάσαμε πολλά γλέντια μαζί με τις οικογενειες μας
τα τελευταία 8 χρόνια που άλλαξα δουλειά και δεν μπορούσα Κυριακές κόψαμε την κυνηγετική παρέα όμως όλα τα άλλα παρέμειναν τα ίδια
Φέτος ο Γιώργος στις 21 Φλεβάρη είχε ένα σοβαρό επεισόδιο υγείας στην Αττική οδό όπου μπόρεσε και σταμάτησε,τον πήρε το ΕΚΑΒ και μπήκε στην εντατική του ΚΑΤ
σήμερα τα ξημερώματα μετά από μεγάλη μάχη ξεκουράστηκε
αύριο στις 15.00 χαιρετώ όχι ένα καλό φίλο αλλά ένα αδερφό ένα παληκάρι 58 ετών :( που είναι ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής μου

τα γράφω σαν ένα ξέσπασμα της σημερινής μου στεναχώριας όπου δεν τον έβγαλα καθόλου από τον μυαλό μου
δεν ζητώ συγγνώμη για το λυπηρό αυτό μήνυμα γιατί πιστεύω οτι με τους φίλους μοιράζεσαι και χαρές και λύπες
καλό βράδυ
Click to expand...
φιλε μακη συλλυπητηρια.δυστυχως σε τετοιες στιγμες που ολοι εχουμε ζησει δεν μπορεις να πεις πολλα.ζωη σε σενα και στους δικους σου.να ζησεις να τον θυμασε και οτι ζησατε μαζι
 
Ο Θεος ασ τον μακαρισει κ να δώσει κουραγιο κ δυναμη στους δικους του σε εσένα καλε μου φιλε κ στους οικείους του.
νανε ελαφρυ το χωμα που θα τον σκεπάσει.
Τα θερμά μου συλλυπητήρια:(
 
Μάκης said:
ένα πρωί πριν 30 περίπου χρόνια περιμένοντας το λεωφορείο της γραμμής από Ν.Μάκρη για να πάω στην δουλειά μου σταμάτησε ένα zastava και ο οδηγός μου είπε αν πηγαίνω Αθήνα μπορεί να με πάρει κι εγώ δέχτηκα
Ήταν ο Γιώργος Μπάρμπας από το Γραμματικό παντρεμένος στο Μαραθώνα όπου και κατοικούσε
από τότε με πήρε πολλές φορές πρωινά γίναμε φίλοι αφού μας ένωσε το κοινό πάθος για το κυνήγι τα όπλα και τα κυνηγόσκυλα
αργότερα παντρεύτηκα κι εγώ στον Μαραθώνα(οι γυναίκες μας 2α ξαδέρφια)βρήκα δουλειά κοντά στο σπίτι μου και αρχίσαμε να κάνουμε και οικογενειακή παρέα
για 12 χρόνια κυνηγούσαμε μαζί από την έναρξη μέχρι το τέλος και στο κυνήγι τσίχλας πηγαίναμε κάθε Κυριακή
τι να θυμηθώ;;;;
τρυγόνια στο Κιλκίς και την Σπερχειάδα
ορτύκια στο Δομοκό και την Κωπαίδα
φάσσες στον Άβορο και την Γούρα
τσίχλες στην Άρτα και την Πρέβεζα στην Στυλίδα την Γλύφα το Μόδι την Νεμέα τους Μολάους τον Γαλατά
στα 12 χρόνια κάναμε πάνω από 50 διανυκτερεύσεις παρέα
περάσαμε καλά και κυνηγετικά και γαστρονομικά αφού του άρεσε και του Γιώργου ο μεζές και το καλό κρασί
στην μη κυνηγετική περίοδο περνούσαμε ώρες ατέλειωτες στο βενζινάδικο που διατηρούσε τα τελευταία 20 χρόνια μιλώντας για όπλα φυσίγγια κυνήγια τα επαγγελματικά μας τα οικογενειακά μας κ.λ.π. και ο καθένας μας ζούσε και τις χαρές αλλά και τις λύπες του άλλου
περάσαμε πολλά γλέντια μαζί με τις οικογενειες μας
τα τελευταία 8 χρόνια που άλλαξα δουλειά και δεν μπορούσα Κυριακές κόψαμε την κυνηγετική παρέα όμως όλα τα άλλα παρέμειναν τα ίδια
Φέτος ο Γιώργος στις 21 Φλεβάρη είχε ένα σοβαρό επεισόδιο υγείας στην Αττική οδό όπου μπόρεσε και σταμάτησε,τον πήρε το ΕΚΑΒ και μπήκε στην εντατική του ΚΑΤ
σήμερα τα ξημερώματα μετά από μεγάλη μάχη ξεκουράστηκε
αύριο στις 15.00 χαιρετώ όχι ένα καλό φίλο αλλά ένα αδερφό ένα παληκάρι 58 ετών :( που είναι ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής μου

τα γράφω σαν ένα ξέσπασμα της σημερινής μου στεναχώριας όπου δεν τον έβγαλα καθόλου από τον μυαλό μου
δεν ζητώ συγγνώμη για το λυπηρό αυτό μήνυμα γιατί πιστεύω οτι με τους φίλους μοιράζεσαι και χαρές και λύπες
καλό βράδυ
Click to expand...
Διαβαζοντας το μηνυμα σου Αρχοντα με πηραν τα ζουμια
Μου θυμισε εκεινο το πρωινο στις 9 φεβρουαριου στον κυνηγοτοπο οταν χτυπησε το τηλ και στην αλλη γραμμη ηταν η μανα μου που μου ανακοινωνε τον χαμο του Θειου μου αδερφου του Πατερα μου
Σκοτεινιασαν τα παντα εκεινη την ωρα γυρω μου
Ακομα δεν μπορω να το πιστεψω
Ο Θεος ας αναπαυση την ψυχη του τα θερμα μου συλληπητηρια στην οικογενεια του
Και ενα ασμα για τις ψυχες που εφυγαν για το μεγαλο ταξιδι

 
Αμάν αυτά είναι τα άσχημα της ζωής... Δεν ξέρω σε αυτές τις περιπτώσεις αν οι λέξεις μπορούν να απαλύνουν τον πόνο...
Να ζήσετε να τον θυμόσαστε κύριε Μάκη, κουράγιο στους δικούς του...
 
Συλληπητήρια θείο, να είσαι καλά να θυμάσαι όλες τις ομορφές στιγμές που περάσατε μαζί.
 
KYNIGOSDK said:
Διαβαζοντας το μηνυμα σου Αρχοντα με πηραν τα ζουμια
Μου θυμισε εκεινο το πρωινο στις 9 φεβρουαριου στον κυνηγοτοπο οταν χτυπησε το τηλ και στην αλλη γραμμη ηταν η μανα μου που μου ανακοινωνε τον χαμο του Θειου μου αδερφου του Πατερα μου
Σκοτεινιασαν τα παντα εκεινη την ωρα γυρω μου
Ακομα δεν μπορω να το πιστεψω
Ο Θεος ας αναπαυση την ψυχη του τα θερμα μου συλληπητηρια στην οικογενεια του
Και ενα ασμα για τις ψυχες που εφυγαν για το μεγαλο ταξιδι

Click to expand...

Ετσι ειναι Κωστη.
πριν Τριαμιση χρονια ειμουν για κυνηγι λαγου.
μολις ειχα χασει εναν λαγο κ κτυπαει το τηλεφωνο......ηηταν η γυναικα μου.
ασε με της λεω....εΈτσι κ ετσι.....κκ με προσγειωνει αποτομα. .μου κοπηκαν τα ποδια.....εείχε φυγει ενα παλικαρι 33 χρονων......λΛεβέντης της Εμακ.... απο την καταραμενη αρωστια.
τον παντρεψαμε βαφτησαμε το γιο του στον χρονο.....και αμεσως μετα αρρωστησε.
εκατσα στην άκρη ενος μικρου φαραγγιου.....ααναψα τσιγαρο κ εκλαψα για μιση ωρα σαν μωρο.
αντρας ξαδερφης μας πολυ αγαπητος με την οικογενεια μας.
δυστυχως ο καθημερινός αγωνας καποτε μας κανει να ξεχναμε τα σημαντικα....
γιαυτο ας αναπαυσει την ψυχη των πεθαμενων μας ο Θεος....ας δινει κουραγιο σε εμας.....κ ας λεμε ολοι Δοξασυ Ο Θεος.....φροντιζοντας να χαιρομαστε τα μικρα που εχουμε........κ να μην αγχωνομαστε για τα μεγαλα που θα θελαμε.
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top