Τσίχλα-Κοτσύφι-Αρχείο

Status
Not open for further replies.
Παίδες, μπασίματα τέλος.Ό,τι μπαίνει είναι το βράδυ.Ας ρίξει τώρα αρκετό νεράκι να ποτιστεί ο τόπος, να μείνουν εδώ τα πουλιά και για τις μακρομύτες.Ας κάνει αρκετό να κλείσει λίγο τον κόσμο μέσα, ώστε να ησυχάσει λίγο το τοπίο.Να πρασινήσει έτσι έντονα, όπως φαίνεται μετά τις βροχές και το ξέπλυμα!!!!
 
Λοιπόν παίδες, να έχετε πολλήν υπομονή στο καρτέρι το πρωί, διότι έχω διαπιστώσει (ειδικά εφέτος) ότι ενώ αρχικά μπορεί να μην φαίνονται αρκετές "μαύρες", αργότερα ωστόσο, όταν ανεβαίνει ο ηλιάκος και ξημερώνει για τα καλά, ξεκινάει ένα "δεύτερο κύμα" με αρκετά έως πολλά τσιχλάκια...!! Όποιος δεν φύγει από το καρτέρι του στην "παύση" μετά τις λιγοστές (ή περσσότερες ενίοτε) "μαύρες", τον ανταμείβει η υπομονή του και γεμίζει τον σάκο του ή την πουλιάστρα του...!

Το καρτερίσιο κυνήγι (και γενικά το κυνήγι) απαιτεί μπόλικη υπομονή εκ μέρους τού θηρευτή (καρτεριτζή ή μη), προκειμένου να κάμει κάτι... Ειδάλλως, δεν κάνομε και τίποτις...
 
Eχτές το πρωί δεν είχε αρκετά πουλάκια, αλλά με επιμονή κι υπομονή έκαμα ένα μικρό μπουκετάκι με 6 τσιχλίτσες. Ικανοποιημένος έφυγα, και μάλιστα 5 λεπτά απ' το σπιτάκι μου...

Σήμερα ήτανε σαφώς πιότερα τα τσιχλάκια, αλλά "μαύρες" δεν είχε αρκετές, αργότερα τά 'καμα τα πουλάκια μου, όταν φώτιζε για τα καλά ο ηλιάκος... Βάρησα 14 τσιχλίτσες κι 1 κότσυφα! Απ' αυτά, στον καταψύκτη μου έβαλα τις 11 τσιχλίτσες, συν τον κότσυφα! Πολύ ωραία ήτανε! Αλλά με περίσσεια υπομονή κι επιμονή στο καρτέρι...

Μιαν σταχτοκουρούνα μού χάρισε μία όμορφη κατάρριψη από αρκετό ύψος, και μάλιστα, με skeetόσκαγα: 24γρ. 9μισάρια! (Είχα βαρήσει και πριν 2-3 μέρες άλλη μια.) Η σημερινή έπεσε πατσαβούρι, μα όχι κατάξερη, καθώς ήτο βαρύτατα πληγωμένη, αφού ίσα που μπορούσε ν' ανοιγοκλείσει τα βλέφαρά της, βαριανασαίνοντας και ψυχορραγώντας... Μετά από λίγο, "ξεφύτρωσε" απ' το πουθενά μια αλεπουδίτσα, η οποία, αφού μπούκωσε την κουρούνα στο στόμα της, τράβηξε για λίγο παραπέρα κι άρχισε το φαγοπότι της...! Εγώ την χάζευα από πιο μακριά...

Βάρησα και μερικά ψαρόνια, έτσι, για να τ' αφήσω βορά στην αλεπουδίτσα...

Τελευταίο και καλύτερο, πήγα να κατουρήσω (δεν άντεχα άλλο) σε ένα υψωματάκι, ώστε κατουρώντας να μπορώ να ρίχνω και καμιά "κλεφτή" ματιά στον ορίζοντα, μήπως τυχόν και μπαίνει καμιά φάσσα, διότι, ως γνωστόν, κάτι τέτοιες, παντελώς ακατάλληλες στιγμές διαλέγουν για να μας καβαλήσουν ανενόχλητες...! Ε, λοιπόν, ενώ ουρούσα σηκώνω το κεφάλι μου και θωρώ από αρκετήν απόσταση, ευτυχώς, μίαν ολομόναχην φασσάρα ωσάν "ιπτάμενη κότα"...!! Παρατάω το κατούρημα στη μέση με τα "μαγαζιά" ορθάνοιχτα, αρπάζω τον ντούφεκόν μου, ενώ θυμάμαι να απενεργοποιήσω και το μπουτόν της ασφαλείας, και παραμένω "άγαλμα" σε θέση ετοιμότητος... Η φασσάρα δεν με αντιλαμβάνεται και μπαίνει προς το μέρος μου, τραβερσάτη σε μεσαίο ύψος, καμιά 30αριά μέτρα στ' αριστερά μου... Την καλοσημαδεύω και της μπήγω μιαν ξεγυρισμένη ντουφεκιά με skeetοφούσεκο (24γρ, 9μισό) από την 4άρα κάννα μου!! Την τσαλακώνω κι αρχίζει και πέφτει κάθετα, σαν πατσαβούρα...!! Ε, πριν σκάσει στο έδαφος, της ξαναμπήγω μία με το ίδιο φυσίγγι από την 3άρα κάννα, και την τρώει κι αυτή!!! Ε, πλέον, έπεσε κατάξερη η "κοτούλα" μου!!!
Είναι η 12η φάσσα που καρπώνομαι στα εφετινά φασσοπεράσματα!! Και μακάρι να μου επιφυλάττει και μερικές ακόμη η Θεά Άρτεμη...!

Αυτά! (Συμπαθάτε με για την μακρηγορία μου...)
 
Last edited:
Eχτές το πρωί δεν είχε αρκετά πουλάκια, αλλά με επιμονή κι υπομονή έκαμα ένα μικρό μπουκετάκι με 6 τσιχλίτσες. Ικανοποιημένος έφυγα, και μάλιστα 5 λεπτά απ' το σπιτάκι μου...

Σήμερα ήτανε σαφώς πιότερα τα τσιχλάκια, αλλά "μαύρες" δεν είχε αρκετές, αργότερα τά 'καμα τα πουλάκια μου, όταν φώτιζε για τα καλά ο ηλιάκος... Βάρησα 14 τσιχλίτσες κι 1 κότσυφα! Απ' αυτά, στον καταψύκτη μου έβαλα τις 11 τσιχλίτσες, συν τον κότσυφα! Πολύ ωραία ήτανε! Αλλά με περίσσεια υπομονή κι επιμονή στο καρτέρι...

Μιαν σταχτοκουρούνα μού χάρισε μία όμορφη κατάρριψη από αρκετό ύψος, και μάλιστα, με skeetόσκαγα: 24γρ. 9μισάρια! (Είχα βαρήσει και πριν 2-3 μέρες άλλη μια.) Η σημερινή έπεσε πατσαβούρι, μα όχι κατάξερη, καθώς ήτο βαρύτατα πληγωμένη, αφού ίσα που μπορούσε ν' ανοιγοκλείσει τα βλέφαρα της, βαριανασαίνοντας και ψυχοραγόντας... Μετά από λίγο, "ξεφύτρωσε" απ' το πουθενά μια αλεπουδίτσα η οποία, αφού μπούκωσε την κουρούνα στο στόμα της, τράβηξε για λίγο παραπέρα κι άρχισε το φαγοπότι της...! Εγώ την χάζευα από πιο μακριά...

Βάρησα και μερικά ψαρόνια, έτσι, για να τ' αφήσω βορά στην αλεπουδίτσα...

Τελευταίο και καλύτερο, πήγα να κατουρήσω (δεν άντεχα άλλο) σε ένα υψωματάκι, ώστε κατουρώντας να μπορώ να ρίχνω και καμιά "κλεφτή" ματιά στον ορίζοντα, μήπως τυχόν και μπαίνει καμιά φάσσα, διότι, ως γνωστόν, κάτι τέτοιες, παντελώς ακατάλληλες στιγμές διαλέγουν για να μας καβαλήσουν ανενόχλητες...! Ε, λοιπόν, ενώ ουρούσα σηκώνω το κεφάλι μου και θωρώ από αρκετήν απόσταση, ευτυχώς, μίαν ολομόναχην φασσάρα ωσάν "ιπτάμενη κότα"...!! Παρατάω το κατούρημα στη μέση με τα "μαγαζιά" ορθάνοιχτα, αρπάζω τον ντούφεκόν μου, ενώ θυμάμαι να απενεργοποιήσω και το μπουτόν της ασφαλείας, και παραμένω "άγαλμα" σε θέση ετοιμότητος... Η φασσάρα δεν με αντιλαμβάνεται και μπαίνει προς το μέρος μου, τραβερσάτη σε μεσαίο ύψος, καμιά 30αριά μέτρα στ' αριστερά μου... Την καλοσημαδεύω και της μπήγω μιαν ξεγυρισμένη ντουφεκιά με skeetοφούσεκο (24γρ, 9μισό) από την 4άρα κάννα μου!! Την τσαλακώνω κι αρχίζει και πέφτει κάθετα, σαν πατσαβούρα...!! Ε, πριν σκάσει στο έδαφος, της ξαναμπήγω μία με το ίδιο φυσίγγι από την 3άρα κάννα, και την τρώει κι αυτή!!! Ε, πλέον, έπεσε κατάξερη η "κοτούλα" μου!!!
Είναι η 12η φάσσα που καρπώνομαι στα εφετινά φασσοπεράσματα!! Και μακάρι να μου επιφυλάττει και μερικές ακόμη η Θεά Άρτεμη...!

Αυτά! (Συμπαθάτε με για την μακρηγορία μου...)
Γεια σου βρε Νικολαε ωραιος!.shake hands.

Να κατουρας συχνα στο καρτερι ! .sarcastic.
 
Τα θανατηφόρα τραύματά της, αποδείχτηκε ότι ήτο στον λαιμό της...! Κι ελάχιστα σκαγάκια την είχαν τρυπήσει και στην υπόλοιπη κορμάρα της, αλλά μη θανατηφόρες τρώσεις αυτές... Πάντως οι φτερούγες της άθικτες...! Με λίγα λόγια, μερικά 9μισάρια σκαγάκια στον λαιμό της ήτανε αυτά που μού την έδωκαν...!
 
Eχτές το πρωί δεν είχε αρκετά πουλάκια, αλλά με επιμονή κι υπομονή έκαμα ένα μικρό μπουκετάκι με 6 τσιχλίτσες. Ικανοποιημένος έφυγα, και μάλιστα 5 λεπτά απ' το σπιτάκι μου...

Σήμερα ήτανε σαφώς πιότερα τα τσιχλάκια, αλλά "μαύρες" δεν είχε αρκετές, αργότερα τά 'καμα τα πουλάκια μου, όταν φώτιζε για τα καλά ο ηλιάκος... Βάρησα 14 τσιχλίτσες κι 1 κότσυφα! Απ' αυτά, στον καταψύκτη μου έβαλα τις 11 τσιχλίτσες, συν τον κότσυφα! Πολύ ωραία ήτανε! Αλλά με περίσσεια υπομονή κι επιμονή στο καρτέρι...

Μιαν σταχτοκουρούνα μού χάρισε μία όμορφη κατάρριψη από αρκετό ύψος, και μάλιστα, με skeetόσκαγα: 24γρ. 9μισάρια! (Είχα βαρήσει και πριν 2-3 μέρες άλλη μια.) Η σημερινή έπεσε πατσαβούρι, μα όχι κατάξερη, καθώς ήτο βαρύτατα πληγωμένη, αφού ίσα που μπορούσε ν' ανοιγοκλείσει τα βλέφαρά της, βαριανασαίνοντας και ψυχορραγώντας... Μετά από λίγο, "ξεφύτρωσε" απ' το πουθενά μια αλεπουδίτσα, η οποία, αφού μπούκωσε την κουρούνα στο στόμα της, τράβηξε για λίγο παραπέρα κι άρχισε το φαγοπότι της...! Εγώ την χάζευα από πιο μακριά...

Βάρησα και μερικά ψαρόνια, έτσι, για να τ' αφήσω βορά στην αλεπουδίτσα...

Τελευταίο και καλύτερο, πήγα να κατουρήσω (δεν άντεχα άλλο) σε ένα υψωματάκι, ώστε κατουρώντας να μπορώ να ρίχνω και καμιά "κλεφτή" ματιά στον ορίζοντα, μήπως τυχόν και μπαίνει καμιά φάσσα, διότι, ως γνωστόν, κάτι τέτοιες, παντελώς ακατάλληλες στιγμές διαλέγουν για να μας καβαλήσουν ανενόχλητες...! Ε, λοιπόν, ενώ ουρούσα σηκώνω το κεφάλι μου και θωρώ από αρκετήν απόσταση, ευτυχώς, μίαν ολομόναχην φασσάρα ωσάν "ιπτάμενη κότα"...!! Παρατάω το κατούρημα στη μέση με τα "μαγαζιά" ορθάνοιχτα, αρπάζω τον ντούφεκόν μου, ενώ θυμάμαι να απενεργοποιήσω και το μπουτόν της ασφαλείας, και παραμένω "άγαλμα" σε θέση ετοιμότητος... Η φασσάρα δεν με αντιλαμβάνεται και μπαίνει προς το μέρος μου, τραβερσάτη σε μεσαίο ύψος, καμιά 30αριά μέτρα στ' αριστερά μου... Την καλοσημαδεύω και της μπήγω μιαν ξεγυρισμένη ντουφεκιά με skeetοφούσεκο (24γρ, 9μισό) από την 4άρα κάννα μου!! Την τσαλακώνω κι αρχίζει και πέφτει κάθετα, σαν πατσαβούρα...!! Ε, πριν σκάσει στο έδαφος, της ξαναμπήγω μία με το ίδιο φυσίγγι από την 3άρα κάννα, και την τρώει κι αυτή!!! Ε, πλέον, έπεσε κατάξερη η "κοτούλα" μου!!!
Είναι η 12η φάσσα που καρπώνομαι στα εφετινά φασσοπεράσματα!! Και μακάρι να μου επιφυλάττει και μερικές ακόμη η Θεά Άρτεμη...!

Αυτά! (Συμπαθάτε με για την μακρηγορία μου...)
για αυτους που αναρωτιουνται αν θα κοψει τη φασσα το 7αρι στα 30-35 μ
 
Από 30 γραμμάρια ( HIT 8) και πάνω τα ρίχνει όλα, δεν έχω δοκιμάσει να ρίξω 24-28 με αυτό το όπλο
Την έχει φίλος από καινούργια.
Πολλές φορές στο κυνήγι τη σιχτηριζει...
Δεν πηγαίνει όλα τα φυσίγγια,διαλέγει πολύ,αυτό φωνάζει ο φίλος χρόνια τώρα..
Πάντα μαζί του και μια breda altair soecial για να σώζει την παρτίδα....
 
Eχτές το πρωί δεν είχε αρκετά πουλάκια, αλλά με επιμονή κι υπομονή έκαμα ένα μικρό μπουκετάκι με 6 τσιχλίτσες. Ικανοποιημένος έφυγα, και μάλιστα 5 λεπτά απ' το σπιτάκι μου...

Σήμερα ήτανε σαφώς πιότερα τα τσιχλάκια, αλλά "μαύρες" δεν είχε αρκετές, αργότερα τά 'καμα τα πουλάκια μου, όταν φώτιζε για τα καλά ο ηλιάκος... Βάρησα 14 τσιχλίτσες κι 1 κότσυφα! Απ' αυτά, στον καταψύκτη μου έβαλα τις 11 τσιχλίτσες, συν τον κότσυφα! Πολύ ωραία ήτανε! Αλλά με περίσσεια υπομονή κι επιμονή στο καρτέρι...

Μιαν σταχτοκουρούνα μού χάρισε μία όμορφη κατάρριψη από αρκετό ύψος, και μάλιστα, με skeetόσκαγα: 24γρ. 9μισάρια! (Είχα βαρήσει και πριν 2-3 μέρες άλλη μια.) Η σημερινή έπεσε πατσαβούρι, μα όχι κατάξερη, καθώς ήτο βαρύτατα πληγωμένη, αφού ίσα που μπορούσε ν' ανοιγοκλείσει τα βλέφαρά της, βαριανασαίνοντας και ψυχορραγώντας... Μετά από λίγο, "ξεφύτρωσε" απ' το πουθενά μια αλεπουδίτσα, η οποία, αφού μπούκωσε την κουρούνα στο στόμα της, τράβηξε για λίγο παραπέρα κι άρχισε το φαγοπότι της...! Εγώ την χάζευα από πιο μακριά...

Βάρησα και μερικά ψαρόνια, έτσι, για να τ' αφήσω βορά στην αλεπουδίτσα...

Τελευταίο και καλύτερο, πήγα να κατουρήσω (δεν άντεχα άλλο) σε ένα υψωματάκι, ώστε κατουρώντας να μπορώ να ρίχνω και καμιά "κλεφτή" ματιά στον ορίζοντα, μήπως τυχόν και μπαίνει καμιά φάσσα, διότι, ως γνωστόν, κάτι τέτοιες, παντελώς ακατάλληλες στιγμές διαλέγουν για να μας καβαλήσουν ανενόχλητες...! Ε, λοιπόν, ενώ ουρούσα σηκώνω το κεφάλι μου και θωρώ από αρκετήν απόσταση, ευτυχώς, μίαν ολομόναχην φασσάρα ωσάν "ιπτάμενη κότα"...!! Παρατάω το κατούρημα στη μέση με τα "μαγαζιά" ορθάνοιχτα, αρπάζω τον ντούφεκόν μου, ενώ θυμάμαι να απενεργοποιήσω και το μπουτόν της ασφαλείας, και παραμένω "άγαλμα" σε θέση ετοιμότητος... Η φασσάρα δεν με αντιλαμβάνεται και μπαίνει προς το μέρος μου, τραβερσάτη σε μεσαίο ύψος, καμιά 30αριά μέτρα στ' αριστερά μου... Την καλοσημαδεύω και της μπήγω μιαν ξεγυρισμένη ντουφεκιά με skeetοφούσεκο (24γρ, 9μισό) από την 4άρα κάννα μου!! Την τσαλακώνω κι αρχίζει και πέφτει κάθετα, σαν πατσαβούρα...!! Ε, πριν σκάσει στο έδαφος, της ξαναμπήγω μία με το ίδιο φυσίγγι από την 3άρα κάννα, και την τρώει κι αυτή!!! Ε, πλέον, έπεσε κατάξερη η "κοτούλα" μου!!!
Είναι η 12η φάσσα που καρπώνομαι στα εφετινά φασσοπεράσματα!! Και μακάρι να μου επιφυλάττει και μερικές ακόμη η Θεά Άρτεμη...!

Αυτά! (Συμπαθάτε με για την μακρηγορία μου...)
Νίκο παντα τετοια σε ευχαριστω που με το γράψιμο σου μου φτιάχνεις το κέφι
 
Status
Not open for further replies.
Back
Top