Αναγνώριση Μανιταριών

Εάν δεν κάνω λάθος είναι σαν αυτά που έχω ανεβάσει εγώ πιο πάνω!. Άν είναι τα ίδια λέγονται Αμανίτα Πανθερίνα και όποιος τα τρώει πάει να συναντήσει τον Άγιο Πέτρο!. Μακρυά!, τώρα θα στο πούν και οι ειδικοί!, (πχ) ο κύριος Τάσος, αλλά και τα άλλα παιδιά!.
Όχι, δεν είναι τα ίδια...
 
Καλησπέρα σας, το είδος μανιταριού της φωτογραφίας φυτρώνει πολύ συχνά στο κτήμα μου. Θα σας ήμουν υπόχρεος αν κάποιος απο εσάς το αναγνώριζε και μας το έλεγε.
Σίγουρα πρόκειται για κάποιο ασυνήθιστο (για μένα) είδος αμανίτη. Προσωπικά, δεν το έχω συναντήσει ακόμα.
Φαίνεται πολύ κοντινό στο Amanita vittadinii ή Saproamanita vittadinii. Σύγκρινε τα χαρακτηριστικά τους και κυρίως την ύπαρξη θήκης στη βάση του ποδιού (που οπως φαίνεται στη φωτό δεν έχει). Επίσης, ο βιότοπος και η εποχή είναι το ήμισυ της ταυτοποίησης.
 
Συγκρίνοντας τα χαρακτηριστικά βλέπω αρκετές ομοιότητες Γιάννη.
Όσο για τον βιότοπο και την εποχή τα βρίσκω σε παραθαλάσσιο κτήμα μετά το φθινόπωρο.
Πιθανότατα είναι αυτό Κώστα. Ο Κωνσταντινίδης αναφέρει πως έχει έντονη, αρωματική μυρωδιά μελιού στην αρχή που γίνεται δυσάρεστη στην ωριμότητα. Επίσης, το αναφέρει ως φαγώσιμο χαμηλής ποιότητας, αλλά μην επιχειρήσεις να το δοκιμάσεις γιατί αλλού αναφερέται ώς άγνωστη η εδωδιμότητά του. Πάρε και ένα αποτύπωμα των σπόρων του όταν έχεις την ευκαιρία για να έχεις ένα ακόμη χαρακτηριστικό διαθέσιμο.
Πάντως, η ύπαρξή τους, είναι καλή ένδειξη για το κτήμα σου. :)
 
Δεν σου κρύβω πως η ύπαρξη μη εδώδιμων μανιταριών στο κτήμα πολύ κοντά στο σπίτι με ανησύχησε λίγο.Τώρα που λες εσυ πως είναι καλή ένδειξη χωρίς να γνωρίζω το γιατί αν και θα ήθελα να το μάθω , με καθησύχασε αρκετά.
Ευχαριστώ για το χρόνο σου φίλε μου Γιάννη .
 
Δεν σου κρύβω πως η ύπαρξη μη εδώδιμων μανιταριών στο κτήμα πολύ κοντά στο σπίτι με ανησύχησε λίγο.Τώρα που λες εσυ πως είναι καλή ένδειξη χωρίς να γνωρίζω το γιατί αν και θα ήθελα να το μάθω , με καθησύχασε αρκετά.
Ευχαριστώ για το χρόνο σου φίλε μου Γιάννη .
Να 'σαι καλά Κώστα,
Είναι δική μου ευχαρίστηση αυτή η ενασχόληση. :)

Η ύπαρξή τους είναι ένδειξη υγείας του εδάφους και σημαίνει έλλειψη μυκητο-κτόνων. ;)

Ανήσυχος, εύχομαι να είσαι πάντα, αλλά, επικίνδυνη συνήθως είναι η έλλειψη γνώσης και, πιο πολύ, η υπερβολική εμπιστοσύνη στην ήδη διαθέσιμη.
 
Σίγουρα πρόκειται για κάποιο ασυνήθιστο (για μένα) είδος αμανίτη. Προσωπικά, δεν το έχω συναντήσει ακόμα.
Φαίνεται πολύ κοντινό στο Amanita vittadinii ή Saproamanita vittadinii. Σύγκρινε τα χαρακτηριστικά τους και κυρίως την ύπαρξη θήκης στη βάση του ποδιού (που οπως φαίνεται στη φωτό δεν έχει). Επίσης, ο βιότοπος και η εποχή είναι το ήμισυ της ταυτοποίησης.

Καλημέρα και καλό Σ/Κ σε όλους. Χαρακτηριστικό saproamanita vitadìnìi είναι παίδες. Το έχω συναντήσει πολλές φορές. Για την εδωδιμότητα υπάρχουν οι αναφορές που γράφει ο φίλος Μονήρης. Φυσικά και έχει πολλές καρποφορίες μετά τις βροχές. Πλέον οι πιθανότητες εύρεσης εδώδιμων, έχει περιοριστεί σε χειμερινά είδη και όσο κρυώνει ο καιρός σε ποιό νότιες περιοχές της Ελλάδας μας. Οι εδώδιμοι λακτάριοι οι συνηθέστεροι ύποπτοι. Ακολουθούν κάποια είδη πλευρωτών, οι υγροφόρες ρουσσούλες, γεωτρόπες και χρυσές τρομπέτες. Από τύχη μπορεί να βρεθούν και κάποιες κανθαρέλλες. Αυτά για τις ενδεχόμενες συναντήσεις. Καλό βόλι σε όλα τα είδη κυνηγίου, εδάφους και αέρος.
 
Πλευρωτός της φέρουλας. Εξαιρετικό εδώδιμο είδος. Ο περίφημος αρτικήτης για τους Κρητικούς. Τους βρίσκουμε στην Νότια Ελλάδα από τέλη Νοεμβρίου έως και τον Φεβρουάριο κάποιες φορές. Ένα ταψί ψητοί εχθές έγινε ανάρπαστο σε dt...
 

Attachments

  • 20211217_132540.jpg
    20211217_132540.jpg
    224,5 KB · Προβολές: 40
Infudibulicybe gigas ... να δούμε πως θα το φτιάξω, έχει κανείς μια ιδέα;
Τα στρουμφάκια τα απομάκρυνα ησύχως ...
Στο τηγάνι με αλεύρι ήταν το πρώτο κέρασμά μου, (από την θεία μου) σε ηλικία 10 ετών. Αξέχαστη γεύση. Στην κορυφαία 5άδα νοστιμιάς από τα άγρια κατά την ταπεινή μου γνώμη. Γίνονται καταπληκτικά και ψητά, αλλά ακόμη και αποξηραμένα σε σκόνη σε σούπες είναι εξαιρετικά. Τα έχω δοκιμάσει και σε μανιταροκεφτέδες. Με όλους τους τρόπους η ξεχωριστή γεύση τους κυριαρχεί. Καλοφάγωτες Γιώργο.
 
Στο τηγάνι με αλεύρι ήταν το πρώτο κέρασμά μου, (από την θεία μου) σε ηλικία 10 ετών. Αξέχαστη γεύση. Στην κορυφαία 5άδα νοστιμιάς από τα άγρια κατά την ταπεινή μου γνώμη. Γίνονται καταπληκτικά και ψητά, αλλά ακόμη και αποξηραμένα σε σκόνη σε σούπες είναι εξαιρετικά. Τα έχω δοκιμάσει και σε μανιταροκεφτέδες. Με όλους τους τρόπους η ξεχωριστή γεύση τους κυριαρχεί. Καλοφάγωτες Γιώργο.
Τάσο ευχαριστώ για την απάντηση σου.
Πήγα και τσέκαρα τις θέσεις που πέρσι τέτοια εποχή βρήκα το Tricholoma caligatum. Η έκταση που τα έβρισκα ήταν περίπου 200 m2 Δυστυχώς όλη αυτή την έκταση εφέτος την έχουν ¨οργώσει" οι αγριόχοιροι! Το αποτέλεσμα είναι ότι δεν έχει εμφανιστεί απολύτως κανένα μανιτάρι, κανενός είδους. Μάλλον έχουν κάνει ζημιά και στα μηκύλια ...
 
Τάσο ευχαριστώ για την απάντηση σου.
Πήγα και τσέκαρα τις θέσεις που πέρσι τέτοια εποχή βρήκα το Tricholoma caligatum. Η έκταση που τα έβρισκα ήταν περίπου 200 m2 Δυστυχώς όλη αυτή την έκταση εφέτος την έχουν ¨οργώσει" οι αγριόχοιροι! Το αποτέλεσμα είναι ότι δεν έχει εμφανιστεί απολύτως κανένα μανιτάρι, κανενός είδους. Μάλλον έχουν κάνει ζημιά και στα μηκύλια ...
Γιώργο η ζημιά που κάνουν οι αγριόχοιροι στα μυκήλια γίνεται όλο και μεγαλύτερη. Παρατηρώ και εγώ όλο και περισσότερα σημεία με μανιταριές να είναι οργωμένα από τα γουρούνια. Μου έχουν χαλάσει πολλά μυκήλια από μορχέλλες αλλά και κανθαρέλλες και γεωτρόπες κλπ. Υποψιάζομαι ότι επειδή τα μυκήλια αναπτύσσονται σε σημεία που κρατάει υγρασία, είναι και τα σημεία που έχει περισσότερους γεοσκώληκες που είναι και αγαπημένη τους τροφή. Το αποτέλεσμα είναι δυστυχώς η καταστροφή του σημείου από την έκθεση του μυκηλίου στον αέρα και τις καιρικές συνθήκες γενικότερα.
 
Γιώργο η ζημιά που κάνουν οι αγριόχοιροι στα μυκήλια γίνεται όλο και μεγαλύτερη. Παρατηρώ και εγώ όλο και περισσότερα σημεία με μανιταριές να είναι οργωμένα από τα γουρούνια. Μου έχουν χαλάσει πολλά μυκήλια από μορχέλλες αλλά και κανθαρέλλες και γεωτρόπες κλπ. Υποψιάζομαι ότι επειδή τα μυκήλια αναπτύσσονται σε σημεία που κρατάει υγρασία, είναι και τα σημεία που έχει περισσότερους γεοσκώληκες που είναι και αγαπημένη τους τροφή. Το αποτέλεσμα είναι δυστυχώς η καταστροφή του σημείου από την έκθεση του μυκηλίου στον αέρα και τις καιρικές συνθήκες γενικότερα.
Τάσο στο βουνό που αναφέρομαι, έχει σχετικά μικρές περιοχές με αρκετή υγρασία και είναι όλες οργωμένες από τα γουρούνια! αυτό που υποψιάζεσαι δυστυχώς είναι σίγουρο πως συμβαίνει.
 
Τάσο στο βουνό που αναφέρομαι, έχει σχετικά μικρές περιοχές με αρκετή υγρασία και είναι όλες οργωμένες από τα γουρούνια! αυτό που υποψιάζεσαι δυστυχώς είναι σίγουρο πως συμβαίνει.
Ρε τους πήρε ο δ.....ο την τρίχα έχουν πέσει στον κάμπο στης καλλιέργειες και δεν αφήνουν τίποτα. .hair.
 
Back
Top