Τεχνικές σκόπευσης με λειόκαννο

θες να σου πω ένα μυστικό για αυτά τα πιάτα που έρχονται απο πίσω πλάγια και κοντά,για τα ανοδικά που λες (βλέπε φασιανό) για μπουκάλια με νερό στον κυνηγότοπο ; απλά κλείσε το μη κυρίαρχο μάτι και πήγαινε το σημαδευτά ,,,κατά 90% θα το πετύχεις με την πρώτη ριξιά αν όχι στην επόμενη ριξιά θα είσαι πάνω ;)

...... όλο περίεργα κολπάκια είσαι εσύ ...:eek::eek::eek:
 
Ανέκαθεν με δυσκόλευε η τουφεκιά στο σκοπευτήριο του ''φασιανού'' αλλά και όταν για παράδειγμα στο κυνήγι μου πετούσαν μπουκαλάκι του νερού για σκοποβολή...
Αναφέρομαι δηλαδή σε στόχους που φεύγουν κάθετα προς τα επάνω.
Η καλύτερη μέθοδος κατά την γνώμη σας ποια είναι για να αντιμετωπίσουμε ένα τέτοιο στόχο;
Να τουφεκίσουμε στο πικ του στόχου δηλαδή στο σημείο που σταματάει στον αέρα ή στην κάθοδο του προς το έδαφος;
Τρελαίνομαι όταν στην πούλα τα πάω πολύ καλά και κολλάω σε αυτό το πιατάκι και μου χαλάει την διάθεση!
στο ανεβασμα δοκιμασετο γιωργη!:)
 
Ανέκαθεν με δυσκόλευε η τουφεκιά στο σκοπευτήριο του ''φασιανού'' αλλά και όταν για παράδειγμα στο κυνήγι μου πετούσαν μπουκαλάκι του νερού για σκοποβολή...
Αναφέρομαι δηλαδή σε στόχους που φεύγουν κάθετα προς τα επάνω.
Η καλύτερη μέθοδος κατά την γνώμη σας ποια είναι για να αντιμετωπίσουμε ένα τέτοιο στόχο;
Να τουφεκίσουμε στο πικ του στόχου δηλαδή στο σημείο που σταματάει στον αέρα ή στην κάθοδο του προς το έδαφος;
Τρελαίνομαι όταν στην πούλα τα πάω πολύ καλά και κολλάω σε αυτό το πιατάκι και μου χαλάει την διάθεση!
Πόσο διαφορετικός τελικά είναι ο καθένας μας, ακόμη και στο θέμα της σκοποβολής !!! Εμένα Γιώργο συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο !!! Είναι το μόνο πιατάκι (ή τέλος πάντων ένα από τα λίγα) που το ρίχνω με απόλυτη αυτοπεποίθηση, που δεν με αγχώνει καθόλου!!! Δεν είναι λίγες οι φορές, σε μέρες που δεν ήμουν στα καλά μου, που αυτό το πιατάκι έσωσε κάπως την κατάσταση και ... δεν έσπασα το τουφέκι ή δεν εγκατέλειψα το άθλημα !!! .sarcastic. ... Δεν θα σου πω ποια είναι η καλύτερη μέθοδος, αλλά αυτό που βρήκα ότι δουλεύει σε μένα είναι στο ανέβασμα !!! Ομαλό ξεκίνημα της επώμισης λίγο πίσω (κάτω) του, και κίνηση έτσι ώστε τη στιγμή που το όπλο κουμπώνει σε ώμο και μάγουλο, να είναι ακριβώς "πάνω" στο πιάτο (λίγο πριν αυτό φτάσει στο ανωτατο σημείο) και ταυτόχρονα πάτημα της σκανδάλης ... και φυσικά συνέχιση της κίνησης. Δε λέω πως δεν το χάνω ποτέ, αλλά κατά 90% τόχω ... :)
Το παίρνω και στο κατέβασμα καμιά φορά, αν χρειαστεί, αλλά όχι με τέτοια συχνότητα ... και με αρκετό χτυποκάρδι ... :D.yel.
 
Σας ευχαριστώ κύριοι για τις απόψεις σας!
Το περίεργο είναι όταν σπάω κάποια πιάτα,δεν μπορώ να αποθηκεύσω στο μυαλό μου την κίνηση και στις επόμενες τα χάνω πάλι.Ενα σπάω 5 χανω!
Φιλικά. Νομίζω ότι θέλεις πολύ δουλειά ακόμα.(Μάλλον πολλά Λ7 ακόμα). Για να γλυτώσεις αρκετά και να μήν τσαντίζεσαι όταν χάνεις πιάτα θα σου πρότεινα να κάνεις 1-2 μαθήματα με τον σωστό άνθρωπο και θα ξέρεις - θα μάθεις γιατί τα χάνεις. Πρόσεξε που θα πάς (αν πάς) γιατί έχουν βγεί στην πιάτσα πολλοι δάσκαλοι "παρκαδόροι" του στύλ (ήσουν πίσω, ήσουν μπροστά κλπ).
 
Ανέκαθεν με δυσκόλευε η τουφεκιά στο σκοπευτήριο του ''φασιανού'' αλλά και όταν για παράδειγμα στο κυνήγι μου πετούσαν μπουκαλάκι του νερού για σκοποβολή...
Αναφέρομαι δηλαδή σε στόχους που φεύγουν κάθετα προς τα επάνω.
Η καλύτερη μέθοδος κατά την γνώμη σας ποια είναι για να αντιμετωπίσουμε ένα τέτοιο στόχο;
Να τουφεκίσουμε στο πικ του στόχου δηλαδή στο σημείο που σταματάει στον αέρα ή στην κάθοδο του προς το έδαφος;
Τρελαίνομαι όταν στην πούλα τα πάω πολύ καλά και κολλάω σε αυτό το πιατάκι και μου χαλάει την διάθεση!
Εγώ πιστεύω φίλε μου ότι θα σε βοηθήσει πάρα πολύ η λογική καρφώνω τον δισκο η τον πιάνω με το χέρι που οδηγει την κάννη και τουφεκαω χωρίς καμία χρονοκαθυστερηση ,αυτό ισχύει σχεδόν σε όλα τα εξερχόμενα
 
Ανέκαθεν με δυσκόλευε η τουφεκιά στο σκοπευτήριο του ''φασιανού'' αλλά και όταν για παράδειγμα στο κυνήγι μου πετούσαν μπουκαλάκι του νερού για σκοποβολή...
Αναφέρομαι δηλαδή σε στόχους που φεύγουν κάθετα προς τα επάνω.
Η καλύτερη μέθοδος κατά την γνώμη σας ποια είναι για να αντιμετωπίσουμε ένα τέτοιο στόχο;
Να τουφεκίσουμε στο πικ του στόχου δηλαδή στο σημείο που σταματάει στον αέρα ή στην κάθοδο του προς το έδαφος;
Τρελαίνομαι όταν στην πούλα τα πάω πολύ καλά και κολλάω σε αυτό το πιατάκι και μου χαλάει την διάθεση!
φιλεμου γιωργο ασε τα πιατακια και πανε για κανεναν ζωντανο φασιανοοοο.hunter..big smile.
 
Σας ευχαριστώ κύριοι για τις απόψεις σας!
Το περίεργο είναι όταν σπάω κάποια πιάτα,δεν μπορώ να αποθηκεύσω στο μυαλό μου την κίνηση και στις επόμενες τα χάνω πάλι.Ενα σπάω 5 χανω!
Οκ καλή η φάση περιμένω να φτάσει στο πικ ο δίσκος και τον τουφεκαω στο φρενάρισμα που κάνει πριν πάρει πορεία προς τα κάτω ,όμως αυτό δεν μπορείς να το κάνεις στο κυνήγι διότι δεν ξέρεις που θα είναι το πικ και βάλε ότι στο πικ μπορεί να είναι πλέον πια το θήραμα πάνω από τα έλατα πάνω από κάθε είδους βλάστηση η μέσα στην βλάστηση οπότε το χάνεις ,σκέψου να πας για μπεκάτσες και να περιμένεις το πικ της ,πολύ απλά δεν θα καρπωθεις καμία
 
Εδώ παιδιά, φαίνονται ολοκάθαρα και με μεγάλη σαφήνεια από έναν δάσκαλο και οι τρεις τεχνικές σκόπευσης με το λειόκαννο: www.youtube.com/watch?v=jooYRlBFF8Q (Πιο συγκεκριμένα, από το 1':45'' έως το 3':45'' είναι όλο το "ζουμί".)
Πολύ κατατοπιστικό και χρησιμοποιώ στο κυνήγι τον τρίτο τρόπο διατηρώντας απ την αρχή μια απόσταση.
 
Το σύνηθες Γιώργο, είναι να εφαρμόζουμε πάντοτε, δηλαδή σε όλες τις τουφεκιές μας, μία εκ των τριών τεχνικών σκοπεύσεως με λειόκαννο (αυτή που μας ταιριάζει πιότερο), έτσι όπως παρουσιάζονται στο ανωτέρω βίντεο...
Αν, ωστόσο, εσύ Γιώργο είσαι ικανοποιημένος και έχεις επιτυχίες και με τις τρεις τεχνικές (πράγμα εφικτό βέβαια - όπως ο δάσκαλος του βίντεο), τότε όλα καλά, με γεια σου με χαρά σου, αλλά ομολογουμένως, είναι σπάνιο να συμβαίνει αυτό (το να εφαρμόζει ένας μέσος σκοπευτής - κυνηγός εξίσου καλά και άνετα και τις τρεις μεθόδους σκόπευσης στο ίδιο τερέν)...
 
Το σύνηθες Γιώργο, είναι να εφαρμόζουμε πάντοτε, δηλαδή σε όλες τις τουφεκιές μας, μία εκ των τριών τεχνικών σκοπεύσεως με λειόκαννο (αυτή που μας ταιριάζει πιότερο), έτσι όπως παρουσιάζονται στο ανωτέρω βίντεο...
Αν, ωστόσο, εσύ Γιώργο είσαι ικανοποιημένος και έχεις επιτυχίες και με τις τρεις τεχνικές (πράγμα εφικτό βέβαια - όπως ο δάσκαλος του βίντεο), τότε όλα καλά, με γεια σου με χαρά σου, αλλά ομολογουμένως, είναι σπάνιο να συμβαίνει αυτό (το να εφαρμόζει ένας μέσος σκοπευτής - κυνηγός εξίσου καλά και άνετα και τις τρεις μεθόδους σκόπευσης στο ίδιο τερέν)...

Νικόλα δεν το κάνω από επιλογή αλλά από ανάγκη και θα σου εξηγήσω γιατί.
Η "αγαπημένη" μου τεχνική είναι το pull away . Και αυτή χρησιμοποιώ σχεδόν στο 70% των στόχων.
Όμως στα κοντινά δεν προλαβαίνεις να κάνεις pull away και το swing through είναι σχεδόν ενστικτώδες , γιατί αν πας να "βρείς" τον στόχο πρώτα και μετά να τραβήξεις απλά δεν προλαβαίνεις.
Τώρα στα πολύ μακρινά το καθαρό pull away έχει το ρίσκο του λάθους υπολογισμού της τεράστιας προσκόπευσης που χρειάζεται.
Για αυτό "κλέβω" σχεδόν την μισή προσκόπευση με maintain ( είναι και πιό εύκολο να έχεις το όπλο λίγο μπροστά από το πιάτο και ταυτόχρονα να βλέπεις μόνο το πιάτο ) και μετά αφού λόγω απόστασης έχω και πάρα πολύ χρόνο "τραβάω" την υπόλοιπη προσκόπευση.
Εμένα έτσι μου βγαίνει σχεδόν αυθόρμητα ( χωρίς σκέψη και υπολογισμούς ).
Στα μόνα που δεν χρησιμοποιώ κάτι από τις τρείς είναι στα εξερχόμενα που εκεί τα "καρφώνω" , δηλσδή με του που τα βλέπω ρίχνω επάνω τους ( άντε λίγο από κάτω ).
Αλλά από ότι έχω καταλάβει από ατέρμονες συζητήσεις στο σκοπευτήριο τελικά είναι ότι βολεύει τον καθένα.
 
Το σύνηθες Γιώργο, είναι να εφαρμόζουμε πάντοτε, δηλαδή σε όλες τις τουφεκιές μας, μία εκ των τριών τεχνικών σκοπεύσεως με λειόκαννο (αυτή που μας ταιριάζει πιότερο), έτσι όπως παρουσιάζονται στο ανωτέρω βίντεο...
Αν, ωστόσο, εσύ Γιώργο είσαι ικανοποιημένος και έχεις επιτυχίες και με τις τρεις τεχνικές (πράγμα εφικτό βέβαια - όπως ο δάσκαλος του βίντεο), τότε όλα καλά, με γεια σου με χαρά σου, αλλά ομολογουμένως, είναι σπάνιο να συμβαίνει αυτό (το να εφαρμόζει ένας μέσος σκοπευτής - κυνηγός εξίσου καλά και άνετα και τις τρεις μεθόδους σκόπευσης στο ίδιο τερέν)...
Νικόλας η swing through μπορεί να μην σου αρκεί μετά τα 40 μέτρα!
 
Την βδομάδα που μας πέρασε έβλεπα προπόνηση στο skeet .
Aφού τέλειωσαν άρχισα να τους διηγούμαι ένα περιστατικό πρίν μερικά χρόνια όπου είδα τον Digweed να κάνει το ντουμπλέ στον 4 ο βατήρα εκ του ισχύως κερδίζοντας ένα στοιχηματάκι μ'ένα φίλο του που του ζήτησε να το κάνει .
Οπόταν μου λέει ο προπονητής ''γουστάρεις να το ξαναδείς ?'' κ του απαντώ ασφαλώς με δόση ειρωνείας !!
Παίρνει το όπλο -'οχι δικό του -καί το κάνει με ντουφεκιές κέντρο -κάπνες .hair..hair..hair.
Όταν ζήτησα να μου πεί πώς το κάνει -σε μονούς δίσκους sporting τον είδα αρκετές φορές -μου παρομοίωσε την τεχνική αυτή με το πώς χειρίζεται ο τενίστας την ρακέτα όπου χωρίς να την βλέπει έχει απόλυτο έλεγχο της ....RESPECT..RESPECT.
 
Μου έχει συμβεί δύο φορές σε κυνήγι πάπιας, αυθόρμητα. Δεν ξέρω γιατί αντέδρασα έτσι. Μάλλον γιατί το ένστικτο για την τουφεκιά στάθηκε πιο ισχυρό από την λογική. Οι συνθήκες και οι προϋποθέσεις όσον αφορά την ασφάλεια το επέτρεπαν.
Είχα τουφεκήσει μια καστανιά και είχε προλάβει πρώτο ένα Λαμπραντόρ ξένο να την πάρει. Είχα νευριασει γιατί είχα δώσει αγώνα να την φτάσω. Γύρισα στην θέση μου και όπως ήμουν όρθιος με καβαλάει ένα σφυριχτάρι εξερχόμενο. Αντί να επομισω γυρίζω με το όπλο στο ισχύο και με μια φωνή....α'ι' γ@μ#σ0u και συ.....του πατάω μια τουφέκια και έμεινε ξερό πέφτοντας ανάποδα!
Η άλλη φορά ήταν σε ακραίες συνθήκες μπουρινιού. Είχα πει ότι δεν θα τουφεκήσω γιατί φοβόμουν να σηκώσω το όπλο λόγω των κεραυνών που είχαν κάνει το μεσημέρι να μοιάζει με νύχτα δίνοντας ένα μπλε χρώμα στο τοπίο. Φάνηκαν δύο παπιά, η θέληση για τουφεκιά ήταν μεγαλύτερη, εστρεψα το όπλο στο ένα οπως ήμουν καθιστός και συνέβη ότι και στο προηγούμενο.
Έχω σκεφτεί πολλές φορές από τότε αν το αποτέλεσμα ήταν ίδιο, αν είχα επομισει.
 
Back
Top