Κώστα φίλε μου (συγχωρεσε την οικιοτητα αλλα σε θεωρω φίλο), καμία χώρα δε μας αγαπάει. Είμαστε μόνοι μας, όπως είμασταν πάντα. Όλοι οι σύμμαχοι μας μας απο πάντα εκμεταλλεύονται και κοιτανε το οικονομικό και γεωπολιτικο τους συμφέρον. Άποψη μου είναι οτι σαν χώρα χρειαζόμαστε πιο επιθετική εξωτερική πολιτική και να εκμεταλλευτούμε στο έπακρο τη γεωστρατηγική μας θέση. Τότε δε θα κουνιόταν καμία κουφάλα ουτε απο ανατολή ουτε απο βορρα ουτε απο δύση. Μας θέλουν φοβισμένους. Τωρα εμείς σαν καταναλωτές πρέπει να κάνουμε τις αγορές σύμφωνα με τις δυνατότητες μας, αλλά και να μας προστατεύει και το κράτος με προδιαγραφες που πρεπει να θέσει στα προιοντα που εισαγονται απο οποια χωρα κι αν προερχονται. Όλα όμως τα παραπάνω για να γίνουν θέλουν κυβερνήσεις ισχυρές και όχι μαριονέτες. Αλλά οχι μόνο δεν έχουμε τέτοιες αλλά αμα γίνει τίποτα εμείς οι δύο θα πολεμάμε διπλα διπλα θα σκοτωθούμε για την πατρίδα και την οικογενεια μας ως οφείλουμε και οι πολιτικοί θα βρίσκονται στα σαλόνια του παρισιού και οταν τε΄λειωσει το πανηγυρι θα έρθουν ως μεσσίες να μας κυβερνήσουν.Δεν με κατάλαβες Κωσταντη. Υπάρχουν ανάγκες που είναι ανελαστικες ( σημαίνει ότι δεν γίνεται να μην καλυφθούν πρέπει να καλυφθούν πάση θυσία) όταν για παράδειγμα το παιδί σου δεν έχει μπουφάν να φορέσει, ε θα πάρεις ότι μπορείς να καλύψεις την ανάγκη. Η τροφή, η ένδυση η στέγη και η υγεία είναι ανελαστικες ανάγκες. Το όπλο είναι μια πολυτέλεια, οι διακοπές είναι μια πολυτέλεια και πολλά ακόμη. Όταν λοιπόν ο τούρκος μου κουνάει το δάχτυλο και με απειλεί ΆΜΕΣΑ, τότε γιατί να του δώσω τα χρήματα μου; Θες τα χρήματα μου ρε μάπα τουρκε; Θα με σέβεσαι.- Αλλιώς θα πάρω του χρόνου όπλο καινούργιο, που θα έχω μαζέψει ίσως περισσότερα χρήματα και θα πάρω κάτι καλύτερο ή στην τελική θα πάρω ένα ελαφρός μεταχειρισμένο καλό όπλο ή από μια άλλη χώρα εκτός τουρκιας. Αν λειτουργούσαμε όλοι έτσι, δεν θα φτάναμε ποτέ σε αυτή την κατάσταση που είμαστε σήμερα. Δεν λέω ότι θα ήμασταν υπερδύναμη, αλλά τουλάχιστον θα μας σέβονταν.