συνηθως οι περδικες ποδαρονουν και φευγουν κρυφα με τα ποδια οταν παρουν χαμπαρι τον ανθρωπο ,
Αυτό το ξέρουμε όλοι.
Το παραπάνω περιστατικό το αναφέρω ως παράξενο και ασυνήθιστο αλλά πέρα για πέρα αληθινό.
Μόλις σε δουν κάποιες πέρδικες από πολύ μακρυά φεύγουν με φτερό.
Χωρίς να είναι κυνηγημενες ή ενοχλημένες με εκπαιδευτικά.
Και χωρίς να είναι τυχαίο γεγονός.
Βλέπουν τον άνθρωπο και μετά φεύγουν.
200 και 250 μέτρα μακρυά.
Υποθέτω ότι σιγά σιγά αλλάζει η συμπεριφορά τους.
Όπως έχω αναφέρει και για το καθάρισμα τους.
Κάποιες φορές δεν ακούγεται τίποτα.
Ακόμη και να τις σκορπίσεις μετά άκρα του τάφου σιωπή.
Ενώ το φυσιολογικό ήταν να το λένε μετά από λίγο.
Τα έχω δει αυτά και τα κουβεντιαζω μαζί σας να μου πείτε κι εσείς τη γνώμη σας.
Εννοείται ότι δεν αναφέρω ότι αυτή είναι η συμπεριφορά της πέρδικας ως κανόνας.
Όμως υπάρχει αυτή η συμπεριφορά και είναι παρατηρημα οχι μιας ή δυο φορές.
Άλλη μια φορά που οι πέρδικες φεύγουν από μακρυά είναι όταν έχει ομίχλη.
Αν έχει ομίχλη και σε κάποια στιγμή φεύγει το σύννεφο για λίγο....Μόλις σε δουν οι πέρδικες από μακρυά φεύγουν με φτερό.
Είναι πιο ανήσυχες.
Επίσης με ομίχλη σε πολύ απρόσιτα βουνά και μέρη που δεν κυνηγιούνται εύκολα έχω δει λαγό και κάνει βόλτες μέρα μεσημέρι.
Δηλαδή δεν ήταν κρυμμένος στη φωλιά του όπως θα έπρεπε αφού ήταν μέρα.
Και μόλις έφυγε λίγο η ομίχλη των είδα και έκανε βόλτα σαν το κουνέλι.
Μετά που με ειδε εξαφανίστηκε.
Μακαρι
