H σφαγη των Βαλκανιων, οπως και οι πρακτικες των Βορειοαφρικανων εχουν συμβαλει πολυ στη μειωση του πληθυσμου. Ομως αυτα ειναι απλα σταχτη στα ματια για να μην φανουν τα πραγματικα προβληματα της μειωσης των πουλιων, οχι μονο των τρυγονιων αλλα και ολων των αλλων πουλιων που παιρνουν τη τροφη τους κατα μεγαλο μερος απο χωραφια. Την ολο και μεγαλυτερη χρηση ισχυρων φυτοφαρμακων.
Τρυγονι, καλλημανα, κορυδαλλος παρουσιαζουν θεαματικες πτωσεις δεκαετιας της ταξης 50 με 70%. Την ιδια στιγμη ολα τα αλλα ειδη δενδροβιων παρα το εντατικο κυνηγι οπως πχ τσιχλα, κοτσυφι, παρουσιαζουν αυξηση της ταξης του 10%.
Ολη η Ευρωπη αυτη τη στιγμη αποτελει καρμανιολα για το τρυγονι, που σαν να μην εφθανε αυτο, μολις φθασει στο τελικο προορισμο του Βορεια της Σαχαρας αντιμετωπιζει τα ιδια και χειροτερα προβληματα. Οι κατοικοι του Μαλι και της Σενεγαλης πχ το βλεπουν σαν εχθρο στις καλλιεργειες και το καταπολεμουν οχι μονο μεσω φυτοφαρμακων στις καλλιεργειες, αλλα και μεσω δηλητηριασης με ποτισμενο δημητριακο.
Το τρυγονακι βαλεται απο παντου και η μειωση καρπωσης που περασε φετος η ευρωπαικη ενωση εδωσε πλαγια στην κοινη γνωμη ψευτοελπιδες οτι ετσι θα ανακαμψει, μην θελοντας στην ουσια να καταπολεμησει την κυριοτερη αιτια μειωσης του.
Οι πραγματικα οικολογικες οργανωσεις οι οποιες δεν ειναι ποτε και πουθενα πλην Ελλαδας αντικυνηγετικες, εχουν εντοπισει τις αιτιες και εχουν αρχισει να χρηματοδοτουν τους γεωργους της Δ. Αφρικης για να σταματησουν τουλαχιστον την δηλητηριαση. Το παλευουν και με τα φυτοφαρμακα, εχουν ομως κολλησει στο μεγαλο λομπυ των εταιρειων κολοσσων σε ολες τις μεγαλες κυβερνησεις της Ευρωπης.
Αν υπηρξε θεληση ο πληθυσμος θα μπορουσε να ανακαμψει σε μια δεκαετια. Τα περιστεροειδη γενικα ειναι ευκολη ομαδα διαχειρισης πληθυσμου τοσο προς την μια οσο και προς την αλλη κατευθυνση. Θετικα παραδειγματα πολλα, οπως πχ Αργεντινη και Ν. Αφρικη