Υδρόβια - Παρυδάτια - Αρχείο

Status
Not open for further replies.
Βλεποντας τα ασχημα να ερχονται, ανεβηκαμε αρχες Νοεμβρη στο αγαπημενο μας Δελτα... Οι πληροφοριες δεν ελεγαν τίποτα αισιοδοξο, αλλα ειχαμε τοσο αναγκη να τα αφησουμε για λιγο ολα πισω που δεν μας ενοιαζε...
Τα παπια λιγα, τα νερα υπερβολικα πολλά για την εποχη με αποτελεσμα τα πουλια να ειναι σκορπια και παντου... Σε ολα τα μερη που κυνηγησαμε πηραμε παπια, αρκετα για να σε κανουν να νιωθεις πραγματικα ευτυχισμενος μακρια απο κορονοιους και καθημερινοτητα...
Σφυριχταρια μπηκαν 2-3 μερες με βορια, αλλα λιγα κυκλοφορησαν, μαλλον τα πουλια δεν εμειναν γιατι την επομενη ειχαν εξαφανιστει...
Αδειασαμε το μυαλο μας, τσακισαμε τις προβατινες μας, βραχηκαμε, ακουσαμε εκεινο το μαγικο πλαφ και πεσαμε σε μια εντονη εναλλαγη συναισθηματων επιστερφοντας μια μερα πριν το lockdown...
Απο τη μια ζουσαμε σε εναν κοσμο που το μονο που μας ενοιαζε ηταν κυριολεκτικα τι θα φαμε και που θα κυνηγησουμε και απο την αλλη επιστρεψαμε με μασκες και ασχημα συναισθηματα για το αυριο...

Η καμερα χαλασε πριν τον Εβρο οποτε ταξιδευει για Αμερικη χανοντας μερικες πολυ ωραιες στιγμες με τις κοιλιες απο τα πρασινα να γλειφουν τους γκιουμεδες και οι φωτογραφιες λιγες κ κυριως απο το κινητο μιας και με τα νερα δεν κουβαλαγα την dslr κοντα...




















Μπράβο φίλε μου πολύ ωραία εμπειρία μακάρι να την ζήσω και εγώ κάποια στιγμή στον γκιαουρντα!!!!!!!
 
Βλεποντας τα ασχημα να ερχονται, ανεβηκαμε αρχες Νοεμβρη στο αγαπημενο μας Δελτα... Οι πληροφοριες δεν ελεγαν τίποτα αισιοδοξο, αλλα ειχαμε τοσο αναγκη να τα αφησουμε για λιγο ολα πισω που δεν μας ενοιαζε...
Τα παπια λιγα, τα νερα υπερβολικα πολλά για την εποχη με αποτελεσμα τα πουλια να ειναι σκορπια και παντου... Σε ολα τα μερη που κυνηγησαμε πηραμε παπια, αρκετα για να σε κανουν να νιωθεις πραγματικα ευτυχισμενος μακρια απο κορονοιους και καθημερινοτητα...
Σφυριχταρια μπηκαν 2-3 μερες με βορια, αλλα λιγα κυκλοφορησαν, μαλλον τα πουλια δεν εμειναν γιατι την επομενη ειχαν εξαφανιστει...
Αδειασαμε το μυαλο μας, τσακισαμε τις προβατινες μας, βραχηκαμε, ακουσαμε εκεινο το μαγικο πλαφ και πεσαμε σε μια εντονη εναλλαγη συναισθηματων επιστερφοντας μια μερα πριν το lockdown...
Απο τη μια ζουσαμε σε εναν κοσμο που το μονο που μας ενοιαζε ηταν κυριολεκτικα τι θα φαμε και που θα κυνηγησουμε και απο την αλλη επιστρεψαμε με μασκες και ασχημα συναισθηματα για το αυριο...

Η καμερα χαλασε πριν τον Εβρο οποτε ταξιδευει για Αμερικη χανοντας μερικες πολυ ωραιες στιγμες με τις κοιλιες απο τα πρασινα να γλειφουν τους γκιουμεδες και οι φωτογραφιες λιγες κ κυριως απο το κινητο μιας και με τα νερα δεν κουβαλαγα την dslr κοντα...




















 
Βλεποντας τα ασχημα να ερχονται, ανεβηκαμε αρχες Νοεμβρη στο αγαπημενο μας Δελτα... Οι πληροφοριες δεν ελεγαν τίποτα αισιοδοξο, αλλα ειχαμε τοσο αναγκη να τα αφησουμε για λιγο ολα πισω που δεν μας ενοιαζε...
Τα παπια λιγα, τα νερα υπερβολικα πολλά για την εποχη με αποτελεσμα τα πουλια να ειναι σκορπια και παντου... Σε ολα τα μερη που κυνηγησαμε πηραμε παπια, αρκετα για να σε κανουν να νιωθεις πραγματικα ευτυχισμενος μακρια απο κορονοιους και καθημερινοτητα...
Σφυριχταρια μπηκαν 2-3 μερες με βορια, αλλα λιγα κυκλοφορησαν, μαλλον τα πουλια δεν εμειναν γιατι την επομενη ειχαν εξαφανιστει...
Αδειασαμε το μυαλο μας, τσακισαμε τις προβατινες μας, βραχηκαμε, ακουσαμε εκεινο το μαγικο πλαφ και πεσαμε σε μια εντονη εναλλαγη συναισθηματων επιστερφοντας μια μερα πριν το lockdown...
Απο τη μια ζουσαμε σε εναν κοσμο που το μονο που μας ενοιαζε ηταν κυριολεκτικα τι θα φαμε και που θα κυνηγησουμε και απο την αλλη επιστρεψαμε με μασκες και ασχημα συναισθηματα για το αυριο...

Η καμερα χαλασε πριν τον Εβρο οποτε ταξιδευει για Αμερικη χανοντας μερικες πολυ ωραιες στιγμες με τις κοιλιες απο τα πρασινα να γλειφουν τους γκιουμεδες και οι φωτογραφιες λιγες κ κυριως απο το κινητο μιας και με τα νερα δεν κουβαλαγα την dslr κοντα...




















Μας έκαψες τώρα...... Διπλά.........
Πολύ όμορφα....
 
Βλεποντας τα ασχημα να ερχονται, ανεβηκαμε αρχες Νοεμβρη στο αγαπημενο μας Δελτα... Οι πληροφοριες δεν ελεγαν τίποτα αισιοδοξο, αλλα ειχαμε τοσο αναγκη να τα αφησουμε για λιγο ολα πισω που δεν μας ενοιαζε...
Τα παπια λιγα, τα νερα υπερβολικα πολλά για την εποχη με αποτελεσμα τα πουλια να ειναι σκορπια και παντου... Σε ολα τα μερη που κυνηγησαμε πηραμε παπια, αρκετα για να σε κανουν να νιωθεις πραγματικα ευτυχισμενος μακρια απο κορονοιους και καθημερινοτητα...
Σφυριχταρια μπηκαν 2-3 μερες με βορια, αλλα λιγα κυκλοφορησαν, μαλλον τα πουλια δεν εμειναν γιατι την επομενη ειχαν εξαφανιστει...
Αδειασαμε το μυαλο μας, τσακισαμε τις προβατινες μας, βραχηκαμε, ακουσαμε εκεινο το μαγικο πλαφ και πεσαμε σε μια εντονη εναλλαγη συναισθηματων επιστερφοντας μια μερα πριν το lockdown...
Απο τη μια ζουσαμε σε εναν κοσμο που το μονο που μας ενοιαζε ηταν κυριολεκτικα τι θα φαμε και που θα κυνηγησουμε και απο την αλλη επιστρεψαμε με μασκες και ασχημα συναισθηματα για το αυριο...

Η καμερα χαλασε πριν τον Εβρο οποτε ταξιδευει για Αμερικη χανοντας μερικες πολυ ωραιες στιγμες με τις κοιλιες απο τα πρασινα να γλειφουν τους γκιουμεδες και οι φωτογραφιες λιγες κ κυριως απο το κινητο μιας και με τα νερα δεν κουβαλαγα την dslr κοντα...




















Μπραβο ρε φιλε ηλπιζα σε ενα σκ πανω αλλα μας τη κατσανε τη πλαβα
 
Βλεποντας τα ασχημα να ερχονται, ανεβηκαμε αρχες Νοεμβρη στο αγαπημενο μας Δελτα... Οι πληροφοριες δεν ελεγαν τίποτα αισιοδοξο, αλλα ειχαμε τοσο αναγκη να τα αφησουμε για λιγο ολα πισω που δεν μας ενοιαζε...
Τα παπια λιγα, τα νερα υπερβολικα πολλά για την εποχη με αποτελεσμα τα πουλια να ειναι σκορπια και παντου... Σε ολα τα μερη που κυνηγησαμε πηραμε παπια, αρκετα για να σε κανουν να νιωθεις πραγματικα ευτυχισμενος μακρια απο κορονοιους και καθημερινοτητα...
Σφυριχταρια μπηκαν 2-3 μερες με βορια, αλλα λιγα κυκλοφορησαν, μαλλον τα πουλια δεν εμειναν γιατι την επομενη ειχαν εξαφανιστει...
Αδειασαμε το μυαλο μας, τσακισαμε τις προβατινες μας, βραχηκαμε, ακουσαμε εκεινο το μαγικο πλαφ και πεσαμε σε μια εντονη εναλλαγη συναισθηματων επιστερφοντας μια μερα πριν το lockdown...
Απο τη μια ζουσαμε σε εναν κοσμο που το μονο που μας ενοιαζε ηταν κυριολεκτικα τι θα φαμε και που θα κυνηγησουμε και απο την αλλη επιστρεψαμε με μασκες και ασχημα συναισθηματα για το αυριο...

Η καμερα χαλασε πριν τον Εβρο οποτε ταξιδευει για Αμερικη χανοντας μερικες πολυ ωραιες στιγμες με τις κοιλιες απο τα πρασινα να γλειφουν τους γκιουμεδες και οι φωτογραφιες λιγες κ κυριως απο το κινητο μιας και με τα νερα δεν κουβαλαγα την dslr κοντα...




















Μπραβο φιλαρακι εισαι παιχτης και στα παπια αλλα και στις φωτο ακομα και με κινητο!!!!! .shake hands.
 
Βλεποντας τα ασχημα να ερχονται, ανεβηκαμε αρχες Νοεμβρη στο αγαπημενο μας Δελτα... Οι πληροφοριες δεν ελεγαν τίποτα αισιοδοξο, αλλα ειχαμε τοσο αναγκη να τα αφησουμε για λιγο ολα πισω που δεν μας ενοιαζε...
Τα παπια λιγα, τα νερα υπερβολικα πολλά για την εποχη με αποτελεσμα τα πουλια να ειναι σκορπια και παντου... Σε ολα τα μερη που κυνηγησαμε πηραμε παπια, αρκετα για να σε κανουν να νιωθεις πραγματικα ευτυχισμενος μακρια απο κορονοιους και καθημερινοτητα...
Σφυριχταρια μπηκαν 2-3 μερες με βορια, αλλα λιγα κυκλοφορησαν, μαλλον τα πουλια δεν εμειναν γιατι την επομενη ειχαν εξαφανιστει...
Αδειασαμε το μυαλο μας, τσακισαμε τις προβατινες μας, βραχηκαμε, ακουσαμε εκεινο το μαγικο πλαφ και πεσαμε σε μια εντονη εναλλαγη συναισθηματων επιστερφοντας μια μερα πριν το lockdown...
Απο τη μια ζουσαμε σε εναν κοσμο που το μονο που μας ενοιαζε ηταν κυριολεκτικα τι θα φαμε και που θα κυνηγησουμε και απο την αλλη επιστρεψαμε με μασκες και ασχημα συναισθηματα για το αυριο...

Η καμερα χαλασε πριν τον Εβρο οποτε ταξιδευει για Αμερικη χανοντας μερικες πολυ ωραιες στιγμες με τις κοιλιες απο τα πρασινα να γλειφουν τους γκιουμεδες και οι φωτογραφιες λιγες κ κυριως απο το κινητο μιας και με τα νερα δεν κουβαλαγα την dslr κοντα...




















Οπως ειπε και ο Τελης πιο πανω, μακαρι να μπορεσω να ζησω κι εγω αυτο το ''ονειρο'' καποια στιγμη.
Να'σαι παντα γερος και δυνατος και να γεμιζει το μυαλο σου με τετοιες εικονες. Παρεα με τα φιλαρακια σου μακρια απ'ολους και ολα, εκει στην ακρη της Ελλαδας.
 
Βλεποντας τα ασχημα να ερχονται, ανεβηκαμε αρχες Νοεμβρη στο αγαπημενο μας Δελτα... Οι πληροφοριες δεν ελεγαν τίποτα αισιοδοξο, αλλα ειχαμε τοσο αναγκη να τα αφησουμε για λιγο ολα πισω που δεν μας ενοιαζε...
Τα παπια λιγα, τα νερα υπερβολικα πολλά για την εποχη με αποτελεσμα τα πουλια να ειναι σκορπια και παντου... Σε ολα τα μερη που κυνηγησαμε πηραμε παπια, αρκετα για να σε κανουν να νιωθεις πραγματικα ευτυχισμενος μακρια απο κορονοιους και καθημερινοτητα...
Σφυριχταρια μπηκαν 2-3 μερες με βορια, αλλα λιγα κυκλοφορησαν, μαλλον τα πουλια δεν εμειναν γιατι την επομενη ειχαν εξαφανιστει...
Αδειασαμε το μυαλο μας, τσακισαμε τις προβατινες μας, βραχηκαμε, ακουσαμε εκεινο το μαγικο πλαφ και πεσαμε σε μια εντονη εναλλαγη συναισθηματων επιστερφοντας μια μερα πριν το lockdown...
Απο τη μια ζουσαμε σε εναν κοσμο που το μονο που μας ενοιαζε ηταν κυριολεκτικα τι θα φαμε και που θα κυνηγησουμε και απο την αλλη επιστρεψαμε με μασκες και ασχημα συναισθηματα για το αυριο...

Η καμερα χαλασε πριν τον Εβρο οποτε ταξιδευει για Αμερικη χανοντας μερικες πολυ ωραιες στιγμες με τις κοιλιες απο τα πρασινα να γλειφουν τους γκιουμεδες και οι φωτογραφιες λιγες κ κυριως απο το κινητο μιας και με τα νερα δεν κουβαλαγα την dslr κοντα...




















Μπράβο ρε φιλαράκι να έχεις υγεία να ανεβαίνεις κάθε χρόνο 2 και 3 φορές...Να σε ρωτήσω κάτι όμως αυτό το σκληρό ύφος που παίρνεις το έχεις εκ γενετής ή το ανέπτυξες στην πορεία? .yelling.
 
Βλεποντας τα ασχημα να ερχονται, ανεβηκαμε αρχες Νοεμβρη στο αγαπημενο μας Δελτα... Οι πληροφοριες δεν ελεγαν τίποτα αισιοδοξο, αλλα ειχαμε τοσο αναγκη να τα αφησουμε για λιγο ολα πισω που δεν μας ενοιαζε...
Τα παπια λιγα, τα νερα υπερβολικα πολλά για την εποχη με αποτελεσμα τα πουλια να ειναι σκορπια και παντου... Σε ολα τα μερη που κυνηγησαμε πηραμε παπια, αρκετα για να σε κανουν να νιωθεις πραγματικα ευτυχισμενος μακρια απο κορονοιους και καθημερινοτητα...
Σφυριχταρια μπηκαν 2-3 μερες με βορια, αλλα λιγα κυκλοφορησαν, μαλλον τα πουλια δεν εμειναν γιατι την επομενη ειχαν εξαφανιστει...
Αδειασαμε το μυαλο μας, τσακισαμε τις προβατινες μας, βραχηκαμε, ακουσαμε εκεινο το μαγικο πλαφ και πεσαμε σε μια εντονη εναλλαγη συναισθηματων επιστερφοντας μια μερα πριν το lockdown...
Απο τη μια ζουσαμε σε εναν κοσμο που το μονο που μας ενοιαζε ηταν κυριολεκτικα τι θα φαμε και που θα κυνηγησουμε και απο την αλλη επιστρεψαμε με μασκες και ασχημα συναισθηματα για το αυριο...

Η καμερα χαλασε πριν τον Εβρο οποτε ταξιδευει για Αμερικη χανοντας μερικες πολυ ωραιες στιγμες με τις κοιλιες απο τα πρασινα να γλειφουν τους γκιουμεδες και οι φωτογραφιες λιγες κ κυριως απο το κινητο μιας και με τα νερα δεν κουβαλαγα την dslr κοντα...




















Μας ταξίδεψες φιλαράκι!!!!
 
Μπράβο ρε φιλαράκι να έχεις υγεία να ανεβαίνεις κάθε χρόνο 2 και 3 φορές...Να σε ρωτήσω κάτι όμως αυτό το σκληρό ύφος που παίρνεις το έχεις εκ γενετής ή το ανέπτυξες στην πορεία? .yelling.

Το εχω εκ γενετης, ειναι το φυσικο μου, εκει την πατανε κ τα κοριτσια... .my man..love.
 
Βλεποντας τα ασχημα να ερχονται, ανεβηκαμε αρχες Νοεμβρη στο αγαπημενο μας Δελτα... Οι πληροφοριες δεν ελεγαν τίποτα αισιοδοξο, αλλα ειχαμε τοσο αναγκη να τα αφησουμε για λιγο ολα πισω που δεν μας ενοιαζε...
Τα παπια λιγα, τα νερα υπερβολικα πολλά για την εποχη με αποτελεσμα τα πουλια να ειναι σκορπια και παντου... Σε ολα τα μερη που κυνηγησαμε πηραμε παπια, αρκετα για να σε κανουν να νιωθεις πραγματικα ευτυχισμενος μακρια απο κορονοιους και καθημερινοτητα...
Σφυριχταρια μπηκαν 2-3 μερες με βορια, αλλα λιγα κυκλοφορησαν, μαλλον τα πουλια δεν εμειναν γιατι την επομενη ειχαν εξαφανιστει...
Αδειασαμε το μυαλο μας, τσακισαμε τις προβατινες μας, βραχηκαμε, ακουσαμε εκεινο το μαγικο πλαφ και πεσαμε σε μια εντονη εναλλαγη συναισθηματων επιστερφοντας μια μερα πριν το lockdown...
Απο τη μια ζουσαμε σε εναν κοσμο που το μονο που μας ενοιαζε ηταν κυριολεκτικα τι θα φαμε και που θα κυνηγησουμε και απο την αλλη επιστρεψαμε με μασκες και ασχημα συναισθηματα για το αυριο...

Η καμερα χαλασε πριν τον Εβρο οποτε ταξιδευει για Αμερικη χανοντας μερικες πολυ ωραιες στιγμες με τις κοιλιες απο τα πρασινα να γλειφουν τους γκιουμεδες και οι φωτογραφιες λιγες κ κυριως απο το κινητο μιας και με τα νερα δεν κουβαλαγα την dslr κοντα...




















Μπράβο σου Άρη. Και του χρόνου να είσαι γερός να το απολαύσεις και πάλι
 
Βλεποντας τα ασχημα να ερχονται, ανεβηκαμε αρχες Νοεμβρη στο αγαπημενο μας Δελτα... Οι πληροφοριες δεν ελεγαν τίποτα αισιοδοξο, αλλα ειχαμε τοσο αναγκη να τα αφησουμε για λιγο ολα πισω που δεν μας ενοιαζε...
Τα παπια λιγα, τα νερα υπερβολικα πολλά για την εποχη με αποτελεσμα τα πουλια να ειναι σκορπια και παντου... Σε ολα τα μερη που κυνηγησαμε πηραμε παπια, αρκετα για να σε κανουν να νιωθεις πραγματικα ευτυχισμενος μακρια απο κορονοιους και καθημερινοτητα...
Σφυριχταρια μπηκαν 2-3 μερες με βορια, αλλα λιγα κυκλοφορησαν, μαλλον τα πουλια δεν εμειναν γιατι την επομενη ειχαν εξαφανιστει...
Αδειασαμε το μυαλο μας, τσακισαμε τις προβατινες μας, βραχηκαμε, ακουσαμε εκεινο το μαγικο πλαφ και πεσαμε σε μια εντονη εναλλαγη συναισθηματων επιστερφοντας μια μερα πριν το lockdown...
Απο τη μια ζουσαμε σε εναν κοσμο που το μονο που μας ενοιαζε ηταν κυριολεκτικα τι θα φαμε και που θα κυνηγησουμε και απο την αλλη επιστρεψαμε με μασκες και ασχημα συναισθηματα για το αυριο...

Η καμερα χαλασε πριν τον Εβρο οποτε ταξιδευει για Αμερικη χανοντας μερικες πολυ ωραιες στιγμες με τις κοιλιες απο τα πρασινα να γλειφουν τους γκιουμεδες και οι φωτογραφιες λιγες κ κυριως απο το κινητο μιας και με τα νερα δεν κουβαλαγα την dslr κοντα...




















Μπράβο ρε Άρη Πολύ ωραία κυνήγια...
 
Βλεποντας τα ασχημα να ερχονται, ανεβηκαμε αρχες Νοεμβρη στο αγαπημενο μας Δελτα... Οι πληροφοριες δεν ελεγαν τίποτα αισιοδοξο, αλλα ειχαμε τοσο αναγκη να τα αφησουμε για λιγο ολα πισω που δεν μας ενοιαζε...
Τα παπια λιγα, τα νερα υπερβολικα πολλά για την εποχη με αποτελεσμα τα πουλια να ειναι σκορπια και παντου... Σε ολα τα μερη που κυνηγησαμε πηραμε παπια, αρκετα για να σε κανουν να νιωθεις πραγματικα ευτυχισμενος μακρια απο κορονοιους και καθημερινοτητα...
Σφυριχταρια μπηκαν 2-3 μερες με βορια, αλλα λιγα κυκλοφορησαν, μαλλον τα πουλια δεν εμειναν γιατι την επομενη ειχαν εξαφανιστει...
Αδειασαμε το μυαλο μας, τσακισαμε τις προβατινες μας, βραχηκαμε, ακουσαμε εκεινο το μαγικο πλαφ και πεσαμε σε μια εντονη εναλλαγη συναισθηματων επιστερφοντας μια μερα πριν το lockdown...
Απο τη μια ζουσαμε σε εναν κοσμο που το μονο που μας ενοιαζε ηταν κυριολεκτικα τι θα φαμε και που θα κυνηγησουμε και απο την αλλη επιστρεψαμε με μασκες και ασχημα συναισθηματα για το αυριο...

Η καμερα χαλασε πριν τον Εβρο οποτε ταξιδευει για Αμερικη χανοντας μερικες πολυ ωραιες στιγμες με τις κοιλιες απο τα πρασινα να γλειφουν τους γκιουμεδες και οι φωτογραφιες λιγες κ κυριως απο το κινητο μιας και με τα νερα δεν κουβαλαγα την dslr κοντα...




















Μπράβο ομορφόπαιδο, πολυ ωραίες εικόνες........
 
Βλεποντας τα ασχημα να ερχονται, ανεβηκαμε αρχες Νοεμβρη στο αγαπημενο μας Δελτα... Οι πληροφοριες δεν ελεγαν τίποτα αισιοδοξο, αλλα ειχαμε τοσο αναγκη να τα αφησουμε για λιγο ολα πισω που δεν μας ενοιαζε...
Τα παπια λιγα, τα νερα υπερβολικα πολλά για την εποχη με αποτελεσμα τα πουλια να ειναι σκορπια και παντου... Σε ολα τα μερη που κυνηγησαμε πηραμε παπια, αρκετα για να σε κανουν να νιωθεις πραγματικα ευτυχισμενος μακρια απο κορονοιους και καθημερινοτητα...
Σφυριχταρια μπηκαν 2-3 μερες με βορια, αλλα λιγα κυκλοφορησαν, μαλλον τα πουλια δεν εμειναν γιατι την επομενη ειχαν εξαφανιστει...
Αδειασαμε το μυαλο μας, τσακισαμε τις προβατινες μας, βραχηκαμε, ακουσαμε εκεινο το μαγικο πλαφ και πεσαμε σε μια εντονη εναλλαγη συναισθηματων επιστερφοντας μια μερα πριν το lockdown...
Απο τη μια ζουσαμε σε εναν κοσμο που το μονο που μας ενοιαζε ηταν κυριολεκτικα τι θα φαμε και που θα κυνηγησουμε και απο την αλλη επιστρεψαμε με μασκες και ασχημα συναισθηματα για το αυριο...

Η καμερα χαλασε πριν τον Εβρο οποτε ταξιδευει για Αμερικη χανοντας μερικες πολυ ωραιες στιγμες με τις κοιλιες απο τα πρασινα να γλειφουν τους γκιουμεδες και οι φωτογραφιες λιγες κ κυριως απο το κινητο μιας και με τα νερα δεν κουβαλαγα την dslr κοντα...




















Τουλάχιστον πρόλαβες και το χάρηκες μπράβο Άρη.
 
Αυτή είναι η μαγεία του κυνηγιού, η ξεγνοιασιά, το καλό φαγητό η παρέα είτε είναι σε βάλτο και βουνό και η Φωτογραφίες και τα βίντεο που αποθηκεύονται στο μυαλό σού και παίζουν μέχρι τα επόμενα. Μπράβο Άρη.
 
Βλεποντας τα ασχημα να ερχονται, ανεβηκαμε αρχες Νοεμβρη στο αγαπημενο μας Δελτα... Οι πληροφοριες δεν ελεγαν τίποτα αισιοδοξο, αλλα ειχαμε τοσο αναγκη να τα αφησουμε για λιγο ολα πισω που δεν μας ενοιαζε...
Τα παπια λιγα, τα νερα υπερβολικα πολλά για την εποχη με αποτελεσμα τα πουλια να ειναι σκορπια και παντου... Σε ολα τα μερη που κυνηγησαμε πηραμε παπια, αρκετα για να σε κανουν να νιωθεις πραγματικα ευτυχισμενος μακρια απο κορονοιους και καθημερινοτητα...
Σφυριχταρια μπηκαν 2-3 μερες με βορια, αλλα λιγα κυκλοφορησαν, μαλλον τα πουλια δεν εμειναν γιατι την επομενη ειχαν εξαφανιστει...
Αδειασαμε το μυαλο μας, τσακισαμε τις προβατινες μας, βραχηκαμε, ακουσαμε εκεινο το μαγικο πλαφ και πεσαμε σε μια εντονη εναλλαγη συναισθηματων επιστερφοντας μια μερα πριν το lockdown...
Απο τη μια ζουσαμε σε εναν κοσμο που το μονο που μας ενοιαζε ηταν κυριολεκτικα τι θα φαμε και που θα κυνηγησουμε και απο την αλλη επιστρεψαμε με μασκες και ασχημα συναισθηματα για το αυριο...

Η καμερα χαλασε πριν τον Εβρο οποτε ταξιδευει για Αμερικη χανοντας μερικες πολυ ωραιες στιγμες με τις κοιλιες απο τα πρασινα να γλειφουν τους γκιουμεδες και οι φωτογραφιες λιγες κ κυριως απο το κινητο μιας και με τα νερα δεν κουβαλαγα την dslr κοντα...




















Μαγεία...δεν υπάρχουν λόγια ! Μπράβο ρε Αρη και στη παρέα σου.Αντε και το Γενάρη ξανά με το καλό εύχομαι !
 
Βλεποντας τα ασχημα να ερχονται, ανεβηκαμε αρχες Νοεμβρη στο αγαπημενο μας Δελτα... Οι πληροφοριες δεν ελεγαν τίποτα αισιοδοξο, αλλα ειχαμε τοσο αναγκη να τα αφησουμε για λιγο ολα πισω που δεν μας ενοιαζε...
Τα παπια λιγα, τα νερα υπερβολικα πολλά για την εποχη με αποτελεσμα τα πουλια να ειναι σκορπια και παντου... Σε ολα τα μερη που κυνηγησαμε πηραμε παπια, αρκετα για να σε κανουν να νιωθεις πραγματικα ευτυχισμενος μακρια απο κορονοιους και καθημερινοτητα...
Σφυριχταρια μπηκαν 2-3 μερες με βορια, αλλα λιγα κυκλοφορησαν, μαλλον τα πουλια δεν εμειναν γιατι την επομενη ειχαν εξαφανιστει...
Αδειασαμε το μυαλο μας, τσακισαμε τις προβατινες μας, βραχηκαμε, ακουσαμε εκεινο το μαγικο πλαφ και πεσαμε σε μια εντονη εναλλαγη συναισθηματων επιστερφοντας μια μερα πριν το lockdown...
Απο τη μια ζουσαμε σε εναν κοσμο που το μονο που μας ενοιαζε ηταν κυριολεκτικα τι θα φαμε και που θα κυνηγησουμε και απο την αλλη επιστρεψαμε με μασκες και ασχημα συναισθηματα για το αυριο...

Η καμερα χαλασε πριν τον Εβρο οποτε ταξιδευει για Αμερικη χανοντας μερικες πολυ ωραιες στιγμες με τις κοιλιες απο τα πρασινα να γλειφουν τους γκιουμεδες και οι φωτογραφιες λιγες κ κυριως απο το κινητο μιας και με τα νερα δεν κουβαλαγα την dslr κοντα...




















Μπραβο Αρη σε εσενα και την παρεα σου που προλαβατε και πηγατε και περασατε καλα!μετα απο αρκετα χρονια που ασχολουμαι με τα υδροβια μολις περσι καταφεραμε και πηγαμε στον εβρο και ηταν,οπως αναμενονταν,φοβερη εμπειρια!ειχαμε προγραματισει γι αυτη την εποχη να ανεβαιναμε αλλα δυστυχως δεν το βλεπω ουτε για τωρα ουτε για αργοτερα...
 
Status
Not open for further replies.
Back
Top