για το θέμα του "κοιτάγματος" θα πω μία προσωπική εμπειρία με τον
@leo ( νομίζω ότι το έχω ξαναπεί πιό παλιά )
στις αρχές του ταξιδιού μου στον κόσμο της σκοποβολής , σε ένα από τα πρώτα μαθήματα , είναι ένα πιατάκι από δεξιά λίγο πιό ψηλά και έρχεται με ταχύτητα skeetόπιατου με καθοδική πορεία , περνάει όλο το γήπεδο σε απόσταση περίπου 15-20 μ. και σκάει στην άκρη του γηπέδου.
αφού έχω σπάσει τα τέτοια μου και δεν μπορώ να το σπάσω , λέω στον δάσκαλο .
- Λεώ είναι πολύ γρήγορο , δεν το προλαβαίνω
- δλδ ( μου λέει ) δεν έχεις χρόνο ?
- ναι ρε συ δεν έχω χρόνο.
και λέει την ατάκα της δεκαετίας
- όταν λοιπόν δεν έχεις χρόνο - φτιάξε χρόνο .
μένω λίγο παγωτό , τον κοιτάω και σκέφτομαι , τι λέει ρε ο παλαβός , πάει αυτός το έχασε.
Μην τα πολυλογώ , αφού μου έκανε μία ανάλυση τι να κάνω , και όταν τελικά το έκανα ............
ω του θαύματος..............
μου φαινόταν ότι το πιατάκι εκινείτο σε slow motion .
και το μυστικό ήταν πως να κοιτάξω το πιάτο .
Έχει πολλά έργα το θέμα σκοποβολή , τόσα που ούτε χωράει ο νους ενός άσχετου σαν και εμάς. Και εκείνο που έχω καταλάβει είναι ότι όταν υπάρχει μία πετυχημένη βολή , συνήθως από τα έργα που έχουν συντελεσθεί μεταξύ μυαλού - υποσυνειδήτου - ασυνειδήτου - ματιού - όπλου - κορμιού ελάχιστα έχουμε αντιληφθεί.
εύγε για το ήθος σου
