"Κλάδευε Γενάρη και μην κοιτάς φεγγάρι" λέγανε οι παλιοί αλλά με τις παλιοδουλειές και την παλιοζωή που κάνουμε στην Αθήνα, δεν μπορέσαμε να το ακολουθήσουμε...
Ταξίδι καμικάζι λοιπόν στην Τριφυλία να κλαδέψω τα αμπέλια και τα φυλλοβόλα δέντρα στο περιβόλι και να ρίξω καμία ντουφεκιά. Εγερτήριο στις 3 τα ξημερώματα και άφιξη ακριβώς στο χάραμα

Η φύση ξυπνά σιγά σιγά και χρώματα ξεπηδούν από παντού


Ψαλίδα και πριόνι πήραν φωτιά ώστε γραμμικά, παραδοσιακά σε κύπελο αμπέλια και κρεβατίνες να πάρουν σωστή μορφή και σχήμα ενόψει ανόδου των χυμών

Κάθε (λογχοειδής) τομή (με κλίση ποτέ προς το μάτι) περνιόταν με ειδική αποστειρωτική πάστα κεντρώματος και κάθε ρίζα απολυμάνθηκε με μείγμα βορδιγάλειου (χαλκού) και θερινού (παραφινέλαιου) πολτού

Πάντα παρέα ο καλύτερος βοηθός μου που μου έφερνε εργαλεία, έδιωχνε κλαριά,επέβλεπε αυστηρά και λέγαμε τα δικά μας


Οριακά τελειώσαμε στις 5:20 και πήγα να πιάσω σε ένα κοντινό καρτέρι. Βγάζω το όπλο και το ακουμπώ σε δέντρο όρθιο. Χτυπά το τηλέφωνο και φεύγω πιο πέρα περπατώντας καμία 30 μέτρα. Ακούγονται γύρω αραιά ντουφέκια και ο σκυλάκος είχε τρελαθεί. Εγώ συνέχιζα να απομακρύνομαι χωρίς το όπλο και να μιλώ και ξαφνικά βλέπω δίπλα μου το σκύλο να έχει φέρει συρτό το όπλο στα πόδια μου... Εκεί που το είχα εντελώς αγρατζούνιστό 4 χρόνια τώρα έγινε χάλι μαύρο από τα δόντια του και το σύρσιμο...

Δεν τον μάλωσα, αν και στενόχωρήθηκα, και μάλιστα παρά την κούραση και την ταραχή μου, κάτι κάναμε στο καρτέρι με απόλυτη ευστοχία...

Τώρα μόλις φάγαμε καλά με το σκυλάκο

Χαλαρώνουμε

Και θα κοιμηθούμε με την καλύτερη θέα

Το χειμώνα καλύτερα δυο κάρβουνα παρά χίλια πρόβατα που λένε και στο χωριό..
Ταξίδι καμικάζι λοιπόν στην Τριφυλία να κλαδέψω τα αμπέλια και τα φυλλοβόλα δέντρα στο περιβόλι και να ρίξω καμία ντουφεκιά. Εγερτήριο στις 3 τα ξημερώματα και άφιξη ακριβώς στο χάραμα

Η φύση ξυπνά σιγά σιγά και χρώματα ξεπηδούν από παντού


Ψαλίδα και πριόνι πήραν φωτιά ώστε γραμμικά, παραδοσιακά σε κύπελο αμπέλια και κρεβατίνες να πάρουν σωστή μορφή και σχήμα ενόψει ανόδου των χυμών

Κάθε (λογχοειδής) τομή (με κλίση ποτέ προς το μάτι) περνιόταν με ειδική αποστειρωτική πάστα κεντρώματος και κάθε ρίζα απολυμάνθηκε με μείγμα βορδιγάλειου (χαλκού) και θερινού (παραφινέλαιου) πολτού

Πάντα παρέα ο καλύτερος βοηθός μου που μου έφερνε εργαλεία, έδιωχνε κλαριά,επέβλεπε αυστηρά και λέγαμε τα δικά μας


Οριακά τελειώσαμε στις 5:20 και πήγα να πιάσω σε ένα κοντινό καρτέρι. Βγάζω το όπλο και το ακουμπώ σε δέντρο όρθιο. Χτυπά το τηλέφωνο και φεύγω πιο πέρα περπατώντας καμία 30 μέτρα. Ακούγονται γύρω αραιά ντουφέκια και ο σκυλάκος είχε τρελαθεί. Εγώ συνέχιζα να απομακρύνομαι χωρίς το όπλο και να μιλώ και ξαφνικά βλέπω δίπλα μου το σκύλο να έχει φέρει συρτό το όπλο στα πόδια μου... Εκεί που το είχα εντελώς αγρατζούνιστό 4 χρόνια τώρα έγινε χάλι μαύρο από τα δόντια του και το σύρσιμο...

Δεν τον μάλωσα, αν και στενόχωρήθηκα, και μάλιστα παρά την κούραση και την ταραχή μου, κάτι κάναμε στο καρτέρι με απόλυτη ευστοχία...

Τώρα μόλις φάγαμε καλά με το σκυλάκο

Χαλαρώνουμε

Και θα κοιμηθούμε με την καλύτερη θέα

Το χειμώνα καλύτερα δυο κάρβουνα παρά χίλια πρόβατα που λένε και στο χωριό..
Last edited: