Cal.36

Πάντως Κωνσταντίνε να ονομάζεσαι Rizzini και να κυνηγάς με Perazzi! Πάει πολύ.big smile..big smile.
Αν είμασταν και ‘μείς αυτός Νικηφόρε και οι Τούρκοι θα μας κυνηγούσαν για διαφήμιση .yel. , αν δεις τα βιντεάκια του ρίχνει με διαφορετικα όπλα από rizzini ποζε και πλαγιά μέχρι και 725.
 
Αν είμασταν και ‘μείς αυτός Νικηφόρε και οι Τούρκοι θα μας κυνηγούσαν για διαφήμιση .yel. , αν δεις τα βιντεάκια του ρίχνει με διαφορετικα όπλα από rizzini ποζε και πλαγιά μέχρι και 725.
Τώρα κυνηγάει μπεκάτσα με το μχ410, 78εκ κάννες, φουλ φουλ τσοκ.
 
Η πρώτη μου συνάντηση με αγριογούρουνο στην Ελλάδα - long story:

Το φθινόπωρο του 2018 είχα πάει στο χωριό για να δω από κοντά κάποιες καταστροφές σε κάποια ορεινά χωράφια και στις στέρνες που έχουμε εκεί. Είχα πάρει μαζί μου και το Rossi Rio Grade .410 για να φτιάξω τα σκοπευτικά του. Με έπιασε κατάθλιψη, τα χωράφια είχαν γίνει βάλτος γιατί η μεγάλη στέρνα που είναι σε βουνοπλαγιά είχε "χωθεί", είχε γκρεμιστεί ο τοίχος - ξερολιθιά - που κράταγε το βουνό και και το νερό της πηγής που ανάβλυζε μέσα στην στέρνα απλώνονταν ανεξέλγκτο στα χωράφια. Τα βάτα τρία μέτρα ψηλά.

Όπως κοίταζα την καταστροφή, ακούω ένα κουτάβι να γαυγίζει, και αμέσως το βλέπω να εμφανίζεται στο μονοπάτι κάτω από την στέρνα ανάμεσα από τα βάτα και να τρέχει καταπάνω μου και πίσω του μιά sus scrofa, 60-70 κιλά. Το κουτάβι έρχεται και κρύβεται πίσω μου, αλλά όχι μόνο δεν σταματά το γάβγισμα, αλλά το δυναμώνει τσαμπουκαλίδικα. Εγώ ούτε καν σκέφτηκα στην αρχή ότι είχα όπλο, απλά άρχισα να κουνάω τα χέρια μου πάνω από το κεφάλι και να φωνάζω για να τρομάξω το αγριογούρουνο. Αυτό σταμάτησε περίπου στα 10 μέτρα από εμένα, με κοίταξε και γύρισε σιγά σιγά και έφυγε.

Ο κοπριτάκος ηρέμησε για δυο-τρία λεπτά και μόλις απομακρύνθηκα εγώ 2-3 μέτρα, έφυγε. Πάνω στα 5 δευτερόλεπτα, πάλι το ίδιο φίλμ, γαύγισμα, ο κοπριτάκος μπροστά και το αγριογούρουνο από πίσω του. Αυτή την φορά έφτασε η γουρουνα στα 6-7 μέτρα πριν να την πυροβολήσω - σταμάτησε και με κοίταγε -. Άνοιξα τον λεβιέ για να βγεί το φυσίγγι και να μπεί το επόμενο, αλλά τίποτα! Το φυσίγγι είχε κολλήσει στην κάννη, ο κοπριτάκος κρυμμένος πίσω μου ξελαριγγιαζόταν στο γάβγισμα, και το γουρουνάκι συνέχιζε να με καρφώνει! Πανικός, βγάζω τον σουγιά από την ζώνη, τον ανοίγω, βγάζω τον κάλυκα από την κάννη, οπλίζω, επομίζω, σημαδεύω και βλέπω την γουρουνίτσα να με κοιτά ακόμα, αλλά αυτή την φορά κάπως διαφορετικά, το κάτω σαγόνι της ακουμπούσε στο χώμα και ανάμεσα στα μάτια είχε μία μαύρη τρύπα.

Από κοντά είδα πως το μονόβολο την πέτυχε στο "δόξα πατρί" και το σοκ την άφησε ξερή αλλά όρθια για κάμποσα λεπτά της ώρας!

Τί έμαθα από αυτήν την ιστορία;
  1. ότι μπορώ και με .410 να πάρω αγριογούρουνο - όταν το επιτρέπουν οι συνθήκες ;)(καιρός, τύχη κλπ.)
  2. ποτέ ξανά φυσίγγια, μονόβολα κάποιας ελληνικής εταιρείας (τύπος "λέσχη" στα αγγλικά) για το Rossi Rio Grade .410
Φέτος ήθελα να δοκιμάσω το Rio Grade .410 για τσίχλες και φάσσες, αλλά ας όψεται η δουλειά και η κορώνα:mad:
 
Η πρώτη μου συνάντηση με αγριογούρουνο στην Ελλάδα - long story:

Το φθινόπωρο του 2018 είχα πάει στο χωριό για να δω από κοντά κάποιες καταστροφές σε κάποια ορεινά χωράφια και στις στέρνες που έχουμε εκεί. Είχα πάρει μαζί μου και το Rossi Rio Grade .410 για να φτιάξω τα σκοπευτικά του. Με έπιασε κατάθλιψη, τα χωράφια είχαν γίνει βάλτος γιατί η μεγάλη στέρνα που είναι σε βουνοπλαγιά είχε "χωθεί", είχε γκρεμιστεί ο τοίχος - ξερολιθιά - που κράταγε το βουνό και και το νερό της πηγής που ανάβλυζε μέσα στην στέρνα απλώνονταν ανεξέλγκτο στα χωράφια. Τα βάτα τρία μέτρα ψηλά.

Όπως κοίταζα την καταστροφή, ακούω ένα κουτάβι να γαυγίζει, και αμέσως το βλέπω να εμφανίζεται στο μονοπάτι κάτω από την στέρνα ανάμεσα από τα βάτα και να τρέχει καταπάνω μου και πίσω του μιά sus scrofa, 60-70 κιλά. Το κουτάβι έρχεται και κρύβεται πίσω μου, αλλά όχι μόνο δεν σταματά το γάβγισμα, αλλά το δυναμώνει τσαμπουκαλίδικα. Εγώ ούτε καν σκέφτηκα στην αρχή ότι είχα όπλο, απλά άρχισα να κουνάω τα χέρια μου πάνω από το κεφάλι και να φωνάζω για να τρομάξω το αγριογούρουνο. Αυτό σταμάτησε περίπου στα 10 μέτρα από εμένα, με κοίταξε και γύρισε σιγά σιγά και έφυγε.

Ο κοπριτάκος ηρέμησε για δυο-τρία λεπτά και μόλις απομακρύνθηκα εγώ 2-3 μέτρα, έφυγε. Πάνω στα 5 δευτερόλεπτα, πάλι το ίδιο φίλμ, γαύγισμα, ο κοπριτάκος μπροστά και το αγριογούρουνο από πίσω του. Αυτή την φορά έφτασε η γουρουνα στα 6-7 μέτρα πριν να την πυροβολήσω - σταμάτησε και με κοίταγε -. Άνοιξα τον λεβιέ για να βγεί το φυσίγγι και να μπεί το επόμενο, αλλά τίποτα! Το φυσίγγι είχε κολλήσει στην κάννη, ο κοπριτάκος κρυμμένος πίσω μου ξελαριγγιαζόταν στο γάβγισμα, και το γουρουνάκι συνέχιζε να με καρφώνει! Πανικός, βγάζω τον σουγιά από την ζώνη, τον ανοίγω, βγάζω τον κάλυκα από την κάννη, οπλίζω, επομίζω, σημαδεύω και βλέπω την γουρουνίτσα να με κοιτά ακόμα, αλλά αυτή την φορά κάπως διαφορετικά, το κάτω σαγόνι της ακουμπούσε στο χώμα και ανάμεσα στα μάτια είχε μία μαύρη τρύπα.

Από κοντά είδα πως το μονόβολο την πέτυχε στο "δόξα πατρί" και το σοκ την άφησε ξερή αλλά όρθια για κάμποσα λεπτά της ώρας!

Τί έμαθα από αυτήν την ιστορία;
  1. ότι μπορώ και με .410 να πάρω αγριογούρουνο - όταν το επιτρέπουν οι συνθήκες ;)(καιρός, τύχη κλπ.)
  2. ποτέ ξανά φυσίγγια, μονόβολα κάποιας ελληνικής εταιρείας (τύπος "λέσχη" στα αγγλικά) για το Rossi Rio Grade .410
Φέτος ήθελα να δοκιμάσω το Rio Grade .410 για τσίχλες και φάσσες, αλλά ας όψεται η δουλειά και η κορώνα:mad:
Αφού τα "φωτογραφίζεις", γιατί δεν το λες καθαρά ότι ήταν τα Club του Κύργια ;;; Φοβάσαι μη σου κάνει μήνυση ;;; .sarcastic.
Τέλος πάντων, για μένα καλά φυσιγγάκια είναι ... Το πρόβλημα είναι ο κάλυκας, που έχει πολύ κοντό και αδύνατο μέταλλο. Οπότε μπορούσε να σου συμβεί με αντίστοιχο φυσίγγι οποιασδήποτε ευρωπαϊκής εταιρείας. Γιατί δυστυχώς, οι ευρωπαϊκοί κάλυκες Cal.36 - 2 1/2" (63,5 - 65 mm) είναι όλοι με κοντό μέταλλο 8mm, και μόνο οι μάγκνουμ είναι με 16mm ... (Εν αντιθέσει με τους αμερικάνικους Rem - Fed - Win, που έχουν όλοι ψηλό μέταλλο).
Γι' αυτό το λόγο φουσκώνει εύκολα, κι επίσης ειδικά στις καραμπίνες λόγω του φουσκώματος αυτού κι επειδή ο εξολκέας είναι μικρός και στενός, μπορεί να ξεγλιστρήσει ή να σκιστεί η στεφάνη και να μείνει ο κάλυκας στη θαλάμη. Στα σπαστά όπλα ο εξολκέας αγκαλιάζει μεγάλο τμήμα της στεφάνης, οπότε εκεί οι πθανότητες να συμβεί αυτό είναι λιγότερες. Αν και συμβαίνει κι εκεί καμιά φορά (να καβαλήσει ο εξολκέας τη στεφάνη). Κατά τη γνώμη μου λοιπόν δεν φταίει η εταιρεία. Αφού δεν είχε άλλη επιλογή ...
Το συγκεκριμένο φυσιγγάκι είναι με μπίλια Gualandi διαμέτρου 9,5 mm και βάρους 4,7 gr. Δεν ξέρω τι ταχύτητα βγάζει, αλλά είναι πολύ ευθύβολο.
Εγώ έχω το καραμπινάκι Winchester 9410 με 61cm κάννη (24"), κύλινδρο. Έχω ρίξει κάμποσα τέτοια μονόβολα και ευτυχώς δεν μου έχει συμβεί ποτέ πρόβλημα. Αν και πάντα τους φοβάμαι αυτούς τους κάλυκες, δεν τους έχω εμπιστοσύνη.
Κάποτε το είχα πάρει στο σκοπευτήριο και το δοκιμάσαμε 3 άτομα, ρίξαμε κάμποσα τέτοια μονόβολα Club, μαζί με μερικά Remington slugger (βλήμα Foster βάρους 1/5oz. - 5,6 gr.) σε άδεια κουτιά φυσιγγίων σε αποστάσεις 25 και 40 μέτρων, όρθιοι και χωρίς στήριξη. Όλα πέτυχαν το κουτί !!! Μου έκανε εντύπωση η ακρίβεια του, αφού μάλιστα η διάμετρος της μπίλιας είναι σχεδόν 1 χιλ. μικρότερη από του αυλού ... Το αποδίδω στην ειδική τάπα Gualandi, που έχει μια μικρή κοιλότητα όπου κάθεται η μπίλια, και την κρατά κεντραρισμένη σε όλη τη διαδρομή κατά μήκος της κάννης.
 
Όντως φουσκώνουν οι παφυλες μετα την βολη..
Αλλά φουσκώνουν κάτω χαμηλά κ στα φυσιγγια φλομπερ που έχουν πιο ενισχυμενο μέταλλο!
και αυτό συμβαίνει σε όλα σχεδόν τα φυσίγγια(για αυτο κ παρακατω εχω σβήσει την μαρκα)..
Και μάλιστα σε κάποιες περιπτωσεις ο παφυλας μπορεί κ να γυρίζει γυρω απο τον εαυτό του αν τον ζορισουμε λίγο..
Φαντάζομαι θα είναι θέμα για κάθε τυπο καραμπίνας..

Δυο γεμάτα κ δυο άδεια για να φανεί η διαφορα..
IMG_20201223_131843.jpg
 
Αφού τα "φωτογραφίζεις", γιατί δεν το λες καθαρά ότι ήταν τα Club του Κύργια ;;; Φοβάσαι μη σου κάνει μήνυση ;;; .sarcastic.
Τέλος πάντων, για μένα καλά φυσιγγάκια είναι ... Το πρόβλημα είναι ο κάλυκας, που έχει πολύ κοντό και αδύνατο μέταλλο. Οπότε μπορούσε να σου συμβεί με αντίστοιχο φυσίγγι οποιασδήποτε ευρωπαϊκής εταιρείας. Γιατί δυστυχώς, οι ευρωπαϊκοί κάλυκες Cal.36 - 2 1/2" (63,5 - 65 mm) είναι όλοι με κοντό μέταλλο 8mm, και μόνο οι μάγκνουμ είναι με 16mm ... (Εν αντιθέσει με τους αμερικάνικους Rem - Fed - Win, που έχουν όλοι ψηλό μέταλλο).
Γι' αυτό το λόγο φουσκώνει εύκολα, κι επίσης ειδικά στις καραμπίνες λόγω του φουσκώματος αυτού κι επειδή ο εξολκέας είναι μικρός και στενός, μπορεί να ξεγλιστρήσει ή να σκιστεί η στεφάνη και να μείνει ο κάλυκας στη θαλάμη. Στα σπαστά όπλα ο εξολκέας αγκαλιάζει μεγάλο τμήμα της στεφάνης, οπότε εκεί οι πθανότητες να συμβεί αυτό είναι λιγότερες. Αν και συμβαίνει κι εκεί καμιά φορά (να καβαλήσει ο εξολκέας τη στεφάνη). Κατά τη γνώμη μου λοιπόν δεν φταίει η εταιρεία. Αφού δεν είχε άλλη επιλογή ...
Το συγκεκριμένο φυσιγγάκι είναι με μπίλια Gualandi διαμέτρου 9,5 mm και βάρους 4,7 gr. Δεν ξέρω τι ταχύτητα βγάζει, αλλά είναι πολύ ευθύβολο.
Εγώ έχω το καραμπινάκι Winchester 9410 με 61cm κάννη (24"), κύλινδρο. Έχω ρίξει κάμποσα τέτοια μονόβολα και ευτυχώς δεν μου έχει συμβεί ποτέ πρόβλημα. Αν και πάντα τους φοβάμαι αυτούς τους κάλυκες, δεν τους έχω εμπιστοσύνη.
Κάποτε το είχα πάρει στο σκοπευτήριο και το δοκιμάσαμε 3 άτομα, ρίξαμε κάμποσα τέτοια μονόβολα Club, μαζί με μερικά Remington slugger (βλήμα Foster βάρους 1/5oz. - 5,6 gr.) σε άδεια κουτιά φυσιγγίων σε αποστάσεις 25 και 40 μέτρων, όρθιοι και χωρίς στήριξη. Όλα πέτυχαν το κουτί !!! Μου έκανε εντύπωση η ακρίβεια του, αφού μάλιστα η διάμετρος της μπίλιας είναι σχεδόν 1 χιλ. μικρότερη από του αυλού ... Το αποδίδω στην ειδική τάπα Gualandi, που έχει μια μικρή κοιλότητα όπου κάθεται η μπίλια, και την κρατά κεντραρισμένη σε όλη τη διαδρομή κατά μήκος της κάννης.
Αγαπητέ Στέλιο έχεις δίκιο, τα 8mm είναι το πρόβλημα. Εκείνη την ημέρα έριξα μαζί με έναν συγγενή μου και τα 25 φυσίγγια που είχε το κουτί, 7 - 8 φορές παρουσιάστηκε το ίδιο πρόβλημα. Το κακό είναι πως δεν υπάρχουν πολλές δυνατότητες επιλογής ελληνικών φυσιγγίων εκτός το Club του Κύργια (8mm) και το Slug Magnum Lambro (16mm) - τουλάχιστον αυτά ξέρω εγώ. Τελικά έχω καταλείξει στα Express Slug της Remington, τα οποία κοστίζουν πάνω από 2ευρώ το φυσίγγι, σε αντίθεση με τα Club που κοστίζουν 0,5ευρώ και έχουν βαρύτερο βόλι. Τα Lambro δεν τα έχω δοκιμάσει ακόμα. Σε κάποια φάση σκέφτηκα πως μπορώ να αγοράζω τα Club, να τα σφάζω και να κάνω αναγόμωση σε άλλον κάλυκα. Τελικά την απέρριψα αυτή την ιδέα, επειδή δεν έχω χρόνο (ούτε γνώσεις, ούτε διαθεση τώρα) για ιδιογόμωση, εξαρτώμαι λοιπόν από την υπάρχουσα αγορά.
 
Αφού τα "φωτογραφίζεις", γιατί δεν το λες καθαρά ότι ήταν τα Club του Κύργια ;;; Φοβάσαι μη σου κάνει μήνυση ;;; .sarcastic.
Τέλος πάντων, για μένα καλά φυσιγγάκια είναι ... Το πρόβλημα είναι ο κάλυκας, που έχει πολύ κοντό και αδύνατο μέταλλο. Οπότε μπορούσε να σου συμβεί με αντίστοιχο φυσίγγι οποιασδήποτε ευρωπαϊκής εταιρείας. Γιατί δυστυχώς, οι ευρωπαϊκοί κάλυκες Cal.36 - 2 1/2" (63,5 - 65 mm) είναι όλοι με κοντό μέταλλο 8mm, και μόνο οι μάγκνουμ είναι με 16mm ... (Εν αντιθέσει με τους αμερικάνικους Rem - Fed - Win, που έχουν όλοι ψηλό μέταλλο).
Γι' αυτό το λόγο φουσκώνει εύκολα, κι επίσης ειδικά στις καραμπίνες λόγω του φουσκώματος αυτού κι επειδή ο εξολκέας είναι μικρός και στενός, μπορεί να ξεγλιστρήσει ή να σκιστεί η στεφάνη και να μείνει ο κάλυκας στη θαλάμη. Στα σπαστά όπλα ο εξολκέας αγκαλιάζει μεγάλο τμήμα της στεφάνης, οπότε εκεί οι πθανότητες να συμβεί αυτό είναι λιγότερες. Αν και συμβαίνει κι εκεί καμιά φορά (να καβαλήσει ο εξολκέας τη στεφάνη). Κατά τη γνώμη μου λοιπόν δεν φταίει η εταιρεία. Αφού δεν είχε άλλη επιλογή ...
Το συγκεκριμένο φυσιγγάκι είναι με μπίλια Gualandi διαμέτρου 9,5 mm και βάρους 4,7 gr. Δεν ξέρω τι ταχύτητα βγάζει, αλλά είναι πολύ ευθύβολο.
Εγώ έχω το καραμπινάκι Winchester 9410 με 61cm κάννη (24"), κύλινδρο. Έχω ρίξει κάμποσα τέτοια μονόβολα και ευτυχώς δεν μου έχει συμβεί ποτέ πρόβλημα. Αν και πάντα τους φοβάμαι αυτούς τους κάλυκες, δεν τους έχω εμπιστοσύνη.
Κάποτε το είχα πάρει στο σκοπευτήριο και το δοκιμάσαμε 3 άτομα, ρίξαμε κάμποσα τέτοια μονόβολα Club, μαζί με μερικά Remington slugger (βλήμα Foster βάρους 1/5oz. - 5,6 gr.) σε άδεια κουτιά φυσιγγίων σε αποστάσεις 25 και 40 μέτρων, όρθιοι και χωρίς στήριξη. Όλα πέτυχαν το κουτί !!! Μου έκανε εντύπωση η ακρίβεια του, αφού μάλιστα η διάμετρος της μπίλιας είναι σχεδόν 1 χιλ. μικρότερη από του αυλού ... Το αποδίδω στην ειδική τάπα Gualandi, που έχει μια μικρή κοιλότητα όπου κάθεται η μπίλια, και την κρατά κεντραρισμένη σε όλη τη διαδρομή κατά μήκος της κάννης.
Tο καραμπινάκι Winchester 9410 είναι συλλεκτικό μια και δεν παράγονται πλέον. Να το προσέχεις.
Είδα επίσης πως είχες και εσύ παρόμοιες ιδέες για κατάλληλη "μεταποίηση" φυσιγγίων εδώ.
 
Tο καραμπινάκι Winchester 9410 είναι συλλεκτικό μια και δεν παράγονται πλέον. Να το προσέχεις.
Είδα επίσης πως είχες και εσύ παρόμοιες ιδέες για κατάλληλη "μεταποίηση" φυσιγγίων εδώ.
Ναι, το ίδιο έχω κάνει και με τα μονόβολα Lambro magnum slug, ωραία έγιναν αλλά δεν τα δοκίμασα ούτε αυτά. Σκεφτόμουν φέτος, που δεν έχουμε και ελιές, να το πάρω στο χωριό να κάνω διάφορες δοκιμές και κυνήγια τσίχλας, αλλά με τον κορονοϊό και το lockdown μου χάλασαν τα σχέδια ... :(:(:(:mad::mad::mad:
 
Έχω να πω ότι ενώ κάνει τόσο κόπο να κάνει τόσες δοκιμές. Έπρεπε να ρίχνει στον στόχο με σταθερά ακουμπισμένο το όπλο ή να μετέφερε τον κύκλο στο κέντρο της τουφεκιάς. Σίγουρα θα αδικίσει κάποια φυσίγγια σε συγκέντρωση.
 
Έχω να πω ότι ενώ κάνει τόσο κόπο να κάνει τόσες δοκιμές. Έπρεπε να ρίχνει στον στόχο με σταθερά ακουμπισμένο το όπλο ή να μετέφερε τον κύκλο στο κέντρο της τουφεκιάς. Σίγουρα θα αδικίσει κάποια φυσίγγια σε συγκέντρωση.
Καλός ο πίνακας Νικηφόρε εμένα μαρεσει που τα δοκιμάζει στο κυνηγι , θέλω να δω και το αργό Ρεμί τι θα κάνει ;
 
Back
Top