Eχτές το πρωί δεν είχε αρκετά πουλάκια, αλλά με επιμονή κι υπομονή έκαμα ένα μικρό μπουκετάκι με 6 τσιχλίτσες. Ικανοποιημένος έφυγα, και μάλιστα 5 λεπτά απ' το σπιτάκι μου...
Σήμερα ήτανε σαφώς πιότερα τα τσιχλάκια, αλλά "μαύρες" δεν είχε αρκετές, αργότερα τά 'καμα τα πουλάκια μου, όταν φώτιζε για τα καλά ο ηλιάκος... Βάρησα 14 τσιχλίτσες κι 1 κότσυφα! Απ' αυτά, στον καταψύκτη μου έβαλα τις 11 τσιχλίτσες, συν τον κότσυφα! Πολύ ωραία ήτανε! Αλλά με περίσσεια υπομονή κι επιμονή στο καρτέρι...
Μιαν σταχτοκουρούνα μού χάρισε μία όμορφη κατάρριψη από αρκετό ύψος, και μάλιστα, με skeetόσκαγα: 24γρ. 9μισάρια! (Είχα βαρήσει και πριν 2-3 μέρες άλλη μια.) Η σημερινή έπεσε πατσαβούρι, μα όχι κατάξερη, καθώς ήτο βαρύτατα πληγωμένη, αφού ίσα που μπορούσε ν' ανοιγοκλείσει τα βλέφαρά της, βαριανασαίνοντας και ψυχορραγώντας... Μετά από λίγο, "ξεφύτρωσε" απ' το πουθενά μια αλεπουδίτσα, η οποία, αφού μπούκωσε την κουρούνα στο στόμα της, τράβηξε για λίγο παραπέρα κι άρχισε το φαγοπότι της...! Εγώ την χάζευα από πιο μακριά...
Βάρησα και μερικά ψαρόνια, έτσι, για να τ' αφήσω βορά στην αλεπουδίτσα...
Τελευταίο και καλύτερο, πήγα να κατουρήσω (δεν άντεχα άλλο) σε ένα υψωματάκι, ώστε κατουρώντας να μπορώ να ρίχνω και καμιά "κλεφτή" ματιά στον ορίζοντα, μήπως τυχόν και μπαίνει καμιά φάσσα, διότι, ως γνωστόν, κάτι τέτοιες, παντελώς ακατάλληλες στιγμές διαλέγουν για να μας καβαλήσουν ανενόχλητες...! Ε, λοιπόν, ενώ ουρούσα σηκώνω το κεφάλι μου και θωρώ από αρκετήν απόσταση, ευτυχώς, μίαν ολομόναχην φασσάρα ωσάν "ιπτάμενη κότα"...!! Παρατάω το κατούρημα στη μέση με τα "μαγαζιά" ορθάνοιχτα, αρπάζω τον ντούφεκόν μου, ενώ θυμάμαι να απενεργοποιήσω και το μπουτόν της ασφαλείας, και παραμένω "άγαλμα" σε θέση ετοιμότητος... Η φασσάρα δεν με αντιλαμβάνεται και μπαίνει προς το μέρος μου, τραβερσάτη σε μεσαίο ύψος, καμιά 30αριά μέτρα στ' αριστερά μου... Την καλοσημαδεύω και της μπήγω μιαν ξεγυρισμένη ντουφεκιά με skeetοφούσεκο (24γρ, 9μισό) από την 4άρα κάννα μου!! Την τσαλακώνω κι αρχίζει και πέφτει κάθετα, σαν πατσαβούρα...!! Ε, πριν σκάσει στο έδαφος, της ξαναμπήγω μία με το ίδιο φυσίγγι από την 3άρα κάννα, και την τρώει κι αυτή!!! Ε, πλέον, έπεσε κατάξερη η "κοτούλα" μου!!!
Είναι η 12η φάσσα που καρπώνομαι στα εφετινά φασσοπεράσματα!! Και μακάρι να μου επιφυλάττει και μερικές ακόμη η Θεά Άρτεμη...!
Αυτά! (Συμπαθάτε με για την μακρηγορία μου...)