Αργυρη διάβασε εδώ, ίσως σου ληθουν κάποιες απορίες.
Σ ΚΑΝΝΩΝ
ΠΟΙΑ ΡΙΓΑ ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΟΠΛΟ;
12/2/10
Εξαεριζόμενη ρίγα τύπου Simmons σε καραμπίνα επαναληπτική Winchester Model 12 Τραπ.
Χρόνια τα λέω για τις ρίγες, αλλά δεν με ακούνε, όλα σχεδόν τα όπλα προσφέρονται με ρίγες. Ας δούμε λοιπόν τι κάνουν οι ρίγες και ποιές είναι κατάλληλες για ποια δουλειά.
Αρχικά όι ρίγες είχαν επιννοηθεί στην Αμερική για να διώχνουν τα κύματα που αναδύονται από ζεστές κάννες και μειώνουν την ορατότητα προς το στόχο. Αυτή η ζέστη στις κάννες εμφανίζεται όταν πέσουν πολλές απανωτές τουφεκιές σε μικρό χρόνο. Αυτό είναι κάτι που μπορεί να γίνει στο άθλημα του Τραπ, και ειδικά του αμερικανικού Τραπ που γίνεται με μονόκαννο όπλο και έχει μια γρήγορη διαδικασία βολής.
Για το Τραπ λοιπόν άρχισε η εγκατάσταση ρίγας στα όπλα. Για μείωση βάρους η ρίγα έγινε εξαεριζόμενη, κάτι που βοηθά και την θερμοκρασία να πέφτει γρήγορα. Στα κυνηγετικά όπλα η κλασσική ρίγα ήταν μασσίφ, χωρίς οπές εξαερισμού στο πλάι.
Η μπροστινή γέφυρα σε "άριγο" Browning B25.
Κλασσικά πραδείγματα πρώιμης ρίγας είναι οι εκδόσεις της Browning Auto 5, ή της Winchester Model 12 στις εκδόσεις Τραπ. Αντίστοιχα στα κυνηγετικά όπλα η κλασσική μασσίφ ρίγα συναντάται στα παλαιότερα Browning B25 Καθώς και στα Beretta SO.
Στα πλαγιόκαννα το παιχνίδι με τις ρίγες άρχισε με την χρήση της επίπεδης ρίγας σε πλαγιόκαννα παπιοτούφεκα και μετά στα περιστεροτούφεκα. Σε αυτά τα όπλα, όπου ο στόχος ακολουθείται οπτικά για μεγάλο χρονικό διάστημα έχει νόημα η επίπεδη ρίγα.
Βυθισμένη ρίγα γαλλικού τύπου σε ένα εξαιρετικό γαλλικό Darne.
Ο Churchill πήρε την επίπεδη ρίγα και την προσάρμοσε στα κοντόκαννα όπλα του. Η ρίγα Churchill είναι στενή, και δίνει στον σκοπευτή την εντύπωση ότι οι κάννες του είναι πιο μακριές από ότι πραγματικά είναι. Θα τα πούμε για τον Churchill και τις ιδέες του μελλοντικά.
Το πλάτος της πρώιμης ρίγας στα κυνηγετικά και σκοπευτικά όπλα ήταν 6 έως 8 χιλιοστά. Η Browning έβγαλε την πλατιά ρίγα που αποκαλούσε Broadway με πλάτος 16 χιλιοστά. Οχι μόνο η ρίγα είναι πλατιά, έχει και ένα βυθισμένο τμήμα στη μέση και έτσι υποτίθεται ότι καθοδηγεί το μάτι. Μετά την Browning ακολούθησαν διάφοροι κατασκευαστές με μια ποικιλία από ρίγες. Σήμερα έχουμε ρίγες με σκαλί, επίπεδες, υπερυψωμένες, πλατιές, στενές, με χάραξη διαφόρων τύπων και σχημάτων.
Στενή ρίγα έξη χιλιοστών σε σουπερποζέ Beretta SO3EELL.
Παρά την μεγάλη ποικιλία η πιο χρήσιμη, και αυτό γράφεται με επιφύλαξη, είναι η ρίγα πλάτους 6 μέχρι 8 χιλιοστά, με αντιθαμβωτική χάραξη. Στα σκοπευτικά όπλα μια πιο πλατιά ρίγα ίσως να βολεύει μερικούς σκοπευτές, αλλά μετά τα 11 χιλιοστά πλάτους μάλλον δεν υπάρχει πρόσθετο ώφελος.
Η επιφύλαξη για την ρίγα είναι η παρατήρηση ότι σε όπλα χωρίς ρίγα, όπως το Franchi Alcione και το Boss. Αυτά τα δύο ποζέ έχουν ένα κοντό κομμάτι ρίγας πάνω από τις θαλάμες, μήκους 10 εκατοστών, και μια γέφυρα μήκους 5 εκατοστών στο στόμιο. Οταν επωμίζονται αυτά τα όπλα το μάτι βλέπει μια ολόκληρη ρίγα, έχει δηλαδή την ίδια ακριβώς εικόνα που προσφέρεται από μια ρίγα ίσου μήκους με την κάννη, αλλά το βάρος είναι κατά 100 με 150 γραμμάρια λιγότερα.
Οσο για το συνολικό θέμα ρίγα, υπάρχει ο αντίλογος των γνωστών συμβουλών των δασκάλων σκοποβολής. Η συμβουλή είναι να μην εστιάζει ο σκοπευτής στο όπλο, δηλαδή στη ρίγα, αλλά αποκλειστικά στο στόχο και να ξεχνά το όπλο. Αν λοιπόν πρέπει να ξεχνάμε τη ρίγα γιατί να ασχολούμαστε με τη ρίγα;
Franchi Barrage τραποτούφεκο με μια παραλλαγή της ρίγας τύπου Broadway με φωσφορίζουσα κεντρική λωρίδα.
Προφανώς η ευθεία της ρίγας κάτι πολύτιμο προσφέρει στην πλειοψηφία των κυνηγών και σκοπευτών. Αυτό ίσως να δείχνει ότι όσα και αν λένε οι δάσκαλοι σκοποβολής ο μέσος άνθρωπος συνεχίζει να εστιάζει στο όπλο, άρα και στην ρίγα. Η ρίγα, λένε πολλοί ειδικοί, οδηγεί το μάτι στο στόχο. Αυτό συμβαίνει όταν το μάτι βλέπει το όπλο, βέβαια, αλλιώτικα δεν γίνεται. Οταν τα μάτια είναι εστιασμένα στο στόχο, η ρίγα είναι φλου στο οπτικό μας πεδίο, είναι εκτός εστίασης και θαμπή, άρα το σχήμα της είναι άσχετο.
Σκοπευτικό ρωσσικό όπλο Βοστόκ με ρίγα 10 χιλιοστών με ειδική χάραξη για να δίνει την εντύπωση της Broadway αλλά χωρίς το πλάτος.
Αν όμως η πλειοψηφία χρειάζεται την αρχική καθοδήγηση που δίνει η ρίγα, τότε προφανώς η πλειοψηφία βολεύεται με την οπτική εικόνα που προσφέρει η ρίγα. Και αυτό μας φέρνει στις παρατηρήσεις του Roger Barlow που εκτός από κυνηγός ήταν και κινηματογραφιστής και είχε μελετήσει την ανθρώπινη όραση από την ψυχολογική και την βιολογική άποψη. Ο Barlow είχε γράψει ότι όταν σκοπεύουμε όλη μας η προσοχή είναι στραμμένη στο θήραμα ή στο στόχο. Το παράδοξο είναι ότι για να ευστοχίσουμε πρέπει να μεταθέσουμε το στόχαστρο μπροστά από τον στόχο, δηλαδή να εστιάσουμε στον κενό ουρανό. Επειδή είναι σαφώς αδύνατο να εστιάσουμε στο κενό, όπου δεν υπάρχει είδωλο, εκείνη τη στιγμή που το όπλο προσπερνά το στόχο και "πιάνει" την σωστή προσκόπευση, η ρίγα βοηθά στην σκόπευση.
Πιστεύω ότι η ρίγα είναι ωφέλιμη σε αυτή την τελική φάση της σκόπευσης και όχι στην αρχική, όταν είμαστε εστιασμένοι στο στόχο. Αυτή είναι μια προσωπική άποψη σε ένα θέμα που δύσκολα μπορεί να αναλυθεί αντικειμενικά. Θα ήταν χρήσιμο να δούμε τις απόψεις επισκεπτών που έχουν αναλύσει το θέμα ρίγα.