Τσίχλα-Κοτσύφι-Αρχείο

Status
Not open for further replies.
Και να βάλω κ ενα ερώτημα.....

Γιατί οι τσίχλες στα καρτερια των μπασιματων έρχονται σαν "στραβές" πανω στον κυνηγο,και αργότερα (που έχουν φάει κ τα σμπαρα τους) γίνονται καχυποπτες στα απογευματινα καρτερια(και όχι μονο..)?

Τι είναι αυτό που τις ενοχλεί στην πραγματικοτητα?
Τα φανταχτερα ρουχα, τα πορτοκαλι γιλέκα, οι παραλλαγες?
Βλεπουν σιλουετες!
Το χρωμα νομιζω δεν ειναι θεμα...
Θεμα ειναι η ανθρωπινη σιλουετα, ειδικα η κινουμενη!
 
Εγώ να πω κάτι άλλο πλάκα πλάκα... Έχουν την ίδια συμπεριφορά τα πουλιά με και χωρίς όπλο?
Δεν ξέρω για το κυνήγι...αλλά στο ψαροντουφεκο όταν κολυμπαω χωρίς όπλο η τσιπούρες κόβουν βόλτες δίπλα μου και όταν έχω όπλο ούτε πλησιάζουν....έχουν πάρει γραμμή ότι ότι εξέχει είναι και επικίνδυνο...:)
 
Σοβαρά τώρα......
Τον χειμώνα του 1947 στον Έβρο είχαν βρεθεί ξυλιασμενοι 5 κυνηγοί υδρόβιων στα καρτερια κ με τα όπλα στα χερια.....
Δεν άντεξαν το δριμύ ψύχος........
Εντάξει ρε παιδια να έχει -3 άντε -4 στην γουβα που θα πιάσω. Κλάιν.... Έχω ανέβει για κυργιαρες στα ελατα με -8 και είχε τόσα πολλά πουλιά που χεστηκε η φοράδα στο αλώνι. Άλλοι θα βλέπουν τις θερμοκρασίες που κάνουμε θέμα και θα γελανε!
 
Εντάξει ρε παιδια να έχει -3 άντε -4 στην γουβα που θα πιάσω. Κλάιν.... Έχω ανέβει για κυργιαρες στα ελατα με -8 και είχε τόσα πολλά πουλιά που χεστηκε η φοράδα στο αλώνι. Άλλοι θα βλέπουν τις θερμοκρασίες που κάνουμε θέμα και θα γελανε!
Δεν το είπα για την περιπτωση σου..... Εννοείται αυτό.....
Απλώς εκείνη την στιγμή θυμήθηκα αυτό το περιστατικο......
Καμιά φορά γελάμε αλλά έχουν συμβεί κ τέτοιες θλιβερές καταστάσεις......
 
Εγώ να πω κάτι άλλο πλάκα πλάκα... Έχουν την ίδια συμπεριφορά τα πουλιά με και χωρίς όπλο?
Με τις κουρούνες ΜΟΝΟ που έχω καρατσεκάρει ΤΡΟΜΕΡΗ ΔΙΑΦΟΡΑ!!!
ΦΕΥΓΟΥΝ ΜΕ ΧΙΛΙΑ, ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ-ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΟΠΛΟ!!!

Υ.Γ:
και χωρίς να τις τουφεκίσεις ε;
 
Ναι Αλέξη......
Δεν ήταν ντοπιοι κ ίσως να μην τα υπολόγισαν σωστά τα πραγματα.....
Και τοτε οι χειμώνες δεν αστειευοταν........
Άλλα χρόνια τότε με πολύ περισσότερα χιόνια αλλά και με χειρότερο εξοπλισμό για τους κυνηγούς....
 
Άλλα χρόνια τότε με πολύ περισσότερα χιόνια αλλά και με χειρότερο εξοπλισμό για τους κυνηγούς....
Είναι πολλά τα άτομα για να πάνε ταυτόχρονα.Αυτο μου κάνει περιέργεια + ότι πρέπει να ήταν φανατικοί για να πάνε στο υδρόβιο αρματωμένοι μέσα στον εμφύλιο.
 
Είναι πολλά τα άτομα για να πάνε ταυτόχρονα.Αυτο μου κάνει περιέργεια + ότι πρέπει να ήταν φανατικοί για να πάνε στο υδρόβιο αρματωμένοι μέσα στον εμφύλιο.
Δεν πήγαν κυνήγι.... ενέδρα ήταν....χαχαχαχα
 
Άλλα χρόνια τότε με πολύ περισσότερα χιόνια αλλά και με χειρότερο εξοπλισμό για τους κυνηγούς....
Όλα μαζί......
Και οταν παρεις τον καιρό στο "αψήφιστο" οι καταστάσεις γίνονται πολυ επικυνδινες...
Λίγοι ψαράδες έχουν πνιγει που βγήκαν από το λιμάνι ενώ έβλεπαν ότι ο καιρός.................

Είναι πολλά τα άτομα για να πάνε ταυτόχρονα.Αυτο μου κάνει περιέργεια + ότι πρέπει να ήταν φανατικοί για να πάνε στο υδρόβιο αρματωμένοι μέσα στον εμφύλιο.
Εμένα τίποτα δεν μου κάνει εντυπωση......
Στα τότε "κυνηγετικά νέα" κ στο βιβλίο του Μουζακη είναι γραμμένο αυτό το περιστατικο...
 
Last edited:
Τον χειμώνα του 2019 τέτοια εποχή είχα κατέβει στη Βυτίνα. Πήγα ένα απογευματινό τότε παρέα με έναν ξάδερφο της γυναίκας μου που μένει μόνιμα στο χωριό, είχε πουλάκια, έκανε κρύο δεν πτοήθηκα και την άλλη μέρα το πρωί σηκώθηκα για καρτέρι. Βγαίνοντας έξω με ξαστερια να μπω στο αυτοκίνητο ήταν όλα παγωμένα. Ανοίγω διακόπτη το θερμόμετρο έγραφε -11. Καθάρισα όσο μπορούσα το παρμπρίζ ξεκίνησα, σε 3 λεπτά ξανασταματησα να καθαρίσω απ τον πάγο που έπεφτε στο παρμπριζ. Οταν με τα βιας και βασάνων εφτασα στο καρτέρι εκατσα λίγο κι έπιανα πάγο επάνω μου. Αυτό το πράγμα δε το είχα ξαναδεί. Δεν έφτανε αυτό, δεν περνούσε και τίποτα....Τα μάζεψα σε 45 λεπτά-τόσο αντεξα- και πήγα σπίτι. Περιττό να πω πως όλη τη μερα κρύωνα μετα. Συζητώντας με τον ξαδερφο της γυναίκας μου μετά μου είπε οτι μάλλον χρήζω ψυχιατρικής παρακολούθησης που βγήκα για τσιχλοκότσυφα με -11.
 
Τον χειμώνα του 2019 τέτοια εποχή είχα κατέβει στη Βυτίνα. Πήγα ένα απογευματινό τότε παρέα με έναν ξάδερφο της γυναίκας μου που μένει μόνιμα στο χωριό, είχε πουλάκια, έκανε κρύο δεν πτοήθηκα και την άλλη μέρα το πρωί σηκώθηκα για καρτέρι. Βγαίνοντας έξω με ξαστερια να μπω στο αυτοκίνητο ήταν όλα παγωμένα. Ανοίγω διακόπτη το θερμόμετρο έγραφε -11. Καθάρισα όσο μπορούσα το παρμπρίζ ξεκίνησα, σε 3 λεπτά ξανασταματησα να καθαρίσω απ τον πάγο που έπεφτε στο παρμπριζ. Οταν με τα βιας και βασάνων εφτασα στο καρτέρι εκατσα λίγο κι έπιανα πάγο επάνω μου. Αυτό το πράγμα δε το είχα ξαναδεί. Δεν έφτανε αυτό, δεν περνούσε και τίποτα....Τα μάζεψα σε 45 λεπτά-τόσο αντεξα- και πήγα σπίτι. Περιττό να πω πως όλη τη μερα κρύωνα μετα. Συζητώντας με τον ξαδερφο της γυναίκας μου μετά μου είπε οτι μάλλον χρήζω ψυχιατρικής παρακολούθησης που βγήκα για τσιχλοκότσυφα με -11.
Αν έμενες λίγο ακόμα θα άρχιζες να νυστάζεις ... αλλά ευτυχώς έφυγες με λίγο υποθερμία. :)
Το πολύ κρύο χρειάζεται μεγάλη προσοχή, ειδικά αν κάνεις καρτέρι, στο περπάτημα είναι αλλιώς.
 
Status
Not open for further replies.
Back
Top