Να πω και γω για ένα σκυλί που θεωρώ ότι ομοιο της δεν θα ξανακάνω ποτέ η ΛΙΖΑ την απόκτησα από μια γέννα που είχε κάνει ένα φιλαράκι και ήταν το πρώτο μου κυνηγετικό ράτσας ποιντερ.
Η μητέρα της(ασπρομαυρη) από το κυνοτροφειο του Παναγιώτη Μπρεμπου από τον Ασπρόπυργο με αίματα del vento και ο πατέρας(ασπροπορτοκαλος) κρατούσε από τον Driscoll του Ζαλαυρα (οι παλιότεροι θα θυμούνται).
Ζήτησα τότε ένα θυληκο ασπροπορτοκαλο με το που έγινε το ζευγάρωμα , σε όλη την τοκετοομαδα βγήκε μόνο ένα κουτάβι ασπροπορτοκαλο θυληκο πρώτο τυχαίο γεγονός, μεγάλωσε λίγο την πήρα σπίτι και έκανα χιλιάδες όνειρα για το μέλλον. Σε ηλικία έξι μηνών την πήρα την πρώτη βόλτα στο βουνό και σε θήραμα που είναι απαγορευμένη περιοχή, μέσα από ένα τειχιασμενο σηκώθηκε ένα κοπάδι πέρδικες και έκανε προς την απεναντι πλαγια με το που τις είδε η μικρή αρχίζει το κατοσταρι και γω από πίσω τής. Όπως έτρεχε πατημενη απότομη ποιντερισια φερμα, τρέχω δίπλα της την ποντάρω αλλά αυτή άγαλμα πάω μπροστά και σηκώνονται τρείς πέρδικες που είχε μπλοκάρει, χαρές εγώ αγκαλιές αυτό ήταν κάθε μέρα στο βουνό για εκπαιδευτικά.
Το πρώτο θήραμα
Τότε ανοιγε το κουνέλι μαζί με τα περαστικά στις 20 Αυγούστου καθημερινά μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου αλλά σε συγκεκριμένο σημείο που δεν πιάνει τρυγόνια και ορτυκια λέω ας κάνω καμία βόλτα μπας και βρώ κάνα κουνέλι, συνάντησα κάποιον συζητήσαμε κάναμε τσιγάρο και μου είπε ότι είχε έρθει και το πρωί αλλά δεν είχε βρει τίποτα λέω δεν πειράζει ας κάνουμε την βόλτα μας και βλέπουμε, φεύγω και λίγο παραπέρα πέφτω πάνω σε άλλον τα ίδια και αυτός δεν το χε κόψει χαιρετηθηκαμε και αποφάσισα να την κάνω λίγο παραπέρα από το σημείο που είδα να έρχεται ο κυνηγός με τρία σκυλιά βλέπω την μικρή να πιάνει σκαρμες δεν έδωσα σημασία και δεν πήγα κοντά ξαφνικά βλέπω ένα κουνέλι να τρέχει μες το χωράφι του έριξα κάπως μακρινή βολή και δεν είδα να το πήρε η μικρή ξωπισω του , ήξερα ότι η τρύπα τους ήταν λίγο παρακάτω αλλά από την μεριά που ήμουν δεν φαινόταν έφτασα εκεί η Λιζα πουθενά άκουγα φασαρία μέσα στην τρύπα και τής φώναζα να βγει φοβούμενος μην σφηνωσει μετά από μερικά λεπτά αγωνίας βγήκε κρατώντας στο στόμα τής θριαμβευτικά έναν καλό κουνελα.
Πρώτο κυνήγι πέρδικας
Τότε συνηθιζαμε να ξομενουμε παραμονές στο μιτατο ενός φίλου στο βουνό μεγάλη παρέα με τα σκυλιά μάς, τα πειράγματα και το καλαμπούρι εδειναν και επερναν όλο το βράδυ αλλά αυτό που μ'άρεσε περισσότερο ήταν οι ιστορίες των παλιών για αλλοτινά κυνηγια και σκυλιά, εγώ βέβαια έτρωγα το περισσότερο δούλεμα σαν ό πιο μικρότερος της παρέας και άσχετος με άπειρο σκυλί γιατί ανησυχουσα πιο πολύ για το αν έκανα σωστή επιλογή τσοκ και φυσιγγιου. Η βραδυνή δροσιά και υγρασία δεν προμήνυε με τίποτα τον καύσωνα που θα υπήρχε την επόμενη μέρα, ξεκινήσαμε όλοι το πρωί αλλά η μέρα φαινόταν πως θα είναι δύσκολη, γύρισα πίσω κατά τις τρεις το απόγευμα και τους βρήκα όλους τέζα και κατακοπους από τη ζέστη ο καλύτερος τούς είχε κάνει μια πέρδικα οι υπόλοιποι από κάνα ορτυκι και τρυγονι, εγώ με το λιζακι τέσσερις πέρδικες και τρία κουνέλια όλα φερμαριστα .
Η πρώτη μπεκατσα
Το μέρος ξερό και άνυδρο πιάνει ελάχιστες βελουδοματες και κατά τύχη να βρεις καμία δεν είχα ακούσει και πότε κάποιον να τις κυνηγά , επηρεασμένος από τα περιοδικά και μερικά dvd που έβλεπα από αυτό το κυνήγι εκείνη την μέρα φυσούσε ένα ελαφρύ βοριαδάκι και είπα να παίξω καμία βόλτα, ψιλό νούμερο φυσίγγια δεν είχα και πήρα μαζί μου κάτι εφταρια περίσσευμα από τις πέρδικες (golden wing Τάσο τα κόκκινα) άφησα την σκύλα να ψάξει το μέρος αλλα πέρασε κάμποση ωρα και δεν φαινόταν και εκεί που ήμουν έτοιμος να την φωνάξω βλέπω μια σκιά να περνάει μέσα από τούς θάμνους ήταν μια μπεκατσα πέρασε γύρω στα δεκαπέντε με είκοσι μέτρα από μένα ξαφνιάστηκα οι δύο τουφεκιές που έριξα πήγαν στο βρόντο στην τρίτη την βλέπω να τσακίζει και να πέφτει κάπως μακριά λαβωμενη ήρθε η λιζα έψαχνε σαν τρελή κατάλαβα ότι ήταν σε φερμα και γω ούτε την πήρα χαμπάρι, την έβαλα να ψάξει σε ένα πυκνό κομμάτι με σχινους που υπολόγισα ότι έπεσε και σε λίγο την κρατούσα στα χέρια μου είχε πάρει ένα σκαγι στο φτερό σε λίγο μπήκε άλλη μια στο γιλέκο μετά από μια εντυπωσιακή φερμα.
Πολλές οι ιστορίες και οι φορές που αυτό το σκυλί με έκανε μάγκα και υπερήφανο κυνηγούσε όλα τα θηράματα το ίδιο καλά αλλά στην πέρδικα την χαιρόμουν περισσότερο.
Θα πω άλλες δύο ιστορίες για να μην σας κουράζω, άλλη μια φορά πάλι πήγα με δύο παιδιά στο κυνήγι ο ένας ξακουστός στις κυνηγοπαρεες για τα σκυλιά τού και από τα καλύτερα στο κουνέλι αν και καθαρόαιμα πουλοσκυλα, κυνηγουσαμε όλο το πρωί χωρίς να βρούμε τίποτα, κάναμε στάση για καφέ και σχεδιασμό τι μέρος θα ψάξουμε σηκωθηκαμε και μερικά μέτρα παρακάτω ήταν ένας μεγάλος ασπαλαθος και μένει η Λιζα σε φερμα τα σκυλιά του άλλου πέρασαν ξαναπερασαν και τίποτα μου λέει τι φερμαρει αυτή μάλλον κουνέλι του λέω, τι λες σφύριξε της να φύγει αφού πέρασαν τα ραντάρ δεν έχει τίποτα, επειδή ήξερα ότι δεν κάνει λευκές φερμες του λέω παρε θέση και σε λίγο θα ξέρουμε πήγα κοντά αλλά ήταν πολύ πυκνός οπότε άρχισα να τον πατάω, πετάχτηκε έξω ένα κουνέλι και το πήρε ο άλλος της παρέας η Λιζα όμως ήταν ακόμα σε φερμα πάρα τις τουφεκιές και την οχλαγωγία μου λέει πάλι τι φερμαρει ακόμα αυτή, μάλλον έχει κι αλλο κουνέλι μέσα του απαντώ ξαναμπαινω πάλι στον ασπαλαθο και αρχίζω τις ζεμπεκιες μετά από λίγο πετάγεται και ο δεύτερος κουνελας και τον πηρε ο ιδιοκτήτης των ραντάρ που μάλλον ειχαν παρεμβολές εκείνη την μέρα.
Άλλη φορά πάλι μαζί με τον μπαρη που κυνηγάμε χρόνια μαζί πήγαμε σε ένα μέρος που το κρατάμε για ένα δύο κυνηγια προς το τέλος της σαιζόν της πέρδικας. Ψάξαμε το μέρος αλλά τίποτα και εκεί που ήμασταν έτοιμοι να αλλάξουμε μεριά σηκώθηκε ένα κοπάδι μακριά και το φιλαράκι έκανε μια τουφεκιά ,είδα ότι πήρε την τουφεκιά το πουλί αλλά κατηφόρα και η πέρδικα πήγαινε με χίλια μέχρι που την χάσαμε από τα μάτια μάς, η Λιζα έβλεπε την όλη φάση και έκανε μπροστά το φιλαράκι τις φώναζε να γυρίσει πίσω αλλά αυτή τίποτα, μου λέει φώναξε της μαλακισμενης να γυρίσει αυτή δεν θα πέσει και αν θα είναι πολύ μακριά, λέω αστηνε να δουμε. Ψάξαμε αλλού με τα σκυλιά βρήκαμε άλλο κοπάδι και πήραμε από μια ό καθένας, δεν ξέρω και γω πόση ώρα είχε περάσει όταν είδα από το ρίζωμα του βουνού μια άσπρη κουκίδα να ανεβαίνει λέω στο φιλαράκι κάτσε να κάνουμε τσιγάρο νομίζω ότι έρχεται η σκύλα. Δεν πέρασε πολύ ώρα και νατη με την χαμένη πέρδικα και μου την άφησε στα χέρια.
Τέτοιες ενέργειες σου γεμίζουν την ψυχή και ξεχωρίζουν τα μεγάλα σκυλιά που δεν γίνονται και δεν πέφτουν στα χέρια μας κάθε μέρα, δυστυχώς δεν την χάρηκα πολύ γιατί έπρεπε να φύγω για εξωτερικό ήθελα όμως να μείνει σε μάς στο σπίτι και δεν την έδωσα σε κάποιον δεν γινόταν άλλωστε τέτοια σκυλιά δεν πουλιούνται ούτε χαρίζονται, έλειψα αρκετά χρόνια και περίμενα να γίνει η φάση όπως του Οδυσσέα και του πιστού Αργο αλλά ένα εξάμηνο πριν γυρίσω Ελλάδα δεν την πρόλαβα ,θα την θυμάμαι όμως μέχρι να παίζει το μάτι μου.