Αν κ δεν κολλαει επειδη ειμαι Κύπρο θα πω κ γω για μενα.
Η οικογενεια ολη σχεδόν τοθ πατέρα ηταν στιςστις καταδρομείς.
κ γω λοιπον δεν γινοταν κ δεν κατά δεχόμουν να λειψω.
παρουσιαστήκα το 2000 δήλωσα καταδρομείς.
Οντας αθλητής των 100 μετρων με 8 χρονια πειρα ειχα την καταλληλη σωματική διάπλαση κ εννοειτε δεν κολωνα πουθενα στις ασκησεις των εξετάσεων.
Δεν έκανα τατουαζ για να μην αποριφθω ουτε κ ειχα σκουλαρικι κλπ που ηταν της μοδας τοτε στους συνομιλικους.
ολα αυτα για τις καταδρομες.
τελείωσα πρωτος κ με ανεση τις εξετάσεις κ περιμενα με σιγουρια.
ομως μρ απορριψαν λογω υψους τα καθίκια γιατί ηταν το οριο 1.70 κ ειμουν 1.68.
Οταν μου το παν εγινε της πουτανας.
με ζητησαν απο τα ο.υ.κ γιατί δηλωσα οτι εκανα καταδύσεις μα αρνήθηκα
Να παω λοκατζης ήθελα κ δεν ειχα κλεισει ακομη τα 18.... μου πηραν το ονειρο κ αντέδρασα πολυ ασχημα.
ετσι αποφάσισα να παω αξιωματικός.
Αυτο γιατι ηθελες βύσμα να πας κ ορκίστηκα στην απογοήτευση μου να τα καταφερω χωρις κανενος την βοήθεια.
το βυσμα τελικα δεν ηταν για να πας....αλλα που θα πας.
υπηρετησα στην μισή Κυπρο.
διεπρεψα τοσο στην εκπαιδευση στην Κρητη οσο κ αργοτερα στα μηχανοκινητα.
Μια τιμητικη δωθηκε ποτε σε εφεδρο αξιωματικο για ασκηση ταε με πραγματικα πυρα κ βγαλσιμο αρματων σε ώρα κοινής υσηχιας κ απροειδοπειητα κ είμαι περήφανος που την πηρα εγω.
υπηρετησα ομως σε πολλες μονάδες μακρυα απ το σπιτι οποταν εμενα στον στρατωνα μέσα σαν κανονικος στρατιωτης.
δεν τιμωρησα ποτε κανεναν στρατιώτη κ δεν ειχα ποτε με κανεναν προβλημα γιατι είμαστε πολυ δεμενοι κ ειχαμε σεβασμο.
δυστυχώς ομως σε δυο εξαρσεις θυμου απεναντι σε εναν παλιό κ εναν νεο σε ξεχωριστες περιπτωσεις εδωσα ξυλο κ το φχαριστηθηκα κιολας αφου ειχα πρωτα βγαλει το χιτωνιο.
ηταν δυο κωλοπαιδα που πηδουσαν νεους κ παλιους με οποιο τροπο μπορουσαν στην υπηρεσια κ στις εξόδους.
Απολυθηκα μετα απο 26 μηνες τιμωμενος με τιμητικη πλακέτα κ με προταση να παραμεινω ως μόνιμο στελεχος αλλα χωρις αναληψη δεύτερης αστέρας για δεκα χρονια.
αρνηθικα λογω καποιοων πεποιθησεων....μεχρι σήμερα ομως το σκεφτομαι πωε θα ταν εαν ελεγα ναι.
μου αρεσε ο στρατος σαν ιδανικό κ αξια.
μεχρι σημερα οι βολες μου μεχρι τα 300 μέτρα μένουν σταθερές στο 8-9.
ειμαι αξιωματικός βολης πάντοτε γιατί μου αρεσει στο τελος να ριχνω κ να ευχαριστιεμαι.
αυτα τα λεω οχι για να ακουσω μπραβο κ μην το πει κανενας εαν εχει σκοπο.
αλλου θελω να φτασω.
σήμερα πραγματικα σκεφτομαι μετα απο αυτα που ειδα κ εζησα..απο θεμα βολεματος κ αξιων.....αν γινει ποτε πόλεμος εαν τελικά πρεπει να πάω στο μετωπο.
εαν δεν πρεπει να περασω απ τους πολιτικους πρωτα κ να αδειασω εκει το οπλο μου.
εαν πρεπει να μεινω να προστατέψω την οικογένεια μου πάρα να παω να σκοτωθω για τα δικά μου ισως μονο ιδανικα εννοώντας εμας τον κοσμακη....οταν αυτοι που επρεπε να τα υπηρετουν τα πουλουν με το κεφι τους....
υπηρετησα την πατρίδα μου με ζηλο κ νιωθω περήφανος.
Δουλεψα μαζι με τους στρατιώτες μου παντα μαζι κ ειμασταν πάντα αδερφια.
Σε μια αγκαρια ετσι γνωρισα κ κουμπαρεψα με τον κουμπαρο μου κ είμαστε 15 χρόνια αγαπημένοι κ μονιασμενοι....δεν μετά νιωσα στιγμη που υπηρετησα........αλλα σημερα πραγματικά σκεφτομαι όπως εχουν καταντησει την πατρίδα. ....αξιζει να πολεμησω......η θα μεινω καπου αθαφτος κ πεταμενος όταν οι ''μεγαλοι'' θα την κανουν για ελβετιες κ θυρίδες εξωτερικου...
Η οικογενεια ολη σχεδόν τοθ πατέρα ηταν στιςστις καταδρομείς.
κ γω λοιπον δεν γινοταν κ δεν κατά δεχόμουν να λειψω.
παρουσιαστήκα το 2000 δήλωσα καταδρομείς.
Οντας αθλητής των 100 μετρων με 8 χρονια πειρα ειχα την καταλληλη σωματική διάπλαση κ εννοειτε δεν κολωνα πουθενα στις ασκησεις των εξετάσεων.
Δεν έκανα τατουαζ για να μην αποριφθω ουτε κ ειχα σκουλαρικι κλπ που ηταν της μοδας τοτε στους συνομιλικους.
ολα αυτα για τις καταδρομες.
τελείωσα πρωτος κ με ανεση τις εξετάσεις κ περιμενα με σιγουρια.
ομως μρ απορριψαν λογω υψους τα καθίκια γιατί ηταν το οριο 1.70 κ ειμουν 1.68.
Οταν μου το παν εγινε της πουτανας.
με ζητησαν απο τα ο.υ.κ γιατί δηλωσα οτι εκανα καταδύσεις μα αρνήθηκα
Να παω λοκατζης ήθελα κ δεν ειχα κλεισει ακομη τα 18.... μου πηραν το ονειρο κ αντέδρασα πολυ ασχημα.
ετσι αποφάσισα να παω αξιωματικός.
Αυτο γιατι ηθελες βύσμα να πας κ ορκίστηκα στην απογοήτευση μου να τα καταφερω χωρις κανενος την βοήθεια.
το βυσμα τελικα δεν ηταν για να πας....αλλα που θα πας.
υπηρετησα στην μισή Κυπρο.
διεπρεψα τοσο στην εκπαιδευση στην Κρητη οσο κ αργοτερα στα μηχανοκινητα.
Μια τιμητικη δωθηκε ποτε σε εφεδρο αξιωματικο για ασκηση ταε με πραγματικα πυρα κ βγαλσιμο αρματων σε ώρα κοινής υσηχιας κ απροειδοπειητα κ είμαι περήφανος που την πηρα εγω.
υπηρετησα ομως σε πολλες μονάδες μακρυα απ το σπιτι οποταν εμενα στον στρατωνα μέσα σαν κανονικος στρατιωτης.
δεν τιμωρησα ποτε κανεναν στρατιώτη κ δεν ειχα ποτε με κανεναν προβλημα γιατι είμαστε πολυ δεμενοι κ ειχαμε σεβασμο.
δυστυχώς ομως σε δυο εξαρσεις θυμου απεναντι σε εναν παλιό κ εναν νεο σε ξεχωριστες περιπτωσεις εδωσα ξυλο κ το φχαριστηθηκα κιολας αφου ειχα πρωτα βγαλει το χιτωνιο.
ηταν δυο κωλοπαιδα που πηδουσαν νεους κ παλιους με οποιο τροπο μπορουσαν στην υπηρεσια κ στις εξόδους.
Απολυθηκα μετα απο 26 μηνες τιμωμενος με τιμητικη πλακέτα κ με προταση να παραμεινω ως μόνιμο στελεχος αλλα χωρις αναληψη δεύτερης αστέρας για δεκα χρονια.
αρνηθικα λογω καποιοων πεποιθησεων....μεχρι σήμερα ομως το σκεφτομαι πωε θα ταν εαν ελεγα ναι.
μου αρεσε ο στρατος σαν ιδανικό κ αξια.
μεχρι σημερα οι βολες μου μεχρι τα 300 μέτρα μένουν σταθερές στο 8-9.
ειμαι αξιωματικός βολης πάντοτε γιατί μου αρεσει στο τελος να ριχνω κ να ευχαριστιεμαι.
αυτα τα λεω οχι για να ακουσω μπραβο κ μην το πει κανενας εαν εχει σκοπο.
αλλου θελω να φτασω.
σήμερα πραγματικα σκεφτομαι μετα απο αυτα που ειδα κ εζησα..απο θεμα βολεματος κ αξιων.....αν γινει ποτε πόλεμος εαν τελικά πρεπει να πάω στο μετωπο.
εαν δεν πρεπει να περασω απ τους πολιτικους πρωτα κ να αδειασω εκει το οπλο μου.
εαν πρεπει να μεινω να προστατέψω την οικογένεια μου πάρα να παω να σκοτωθω για τα δικά μου ισως μονο ιδανικα εννοώντας εμας τον κοσμακη....οταν αυτοι που επρεπε να τα υπηρετουν τα πουλουν με το κεφι τους....
υπηρετησα την πατρίδα μου με ζηλο κ νιωθω περήφανος.
Δουλεψα μαζι με τους στρατιώτες μου παντα μαζι κ ειμασταν πάντα αδερφια.
Σε μια αγκαρια ετσι γνωρισα κ κουμπαρεψα με τον κουμπαρο μου κ είμαστε 15 χρόνια αγαπημένοι κ μονιασμενοι....δεν μετά νιωσα στιγμη που υπηρετησα........αλλα σημερα πραγματικά σκεφτομαι όπως εχουν καταντησει την πατρίδα. ....αξιζει να πολεμησω......η θα μεινω καπου αθαφτος κ πεταμενος όταν οι ''μεγαλοι'' θα την κανουν για ελβετιες κ θυρίδες εξωτερικου...
Last edited:
αλλά μου 'ρθε και θα το πω!
