Σημαδεύοντας την Επικαιρότητα - Αρχείο

Status
Not open for further replies.
Να ρωτήσω κάτι ρε παιδιά δλδ θα έχουν ψήφο αυτοί που ζουν 2000 και 3000χλμ μακριά από την Ελλάδα και θα αποφασίζουν για εμένα που ζω εδώ με 500€ και όλοι αυτοί με τους παχυλούς μισθούς σε άλλες χώρες θα κρίνουν την ζωή μας εε είμαστε Ελλαδισταν και καθαρά ψηφοθηρικος νόμος γι'αυτό και δεν ιδρώνει το αυτί αν χάσουν τους κυνηγούς-ψαραδες αναπληρώνουν τα κενά γνώμη μου.
 
Να ρωτήσω κάτι ρε παιδιά δλδ θα έχουν ψήφο αυτοί που ζουν 2000 και 3000χλμ μακριά από την Ελλάδα και θα αποφασίζουν για εμένα που ζω εδώ με 500€ και όλοι αυτοί με τους παχυλούς μισθούς σε άλλες χώρες θα κρίνουν την ζωή μας εε είμαστε Ελλαδισταν και καθαρά ψηφοθηρικος νόμος γι'αυτό και δεν ιδρώνει το αυτί αν χάσουν τους κυνηγούς-ψαραδες αναπληρώνουν τα κενά γνώμη μου.
Δεν λεs το αλλο ρε πατριδα ? Ελληναs στο Tenesse σπιτια ,γρασιδια ,μασουρια κυνηγι παπια θα αποφασιζει για σενα.Οχι ρε μαγκεs.
Φιλια ναι αδελφωσυνη ναι αλλα εσυ απο εκει να αποφασιζειs για μενα να μην μπορω να βγω μεχρι τα Σπατα Βολτα απο την
Δικτατορια των " ΕΙΔΙΚΩΝ " και των " ΑΚΑΤΑΔΙΩΚΤΩΝ " οχι.
Ψηφισα απο εδω εγω ποτε για την Αμερικη ποιον ατυχο θα βομβαρδιζετε και ποιον οχι ? Αντε καθειστε καλα .
 
Να ρωτήσω κάτι ρε παιδιά δλδ θα έχουν ψήφο αυτοί που ζουν 2000 και 3000χλμ μακριά από την Ελλάδα και θα αποφασίζουν για εμένα που ζω εδώ με 500€ και όλοι αυτοί με τους παχυλούς μισθούς σε άλλες χώρες θα κρίνουν την ζωή μας εε είμαστε Ελλαδισταν και καθαρά ψηφοθηρικος νόμος γι'αυτό και δεν ιδρώνει το αυτί αν χάσουν τους κυνηγούς-ψαραδες αναπληρώνουν τα κενά γνώμη μου.

Το ίδιο γίνονταν όταν Αθηναίοι πολίτες έπαιρναν άδεια και οδοιπορικά για να πανε να ψηφίσουν κοινοτάρχη στο χωριό τους με μέσο όρο επισκέψεων το χρόνο 2-5. Πρέπει να υπαρχει οικονομικό υπόβαθρο πίσω από αυτή την προσπάθεια, όπως επίσης με αυτο τον τρόπο φαντάζομαι ότι "κρατουν" δεσμούς με κόσμο που μπορεί να φανει ποικιλοτρόπως χρήσιμος για την πατρίδα.
 
Αξίζει πραγματικά .Μπράβο κοπέλα μου .

Ιωάννα Καραδήμα

Η Λευκορωσία είναι κοντά... η Τουρκία κείται μακράν​

https://www.pronews.gr/opinion-makers/989808_i-leykorosia-einai-konta-i-toyrkia-keitai-makran
Δυστυχώς υπάρχουν Έλληνες υπήκοοι, άνδρες και γυναίκες, με τίτλους και διδακτορικά, που μάχονται υπέρ των συμφερόντων της γείτονος, στο όνομα κάποιου μελλοντικού και αφηρημένου κέρδους για την Ελλάδα. Π.χ. κάποιες Ελληνικές επιτροπές πολιτικονομικών συμβούλων, εντός και εκτός Ελλάδος, που έχουν φτάσει μάλιστα στο σημείο να αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες όπως να ζητούν από την Ελληνική κυβέρνηση να μην αντιταχθεί στις προσπάθειες της Τουρκίας να λάβει μέρος στα ευρωπαϊκά εξοπλιστικά προγράμματα. Με άλλα λόγια, να δεχθεί η Ελλάδα να βάλει τον (γκρίζο) λύκο να φυλάει τα (ελληνικά) πρόβατα. Και όπως φαίνεται, η παρούσα κυβέρνηση θα το δεχθεί.

Αλλά όπως διάβασα και αλλού, το αυτογκόλ έχει γίνει το εθνικό (<== πιπέρι στο στόμα) σπορ. Μόνο που εδώ ο αρθρογράφος ξέχασε το 1989, όταν η τότε ΕΕ δεν ήθελε να ακούσει καν για μία νέα Μακεδονία στα Βαλκάνια, αλλά ο τότε πρωθυπουργός μας είχε άλλη γνώμη, την της τελευταίας στιγμής:mad:
 
Να ρωτήσω κάτι ρε παιδιά δλδ θα έχουν ψήφο αυτοί που ζουν 2000 και 3000χλμ μακριά από την Ελλάδα και θα αποφασίζουν για εμένα που ζω εδώ με 500€ και όλοι αυτοί με τους παχυλούς μισθούς σε άλλες χώρες θα κρίνουν την ζωή μας εε είμαστε Ελλαδισταν και καθαρά ψηφοθηρικος νόμος γι'αυτό και δεν ιδρώνει το αυτί αν χάσουν τους κυνηγούς-ψαραδες αναπληρώνουν τα κενά γνώμη μου.
Οι Ελληνες του εξωτερικού τουλάχιστον
  • δεν τα "φάγαμε όλοι μαζί" ;), αντιθέτως ...
  • ... έφερναν συνάλλαγμα στην Ελλάδα, σε αντιθεση με τους εντός των συνόρων που έβγαζαν συνάλλαγμα εκτός Ελλάδας (για διάφορους λόγους)
  • ο παχυλός μισθός μου πηγάζει από 60 ωρες δουλειά την βδομάδα, κάθε βδομάδα, αξιοκρατικά.
  • ο παχυλός μισθός μου πάει στα παχυλά έξοδα διαβίωσης και βασικής ανάγκης.
  • last but not least, ασχετα αν είμαι 3000χλμ μακριά, η Ελλάδα είναι συνεχώς μέσα στην καρδιά μου, χωρίς υστεροβουλία. Και αυτό νομίζω ισχύει για όλους τους ξενιτεμένους Ελληνες.
Αλλά αγαπητέ Σταύρο, μην νομίζεις ότι είναι όλα ρόδινα εκτός Ελλάδας. Δεν υπάρχουν παχυλοί μισθοί αν δεν ξεκωλωθείς στη δουλειά και αν δεν το αξίζεις. Και να ξερεις, από τα 9,50Ευρώ την ώρα που είναι ο ελάχιστος μικτός μισθός εργάτη σήμερα στην Γερμανία, του μένουν τα 5,50 καθαρά. Υπολόγισε λοιπόν πώς μπορείς να ζήσεις οικογένεια με αυτά τα λεφτά όταν το ενοίκιο για 50τμ σπίτι είναι πάνω από 500Ευρώ τον μήνα.

ΥΓ: δεν μιλώ για τους Ελληνες εφοπλιστές του Λονδίνου, αλλά για τον απλό Ελληνα μετανάστη από το '50 μέχρι σήμερα.
ΥΥΓ: Και σίγουρα "εξ αποστάσεως" βλέπεις πιο ξεκάθαρα τα κακώς κείμενα στην πατρίδα. Και όταν τα λέμε, ίσως να σας πονάνε/πειράζει στην αρχή, αλλά μετά νομίζω τα καταλαβαίνετε.
topic.
 
αυτοί που ζουν 2000 και 3000χλμ μακριά από την Ελλάδα και θα αποφασίζουν για εμένα που ζω εδώ με 500€ και όλοι αυτοί με τους παχυλούς μισθούς σε άλλες χώρες θα κρίνουν την ζωή μας
Ούτως ή άλλως, οι κρίσιμες αποφάσεις για τις ζωές μας, 3000χλμ μακρυά λαμβάνονται, από κάτι άτομα με [πραγματικά] παχυλούς μισθούς. Τους ψηφοφόρους τους χρειάζονται μόνο για την αποποίηση ευθύνης. Αν ασκούσαμε πολιτική με την ψήφο...
 
Οι Ελληνες του εξωτερικού τουλάχιστον
  • δεν τα "φάγαμε όλοι μαζί" ;), αντιθέτως ...
  • ... έφερναν συνάλλαγμα στην Ελλάδα, σε αντιθεση με τους εντός των συνόρων που έβγαζαν συνάλλαγμα εκτός Ελλάδας (για διάφορους λόγους)
  • ο παχυλός μισθός μου πηγάζει από 60 ωρες δουλειά την βδομάδα, κάθε βδομάδα, αξιοκρατικά.
  • ο παχυλός μισθός μου πάει στα παχυλά έξοδα διαβίωσης και βασικής ανάγκης.
  • last but not least, ασχετα αν είμαι 3000χλμ μακριά, η Ελλάδα είναι συνεχώς μέσα στην καρδιά μου, χωρίς υστεροβουλία. Και αυτό νομίζω ισχύει για όλους τους ξενιτεμένους Ελληνες.
Αλλά αγαπητέ Σταύρο, μην νομίζεις ότι είναι όλα ρόδινα εκτός Ελλάδας. Δεν υπάρχουν παχυλοί μισθοί αν δεν ξεκωλωθείς στη δουλειά και αν δεν το αξίζεις. Και να ξερεις, από τα 9,50Ευρώ την ώρα που είναι ο ελάχιστος μικτός μισθός εργάτη σήμερα στην Γερμανία, του μένουν τα 5,50 καθαρά. Υπολόγισε λοιπόν πώς μπορείς να ζήσεις οικογένεια με αυτά τα λεφτά όταν το ενοίκιο για 50τμ σπίτι είναι πάνω από 500Ευρώ τον μήνα.

ΥΓ: δεν μιλώ για τους Ελληνες εφοπλιστές του Λονδίνου, αλλά για τον απλό Ελληνα μετανάστη από το '50 μέχρι σήμερα.
ΥΥΓ: Και σίγουρα "εξ αποστάσεως" βλέπεις πιο ξεκάθαρα τα κακώς κείμενα στην πατρίδα. Και όταν τα λέμε, ίσως να σας πονάνε/πειράζει στην αρχή, αλλά μετά νομίζω τα καταλαβαίνετε.
topic.
Οκ δεν θα μπω στην αντιπαράθεση σου οποίος ξέρει ξέρει έχω να πω ένα ότι όσοι έρχονται για διακοπές και μόνο στην Ελλάδα δεν μπορούν να μας κουνάνε το δάκτυλο για αυτά που ζούμε και παίρναμε κάθε μέρα και για το αμφίβολο των παιδιών μας και δεν νομίζω να πονάει κανείς περισσότερο από αυτούς που μένουν πίσω και όσοι επέλεξαν να φύγουν καλά έκαναν και μπράβο τους αλλά μέχρι εκεί δικαίωμα στην Χώρα κάνουν αυτοί που κατοικούν σε αυτή και για το χρηματικό άσε βλέπουμε κάθε καλοκαίρι τους λαζογερμανους και τούς υπόλοιπους να πετάνε το χρήμα και να κάνουν εφέ σε πανηγύρια ανά την Ελλάδα.
Αυτά Θοδωρε από τα τιμημένα Καλάβρυτα- Βερολίνο.
 
Οι Ελληνες του εξωτερικού τουλάχιστον
Αν και συμμερίζομαι το συναίσθημα, αφού ο μοναδικός αδερφός μου ζει στο εξωτερικό, και συμφωνώ με τη σχετικότητα του "παχυλού" μισθού αλλά και την ευκρίνεια της αποστασιοποίησης, η στρέβλωση και ο ετεροκαθορισμός του αντικειμένου από τον (εν προκειμένω), συνήθως, αλλοτριωμένο παρατηρητή, δεν παύει να είναι στρέβλωση και ετεροκαθορισμός.
 
Last edited:
Γεμισε η Ελλαδα hotspot και οι Ελληνοποιησειs πανε αβερτα και καηκε ο " αποτετοιοs " τουs για τον αποδημο Ελληνισμο .
Βρωμοδουλειεs εχουν σκεφτει για να παρουν ψηφουs και απο αυτουs που μεταναστευσαν το 1903.
Και μονο που το εφεραν αυτοι το νομοσχεδιο αποριπτεται ασυζητητι.
 
Απο τα 11 περίπου εκατομμύρια ψηφοφόρους στην Ελλάδα τουλάχιστον τα 4 είναι ελληνοποιημενοι αλβανοι πακιστανοι κλπ. Σε δεκα χρόνια με τον ρυθμό που ελληνοποιουνται όλοι οι εισβολείς στην πατρίδα μας θα είμαστε μειοψηφία. Οι Έλληνες του εξωτερικού εχουν πατριωτικό συναίσθημα ανωτερο απο πολλούς Ελλαδίτες. Η ψηφος σε αυτούς θα καθυστερήσει για λίγο την καταστροφή. Οσο για το πολιτικό κατεστημένο και τις αλλεπάλληλες μειοδοσίες στα εθνικά , να θυμόμαστε πως κάποιοι τους παραδίδουν την χώρα με την ψηφο και την ανοχή τους, παρά την πολύχρονη λεηλασία που υφίσταται η πατρίδα απο τις συμμορίες ( κόμματα). Αποκαλούμε εθναρχες πρωθυπουργούς που πρόδωσαν αλλος την Κύπρο , αλλος τις αξέχαστες πατρίδες και την Μακεδονία.
 
Ειναι τουλαχιστον ντροπη και ξεφτιλα να απαγορευουν την ψηφο στους Συμπατριωτες μας που ζουν στην ξενιτια
που αγωνιζονται για την επιβιωση τους
και προσφεροντας στηριξη οικονομικη -εθνικη - πολιτιστικη στην Πατριδας τους
οταν δεκαδες Ελλην υποταγμενοι του εσωτερικου
εδιναν εντολες για την ισλαμοποιηση της Πατριδας μας στηριζοντας με τοσο παθος χιλιαδες Ταλιμπαν

 
Αν και συμμερίζομαι το συναίσθημα, αφού ο μοναδικός αδερφός μου ζει στο εξωτερικό, και συμφωνώ με τη σχετικότητα του "παχυλού" μισθού αλλά και την ευκρίνεια της αποστασιοποίησης, η στρέβλωση και ο ετεροκαθορισμός του αντικειμένου από τον (εν προκειμένω), συνήθως, αλλοτριωμένο παρατηρητή, δεν παύει να είναι στρέβλωση και ετεροκαθορισμός.
Για κάντω μου λιανά, δεν σε πιάνω ...
 
Για κάντω μου λιανά, δεν σε πιάνω ...
Υποθέτοντας ότι δεν αναφέρεσαι στα όσα συμφωνώ, με τα υπόλοιπα εννοώ την αρνητική (διαβρωτική θα έλεγα) επιρροή στην εξέλιξη του χαρακτήρα του νεοέλληνα που είχαν, τόσο το συνάλλαγμα όσο και το life style του μετανάστη, με το οποίο, στην προσπάθειά του να αποδείξει πίσω στους πατριώτες του (αλλά, κυρίως, στον εαυτό του) το ορθό της «απόφασής» του να μεταναστεύσει, έφτανε πολλές φορές σε ακρότητες (εφέ) που στην πατρίδα του, λόγω άγνοιας, λαμβάνονταν για συνήθεις και νορμάλ συμπεριφορές του εξωτερικού, δημιουργώντας παράλληλα την ψευδή εικόνα του εύκολου πλουτισμού στη ξενιτιά. Αυτό, είχε σαν αποτέλεσμα την αύξηση της κουτοπονηριάς και της επαγγελματικής ανηθικότητας του Έλληνα (λαμόγιο) και τη δημιουργία του στρεβλού οικονομικού συστήματος της «αρπαχτής». Είμαι από δώδεκα χρονών στην οικοδομή (δεκαετία 80, καλοκαίρια και διακοπές), αρχικά ως γυψαδόρος με τον μπάρμπα και στη συνέχεια, μέχρι να πάω φαντάρος, εργάτης στα σοβατίσματα με τον πατέρα, ενώ, για ένα καλοκαίρι έκανα και στη διανομή παγωτών, και είδα από κοντά τον φτωχό πλην τίμιο οικοδόμο να μετατρέπεται σε στυγνό απατεώνα εργολάβο, που «βαρούσε στο κεφάλι» ακόμα και τους συγγενείς του, ενώ, τον άλλοτε συμπαθή και γραφικό καφετζή και ταβερνιάρη, σε άξεστο εστιάτορα και τουριστικό επιχειρηματία, που «έπιανε τον κώλο» των «λαζογερμανών» και των «αμερικάνων» κάθε Αύγουστο, με τον οποίο ήθελε να θρέψει όλους τους άλλους μήνες. Το χρήμα όμως που τσέπωνε με αυταρέσκεια, στο life style το σπαταλούσε, μιμούμενος το life style που συνόδευε το πολυπόθητο συνάλλαγμα. Με την πλήρη ένταξή μας στην ΕΟΚ, ήταν πλέον ηθικά και ιδεολογικά έτοιμο το θύμα του πελατειακού πολιτικού συστήματος, με τις επιδοτήσεις και τα τραπεζικά προϊόντα. Μια ιστορία απ’ την οποία η Γερμανία ήταν ο μεγάλος κερδισμένος, τουλάχιστον οικονομικά. Μπορεί λοιπόν ο Έλληνας του εξωτερικού να μην τα έφαγε μαζί μας, τα έφαγε όμως με τους άλλους, αφού, προετοίμασε το πάτριο έδαφος, εν αγνοία του, για το κλείσιμο του κύκλου της εκμετάλλευσης, τμήμα του οποίου αποτέλεσε και ο ίδιος.

Από την άλλη, η αλλοτρίωση του [κάθε] μετανάστη από την πανίσχυρη οικονομικά και τεχνολογικά χώρα που τον φιλοξενεί –αφού, ως γνωστόν, για ένα κομμάτι ψωμί, δεν φτάνει μόνο η δουλειά–, τον κάνει να δικαιολογεί και να ευλογεί σε μεγάλο βαθμό, την προσαρμογή της πατρίδας του σε ξένα προγράμματα ανάπτυξης που δεν λαμβάνουν υπόψη τις ιδιαιτερότητές της, ή, έστω, το φαντασιακό των κατοίκων της, κρίνοντας μόνο και μόνο από την αποτελεσματικότητά τους στην [κυρίαρχη] χώρα που τα εκπόνησε.

Είναι άλλο πράγμα λοιπόν η άσκηση κριτικής, για την οποία η απόσταση βοηθάει στην αμερόληπτη και αντικειμενική θεώρηση των πραγμάτων, και άλλο η άσκηση πολιτικής, η οποία έχει άμεση επίπτωση στις ζωές των υποκειμένων της.
 
Υποθέτοντας ότι δεν αναφέρεσαι στα όσα συμφωνώ, με τα υπόλοιπα εννοώ την αρνητική (διαβρωτική θα έλεγα) επιρροή στην εξέλιξη του χαρακτήρα του νεοέλληνα που είχαν, τόσο το συνάλλαγμα όσο και το life style του μετανάστη, με το οποίο, στην προσπάθειά του να αποδείξει πίσω στους πατριώτες του (αλλά, κυρίως, στον εαυτό του) το ορθό της «απόφασής» του να μεταναστεύσει, έφτανε πολλές φορές σε ακρότητες (εφέ) που στην πατρίδα του, λόγω άγνοιας, λαμβάνονταν για συνήθεις και νορμάλ συμπεριφορές του εξωτερικού, δημιουργώντας παράλληλα την ψευδή εικόνα του εύκολου πλουτισμού στη ξενιτιά. Αυτό, είχε σαν αποτέλεσμα την αύξηση της κουτοπονηριάς και της επαγγελματικής ανηθικότητας του Έλληνα (λαμόγιο) και τη δημιουργία του στρεβλού οικονομικού συστήματος της «αρπαχτής». Είμαι από δώδεκα χρονών στην οικοδομή (δεκαετία 80, καλοκαίρια και διακοπές), αρχικά ως γυψαδόρος με τον μπάρμπα και στη συνέχεια, μέχρι να πάω φαντάρος, εργάτης στα σοβατίσματα με τον πατέρα, ενώ, για ένα καλοκαίρι έκανα και στη διανομή παγωτών, και είδα από κοντά τον φτωχό πλην τίμιο οικοδόμο να μετατρέπεται σε στυγνό απατεώνα εργολάβο, που «βαρούσε στο κεφάλι» ακόμα και τους συγγενείς του, ενώ, τον άλλοτε συμπαθή και γραφικό καφετζή και ταβερνιάρη, σε άξεστο εστιάτορα και τουριστικό επιχειρηματία, που «έπιανε τον κώλο» των «λαζογερμανών» και των «αμερικάνων» κάθε Αύγουστο, με τον οποίο ήθελε να θρέψει όλους τους άλλους μήνες. Το χρήμα όμως που τσέπωνε με αυταρέσκεια, στο life style το σπαταλούσε, μιμούμενος το life style που συνόδευε το πολυπόθητο συνάλλαγμα. Με την πλήρη ένταξή μας στην ΕΟΚ, ήταν πλέον ηθικά και ιδεολογικά έτοιμο το θύμα του πελατειακού πολιτικού συστήματος, με τις επιδοτήσεις και τα τραπεζικά προϊόντα. Μια ιστορία απ’ την οποία η Γερμανία ήταν ο μεγάλος κερδισμένος, τουλάχιστον οικονομικά. Μπορεί λοιπόν ο Έλληνας του εξωτερικού να μην τα έφαγε μαζί μας, τα έφαγε όμως με τους άλλους, αφού, προετοίμασε το πάτριο έδαφος, εν αγνοία του, για το κλείσιμο του κύκλου της εκμετάλλευσης, τμήμα του οποίου αποτέλεσε και ο ίδιος.

Από την άλλη, η αλλοτρίωση του [κάθε] μετανάστη από την πανίσχυρη οικονομικά και τεχνολογικά χώρα που τον φιλοξενεί –αφού, ως γνωστόν, για ένα κομμάτι ψωμί, δεν φτάνει μόνο η δουλειά–, τον κάνει να δικαιολογεί και να ευλογεί σε μεγάλο βαθμό, την προσαρμογή της πατρίδας του σε ξένα προγράμματα ανάπτυξης που δεν λαμβάνουν υπόψη τις ιδιαιτερότητές της, ή, έστω, το φαντασιακό των κατοίκων της, κρίνοντας μόνο και μόνο από την αποτελεσματικότητά τους στην [κυρίαρχη] χώρα που τα εκπόνησε.

Είναι άλλο πράγμα λοιπόν η άσκηση κριτικής, για την οποία η απόσταση βοηθάει στην αμερόληπτη και αντικειμενική θεώρηση των πραγμάτων, και άλλο η άσκηση πολιτικής, η οποία έχει άμεση επίπτωση στις ζωές των υποκειμένων της.
Χμμ, καθόλου περίεργο, συμφωνώ σε όλα αυτά που γράφεις, εκτός δύο θεμάτων:
  1. Ο μπρούκλης που περιγράφεις νομίζω έχει πεθάνει εδώ και μιά εικοσαετία - τουλάχιστον δεν τον έχω συναντήσει πλέον από το 2000 και μετά.
  2. το να δικαιολογεί ένας ξενιτεμένος την προσαρμογή της πατρίδας του σε προγράμματα αναπτυξης, τα οποία εφαρμόζονται μέσω άσκησης πολιτικής, την οποία έχει εγκρίνει με την ψήφο του ο Έλληνας του εσωτερικού (τι μου θυμίζει αυτό, τι μου θυμίζει), δεν συνεπάγεται ότι ο Έλληνας του εξωτερικού είναι αλλοτριωμένος από την χώρα που τον φιλοξενεί. Εκτός εαν η χώρα αυτή ανήκει στις λεγόμενες σοσιαλιστικές, στις οποίες όντως χωρίς την ιδεολογική (κ.α.) ισοπέδωση, δεν μπορούσες να επιβιώσεις.
Αλλά η προσπάθεια που κάνεις να σχετικοποιήσεις τα λάθη που έγιναν και γίνονται εντός, με το να αποδίδεις ευθύνες - έστω και εν αγνοία τους - στους εκτός, είναι για μένα επικίνδυνη για δύο λόγους: α) διχάζει, και β) αποποιεί τις ίδιες ευθύνες, με το να υπονοεί ότι "φταίνε οι άλλοι".
 
Status
Not open for further replies.
Back
Top