
Πριν μια ώρα περίπου γύρισα από το βουνό και προσπαθώ να συνέλθω, από όσα μου έτυχαν απόψε. Τώρα πονάνε πόδια και σώμα από τις γρατζουνιές ...
Έφυγα νωρίτερα από τη δουλειά ... ζέστη στην αρχή, που επηρέασε την έρευνα του σκύλου, από το πρώτο μισάωρο ήμουν μούσκεμα στον ιδρώτα.
Τελικά μετά από δύο ώρες ψάξιμο, πήρα μια ωραία φέρμα στο τελείωμα ενός ρέματος, κοντά σε μια κορυφή. Πήρα καλή θέση πλάγια και λίγα μέτρα κάτω από το σκύλο. Βγήκε ένας κότσος μου πέρασε μπροστά μου τραβέρσα στα 5 μέτρα, τον άφησα να ανοιχτεί και του έριξα πισώκωλα, το πολύ στα 30 μέτρα. Η κατάρριψη έγινε στο κέντρο του ρέματος. Από εκείνη τη στιγμή και μετά δεν κυνήγησα άλλο, φάγαμε τον τόπο όσο ήταν δυνατόν, όμως όσο και αν ψάξαμε δεν καταφέραμε να τον βρούμε. Αιτία η πυκνή βλάστηση με κοντό πυκνό πουρνάρι και διάφορα άλλα πολύ πυκνά φυτά, αλλά κυρίως ότι μάλλον έπεσε τραυματισμένος.
Έσκασα, κρίμα για το πουλί, σπάνια έχανα χτυπημένα πουλιά, συνήθως τα έβρισκε το σκυλί αμέσως ή μετά από ψάξιμο τρυπωμένα, ζωντανά ή νεκρά.
Από πέρσι που έχασα κάποια αδικαιολόγητα, αισθάνομαι σαν να έχω γκαντεμιαστεί ... τι να πω.
Το λάθος ίσως να ήταν και δικό μου, γιατί δεν του έριξα με 6άρι 36 gr που συνήθως ρίχνω στις πέρδικες, αλλά με 7άρι 32gr που μου έδινε όμως πολύ καλές τουφεκιές σε αγριοπερίστερα τον τελευταίο καιρό. Είχα βάλει και (***) στη δεξιά και πίστευα ότι ή πέφτει νεκρό ή φεύγει γερό.