Βρέχει σήμερα. Καφές και παρέα ιντερνετική....Είχα την τύχη; ατυχία; να ζήσω καταστάσεις πολλές στη θητεία μου, καθώς ήμουν σειρά Σισμικ(87Α) λόγω αναβολής. Το πρώτο που θυμάμαι διαφορετικά από τα συνηθισμένα, ήταν λίγο μετά το επεισόδιο, σε βολή που κάναμε, που ανατινάχτηκε το FN του διπλανού μου στη σειρά και τη γλύτωσα γιατί φόραγα κράνος. Άπειρο παιδί φαινόταν, απορώ πως τον έστειλαν Ειδ. Δυνάμεις. Καταλαβαίνω ότι αφού πυροβόλησε ο θόρυβος δεν ήταν ο ίδιος. Προτού προλάβω να του μιλήσω, ξαναρίχνει. Το αποτέλεσμα ήταν να σκάσει το όπλο και να ανοίξει. Το μεταλλικό καπάκι του κλείστρου με βρίσκει στο κεφάλι. Ευτυχώς το κράνος άντεξε. Κάποιο κομμάτι του κλείστρου του έκοψε το λαιμό. Επενέβησαν αμέσως το βούτηξαν και στο νοσοκομείο στη Χίο. Ο υπολοχαγός μου, με εξετάζει, μου λέει θες να σταματήσεις; Όχι φυσικά, του λέω. Γυρίζει κοιτάζει τον υποδιοικητή κι αυτός του κάνει νεύμα, οκ. Το ξέρω ότι είσαι μουρλός, μου είπε. Συνέχισα κανονικά. Όπως κι όλη η Μοίρα. Το ατύχημα, ατύχημα, η βολή βολή. Άλλωστε ήταν μέρες δύσκολες και δεν υπήρχαν κινητά ευτυχώς. Ο συνάδερφος, μάθαμε τη γλύτωσε με ράμματα, γιατί το κόψιμο ήταν λίγα χιλιοστά από την καρωτίδα. Φυσικά βγήκε εκτός Ειδ. Δυν. Το πρόβλημα πιθανόν ήταν ή έμφραξη του προηγούμενου βλήματος στην κάνη, ή προβληματικό φυσίγγι. Δεν μας είπαν ποτέ τι έγινε.
Κι επειδή παρακολουθώ τη συζήτηση για τα διαμετρήματα, η σωστή απάντηση, είναι για ποια χρήση το θέλεις. Για ανάσχεση, άμυνα κλπ. 7,62. Για αρματιστές, ακόμη κι ένα ΜΡ5 των 9, έκανε, δεν πολεμούν μ αυτό. Για Ειδικές Δυνάμεις, όλα τα διαμετρήματα. Άλλο θέλει ο ελεύθερος σκοπευτής, άλλο ο ακροβολιστής που υποστηρίζει ομάδα, άλλο η ομάδα εφόδου σε κατοικημένη περιοχή κλπ. To 7,62 είναι κάπως μεγάλο για εκκαθάριση σε σπίτι ας πούμε, εκεί 5,56 ή και 9. Είναι όμως απαραίτητο σε δράση εκτός αστικού περιβάλλοντος. Όπως απαραίτητη είναι η καραμπίνα για πυρά υποστήριξης σε ζούγκλα ή σε σπίτι (πιάνει τόπο, που λέμε στο χωριό μου). Επίσης, όποιος παρακολουθεί τις στρατιωτικές εξελίξεις, θα δει ότι η προσέγγιση των ομάδων ειδικών επιχειρήσεων, στον ΑΝΣΚ (στόχο) γίνεται με μέσα μεταφοράς που προσεγγίζουν κοντά στο στόχο. Οπότε το κουβάλημα φόρτου δεν έχει την σημασία που δίνονταν παλαιότερα. Αυτό υπό συνθήκες ισχύει μόνο σε μικρές ομάδες Recon. Ομάδες αναγνώρισης που θα παραμείνουν μεγάλο διάστημα σε εχθρικό περιβάλλον.
Κι επειδή λόγω τρέλας και θέσης μου στην εφεδρεία, έχω ρίξει με πολλά όπλα του 20ου αιώνα αλλά κι αυτά που έχουμε τώρα ακόμη και με αυτό που πλέον προβλέπεται στην ειδικότητά μου( Barrett M82) 12,7 ή κοινώς 0,50......το αγαπημένο μου είναι ......FN std με διόπτρα, άντε και μια αστρικού φωτός. Μου αρέσουν επίσης το θρυλικό Manlicher 6,5, και το Bren.
Και κάτι για το πολυδιαφημισμένο ΑΚ. Ο κατασκευαστής του, έδωσε σημασία στην αξιοπιστία χρήσης και αντοχή στις καιρικές συνθήκες. Γιατί ήξερε σε ποιους θα το μοίραζαν. Τη φήμη την έβγαλε γιατί μοιράστηκε σε εκατομμύρια αντίτυπα. Είναι για χρήση....γιούργια να έχω να ρίχνω κι όπου κάπως σε πετύχω, ιδίως οι παλιές εκδόσεις με κοντή κάννη. Το ΑΚ74 σε 5,45 με μακρύτερη βαρύτερη κάνη βελτίωσε την κατάσταση. Τα έχω χρησιμοποιήσει στην πράξη και τα δύο. Αρκετά σας ζάλισα σήμερα όμως.
στο τρρρρρρρρ τρρρρρρ τι γίνεται 
