Αναγνώριση Μανιταριών

Έχω καιρό να μαζέψω! Καλοφάγωτα!
Ευχαριστώ! Στο χερσο που τα βρήκα πριν 5 χρόνια είχα μαζέψει 9 κιλα!!! Μετά το οργωσαν τα γρουνια και δεν βγαζει τοσα πια. Τώρα είναι η περίοδος τους εδω. Σίγουρα αν πάω αύριο στο ίδιο σημείο θα έχει βγάλει φρέσκα με τόσο νερό που ριχνει.
 
Ευχαριστώ! Στο χερσο που τα βρήκα πριν 5 χρόνια είχα μαζέψει 9 κιλα!!! Μετά το οργωσαν τα γρουνια και δεν βγαζει τοσα πια. Τώρα είναι η περίοδος τους εδω. Σίγουρα αν πάω αύριο στο ίδιο σημείο θα έχει βγάλει φρέσκα με τόσο νερό που ριχνει.
Αύριο δεν θα έχει! Θα περιμένεις 2-3 μέρες.
 
Volvopluteus gloiocephalus
Παλαιότερα: Volvariella gloiocephala ή/και Volvariella speciosa.

Θέλει μεγάλη προσοχή διότι μοιάζει πολύ με το θανατηφόρο τον Αμανίτη το φαλλοειδή (Amanita phalloides), η διαφορά του οποίου είναι μόνο η ύπαρξη δαχτυλιδιού (άντε, και λίγο το χρώμα του καπέλου).

Είναι όντως νόστιμο μανιτάρι αλλά έχω χρόνια να φάω αφού τελευταία βρίσκω πολύ λίγα και δεν τα μαζεύω.
 
@PredatoZ Στα χέρσα με γρασίδι βγαίνουν. Ξεροτηγανισμενες με αλάτι και λεμόνι είναι όλα τα λεφτα.
View attachment 38731View attachment 38732
Οι φωτογραφίες πάντως Δημήτρη, δεν βοηθάνε και πολύ στην αναγνώριση του μανιταριού. Θα μπορούσε ας πούμε να ήταν και κάποιο είδος αμανίτη δίχως δαχτυλίδι, ή, ακόμα και το limacella illinita.

Καλό είναι, πριν κοπεί το μανιτάρι, να καθαρίζεται λίγο η βάση του ποδιού και να φωτογραφίζεται ολόκληρο υπό γωνία, ώστε να φαίνεται καθαρά το κεφάλι, το πόδι και η βάση. Μετά, μια ανάποδα ώστε να φαίνονται καθαρά τα ελάσματα και μια κομμένο στη μέση κατά μήκος του ποδιού.
 
Οι φωτογραφίες πάντως Δημήτρη, δεν βοηθάνε και πολύ στην αναγνώριση του μανιταριού. Θα μπορούσε ας πούμε να ήταν και κάποιο είδος αμανίτη δίχως δαχτυλίδι, ή, ακόμα και το limacella illinita.

Καλό είναι, πριν κοπεί το μανιτάρι, να καθαρίζεται λίγο η βάση του ποδιού και να φωτογραφίζεται ολόκληρο υπό γωνία, ώστε να φαίνεται καθαρά το κεφάλι, το πόδι και η βάση. Μετά, μια ανάποδα ώστε να φαίνονται καθαρά τα ελάσματα και μια κομμένο στη μέση κατά μήκος του ποδιού.
Τις επόμενες ημέρες θα ξαναπάω και θα έχει φωτορεπορτάζ κανονικο. Πάντως εδώ τα κυνηγάνε πολύ γιατί είναι και πολυ εύκολα στην συλλογή τους αφού βγαίνουν στα χερσαδια του κάμπου και είναι και αρκετά καλά σαν μεζες. Μετά από τους κουμαρομανιτες ηταν το δεύτερο μανιτάρι που με έμαθε ο συγχωρεμένος ο μπαρμπα Γιάννης ο γείτονάς μου να μαζευω.
 
Θεοδωρε υπάρχουν πολλα βιβλία(και αυτα θα στα προτεινουν τα παιδια εδω) όπως κ έχουν ανέβει κ πολλά αξιόλογα βίντεο στο yt..
Αν τα θες απλώς να δεις κ να χαζέψεις τι είδη υπαρχουν στην Ελλάδα τότε οκ...

Αντε κ τα είδαμε κ αντε κ πηγαμε κ μαζέψαμε είναι μεγάλο κ επικίνδυνο σφάλμα.....
Πρέπει να εξαληφθει κ η παραμικρη πιθατοτητα, ακόμα κ αν είμαστε 99% σίγουροι ότι το είδος είναι βρωσιμο καλυτερα ας το αφήσουμε....

Θα πας για μανιτάρια με κάποιον έμπειρο κ ταυτόχρονα θα εμπλουτιζεις τις γνώσεις με καποιο βιβλίο......


Ξέρω πως τα γνωρίζεις όλα αυτά, αλλά καλό να λέγονται κ για κάποιον που δεν γνωρίζει τον κίνδυνο........
 
Υπάρχει/ουν βιβλίο/βιβλία με περιγραφές και εικόνες για τα μανιτάρια που συναντάμε στην ελληνική επικράτεια που θα το συστήνατε σε έναν αδαή όπως ο υποφαινόμενος;
Καλημέρα και Χρόνια πολλά σε όλους. Ο οδηγός αναγνώρισης μανιταριών τσέπης του Γ.Κωνσταντινίδη είναι εξαιρετική επιλογή για την εισαγωγή στον κόσμο των μανιταριών. Όχι βιασύνη στην διαδικασία αναγνώρισης και ει δυνατόν έξοδος στο βουνό με γνώστη. Δύσκολο αλλά ιδανικό. Να είμαστε όλοι καλά και να βγαίνουμε στα βουνά. Καλή χρονιά λεβεντιές μου.
 
Θεοδωρε υπάρχουν πολλα βιβλία(και αυτα θα στα προτεινουν τα παιδια εδω) όπως κ έχουν ανέβει κ πολλά αξιόλογα βίντεο στο yt..
Αν τα θες απλώς να δεις κ να χαζέψεις τι είδη υπαρχουν στην Ελλάδα τότε οκ...

Αντε κ τα είδαμε κ αντε κ πηγαμε κ μαζέψαμε είναι μεγάλο κ επικίνδυνο σφάλμα.....
Πρέπει να εξαληφθει κ η παραμικρη πιθατοτητα, ακόμα κ αν είμαστε 99% σίγουροι ότι το είδος είναι βρωσιμο καλυτερα ας το αφήσουμε....

Θα πας για μανιτάρια με κάποιον έμπειρο κ ταυτόχρονα θα εμπλουτιζεις τις γνώσεις με καποιο βιβλίο......


Ξέρω πως τα γνωρίζεις όλα αυτά, αλλά καλό να λέγονται κ για κάποιον που δεν γνωρίζει τον κίνδυνο........


Καλημέρα και Χρόνια πολλά σε όλους. Ο οδηγός αναγνώρισης μανιταριών τσέπης του Γ.Κωνσταντινίδη είναι εξαιρετική επιλογή για την εισαγωγή στον κόσμο των μανιταριών. Όχι βιασύνη στην διαδικασία αναγνώρισης και ει δυνατόν έξοδος στο βουνό με γνώστη. Δύσκολο αλλά ιδανικό. Να είμαστε όλοι καλά και να βγαίνουμε στα βουνά. Καλή χρονιά λεβεντιές μου.
Πολύ σωστά τα λέτε και οι δυό σας. Συνήθως όταν πρόκειται να κάνω κάτι που δεν το έχω ξανακάνει φροντίζω να προετοιμάζομαι όσο μπορώ καλύτερα. Για αυτόν τον λόγο θέλω πρώτα να διαβάσω και να πληροφορηθώ για το τι υπάρχει. Το επόμενο βήμα είναι να πάω με κάποιον μαζί για τα πιό γνωστά και συνήθη μανιτάρια. Δεν νομίζω να φτάσω το επίπεδο ατόμων που ασχολούνται τόσα χρόνια, όπως εσείς Τάσο και Τάσο, αλλά να μπορώ π.χ. μετά από δυο-τρείς εξόδους να φτιάξω μιά "σίγουρη" τηγανιά μανιτάρια που τα μάζεψα μόνος μου.

Το δυσκολότερο μέρος του επιχειρήματός μου είναι να βρώ κάποιον που να ξέρει και να με πάρει μαζί του... θα το κοιτάξω και στην Γερμανία, αλλά νομίζω λόγω κλιματικής διαφοράς θα υπάρχουν σχετικά διαφορετικές ποικιλίες μανιταριών όπως και κάποιες κοινές. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι οι κοινές ποικιλίες.

Σας ευχαριστώ πολύ και τους δυό σας και σας εύχομαι Καλή Πρωτοχρονιά και Υγεία για Πάντα.
 
Δεν νομίζω να φτάσω το επίπεδο ατόμων που ασχολούνται τόσα χρόνια, όπως εσείς Τάσο και Τάσο
Εδώ δεν νοείται η παραμικρη συγκριση θεοδωρε, μόνο το......όνομα είναι ίδιο!!!!

Εγώ δεν έχω καμία εμπειρία με τα μανιτάρια, κ το νησί μου έχει λίγα είδη...
Με ποιο διαδεδομενο ,περιζητο, κ πεντανοστιμο κουμαριτη(lactarius deliciocus) που δικαίως χαρακτηριζεται κ το μανιτάρι του αρχαριου....

Παρολο όμως που είναι μανιτάρι που τα χαρακτηριστικά του κάνουν "μπαμ" ποτέ δεν παω να το μαζέψω μόνος μου...
Για τους λόγους που ανέφερα στο προηγουμενο ποστ μου......
 
Σε μιά γρήγορη αναζήτηση στο διαδίκτυο βρήκα μερικές σελίδες του Κωνσταντινίδη - δεν ξέρω αν είναι από το βιβλίο του ή από κάποια άλλη παρουσίαση. Ενώ περιγράφει τα πλεονεκτήματα τους (σελ. 1) αλλά και την επιβάρυνσή τους με ραδιενέργεια μετά το Τσερνόμπιλ (σελ. 8)

1640950098545.png

δεν βρήκα κάτι που θεωρείται εξ ίσου σημαντικό μειονέκτημα:
Τα μανιτάρια - όπως και τα οστρακοειδή/μαλάκια - έχουν την κακιά συνήθεια να συσσωρεύουν βαριά μέταλλα με υψηλή τοξικότητα. Εδω χρειάζεται μιά προειδοποίηση, πως δεν πρέπει να καταναλώνουμαι μανιτάρια που τα βρήκαμε κοντά σε αυτοκινητόδρομους με πολύ κυκλοφορία (πχ μέσα σε πόλεις!), κοντά σε βιομηχανικές περιοχές ή περιοχές με απόβλητα.
 
Οι φωτογραφίες πάντως Δημήτρη, δεν βοηθάνε και πολύ στην αναγνώριση του μανιταριού. Θα μπορούσε ας πούμε να ήταν και κάποιο είδος αμανίτη δίχως δαχτυλίδι, ή, ακόμα και το limacella illinita.

Καλό είναι, πριν κοπεί το μανιτάρι, να καθαρίζεται λίγο η βάση του ποδιού και να φωτογραφίζεται ολόκληρο υπό γωνία, ώστε να φαίνεται καθαρά το κεφάλι, το πόδι και η βάση. Μετά, μια ανάποδα ώστε να φαίνονται καθαρά τα ελάσματα και μια κομμένο στη μέση κατά μήκος του ποδιού.
Θεωρω δυσκολο να μπερδευτει η Σαλιαρα με τον Θανατιτη, ιδικα λογο γαλαζωπου χρωματος του δευτερου.
Η σαλιαρα παιζει στην πανω και στην κατω μερια, αναλογα το μεγεθος και την υγρασια, απο ασπρη εως καφε.
Βεβαια θεωρειται γευστικα υποδεεστερη πολλων αλλων βρωσιμων
 
Θεωρω δυσκολο να μπερδευτει η Σαλιαρα με τον Θανατιτη, ιδικα λογο γαλαζωπου χρωματος του δευτερου.
Η σαλιαρα παιζει στην πανω και στην κατω μερια, αναλογα το μεγεθος και την υγρασια, απο ασπρη εως καφε.
Βεβαια θεωρειται γευστικα υποδεεστερη πολλων αλλων βρωσιμων
Σωτήρη γεια σου, μη βασίζεσαι μόνο στο χρώμα του καπέλου, το δαχτυλίδι να κοιτάς που τα amanita έχουν και μεγάλο μάλλιστα, επίσης τα ελάσματα που στα amanita είναι λευκά ενώ στο volvariella gloiocephala (σαλιαράς) είναι ροδοκαφέ ανοιχτά ... καλή χρονιά
 
Σωτήρη γεια σου, μη βασίζεσαι μόνο στο χρώμα του καπέλου, το δαχτυλίδι να κοιτάς που τα amanita έχουν και μεγάλο μάλλιστα, επίσης τα ελάσματα που στα amanita είναι λευκά ενώ στο volvariella gloiocephala (σαλιαράς) είναι ροδοκαφέ ανοιχτά ... καλή χρονιά
Σαφεστατα !
Μαλιστα στα μεστα της σαλιαρας φτανει απο ροδοκαφε σε καφε σκουρο.
Και φυσικα πλην του δακτυλιου που ορθα ανεφερες, απουσιαζει παντελως το γαλαζωπο χρωμα
 
Back
Top