Μπεκάτσα-Αρχείο

[yorgos]

Πολλές φορές που είχα ξεγραμμένη κάποια μπλοκαρισμένη μπεκάτσα, είτε γιατί ο τόπος ήταν πολύ πυκνός, είτε γιατί δεν μπορούσα να πλησιάσω κοντά, την λύση την έδινε ο σκύλος.
Ο κυνηγός οφείλει να γνωρίζει πως μπορεί να δίνει αυτή την δυνατότητα στο σκύλο.
Όταν κυνηγάς με σκύλο συνεργάτη, ποτέ δεν είσαι μόνος .
Μεγάλο πλεονέκτημα αν ο κυνηγός και ο σκύλος γνωρίζουν πολύ καλά τον τόπο...

 

[Aristos]

Πολλές φορές που είχα ξεγραμμένη κάποια μπλοκαρισμένη μπεκάτσα, είτε γιατί ο τόπος ήταν πολύ πυκνός, είτε γιατί δεν μπορούσα να πλησιάσω κοντά, την λύση την έδινε ο σκύλος.
Ο κυνηγός οφείλει να γνωρίζει πως μπορεί να δίνει αυτή την δυνατότητα στο σκύλο.
Όταν κυνηγάς με σκύλο συνεργάτη, ποτέ δεν είσαι μόνος .

Έχει τυχη καποιες φορές όταν φερμαρει και παω από πισω του γιατί δε μπορώ να παω απέναντι του, σπάει αυτός και κάνει ημικυκλιο και παει απέναντι μου!

 

[Golden Becaccia]

Πολλές φορές που είχα ξεγραμμένη κάποια μπλοκαρισμένη μπεκάτσα, είτε γιατί ο τόπος ήταν πολύ πυκνός, είτε γιατί δεν μπορούσα να πλησιάσω κοντά, την λύση την έδινε ο σκύλος.
Ο κυνηγός οφείλει να γνωρίζει πως μπορεί να δίνει αυτή την δυνατότητα στο σκύλο.
Όταν κυνηγάς με σκύλο συνεργάτη, ποτέ δεν είσαι μόνος .
Μεγάλο πλεονέκτημα αν ο κυνηγός και ο σκύλος γνωρίζουν πολύ καλά τον τόπο...

Και πάλι κάτι θα βρει να βάλει κάτι ανάμεσα μας για να την γλυτώσει. όχι πάντα.

 

[J.Tzoumas]

Να είσαι καλά κι εσύ να συνεχίσεις αυτό που κάνεις.

Σε καλωσορίζω κι εγώ από εδώ έστω και αργά.

Με τα βίντεο σου πας το θέμα που λέγεται μπεκατσα σε άλλο επίπεδο.

Εύγε!!!

Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια Στέλιο...να σαι καλά φίλε μου..!!

 

[Γιώργος 82]

Στο πουρναρι ένα άτομο είναι απελπισία πολλές φορές
Ειδικά όταν έχει προχωρήσει ο καιρός και είναι πονηρεμενες δεν στριμώχνονται με ένα άτομο πρέπει να είσαι και τυχερός
Ούτε το σκυλί δεν μπορώ να δω καλά μήπως το βγάλω καμία φωτογραφία ολόκληρο όχι να δω και την μπεκατσα

 

[aris_kalamata]

Επιτέλους ακούω κ από κάποιους ότι το μεγαλύτερο ρόλο στην καρπωση τον παίζει η αντίληψη του κυνηγού κ όχι κάποιο διασποράς...
Το μεγαλύτερο λάθος που κάνουν οι περισσότεροι είναι να μένουν υπερβολικά πολύ ώρα πάνω στο σκύλο τους περιμένοντας να σηκωθεί το πουλί.. όλο αυτό το χρόνο η μπεκάτσα διαλέγει τον καλύτερο τρόπο για να διαφύγει κ τα δικά μας χέρια καίγονται όταν από την υπερένταση της στιγμής περνάνε σιγά σιγά σε ηρεμία...
Αν κ δεν θεωρώ τον εαυτό μου " μπεκατσα" την έχω κυνηγήσει αρκετά κ τη γουστάρω... Έχω μεγάλη επιτυχία στις τουφεκιές είναι η αλήθεια γιατί με το που θα φτάσω τη φάση, θα τη χαρώ λίγο, θα βγάλω τη φωτογραφία μου, κ θα κοιτάξω να αιφνιδίασω εγώ τη μπεκάτσα κ να την ώθησω να σηκωθεί εκεί που θέλω εγώ, εκεί που θεωρώ βολικοτερα... δεν περιμένω το δικό της αιφνιδιασμό...
Αυτά βέβαια αν μας ενδιαφέρει το αποτέλεσμα, γιατί είναι πολύ θεμιτό να θέλουμε να χαιρόμαστε την φερμα οσο περισσότερο μπορούμε κ ας γίνει ότι θέλει με την καρπωση...

 

[Pointerman]

Η αλήθεια Άρη είναι ότι σχεδόν ποτέ ένας κυνηγός μόνος του δεν μπορεί να αιφνιδιάσει μια μπεκάτσα....θα τον έχει δει πριν την πλησιάσει.... πάντα επιλέγει σημείο να καθίσει που έχει οπτική επαφή με τα πάντα γύρω της. Απλά με την εμπειρία από τις συναντήσεις μαζί της προσπαθούμε να μειώσουμε τις πιθανότητες..... Αλλά αυτή ακριβώς είναι η μαγεία στο κυνήγι της.... ποτέ δεν είσαι σίγουρος για το αποτέλεσμα...σου αρκεί η συνάντηση μαζί της... και αν μπορέσεις να καρπωθεις μια δυσκολη μπεκάτσα μετά από όμορφη συνεργασία με τους τετράποδους συνεργάτες σου... αξίζει όσο δέκα....

 

[Pointerman]

Βλέπουμε ότι έχουμε σκυλιά καθηγητές μπιπερ,gps, όπλα αποκλειστικά για το κυνήγι της, τηλεκατευθυνόμενα φυσίγγια.... και πάλι καταφέρνει να ξεφύγει και να μας αφήνει.... άφωνους ή κάποιες φορές ψέλνοντας .... ευχές.....

 

[Golden Becaccia]

Επιτέλους ακούω κ από κάποιους ότι το μεγαλύτερο ρόλο στην καρπωση τον παίζει η αντίληψη του κυνηγού κ όχι κάποιο διασποράς...
Το μεγαλύτερο λάθος που κάνουν οι περισσότεροι είναι να μένουν υπερβολικά πολύ ώρα πάνω στο σκύλο τους περιμένοντας να σηκωθεί το πουλί.. όλο αυτό το χρόνο η μπεκάτσα διαλέγει τον καλύτερο τρόπο για να διαφύγει κ τα δικά μας χέρια καίγονται όταν από την υπερένταση της στιγμής περνάνε σιγά σιγά σε ηρεμία...
Αν κ δεν θεωρώ τον εαυτό μου " μπεκατσα" την έχω κυνηγήσει αρκετά κ τη γουστάρω... Έχω μεγάλη επιτυχία στις τουφεκιές είναι η αλήθεια γιατί με το που θα φτάσω τη φάση, θα τη χαρώ λίγο, θα βγάλω τη φωτογραφία μου, κ θα κοιτάξω να αιφνιδίασω εγώ τη μπεκάτσα κ να την ώθησω να σηκωθεί εκεί που θέλω εγώ, εκεί που θεωρώ βολικοτερα... δεν περιμένω το δικό της αιφνιδιασμό...
Αυτά βέβαια αν μας ενδιαφέρει το αποτέλεσμα, γιατί είναι πολύ θεμιτό να θέλουμε να χαιρόμαστε την φερμα οσο περισσότερο μπορούμε κ ας γίνει ότι θέλει με την καρπωση...

Άρη έχεις απόλυτο δίκιο έτσι είναι όπως τα λες. Τι να το κάνεις το καλό το ακριβό το υπερδιασπορας αν και το τονίζω αν δεν πάρεις την κατάλληλη θέση αν δεν διαβάσεις το σημείο διαφυγής ούτως ώστε να την τουφεκισες με τα παραπάνω .

 

[aris_kalamata]

Η αλήθεια Άρη είναι ότι σχεδόν ποτέ ένας κυνηγός μόνος του δεν μπορεί να αιφνιδιάσει μια μπεκάτσα....θα τον έχει δει πριν την πλησιάσει.... πάντα επιλέγει σημείο να καθίσει που έχει οπτική επαφή με τα πάντα γύρω της. Απλά με την εμπειρία από τις συναντήσεις μαζί της προσπαθούμε να μειώσουμε τις πιθανότητες..... Αλλά αυτή ακριβώς είναι η μαγεία στο κυνήγι της.... ποτέ δεν είσαι σίγουρος για το αποτέλεσμα...σου αρκεί η συνάντηση μαζί της... και αν μπορέσεις να καρπωθεις μια δυσκολη μπεκάτσα μετά από όμορφη συνεργασία με τους τετράποδους συνεργάτες σου... αξίζει όσο δέκα....

Όταν λέω να αιφνιδιάσεις εννοώ να την ωθήσεις να σηκωθεί με την στάση σου στο σημείο που θεωρείς καλύτερο... Να διαλέξεις εσύ το χρόνο που θα σηκωθεί κ όχι εκείνη, όσο φυσικά είναι εφικτό αυτό στον κάθε βιότοπο...
Για το δεύτερο σκέλος της μαγείας της, συμφωνώ απόλυτα, η καρπωση έρχεται τελευταία... Άλλωστε γενικά στο κυνήγι επιλέγω πολλές φορές να τουφεκισω με το φωτογραφικό φακό κ όχι με το όπλο... Αλλο όμως αυτό, άλλο η ικανότητα κ η αντίληψη να διαβάζουμε τον τόπο τη στιγμή της φερμας...

 

[lampros]

Φοβερές φωτογραφίες βάλτες όταν ξαναγράψεις σε περιοδικό.Οσο αφορά αυτό που λες να ωθήσεις την μπεκατσα να σηκωθεί προς το σωστό σημείο ξέφωτο κτλ πως το κάνεις;Πχ αν ο σκύλος φερμαρει από το ξέφωτο προς τα μέσα είναι δλδ μπροστά στο ξέφωτο πηγαίνεις απέναντι κ περπατάς προς το σκύλο η κάτι άλλο επίσης όταν είναι πιεσμένη βαθιά μέσα στις κουμαριές κ είναι μακριά από το δρόμο τη κάνεις;Συμφωνω απόλυτα οτι δεν πρεπει να μένουμε πολυ ωρα στη φερμα το εμαθα με τον δυσκολο τρόπο.Τελος αν μπορείς εσύ κ όποιος άλλος συνάδελφος ας γράψει που ψάχνει τα πουλιά με βάση τον καιρό το υψόμετρο αλλα κ τον μήνα σίγουρα θα βοηθήσει πάρα πολύ όλους.

 

[aris_kalamata]

Λάμπρο δεν υπάρχει απάντηση σε αυτό που ρωτάς νομίζω γιατί κανένα σημείο του δάσους δεν είναι ίδιο με κάποιο άλλο... Δεν υπάρχει δηλαδή μια μέθοδος συγκεκριμένη... Βλέπεις εκείνη τη στιγμή το μέρος κ αποφασίζεις που θεωρείς καλύτερο ότι θα ήταν να σηκωθεί η μπεκάτσα κ πρατεις ανάλογα με τη θέση του σκύλου... Άλλες φορές βοηθά να πετάξεις μια πέτρα, άλλες να προχωρήσεις εσύ προς το σκύλο... Στα πυκνά μέρη θεωρώ ότι η πέτρα λειτουργεί περισσότερο, στο ντουσκο η φιγούρα του κυνηγού κ η πίεση που ασκεί στο θήραμα είναι για μένα ο τρόπος που ακολουθώ...
Τώρα όσον αφορά τον βιότοπο κ τους μήνες δεν θεωρώ ότι υπάρχει κ εδώ κάτι συγκεκριμένο... Για παράδειγμα το έλατο θεωρείται ότι δουλεύει καλύτερα στα πρώτα μπασιματα αλλά τα τελευταία χρόνια με τους ήπιους χειμώνες στην Πελοπόννησο, δουλεύει πολύ καλά όλο το χρόνο... Κάθε τόπος έχει κ τις ιδιαιτερότητες του, αλλιώς είναι ο καιρός στη βόρεια Ελλάδα αλλιώς στο νότο... Υπάρχουν άνθρωποι που κυνηγάνε στο ντουσκο από Οκτώβρη μέχρι Φλεβάρη, το ίδιο κ το πουρνάρι, το ίδιο κ το έλατο... Οι πλαγιές που ψάχνουν διαφέρουν, όχι ο βιότοπος...
Προσωπικά θεωρώ το πουρνάρι τον βασιλιά της μπεκάτσας από άποψη πληθυσμού αλλά κ τον πιο δύσκολο από όλους.. για μια δεκαετία το κυνηγάγα πολύ, παρά πολύ... Με πάγους με χιόνια με βροχές με ξηρασία πάντα έχει τις ιδανικές συνθήκες για να μείνουν τα πουλιά... Το σιχαθηκα όμως, έχω κ ένα σοβαρό θέμα με τη μέση κ δεν έχω τη δύναμη κ την ευχέρεια να ανεβαίνω τις πλαγιές οπως παλιά, είναι κ δύσκολα κ πυκνά τα μέρη εδώ, πλέον κυνηγάω περισσότερα τα ντουσκα...

 

[Pointerman]

Συμφωνώ απόλυτα με το να μην περιμένουμε πολλή ώρα στη φέρμα... και εννοώ όταν ο σκύλος έχει μπλοκάρει το πουλί και φτάνουμε στη φέρμα ,να παίρνουμε την θέση που πιστεύουμε ότι μας δίνει μεγαλύτερες πιθανότητες να καρπωθουμε το θήραμα και να το αναγκάζουμε να σηκωθεί.... Όσο περιμένουμε ψάχνει τρόπους να διαφύγει...περπατωντας ή πετώντας.Αυτό όμως ούτε σημαίνει ότι αιφνιδιάζεται η μπεκάτσα ούτε ότι θα την καρπωθουμε σίγουρα... όλοι μας έχουμε χάσει... πέναλτυ.

 

[lampros]

Όντως στο πουρναρι πιάνουν η ρουφιανες κ εγώ σχεδόν μόνο πουρναρι κυνηγάω στο δέντρο δεν βρίσκω ποτέ ίσως να φταίει η περιοχή που κυνηγάω.Συνεχισε την καλή δουλειά κ χαίρομαι να διαβάζω άρθρα σου στα περιοδικά...

 

[Aristos]

Συμφωνώ απόλυτα με το να μην περιμένουμε πολλή ώρα στη φέρμα... και εννοώ όταν ο σκύλος έχει μπλοκάρει το πουλί και φτάνουμε στη φέρμα ,να παίρνουμε την θέση που πιστεύουμε ότι μας δίνει μεγαλύτερες πιθανότητες να καρπωθουμε το θήραμα και να το αναγκάζουμε να σηκωθεί.... Όσο περιμένουμε ψάχνει τρόπους να διαφύγει...περπατωντας ή πετώντας.Αυτό όμως ούτε σημαίνει ότι αιφνιδιάζεται η μπεκάτσα ούτε ότι θα την καρπωθουμε σίγουρα... όλοι μας έχουμε χάσει... πέναλτυ.

Βασίλη συμφωνώ αλλά πολλές φορές, τις περισσότερες, προσωπικα με απορροφά η φερμα, λυπάμαι να χαλασω αυτή την "επαφή ", σκύλου-μπεκατσας!!!

 

[Kostas ContraDosi]

Η φέρμα του σκύλου στη μπεκάτσα είναι μια ιεροτελεστία...δν μπορώ ούτε τη φέρμα στο ορτύκι να χαλάσω...
Είναι μια σκηνή η οποία είμαι ικανός να ανάψω τσιγάρο κ να χαζεύω.....περισσότερο με χαροποιεί να βρώ 5 μπεκάτσες και ας βαρέσω ΜΟΝΟ τη μια...
Οι τόποι μας εδώ στα πεδινά...δύσκολοι..πουρνάρι,σκίντα και βάτα ανάμικτα......άντε πάρε θέση να τη ρίξεις όχι 3άρα,αλλά με το ζόρι ένα μονόσμπαρο....
Κάθε τόπος ΠΑΝΤΕΛΩΣ διαφορετικός.

 

[Pointerman]

Η μαγεία της φέρμας συμφωνώ ότι μας συνεπαίρνει.... αλλά όπως έχω ξαναπεί... πρέπει να υπάρχει και ουσία. Βγάζουμε τις φωτογραφίες, τα βίντεο μας απολαμβάνουμε τις ενέργειες των συντρόφων μας... ειδικά όταν είναι νεαρά άτομα πρέπει να τα αφήνουμε για να σταθεροποιηθεί η φερμα τους... Αλλά πρέπει να ολοκληρωθεί και η φάση..... μπορούμε να επιλέξουμε κάποιες φορές να ανάψουμε και τσιγάρο και να αφήσουμε στο πουλί την επιλογή του πότε θα σηκωθεί.... αλλά να μην είναι ο κανόνας.

 

[σταυροςΚ69]

Φοβερές φωτογραφίες βάλτες όταν ξαναγράψεις σε περιοδικό.Οσο αφορά αυτό που λες να ωθήσεις την μπεκατσα να σηκωθεί προς το σωστό σημείο ξέφωτο κτλ πως το κάνεις;Πχ αν ο σκύλος φερμαρει από το ξέφωτο προς τα μέσα είναι δλδ μπροστά στο ξέφωτο πηγαίνεις απέναντι κ περπατάς προς το σκύλο η κάτι άλλο επίσης όταν είναι πιεσμένη βαθιά μέσα στις κουμαριές κ είναι μακριά από το δρόμο τη κάνεις;Συμφωνω απόλυτα οτι δεν πρεπει να μένουμε πολυ ωρα στη φερμα το εμαθα με τον δυσκολο τρόπο.Τελος αν μπορείς εσύ κ όποιος άλλος συνάδελφος ας γράψει που ψάχνει τα πουλιά με βάση τον καιρό το υψόμετρο αλλα κ τον μήνα σίγουρα θα βοηθήσει πάρα πολύ όλους.

Λαμπρο καθε φορα προσπαθώ να παω απέναντι απο το σκυλο ωστε να πιεσω την μπεκατσα να φύγει προς τα πανω ωστε να εχω ευκολο στοχο , ειναι και θεαματικό, ενω ετσι η μπεκατσα δεν μπορει να φυγει περπατώντας
Εαν δεν μπορώ κατευθυνομαι προς αυτη κανωντας παντα δυο τρια μικρα βηματα και σταματημα ωστε να εχω καλη ισορροπία και με το οπλο να δειχνει μπροστα κοιτώντας πιθανες διόδους διαφυγης της , κυνηγώντας στα ιδια μερη , περιπου γνωριζω προς τα που θα διαλεξει να παει
Εαν κυνηγας στα μπασιματα οι πιο ψηλες κορφες 900 1000+ ειναι τα πρωτα μερη που θα πιασει στις βορειοανατολικες πλευρες ενω ενα μικρο ξεφωτο θα λειτουργήσει σαν ενας μικρος διαδρομος προσγείωσης γυρω απο το οποιο στα ανηλια μερη θα τις βρεις
Απο εκει και μετα κατεβαινουν και πιο χαμηλα αλλα παντα τα ψηλα μερη τα προτιμουν , σε καθε περίπτωση το νερο παιζει το κυριαρχο ρολο για αυτην, σε καθε βρυση απο την οποια ξεκιναει μια μικρη χαραδρα ειναι το πρωτο το σημειο που ψαχνω
Ανεβα ψηλα , ενα μικρο ρυακι που τελικα καταληγει σε μια μικρη λιμνη, ενα μικρο φραγμα ειναι το καλύτερο μερος για αυτην
Επειδη πολλες φορες ανεβαινω μετα τις 10 το πρωι οταν ο ηλιος εχει ανεβει αρκετα ψηλα , μερη που τα βλεπει εστω και λιγο ο ηλιος τα αποκλειω εκτος και μονο εαν η παγωνια ειναι πολυ εντονη
Με δυνατο κρυο βορια θα ψαξω πιο απανεμα σημεια ενω το ιδιο θα κανω και με δυνατο νοτια
Ελπιζω να βοηθησα , απο την δικια μου μικρη εμπειρία...

 

[Golden Becaccia]

Συμφωνώ απόλυτα με το να μην περιμένουμε πολλή ώρα στη φέρμα... και εννοώ όταν ο σκύλος έχει μπλοκάρει το πουλί και φτάνουμε στη φέρμα ,να παίρνουμε την θέση που πιστεύουμε ότι μας δίνει μεγαλύτερες πιθανότητες να καρπωθουμε το θήραμα και να το αναγκάζουμε να σηκωθεί.... Όσο περιμένουμε ψάχνει τρόπους να διαφύγει...περπατωντας ή πετώντας.Αυτό όμως ούτε σημαίνει ότι αιφνιδιάζεται η μπεκάτσα ούτε ότι θα την καρπωθουμε σίγουρα... όλοι μας έχουμε χάσει... πέναλτυ.

Και πέναλτι και αυτογκόλ στο 92 όλα γίνονται στο κυνήγι της.

 

[Golden Becaccia]

Βασίλη συμφωνώ αλλά πολλές φορές, τις περισσότερες, προσωπικα με απορροφά η φερμα, λυπάμαι να χαλασω αυτή την "επαφή ", σκύλου-μπεκατσας!!!

Πόσο δίκιο έχεις.