Σκοπευτήριο και κυνήγι

Παιδιά η αληθεια είναι κάπου στην μέση , συμφωνώ με τον Δημήτρη ότι πρεπει να ξεκινάμε απο το σκοπευτήριο, το διαπιστωσα με τον μεγάλο μου γιο που τον ξεκίνησα το 2011 και σιγα σιγα βγήκε στον κυνηγότοπο ετοιμος σκοπευτικά αλλα κυριώς γνωρίζοντας κανόνες ασφαλείας. Εγω αντιθετως ξεκίνησα ανήλικος με λειόκανο εμαθα οτι εμαθα, αλλα ομολογώ οτι το εμαθα επικυνδυνως, (λαθος γομώσεις, λαθος τσοκαρίσματα,οπλα επικυνδυνα κ.λπ) και οταν το 2011 αρχισα να εμπλεκομαι και εγώ με το σκοπευτήριο διαπίστωσα οπως λεει ο φιλος μου ο Δημήτρης τι εχανα τοσα χρονια , και ποσα πραγματα που περασαν δεκαετίες για να τα βελτιωσω με την ενασχολησή αυτη τα έμαθα σε λιγο χρονικό διαστημα.Η επιδοση μου στο κυνηγι ανεβηκε 30% τουλάχιστον και σταθεροποιήθηκε ξεχασα αυτες τις κακες ημέρες που ολα πήγαιναν στραβά. Αυτο που εχω να πω στα νεα παιδιά του φορουμ πηγαινετε σκοπευτηριο και στους μεγαλυτερους πηγαίνετε με τα παιδια σας και ρίξτε και οι ίδιοι μονο καλο θα σας κάνει και δεν ειναι απαραίτητο να κάνετε πρωταθλητισμό.
 
Last edited:
Ετσι ειναι Φωτη κι εγω ξεκινησα σκοπευτηριο για να μαθω με τον σωστο τροπο να κυνηγω καλυτερα ....που ειναι και ο αποτερος σκοπος !!!!
 
Παιδιά η αληθεια είναι κάπου στην μέση , συμφωνώ με τον Δημήτρη ότι πρεπει να ξεκινάμε απο το σκοπευτήριο, το διαπιστωσα με τον μεγάλο μου γιο που τον ξεκίνησα το 2011 και σιγα σιγα βγήκε στον κυνηγότοπο ετοιμος σκοπευτικά αλλα κυριώς γνωρίζοντας κανόνες ασφαλείας. Εγω αντιθετως ξεκίνησα ανήλικος με λειόκανο εμαθα οτι εμαθα, αλλα ομολογώ οτι το επαθα επικυνδυνως, (λαθος γομώσεις, λαθος τσοκαρίσματα,οπλα επικυνδυνα κ.λπ) και οταν το 2011 αρχισα να εμπλεκομαι και εγώ με το σκοπευτήριο διαπίστωσα οπως λεει ο φιλος μου ο Δημήτρης τι εχανα τοσα χρονια , και ποσα πραγματα που περασαν δεκαετίες για να τα βελτιωσω με την ενασχολησή αυτη τα έμαθα σε λιγο χρονικό διαστημα.Η επιδοση μου στο κυνηγι ανεβηκε 30% τουλάχιστον και σταθεροποιήθηκε ξεχασα αυτες τις κακες ημέρες που ολα πήγαιναν στραβά. Αυτο που εχω να πω στα νεα παιδιά του φορουμ πηγαινετε σκοπευτηριο και στους μεγαλυτερους πηγαίνετε με τα παιδια σας και ρίξτε και οι ίδιοι μονο καλο θα σας κάνει και δεν ειναι απαραίτητο να κάνετε πρωταθλητισμό.
.shake hands..shake hands.
 
Τοσα χρονια και γω το σκυλομετανοιωνω που δεν ασχοληθηκα με το σκοπευτηριο. Παντα θεωρουσα τον εαυτο μου μετριο σκοπευτικα, παρολο που στα καρτερια που παω συνηθως ειχα επιτυχιες και ημουν σταθερος. Οταν ομως πηγα πρωτη φορα σε σκοπευτηριο και ανακαλυψα οτι απο τις 25 φορες που επωμιζα, οι 24 ηταν διαφορετικες, αναθεωρησα παρα πολλα πραματα. Οσο βλεπω βελτιωση στο σκοπευτηριο, τοσο βλεπω βελτιωση και στο κυνηγι. Κυριως εμαθα να μην μεταθετω τις ευθυνες μιας λαθος τουφεκιας σε φανταστικους ενοχους
 
Last edited by a moderator:
Περί της βελτίωσης που βλέπει κάποιος στο κυνήγι, ασχολούμενος με το σκοπευτήριο δεν το συζητώ...μέσα από τα δικά μου μάτια και τις φορές που έχω πάει (ή έχω μετατρέψει σε σκοπευτήριο ένα χωράφι μας στο βουνό όταν πηγαίνω στο νησί) και θα συνεχίσω να πηγαίνω, έχω καταλάβει ότι το σημαντικό που δίνει το σκοπευτήριο στον κυνηγό είναι η εκμάθηση του όπλου του μέσα από τις πολλές ντουφεκιές-επωμίσεις που στον κυνηγότοπο για να γίνουν πρέπει να κυνηγάς χρόνια και σε θηραματικούς παράδεισους!!!
Καταφέρνεις δλδ να κάνεις το όπλο σου αυτό που πολλές φορές εύστοχα (ιδανική λέξη!!) λέγεται "προέκταση του χεριού" σου!!
Αλλά στο κυνήγι δυστυχώς (ή ευτυχώς) δεν έχει ούτε "πουλ", ούτε κατά παραγγελία πουλιά, ούτε πάντα ιδανική στάση σώματος, ούτε ορθοστασία 10 λεπτά στο σταντ, ούτε...ούτε....ούτε...
Έχει περπάτημα, έχει ντουφεκιές που ούτε τις καταλαβαίνεις, έχει αναζήτηση με τις ώρες του θηράματος, έχει ξυλιασμένα χέρια και πόδια που δεν τα νιώθεις περιμένοντας τα να ξεκολλήσουν από τα βαθειά, έχει ώρες στο λιοπύρι αναζητώντας στο λιοπύρι να ξεχωρίσεις σιλουέτα τρυγονιού, έχει την υπέροχη συνεργασία με το σκυλάκι σου (για τους ευλογημένους που το απολαμβάνουν) για τις ρωσίδες μας, έχει τα γκρεμοτσακίσματα του dim63 για τις φάσσες του στα λατρευτά του τζουμέρκα, έχει...,έχει...,έχει....

Με λίγα λόγια (αν και από ότι βλέπετε μου αρέσουν .yel.) έχω καταλήξει ότι τον κυνηγό το σκοπευτήριο τον βοηθάει πάρα πολύ να εξελιχθεί πιο γρήγορα...να γράψει χιλιόμετρα με το όπλο του...που σίγουρα θα το εισπράξει και στο κυνήγι...αλλά νομίζω ότι θα το εισέπρατε έτσι και αλλιώς...σε μεταγενέστερο χρόνο ίσως...

Για μένα το Σκοπευτήριο είναι το ΚΑΛΥΤΕΡΟ και το ΩΡΑΙΟΤΕΡΟ χόμπυ που μπορεί κάποιος να έχει...!!! και να το διδιάξει και στα παιδιά του και γιατί όχι και στην σύντροφο του....

Απλά το κυνήγι δεν είναι χόμπυ!!!
 
Last edited by a moderator:
Η εννοια του καλου κυνηγου φερνει σε τελευταια θεση την σκοπευτικη του ικανοτητα! Θα ελεγα εγω....
η δικη μου αποψη είμαι η ακρως αντιθετη φιλε , από σεβασμο στο θήραμα και μονο ο κυνηγος πρεπει να είναι μονο ο αριστος σκοπευτης
 
Κυριως εμαθα να μην μεταθετω τις ευθυνες μιας λαθος τουφεκιας σε φανταστικους ενοχους
αυτο είναι ένα από τα πολλα ωφελη του σκοπευτηρίου , οσο για το κυνηγι , είναι τουλάχιστον υποκρισια να λενε μερικοι εγω παω κυνηγι και αν δεν βαρεσω δεν πειραζει , αυτοι είναι που φευγουν και πανε σπιτι σκαστοι από την στεναχωρια , με δυο λογια , οποιος παει σε αγωνα θελει να κερδισει και οποιος παει στο κυνηγι θελει να σκοτωσει , αυτο είναι και εν τελει το κεντρικο νοημα , από εκει και περα για να πετυχει αυτο το διπτυχο το α και το ω είναι η σκοπευτικη ικανοτητα , τα σκαλισματα και τα ακριβα οπλα τα γυαλιστερα είναι φρου φρου και αρωματα , τι να το κανεις το μπιμπελο οταν δεν μπορεις να σκοτωσεις το πουλι φιλε ???? μπορει να γραφω λιγο απότομα αλλα δυστυχως η αληθεια είναι πικρη και είναι αυτή , οποιος θελει να παει να παρει αερα στη φυση μπορει ανετα να γραφτει σε συλλογο πεζοποριας , όχι να λεγεται κυνηγος
 
Υπαρχει ακομα ενα μεγαλο ωφελος που εχουμε στα σκοπευτηρια. Αν μπω στο βατηρα λαθος, αν επωμισω λαθος, αν στεκομαι λαθος, αν κανω κινηση λαθος (ακομα και αν σπασει ο στοχος), ενας παρατηρητης απεξω, ή ενας εμπειρος σκοπευτης, θα το παρατηρησει. Η συζητηση και οι συμβουλες που δεχομαστε καλοπροαιρετα απο εμπειροτερους σκοπευτες, εχουν σκοπο να μας επισημανουν τα λαθη μας, ωστε να μας βοηθησουν να τα διορθωσουμε. Αν φυσικα ειμαστε ετοιμοι να τσαλακωσουμε το εγω μας, και οτι δεν τα ξερουμε ολα, και οτι ο σκοπευτης που μας επισημαινει τη λαθος σταση ή τεχνικη, ειναι απλα εκει για να μας βοηθησει να γινουμε καλυτεροι. Στο κυνηγι δεν ειναι παντα ευκολο, και σχεδον ποτε δεν δινει κανενας σημασια ουτε στη σταση ουτε στην τεχνικη ουτε σε τιποτα αλλα στο αποτελεσμα
 
Last edited by a moderator:
αυτο είναι ένα από τα πολλα ωφελη του σκοπευτηρίου , οσο για το κυνηγι , είναι τουλάχιστον υποκρισια να λενε μερικοι εγω παω κυνηγι και αν δεν βαρεσω δεν πειραζει , αυτοι είναι που φευγουν και πανε σπιτι σκαστοι από την στεναχωρια , με δυο λογια , οποιος παει σε αγωνα θελει να κερδισει και οποιος παει στο κυνηγι θελει να σκοτωσει , αυτο είναι και εν τελει το κεντρικο νοημα , από εκει και περα για να πετυχει αυτο το διπτυχο το α και το ω είναι η σκοπευτικη ικανοτητα , τα σκαλισματα και τα ακριβα οπλα τα γυαλιστερα είναι φρου φρου και αρωματα , τι να το κανεις το μπιμπελο οταν δεν μπορεις να σκοτωσεις το πουλι φιλε ???? μπορει να γραφω λιγο απότομα αλλα δυστυχως η αληθεια είναι πικρη και είναι αυτή , οποιος θελει να παει να παρει αερα στη φυση μπορει ανετα να γραφτει σε συλλογο πεζοποριας , όχι να λεγεται κυνηγος
Θα συνεχισω, αλλα επειδη αφορα και τη δικη μου τοποθετηση η απαντηση σου θα σου πω το εξης...εισαι πολυ απολυτος φιλε σε αυτα που λες και δεν ειναι μονο γι αυτο το θεμα.Εν πασει περιπτωσει οποιος παει στο κυνηγι να χαλαρωσει και δεν τον ενοχλησει αν σημερα βαρεσε πουλια, δε σημαινει πως πρεπει να γραφτει σε συλλογο πεζοποριας, ουτε και καποιος που θελει να ανεβει επιπεδο σκοπευτικα σε υγιη πλαισια και οχι ψυχαναγκασμο ειναι λαθος.Λαθος ειναι αυτος που πρεπει σωνει και καλα να γυρισει με θηραματα και να κανει το μαγκα στους αλλους η στο καφενειο του χωριου του. Κι αν σε καποιον γουσταρει να χαλασει λεφτα σε σκαλισματα και ξυλα ειναι κατι που φτιαχνει και την ψυχολογια του, οποτε περι ορεξεως κολοκυθοπιτα. Για ορισμενους κυνηγι ειναι μονο η καρπωση ευτυχως δεν ειναι για ολους. Προσωπικα εχω επαφη με οπλα απο πολυυυυ μικρος οποτε δε με χαλαει να γυρισω κι ατουφεκιστος...Καποτε με χαλαγε αλλα ηταν αρκετα χρονια πριν ισως εχω ξεχασει απο ποτε...
 
Last edited by a moderator:
Περί της βελτίωσης που βλέπει κάποιος στο κυνήγι, ασχολούμενος με το σκοπευτήριο δεν το συζητώ...μέσα από τα δικά μου μάτια και τις φορές που έχω πάει (ή έχω μετατρέψει σε σκοπευτήριο ένα χωράφι μας στο βουνό όταν πηγαίνω στο νησί) και θα συνεχίσω να πηγαίνω, έχω καταλάβει ότι το σημαντικό που δίνει το σκοπευτήριο στον κυνηγό είναι η εκμάθηση του όπλου του μέσα από τις πολλές ντουφεκιές-επωμίσεις που στον κυνηγότοπο για να γίνουν πρέπει να κυνηγάς χρόνια και σε θηραματικούς παράδεισους!!!
Καταφέρνεις δλδ να κάνεις το όπλο σου αυτό που πολλές φορές εύστοχα (ιδανική λέξη!!) λέγεται "προέκταση του χεριού" σου!!
Αλλά στο κυνήγι δυστυχώς (ή ευτυχώς) δεν έχει ούτε "πουλ", ούτε κατά παραγγελία πουλιά, ούτε πάντα ιδανική στάση σώματος, ούτε ορθοστασία 10 λεπτά στο σταντ, ούτε...ούτε....ούτε...
Έχει περπάτημα, έχει ντουφεκιές που ούτε τις καταλαβαίνεις, έχει αναζήτηση με τις ώρες του θηράματος, έχει ξυλιασμένα χέρια και πόδια που δεν τα νιώθεις περιμένοντας τα να ξεκολλήσουν από τα βαθειά, έχει ώρες στο λιοπύρι αναζητώντας στο λιοπύρι να ξεχωρίσεις σιλουέτα τρυγονιού, έχει την υπέροχη συνεργασία με το σκυλάκι σου (για τους ευλογημένους που το απολαμβάνουν) για τις ρωσίδες μας, έχει τα γκρεμοτσακίσματα του dim63 για τις φάσσες του στα λατρευτά του τζουμέρκα, έχει...,έχει...,έχει....

Με λίγα λόγια (αν και από ότι βλέπετε μου αρέσουν .yel.) έχω καταλήξει ότι τον κυνηγό το σκοπευτήριο τον βοηθάει πάρα πολύ να εξελιχθεί πιο γρήγορα...να γράψει χιλιόμετρα με το όπλο του...που σίγουρα θα το εισπράξει και στο κυνήγι...αλλά νομίζω ότι θα το εισέπρατε έτσι και αλλιώς...σε μεταγενέστερο χρόνο ίσως...

Για μένα το Σκοπευτήριο είναι το ΚΑΛΥΤΕΡΟ και το ΩΡΑΙΟΤΕΡΟ χόμπυ που μπορεί κάποιος να έχει...!!! και να το διδιάξει και στα παιδιά του και γιατί όχι και στην σύντροφο του....

Απλά το κυνήγι δεν είναι χόμπυ!!!

Χίλια σόρυ για το μακροσκελές και το .off topic.
.shake.
 
Θα συνεχισω κακως βεβαια το off topic, αλλα επειδη αφορα και τη δικη μου τοποθετηση η απαντηση σου θα σου πω το εξης...εισαι πολυ απολυτος φιλε σε αυτα που λες και δεν ειναι μονο γι αυτο το θεμα.Εν πασει περιπτωσει οποιος παει στο κυνηγι να χαλαρωσει και δεν τον ενοχλησει αν σημερα βαρεσε πουλια, δε σημαινει πως πρεπει να γραφτει σε συλλογο πεζοποριας, ουτε και καποιος που θελει να ανεβει επιπεδο σκοπευτικα σε υγιη πλαισια και οχι ψυχαναγκασμο ειναι λαθος.Λαθος ειναι αυτος που πρεπει σωνει και καλα να γυρισει με θηραματα και να κανει το μαγκα στους αλλους η στο καφενειο του χωριου του. Κι αν σε καποιον γουσταρει να χαλασει λεφτα σε σκαλισματα και ξυλα ειναι κατι που φτιαχνει και την ψυχολογια του, οποτε περι ορεξεως κολοκυθοπιτα. Για ορισμενους κυνηγι ειναι μονο η καρπωση ευτυχως δεν ειναι για ολους. Προσωπικα εχω επαφη με οπλα απο πολυυυυ μικρος οποτε δε με χαλαει να γυρισω κι ατουφεκιστος...Καποτε με χαλαγε αλλα ηταν αρκετα χρονια πριν ισως εχω ξεχασει απο ποτε...
Τα λες ωραία φίλε μου αλλα δυστυχώς εσυ δεν εισαι ο κανονας, ειναι πολλοι συνάδερφοι που βγαίνουν στον κυνηγότοπο με λάθος τροπο εξ αρχής δεν τους διδαξε κανεις πριν μετρα ασφαλείας,και στοιχειωδη σωστη χρήση του κυνηγετικου οπλου, ειναι ακρως επικυνδυνοι για τους ιδιους αλλα και για αλλους και ενω θελουν την ευστοχια γιατι ολοι κρυφα τα ψεματα το επιδιωκουμε αυτο, τους φταιει οτιδήποτε αλλο εκτος απο τον ιδιο τους τον εαυτο που δεν επενδυσαν στο να ,τον εκπαιδευσουν κυνηγετικα και σκοπευτικα.Και αν βρεθεις σε καποιο καφενείο με αυτούς θα εχουν και αποψη , και ο μεγαλύτερος βλάκας που ελεγε και μια ψυχή ειναι ο βλάκας με αποψη.
Καλημέρα και συγνωμη για την φλυαρία.
 
Τωρα που αναψαν τα αίματα , να βαλω και μια προσωπική θεση και να τελειωνω με αυτο, δεν με γοητευσε ποτε να παω σε εναν κυνηγότοπο να ρίξω 200 φυσίγγια και να χτυπησω 40 θηραματα , με τρελαινει ομως να πηγαινω να ρίχνω οσες ντουφεκιες χρειάζεται και να εχω ευστοχια γιατι στο τελος του κυνηγιου μου εχουν μεινει θεαματικες στιγμες στο μυαλο μου που τις θυμαμαι μια προς μια και ας εχω τα λιγοτερα θηράματα στην τσαντα δεν με απασχολει και δεν με απασχο΄λησε
ποτε, η ποιοτητα κανει την διαφορα και οχι η ποσοτητα.
 
Last edited by a moderator:
Προσωπικα η επαφη παλαιωτερα με το σκοπευτηριο του σχιστου με ειχε βοηθισει,ιδιαιτερα στην αρχη της σεζον στο κυνηγι που παντα ειχα θεμα να προσαρμοστω και παλι στο κινουμενο στοχο,οσο αφορα τα θηραματα θελω αυτα που πρεπει να παρω να μπαινουν στη τσαντα μου.Ολα τα πραγματα στη ζωη ειναι γουστα,και σε τη βαθμο το εχεις στο DNA σου,γιαυτο και αν εισαι κυνηγος, σου εχει κανει κλικ αυτο το πραγμα,το πως θα κυνηγησεις διαφερει απο ατομο σε ατομο.
 
πάω κυνήγι γιατί το αγαπώ δεν θεωρώ τον εαυτό μου μεγάλο κυνηγό και όσα χρόνια ασχολούμαι έμαθα να κυνηγώ και όχι να κυνηγιέμαι.....δεν θα με διώξει κανένας από το κυνήγι ουτε την 4η ούτε την χιλιοστή μέρα
θα με διώξουν οι αντοχές και η δύναμη μου όταν μ εγκαταλείψουν :)

αυτο είναι ένα από τα πολλα ωφελη του σκοπευτηρίου , οσο για το κυνηγι , είναι τουλάχιστον υποκρισια να λενε μερικοι εγω παω κυνηγι και αν δεν βαρεσω δεν πειραζει , αυτοι είναι που φευγουν και πανε σπιτι σκαστοι από την στεναχωρια , με δυο λογια , οποιος παει σε αγωνα θελει να κερδισει και οποιος παει στο κυνηγι θελει να σκοτωσει , αυτο είναι και εν τελει το κεντρικο νοημα , από εκει και περα για να πετυχει αυτο το διπτυχο το α και το ω είναι η σκοπευτικη ικανοτητα , τα σκαλισματα και τα ακριβα οπλα τα γυαλιστερα είναι φρου φρου και αρωματα , τι να το κανεις το μπιμπελο οταν δεν μπορεις να σκοτωσεις το πουλι φιλε ???? μπορει να γραφω λιγο απότομα αλλα δυστυχως η αληθεια είναι πικρη και είναι αυτή , οποιος θελει να παει να παρει αερα στη φυση μπορει ανετα να γραφτει σε συλλογο πεζοποριας , όχι να λεγεται κυνηγος

H αληθεια βρισκεται καπου στη μεση... Σαφως κ οταν πηγαινω για κυνηγι θελω να βρω θηραματα αλλα ακομα κ αν δεν βρω δεν θα νιωθω ζημιωμενος η χαμμενος απο την κυνηγετικη μου εξορμηση... Ολοι μας παμε για κυνηγι και για τα χιλια αλλα πραγματα που μας χαριζει αυτη η ενασχοληση αλλα θελουμε να βρουμε κ θηραματα, αυτο ειναι δεδομενο... Δεν μας πειραζει να μην βρουμε, αλλα θελουμε...
Επισης ο καθενας αγοραζει οτι τον ευχαριστει βαση της ιδιοσυγκρασιας του... Υπαρχουν ανθρωποι που αρεσκονται στο καρτερι τους να κοιτανε το γεματο σκαλισματα οπλο τους κ να αγκαντευουν το βουνο... Αν ριξουν κ μια δυο τουφεκιες σε καμια φασσα θα ειναι κ τρισευτυχισμενοι, αυτο δεν ειναι κατακριτεο...
Σαφως κ οποιος παει στο σκοπευτηριο δεν αποζητα να γινει ο σκοπευτης του καμπου αλλα ειναι κ ωραιο να βλεπεις τον εαυτο σου να βελτιωνεται, να βλεπεις τον εαυτο σου να καρπωνεται αυτα που του αναλογουν κ το ΚΥΡΙΟΤΕΡΟ ολων να παιρνεις τα πουλια που χτυπας κ να μην χανεις τα μισα τραυματσιμενα λογω λαθους επιλογων η και χειρισμων... Το σκοπευτηριο σου χαριζει μια εξεικιωση με το οπλο κ τον εξοπλισμο σου ακριβως γιατι προσφερει επαναληψιμοτητα, κατι το οποιο απουσιαζει απο το κυνηγι (κ ευτυχως δηλαδη)... Για μενα ειναι προβλημα να ριξεις δυο κουτια φυσιγγια κ να παρεις 5 τσιχλες στο χερι κ αλλες 10 με κρεμασμενα ποδια... Οχι φυσικα για τα 5 πουλια που πηρες αλλα για τα δεκα που χαραμισες τσαμπα...
Δεν ασχολουμαι πολλα χρονια με το σκοπευτηριο αλλα η βλετιωση που ειδα στο κυνηγι, στο οποιο δεν ημουν κακος, ηταν εμφανης... Ειδικα στις πρωτες τουφεκιες της χρονιας στα τρυγονια κ επειδη κραταω σημειωσεις, οι επιτυχιες ηταν πανω απο τις μισες σε σχεση με τις προηγουμενες χρονιες... Δεν ενιωθα αυτη την περιοδο αδρανειας που ειχα παλια, ενιωθα οτι δεν ειχα αφησει το οπλο καθολου...
Απο εκει κ περα, συνηθως οι καλοι κυνηγοι ειναι κ καλοι στο σκοπευτηριο, για το αντιθετο δεν ειμαι σιγουρος... Ο καλος κυνηγος πρεπει να εχει κ πολλα αλλα χαρακτηριστικα περα απο την σκοπευτικη ικανοτητα, πρεπει να εχει παθος, κ αυτο δεν το εχουν κυνηγετικα ολοι οι σκοπευτες... ;)
Για μενα μακαρι να μπορουσαν ολοι οι κυνηγοι να περασουν απο το σκοπευτηριο, εστω κ για λιγο, εστω κ για λογους ασφαλειας, για λογους γνωριμιας με το οπλο τους, για χιλιους λογους... Το σημαντικο ειναι να αποβαλουν το αισθημα της ανασφαλειας που νιωθουν μηπως χαρακτηριστουν ανεπαρκεις ως κυνηγοι επειδη δεν θα τα πανε καλα στους δικσους...
Τα ωφελη παντως απο αυτη την ακριβη δυστυχως ενασχοληση ειναι πολλα κ δεν εχουν καμια σχεση με τον αριθμο θηραματων που θα χτυπησουμε, εχει σχεση με τον τροπο που θα τα χτυπησουμε κ το αισθημα χαρας που νιωθουμε μετα απο καποια επιτυχημενη συναντηση με ενα θηραμα...
Γιατι κακα τα ψεμματα, για μενα η ωραιοτερη στιγμη του κυνηγιου ειναι αυτη που θα πιασω το θηραμα στα χερια μου, που θα μου φερει ο σκυλος μου μια μπεκατσα, που θα πιασω την τσιχλα κατω απο μια ελια, η θα σηκωσω τον πρασινο απο το νερο...
 
Προσωπικά η ενασχόληση μου με το σκοπευτήριο με έκανε να διασκεδάζω περισσότερο στο κυνήγι.
Μου έδιωξε το άγχος και με γέμισε αυτοπεποίθηση και σιγουριά για τον εαυτό μου. Με έκανε να καταλάβω τι ακριβώς συμβαίνει από την στιγμή που πατάω την σκανδάλη και μετά. Το σημαντικότερο είναι ότι με έμαθε τι ακριβώς είναι αυτό που πρέπει να συμβεί και πως μπορώ να γίνω πιο ευέλικτος ώστε να το πετύχω. Διαβάζω πράγματα που δυστυχώς είναι συγκεχυμένα στην συνείδηση μερικών κυνηγών. Η ενασχόληση με το σκοπευτήριο δεν αποσκοπεί στο να γίνει κάποιος ο θηρευτής των πάντων ή αλλιώς να τα σκοτώνει όλα.
Μόνο κερδισμένος μπορεί να βγει κάποιος στον κυνηγότοπο από την ενασχόληση του με το σκοπευτήριο και την σωστή καθοδήγηση από έναν προπονητή-δάσκαλο κυνηγητικής σκοποβολής. Μιλάω πάντα για το compact ή fitasc sporting. Μην μπερδεύετε αθλητές του skeet και του trap με το κυνήγι. Το sporting είναι η κυνηγητική εξομοίωση και κατά την άποψη μου δεν υπάρχει καλός σκοπευτής του sporting που να τον πας στον κυνηγότοπο και να μην είναι καλός.
Πέντε τσίχλες πάνω ή κάτω, δεν έχουν σημασία καμία και θα συμφωνήσω ότι την μία μέρα θα τις βαρέσεις και την άλλη όχι. Αυτό που θα αποκτήσει όμως κάποιος με την ορθολογική και καθοδηγούμενη ενασχόληση με το σκοπευτήριο είναι αυτές οι πέντε τσίχλες να τον κάνουν πολλές φορές ευτυχισμένο και όχι να στύβει το μυαλό του αν την επόμενη φορά θα πρέπει να χρησιμοποιήσει 32 ή 34 γρ, αν είναι 8 ή 9 νούμερο, αν το τσοκ είναι καλό κτλ, κτλ, κτλ.
 
φ
Προσωπικά η ενασχόληση μου με το σκοπευτήριο με έκανε να διασκεδάζω περισσότερο στο κυνήγι.
Μου έδιωξε το άγχος και με γέμισε αυτοπεποίθηση και σιγουριά για τον εαυτό μου. Με έκανε να καταλάβω τι ακριβώς συμβαίνει από την στιγμή που πατάω την σκανδάλη και μετά. Το σημαντικότερο είναι ότι με έμαθε τι ακριβώς είναι αυτό που πρέπει να συμβεί και πως μπορώ να γίνω πιο ευέλικτος ώστε να το πετύχω. Διαβάζω πράγματα που δυστυχώς είναι συγκεχυμένα στην συνείδηση μερικών κυνηγών. Η ενασχόληση με το σκοπευτήριο δεν αποσκοπεί στο να γίνει κάποιος ο θηρευτής των πάντων ή αλλιώς να τα σκοτώνει όλα.
Μόνο κερδισμένος μπορεί να βγει κάποιος στον κυνηγότοπο από την ενασχόληση του με το σκοπευτήριο και την σωστή καθοδήγηση από έναν προπονητή-δάσκαλο κυνηγητικής σκοποβολής. Μιλάω πάντα για το compact ή fitasc sporting. Μην μπερδεύετε αθλητές του skeet και του trap με το κυνήγι. Το sporting είναι η κυνηγητική εξομοίωση και κατά την άποψη μου δεν υπάρχει καλός σκοπευτής του sporting που να τον πας στον κυνηγότοπο και να μην είναι καλός.
Πέντε τσίχλες πάνω ή κάτω, δεν έχουν σημασία καμία και θα συμφωνήσω ότι την μία μέρα θα τις βαρέσεις και την άλλη όχι. Αυτό που θα αποκτήσει όμως κάποιος με την ορθολογική και καθοδηγούμενη ενασχόληση με το σκοπευτήριο είναι αυτές οι πέντε τσίχλες να τον κάνουν πολλές φορές ευτυχισμένο και όχι να στύβει το μυαλό του αν την επόμενη φορά θα πρέπει να χρησιμοποιήσει 32 ή 34 γρ, αν είναι 8 ή 9 νούμερο, αν το τσοκ είναι καλό κτλ, κτλ, κτλ.
Γιώργο με καλύπτεις σε ολα δεν εχω τίποτα περισσότερο να προσθεσω.shake.
 
Το σκοπευτήριο παίζει για εμένα πολύ μεγάλο ρόλο(πέρα από την ψυχαγωγία).
Και κακός δεν πάω τόσο συχνά....hit.
Όπως λένε δεν γίνεται να κλείνεις το όπλο στην ντουλάπα στης 28 του Φλεβάρη και να το πιάνεις πάλι στα χέρια τον Αύγουστο(και σε ένα θήραμα όπως το τρυγόνι) και να θες να έχεις επιτυχίες.
 
Βλεπω ολες τις αποψεις , και θεωρω οτι ολοι εχουμε δικιο . Οτι μπορει να κανει ο καθενας για να ευχαριστηθει την μεγαλη αγαπη του κυνηγιου ειτε πηγαινει σε σκοπευτηριο ειτε ασχολειται πολυ στον κυνηγοτοπο , αλλος διασκεδαζει με την ολη διαδικασια ,με το ταξιδι ,και αλλος τον ενδιαφερει ο προορισμος και το αποτελεσμα. Αλλος ενδισφερεται για οπλαρες και μπιχλιμπιδια , κσι σλλος με απλα που σπλος κανουν την δουλεια τους ...!!
Ουσιαστικα ομως ολοι μας εχουμε ενα αποτερο σκοπο την ψυχικη ευχαριστηση και αναταση που νιωθουμε μεσα στο φυσικο περιβαλον την ενταση και την αδρεναλινη που σου προσφερει το παιχνιδι ....ΚΥΝΗΓΟΥ ΚΑΙ ΘΥΡΑΜΑ..!!!!!! :)
 
Back
Top