Επικό καλμπανισα σηνερα.
Ας τα πάρω απο την αρχή. Ένα 3ωρο στο πρώτο κομμάτι βρήκα 3 πουλιά, οι 2 γνωστές δεν μου έδωσαν περιθώρια για προσέγγιση, έφευγαν συνέχεια πολλή μπροστά από τη σκυλίτσα, η 3η είναι νεοφερτο πουλί μιας και το βρήκα σε σημείο που δεν έχει πιάσει άλλο φέτος. Την πήρε η σκυλίτσα απο κοντά και πήγαινε μια βόλτα στο πυκνό καμία 30αρια μέτρα. Εγώ ήμουν στα 10 μέτρα στο καθαρό και περίμενα μηπως κάνει κατά έξω, τελικά σηκώθηκε στα 5-6 μέτρα μπροστά μου στο πυκνό δίχως να πάρει ύψος.
Άλλαξα μέρος και πήγα λίγο πιο ψηλά, το πρώτο πουλί φερμαρηστικε από την Αρτεμουλα καμιά 50αρια μέτρα κάτω στη ρεματιά, το καλοσκεφτηκα αν θα κατέβω και τελικά δεν πήγα μιας και η ανάβαση από εκεί θα ήταν δύσκολη μετά και τη χθεσινή κούραση. Η σκυλίτσα με τη βασίλισσα κάθησαν κάνα 5λεπτό να τα πουν και μετά το πρώτο σήκωμα η σκυλίτσα γύρισε μετά κάνα 10 λεπτό, πρέπει να τη ξαναβρήκε γιατί άκουσα πάλι το μπιμπερ ξανά στη φερμα ακόμα πιο χαμηλά. Μετά έγινε η ομορφιά της ημέρας, μπαίνει η σκυλίτσα ελαφρώς τρελλλαμενη σε ένα πυκνό, μετά από κάνα 10λεπτο ακούω φερμα, το παίρνω απόφαση και μπαίνω και εγώ. Μετά από περπάτημα στα γόνατα κάποιες στιγμές καταφέρνω και φτάνω στα 7-8 μέτρα από τη σκυλίτσα, πιάνω εκεί που είχε λίγο άνοιγμα, ακούω τη βασίλισσα αλλά βασίλισσα δεν είδα. Περιμένω εκεί να ψάξει γύρω η σκυλίτσα μήπως το πουλί δεν πήγε μακριά, δεν περνάνε 5 λεπτά και ξαφνικά βλέπω το πουλί να έρχεται και με μια βουτιά πιάνει πάλι στην ίδια θέση, μένω ακίνητος και περιμένω τη σκυλίτσα, κάποια στιγμή η σκυλίτσα έρχεται από πίσω μου, με περνάει και στα 5-6 μέτρα μένει άγαλμα, πάω λίγα μέτρα πιο αριστερά που έχει καλύτερο άνοιγμα, ακούω ξανά το δυνατό φτερό της, μπεκατσα πουθενά.....μπα σκέφτομαι δε θέλω σήμερα.....τη σκέψη μου διακόπτει ο ήχος της φερμας του μπιμπερ....λιγο πιο πίσω από εκεί που καθόμουν πριν......πλάκα μου κάνει η σκυλίτσα σκέφτομαι, μόλις κάνω 2 μέτρα ακούω ξανά το σήκωμα της. Η μπεκατσα σηκώθηκε πριν και έκατσε ξανά λίγο παραδίπλα....για τουφέκια ούτε λόγος πάλι.....ακούω το κουδούνι να χτυπάει σαν τρελλό και τη σκυλίτσα να φεύγει σφαίρα προς το καθαρό. Μόλις είμαι λίγα μέτρα απο την άκρη ακούω ξανά φερμα 60-70 μέτρα προς το καθαρό όμως.....τρεχω και ανάβοντας ξανα τη καμερα βλέπω τη σκυλιτσα άγαλμα στην άκρη απο το πυκνό, κάθησα λίγο να πέσουν οι παλμοί και επέλεξα να καθήσω λίγο ανοικτά απέναντι απο τη σκυλίτσα στην άλλη πλευρά του πυκνού μιας και αν πήγαινα πίσω από τη σκυλίτσα ήξερα ότι το πουλί θα μου φύγει ατουφεκιστο. Τελικά μετά από κάνα 10λεπτο η μπεκατσα με την Αρτεμουλα πλησίαζαν προς το μέρος μου, εντωμεταξύ η κάμερα έσβηνε, την άναβα και πάλι έσβηνε ....ξαφνικά ακούω τον μαγικό ήχο των φτερών της και τη βλέπω να έρχεται κατά πάνω μου σαν διάολος μέσα από ένα τεράστιο κυπαρίσσι και ξαφνικά μόλις φτάνει από πάνω μου στα 7-8 μέτρα ανάμεσα στις ελιές στρώνει και πάει χωρίς τσαλιμια, επωμιζω ήρεμα τη μπουκαρω καλά και πατάω.... κλαμπανι.....γυριζει πισωκολη και μου δίνει άλλη μια ευκαιρία, σημαδευω ξανά.....κλαμπανι δεύτερο. Η αλήθεια είναι ότι ξενέρωσα άσχημα με αυτή την αστοχία, άλλες που εχω χάσει το επερνα ελαφρά, η σημερινή με πείραξε πολλή, ίσως ο αγώνας που κάναμε με τη σκυλίτσα γι'αυτο το πουλί , ίσως που βγήκε βολικα; πάντως με πείραξε πολλή. Νευρίασα και με τη κάμερα που έσβηνε και χάθηκε ένα υπέροχο πλάνο, αφού δεν τη τουφέκισα τη κάμερα σήμερα πάλι καλά. Να φανταστητε πόσο ξενέρωσα που κάθησα σε μια λιθια και η σκυλίτσα ξαναβρήκε τη βασίλισσα καμιά 50αρια μέτρα στο πυκνό δίπλα μου. Άκουγα το μπιμπερ στη φέρμα, ούτε καν κοίταξα προς τα εκεί.....κάποια στιγμή θα σηκώθηκε, μόλις γύρισε η σκυλίτσα μετά κάνα τέταρτο, τη χαιδεψα, και πήγαμε στο αμαξι που ήταν λίγο παρακάτω να φύγουμε. Ειλικρινά δεν είχα άλλες αντοχές και όρεξη να συνεχίσω στο υπόλοιπο κομμάτι. Η ώρα είχε πάει 13:00 και έτσι πήρ το δρόμο της επιστροφής σκεπτικός και απογοητευμένος.
*Ελπίζω να μην σας κούρασα με τον όγκο του μηνύματος.
