Υδρόβια - Παρυδάτια - Αρχείο

Status
Not open for further replies.
Έναρξη και για την κοράκλα μου σήμερα, αλλά μόνο ένα μας ήρθε...
.
.love. .love. .love.
Ενα αλλα επειδη ηξερε οτι θα το κραταγε η κορακλα πηγε με το χαμογελο στα χειλη
Δεν το βλεπει που χαμογελα .love. :)
 
Πολύ μ'αρέσει το παπί... Μέρη δεν έχω να το κυνηγήσω... Που και που κάνα πρωινό σαν το σημερινό, εδώ στα κοντινά, μου δίνεται η ευκαιρία να κρατήσω κι από κανένα...
Οι πρώτες δύο τουφεκιές της μέρας μου χάρισαν ένα υπέροχο ντουμπλέ...
Καλή συνέχεια σε όλους...
20210922_072754.jpg
 
Εμείς εδώ στο νότο δεν έχουμε τέτοια. Μόνο αν κάνει βαρύ χειμώνα.
Αλλά ρε παιδιά πως τα καθαρίζετε τα παπιά.
Μερικές φορές που βάρεσα χειμώνα κάτι πρασινοκέφαλα είδα κι έπαθα να τα μαδήσω.
Κανονικά όπως τα άλλα θηράματα.ειναι λίγο πιο σκληρό το πούπουλο αλλά όχι κάτι το δραματικό.επισης θέλουν καλό καψαλισμα γιατί έχουν πολύ χνούδι.μερικοι τα γδερνουν αλλά εγώ δε βρίσκω το λόγο.επισης δεν μου έχει μυρίσει ποτέ παπί εκτός από μερικούς κ φαλαριδα.ολα τα άλλα που έχω χτυπήσει ποτέ δεν είχαν μυρωδιά βάλτου.βεβαια μόλις καθαριστούν κάνουν μπάνιο με ξύδι.ισως παίζει ρόλο αυτο
 
Κανονικά όπως τα άλλα θηράματα.ειναι λίγο πιο σκληρό το πούπουλο αλλά όχι κάτι το δραματικό.επισης θέλουν καλό καψαλισμα γιατί έχουν πολύ χνούδι.μερικοι τα γδερνουν αλλά εγώ δε βρίσκω το λόγο.επισης δεν μου έχει μυρίσει ποτέ παπί εκτός από μερικούς κ φαλαριδα.ολα τα άλλα που έχω χτυπήσει ποτέ δεν είχαν μυρωδιά βάλτου.βεβαια μόλις καθαριστούν κάνουν μπάνιο με ξύδι.ισως παίζει ρόλο αυτο
τα ζεματάτε με βραστό νερό πριν το μάδημα?
 
Εμείς εδώ στο νότο δεν έχουμε τέτοια. Μόνο αν κάνει βαρύ χειμώνα.
Αλλά ρε παιδιά πως τα καθαρίζετε τα παπιά.
Μερικές φορές που βάρεσα χειμώνα κάτι πρασινοκέφαλα είδα κι έπαθα να τα μαδήσω.
Ίσα ίσα φίλε μου. Το φτέρωμα της πάπιας είναι πανεύκολο στο ξεπουπούλιασμα. Αυτό που είναι πολύ δύσκολο, είναι η φαλαρίδα ή μπάλιζα, ανάλογα πως την ξέρεις.
 
Ίσα ίσα φίλε μου. Το φτέρωμα της πάπιας είναι πανεύκολο στο ξεπουπούλιασμα. Αυτό που είναι πολύ δύσκολο, είναι η φαλαρίδα ή μπάλιζα, ανάλογα πως την ξέρεις.
δεν τις ξέρω
4-5 πρασινοκέφαλα έχω βαρέσει και μαδήσει και μαρτύρησα
το ζεστό νερό δεν τα πιάνει όπως κάνω σε πέρδικα και φάσα
ίσως να μην κάνω κάτι καλά, δεν ξέρω
 
δεν τις ξέρω
4-5 πρασινοκέφαλα έχω βαρέσει και μαδήσει και μαρτύρησα
το ζεστό νερό δεν τα πιάνει όπως κάνω σε πέρδικα και φάσα
ίσως να μην κάνω κάτι καλά, δεν ξέρω
Μάδημα χωρίς ζεμάτισμα και χωρίς γδάρσιμο, τρίψιμο με το χέρι και φεύγουν και τα χνούδια από το δέρμα (καψάλισμα αν χρειαστεί) και απεντέρωση και σχολαστική απομάκρυνση των νεφρών (είναι κολλημένα στα κόκαλα της πλάτης ) γιατί αυτά αφήνουν μυρωδιά... οι παλιοί τα αποτέφρωναν βάζοντας αναμμένο κάρβουνο που το ακουμπούσαν απάνω τους...(έδινε και ιδιαίτερο άρωμα).
Τα καλύτερα για φαγητό (προσωπική άποψη): Σαρσέλλες, πρασινοκέφαλα, σγατζούρια, ψαλίδια, σφυριχτάρια, καπακλήδες.
Οι φαλαρίδες γδαρτές και κράτημα στήθη και μπούτια ...
 
Φαλαρίδα, γδάρσιμο.
Η νοστιμιά όλη όμως, είναι στην πέτσα. Για να είμαι ειλικρινής, ακόμη, αν και τόσο χρονών (83), η μάνα μου έχει την υπομονή και τις μαδάει. Τις φτιάχνει λαδορίγανη, στον φούρνο με πατάτες και λεμόνι, αφού πρώτα, πάρουν μία βράση με λίγο ξύδι. Ειλικρινά γλύφεις τα δάχτυλα σου από την νοστιμιά. Απλή και δοκιμασμένη συνταγή, με μοναδική δυσκολία, το καθάρισμα, όπως έγραψα παραπάνω.
 
Η νοστιμιά όλη όμως, είναι στην πέτσα. Για να είμαι ειλικρινής, ακόμη, αν και τόσο χρονών (83), η μάνα μου έχει την υπομονή και τις μαδάει. Τις φτιάχνει λαδορίγανη, στον φούρνο με πατάτες και λεμόνι, αφού πρώτα, πάρουν μία βράση με λίγο ξύδι. Ειλικρινά γλύφεις τα δάχτυλα σου από την νοστιμιά. Απλή και δοκιμασμένη συνταγή, με μοναδική δυσκολία, το καθάρισμα, όπως έγραψα παραπάνω.
Βασίλη είμαι σίγουρος ότι με την πέτσα έτσι όπως το περιγράφεις θα γίνονται πολύ νόστιμες, αλλά δεν τόλμησα ποτέ, τις ελάχιστες που έχω χτυπήσει (δεν τις κυνηγούσα) να ασχοληθώ με το μάδημα τους!!! :D
 
Βασίλη είμαι σίγουρος ότι με την πέτσα έτσι όπως το περιγράφεις θα γίνονται πολύ νόστιμες, αλλά δεν τόλμησα ποτέ, τις ελάχιστες που έχω χτυπήσει (δεν τις κυνηγούσα) να ασχοληθώ με το μάδημα τους!!! :D
Ναι, ούτε εγώ κάθομαι να τις μαδήσω, ευτυχώς ακόμη τις δίνω και μου τις καθαρίζουν. Αν και πάντα χτυπάω μερικές, γιατί τις έχω συνηθίσει απο παιδί (και για κυνήγι, αλλά και για φαγητό).
 
Παλια με το μακαριτη το πατερα μου χτυπουσαμε αρκετες φαλαριδες καθε χρονο....πλεον εχω πανω απο 15 χρονια,ισως και 20 να ξανακυνηγησω,καθαρα λογω μυρωδιας...στο καθαρισμα ειχε γδαρσιμο,πιστευαμε οτι η πετσα μυριζε...ομως τι βρωμα ηταν αυτη βρε παιδια,ιδιως στο ξεκοιλιασμα...αστα να πανε...στο μαγειρεμα θυμαμαι το μυστικο ηταν το ξυδι...τη προηγουμενη πριν το μαγειρεμα τις εβαζε η μανα μου στο ξυδι,ολο το βραδυ...ειτε λαδοριγανη ειτε στιφαδο...δε με τρελαναν παντως....
 
Last edited:
Status
Not open for further replies.
Back
Top