Όταν ξεκίνησα το κυνήγι και δεν πάνε πολλά χρονια (όταν ξαναγυρισα Αμαλιάδα) αν και ο παππούς παθιασμένος λαγοκυνηγος, ο πατέρας ομοίως κ νεότερος που υπήρχε και πιο πολύ κυνήγι πήγαινε επίσης παπί και τσιχλοκοτσιφα, ήθελα ένα σκυλί να βάζω το τουφέκι στον ώμο και να βγαίνω για κυνήγι και να περπατάω στη φύση καθώς είμαι λάτρης της(νιώθω μια ελευθερία) ειδικά μετά απο βροχή που μοσχοβολάει.
Σκεφτόμουν για κάποιο ξεπεταγματος και επαναφορας και πιο πολυ Σπρινγκερ.
Ωστόσο ο αδερφός μου, μου βρήκε ένα κουταβάκι, ο 6χρονος σκυλάκος μου πλεον που μαζί ξεκινήσαμε το κυνήγι, είναι η παρεα μου κυνηγάμε μαζί και όχι για παρτη του και κυνηγω μπεκάτσα που μου αρέσει τρομερά, με συρναπαζει με την εξυπναδα της, ορτύκι και λαγό όταν πεσει στο διάβα του!
death the kid wallpaper
Μέχρι τριών ετών τον πηγαινα και βάλτο γιατί μου αρέσει και ο βάλτος αλλά τον σταμάτησα.
Ωστόσο το σκέφτομαι για ένα σκυλί που να είμαστε παρεα και να μπορώ να παω για κυνήγι παντου χωρίς να σκέφτομαι αν και ποτε θα τουφεκισω!
Θα ήθελα τις εμπειρίες και απόψεις των παλιών!