Μία άλλη φορά, Απρίλη για μανιτάρια μου την πέφτουν 4 αρχικά με επικεφαλή μιά μεγάλη θηλυκιά. Με ήρεμη φωνή, (κράταγα και γκλίτσα) σκύβω πέρνω 2 πέτρες και συνεχίζω ήρεμα προς το αυτοκίνητο. Τα υπόλοιπα ηρέμησαν εκτός από την θηλυκιά. Μετά από 300 μέτρα έρχονται άλλα 3 με επικεφαλής ένα τεράστιο ελληνικό ποιμενικό, τουλάχιστον 60 κιλά ζώο, πιθανόν και μεγαλύτερο. Συνέχισα ήρεμα και όλα εκτός από την θηλυκιά ηρέμησαν. Αυτή λύσσαγε και παρέσυρε και τα άλλα. Οπότε αλλαγή τακτικής και αγριεύω, εκσφενδονίζω τις 2 πέτρες και έφυγαν προς διάφορες κατευθύνσεις.