Μεγάλα σκυλιά που πέρασαν από τα χέρια μας.

Mafia Calabria

Moderator
Απο καιρό σκέφτομαι να ανοίξω αυτό το θέμα ,όπως λέει και ο τίτλος για τους συντρόφους μάς που μερικοί από αυτους άφησαν ανεξητιλα σημάδια στη μνήμη και στην ψυχή μας και θα αποτελούν μέτρο σύγκρισης για τα επόμενα. ΜΕΓΑΛΑ σκυλιά λοιπόν.
 
Λίζα το 1ο μου επανιέλ 1994-2008 έφυγε πλήρης ημερών και κυνηγιών
φοβερός χαρακτήρας καταπληκτική κυνηγός ήταν τυχερή έπεσε σε καλές κυνηγητικές εποχές και ζήσαμε μαζί αξέχαστα κυνήγια
Σπάρτη Μεσσηνία Άργος Θήβα Αταλάντη Μόδι Κομποτάδες Πελασγία Στυλίδα Νιές Σούρπη Αμαλιάπολη(Μιτζέλα)Γλύφα Αχίλλειο Πτελεός Σωτηρίτσα Γόννοι Γρεβενά Πρέβεζα Άρτα(Συκούλα,Ανοιξιάτικο,Πέτα)Αγρίνιο(Σταμνά,Αγγελόκαστρο)Άμφισσα Ιτέα Τολοφώνα Λιδωρίκι Άβορος Κροκύλι Κόκκινο Πενταγιοί Θράκη(Ορμένιο,Καστανιές Τριφύλλι,Τυχερό) Μακεδονία(Παρανέστι Δράμας,Κιμέρια Ξάνθης,Πετρίτσι Σερρών,Φιλυριά Γουμένισσας)Δομοκός Γούρα Νεοχώρι Χιλιαδού Μαντασιά Ομβριακή Ξυνιάδα Καίτσα και φυσικά Αττική αμέτρητα κυνήγια
χωρίς υπερβολή μαζί της να έχασα συνολικά 7-10 πουλιά που δεν την έστελνα γιατί ήταν κουρασμένη από την υπερπροσπάθεια στο κυνήγι της ημέρας
μετά τα 4 της χρόνια μάζευε πουλιά για 1-2 κυνηγούς ακόμα που ήταν παρέα μου .RESPECT.
δεν θα την ξεχάσω και δεν θα την ξεπεράσω ποτέ....κι ο blanco(κόκερ 2007-2017)ήταν καλός κυνηγός αλλά η Λίζα ήταν κορυφή :)
 
...Σπάρτη Μεσσηνία Άργος Θήβα Αταλάντη Μόδι Κομποτάδες Πελασγία Στυλίδα Νιές Σούρπη Αμαλιάπολη(Μιτζέλα)Γλύφα Αχίλλειο Πτελεός Σωτηρίτσα Γόννοι Γρεβενά Πρέβεζα Άρτα(Συκούλα,Ανοιξιάτικο,Πέτα)Αγρίνιο(Σταμνά,Αγγελόκαστρο)Άμφισσα Ιτέα Τολοφώνα Λιδωρίκι Άβορος Κροκύλι Κόκκινο Πενταγιοί Θράκη(Ορμένιο,Καστανιές Τριφύλλι,Τυχερό) Μακεδονία(Παρανέστι Δράμας,Κιμέρια Ξάνθης,Πετρίτσι Σερρών,Φιλυριά Γουμένισσας)Δομοκός Γούρα Νεοχώρι Χιλιαδού Μαντασιά Ομβριακή Ξυνιάδα Καίτσα και φυσικά Αττική...
Μια καλησπέρα στα μέρη που κυνήγησε ο Μάκης: .sarcastic. .very funny.
 
Λίζα το 1ο μου επανιέλ 1994-2008 έφυγε πλήρης ημερών και κυνηγιών
φοβερός χαρακτήρας καταπληκτική κυνηγός ήταν τυχερή έπεσε σε καλές κυνηγητικές εποχές και ζήσαμε μαζί αξέχαστα κυνήγια
Σπάρτη Μεσσηνία Άργος Θήβα Αταλάντη Μόδι Κομποτάδες Πελασγία Στυλίδα Νιές Σούρπη Αμαλιάπολη(Μιτζέλα)Γλύφα Αχίλλειο Πτελεός Σωτηρίτσα Γόννοι Γρεβενά Πρέβεζα Άρτα(Συκούλα,Ανοιξιάτικο,Πέτα)Αγρίνιο(Σταμνά,Αγγελόκαστρο)Άμφισσα Ιτέα Τολοφώνα Λιδωρίκι Άβορος Κροκύλι Κόκκινο Πενταγιοί Θράκη(Ορμένιο,Καστανιές Τριφύλλι,Τυχερό) Μακεδονία(Παρανέστι Δράμας,Κιμέρια Ξάνθης,Πετρίτσι Σερρών,Φιλυριά Γουμένισσας)Δομοκός Γούρα Νεοχώρι Χιλιαδού Μαντασιά Ομβριακή Ξυνιάδα Καίτσα και φυσικά Αττική αμέτρητα κυνήγια
χωρίς υπερβολή μαζί της να έχασα συνολικά 7-10 πουλιά που δεν την έστελνα γιατί ήταν κουρασμένη από την υπερπροσπάθεια στο κυνήγι της ημέρας
μετά τα 4 της χρόνια μάζευε πουλιά για 1-2 κυνηγούς ακόμα που ήταν παρέα μου .RESPECT.
δεν θα την ξεχάσω και δεν θα την ξεπεράσω ποτέ....κι ο blanco(κόκερ 2007-2017)ήταν καλός κυνηγός αλλά η Λίζα ήταν κορυφή :)
Μια καλησπέρα στα μέρη που κυνήγησε ο Μάκης: .sarcastic. .very funny.
Ωραίος ο Μακαρος και πάσης Ελλάδος ναουμ .lazy. . Θα έχεις εμπειρίες και ιστορίες, αξέχαστα κυνηγια ουκ ολίγα θα τα πουμε από κοντά.
 
Να πω και γω για ένα σκυλί που θεωρώ ότι ομοιο της δεν θα ξανακάνω ποτέ η ΛΙΖΑ την απόκτησα από μια γέννα που είχε κάνει ένα φιλαράκι και ήταν το πρώτο μου κυνηγετικό ράτσας ποιντερ.
Η μητέρα της(ασπρομαυρη) από το κυνοτροφειο του Παναγιώτη Μπρεμπου από τον Ασπρόπυργο με αίματα del vento και ο πατέρας(ασπροπορτοκαλος) κρατούσε από τον Driscoll του Ζαλαυρα (οι παλιότεροι θα θυμούνται).
Ζήτησα τότε ένα θυληκο ασπροπορτοκαλο με το που έγινε το ζευγάρωμα , σε όλη την τοκετοομαδα βγήκε μόνο ένα κουτάβι ασπροπορτοκαλο θυληκο πρώτο τυχαίο γεγονός, μεγάλωσε λίγο την πήρα σπίτι και έκανα χιλιάδες όνειρα για το μέλλον. Σε ηλικία έξι μηνών την πήρα την πρώτη βόλτα στο βουνό και σε θήραμα που είναι απαγορευμένη περιοχή, μέσα από ένα τειχιασμενο σηκώθηκε ένα κοπάδι πέρδικες και έκανε προς την απεναντι πλαγια με το που τις είδε η μικρή αρχίζει το κατοσταρι και γω από πίσω τής. Όπως έτρεχε πατημενη απότομη ποιντερισια φερμα, τρέχω δίπλα της την ποντάρω αλλά αυτή άγαλμα πάω μπροστά και σηκώνονται τρείς πέρδικες που είχε μπλοκάρει, χαρές εγώ αγκαλιές αυτό ήταν κάθε μέρα στο βουνό για εκπαιδευτικά.
Το πρώτο θήραμα
Τότε ανοιγε το κουνέλι μαζί με τα περαστικά στις 20 Αυγούστου καθημερινά μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου αλλά σε συγκεκριμένο σημείο που δεν πιάνει τρυγόνια και ορτυκια λέω ας κάνω καμία βόλτα μπας και βρώ κάνα κουνέλι, συνάντησα κάποιον συζητήσαμε κάναμε τσιγάρο και μου είπε ότι είχε έρθει και το πρωί αλλά δεν είχε βρει τίποτα λέω δεν πειράζει ας κάνουμε την βόλτα μας και βλέπουμε, φεύγω και λίγο παραπέρα πέφτω πάνω σε άλλον τα ίδια και αυτός δεν το χε κόψει χαιρετηθηκαμε και αποφάσισα να την κάνω λίγο παραπέρα από το σημείο που είδα να έρχεται ο κυνηγός με τρία σκυλιά βλέπω την μικρή να πιάνει σκαρμες δεν έδωσα σημασία και δεν πήγα κοντά ξαφνικά βλέπω ένα κουνέλι να τρέχει μες το χωράφι του έριξα κάπως μακρινή βολή και δεν είδα να το πήρε η μικρή ξωπισω του , ήξερα ότι η τρύπα τους ήταν λίγο παρακάτω αλλά από την μεριά που ήμουν δεν φαινόταν έφτασα εκεί η Λιζα πουθενά άκουγα φασαρία μέσα στην τρύπα και τής φώναζα να βγει φοβούμενος μην σφηνωσει μετά από μερικά λεπτά αγωνίας βγήκε κρατώντας στο στόμα τής θριαμβευτικά έναν καλό κουνελα.
Πρώτο κυνήγι πέρδικας
Τότε συνηθιζαμε να ξομενουμε παραμονές στο μιτατο ενός φίλου στο βουνό μεγάλη παρέα με τα σκυλιά μάς, τα πειράγματα και το καλαμπούρι εδειναν και επερναν όλο το βράδυ αλλά αυτό που μ'άρεσε περισσότερο ήταν οι ιστορίες των παλιών για αλλοτινά κυνηγια και σκυλιά, εγώ βέβαια έτρωγα το περισσότερο δούλεμα σαν ό πιο μικρότερος της παρέας και άσχετος με άπειρο σκυλί γιατί ανησυχουσα πιο πολύ για το αν έκανα σωστή επιλογή τσοκ και φυσιγγιου. Η βραδυνή δροσιά και υγρασία δεν προμήνυε με τίποτα τον καύσωνα που θα υπήρχε την επόμενη μέρα, ξεκινήσαμε όλοι το πρωί αλλά η μέρα φαινόταν πως θα είναι δύσκολη, γύρισα πίσω κατά τις τρεις το απόγευμα και τους βρήκα όλους τέζα και κατακοπους από τη ζέστη ο καλύτερος τούς είχε κάνει μια πέρδικα οι υπόλοιποι από κάνα ορτυκι και τρυγονι, εγώ με το λιζακι τέσσερις πέρδικες και τρία κουνέλια όλα φερμαριστα .
Η πρώτη μπεκατσα
Το μέρος ξερό και άνυδρο πιάνει ελάχιστες βελουδοματες και κατά τύχη να βρεις καμία δεν είχα ακούσει και πότε κάποιον να τις κυνηγά , επηρεασμένος από τα περιοδικά και μερικά dvd που έβλεπα από αυτό το κυνήγι εκείνη την μέρα φυσούσε ένα ελαφρύ βοριαδάκι και είπα να παίξω καμία βόλτα, ψιλό νούμερο φυσίγγια δεν είχα και πήρα μαζί μου κάτι εφταρια περίσσευμα από τις πέρδικες (golden wing Τάσο τα κόκκινα) άφησα την σκύλα να ψάξει το μέρος αλλα πέρασε κάμποση ωρα και δεν φαινόταν και εκεί που ήμουν έτοιμος να την φωνάξω βλέπω μια σκιά να περνάει μέσα από τούς θάμνους ήταν μια μπεκατσα πέρασε γύρω στα δεκαπέντε με είκοσι μέτρα από μένα ξαφνιάστηκα οι δύο τουφεκιές που έριξα πήγαν στο βρόντο στην τρίτη την βλέπω να τσακίζει και να πέφτει κάπως μακριά λαβωμενη ήρθε η λιζα έψαχνε σαν τρελή κατάλαβα ότι ήταν σε φερμα και γω ούτε την πήρα χαμπάρι, την έβαλα να ψάξει σε ένα πυκνό κομμάτι με σχινους που υπολόγισα ότι έπεσε και σε λίγο την κρατούσα στα χέρια μου είχε πάρει ένα σκαγι στο φτερό σε λίγο μπήκε άλλη μια στο γιλέκο μετά από μια εντυπωσιακή φερμα.
Πολλές οι ιστορίες και οι φορές που αυτό το σκυλί με έκανε μάγκα και υπερήφανο κυνηγούσε όλα τα θηράματα το ίδιο καλά αλλά στην πέρδικα την χαιρόμουν περισσότερο.
Θα πω άλλες δύο ιστορίες για να μην σας κουράζω, άλλη μια φορά πάλι πήγα με δύο παιδιά στο κυνήγι ο ένας ξακουστός στις κυνηγοπαρεες για τα σκυλιά τού και από τα καλύτερα στο κουνέλι αν και καθαρόαιμα πουλοσκυλα, κυνηγουσαμε όλο το πρωί χωρίς να βρούμε τίποτα, κάναμε στάση για καφέ και σχεδιασμό τι μέρος θα ψάξουμε σηκωθηκαμε και μερικά μέτρα παρακάτω ήταν ένας μεγάλος ασπαλαθος και μένει η Λιζα σε φερμα τα σκυλιά του άλλου πέρασαν ξαναπερασαν και τίποτα μου λέει τι φερμαρει αυτή μάλλον κουνέλι του λέω, τι λες σφύριξε της να φύγει αφού πέρασαν τα ραντάρ δεν έχει τίποτα, επειδή ήξερα ότι δεν κάνει λευκές φερμες του λέω παρε θέση και σε λίγο θα ξέρουμε πήγα κοντά αλλά ήταν πολύ πυκνός οπότε άρχισα να τον πατάω, πετάχτηκε έξω ένα κουνέλι και το πήρε ο άλλος της παρέας η Λιζα όμως ήταν ακόμα σε φερμα πάρα τις τουφεκιές και την οχλαγωγία μου λέει πάλι τι φερμαρει ακόμα αυτή, μάλλον έχει κι αλλο κουνέλι μέσα του απαντώ ξαναμπαινω πάλι στον ασπαλαθο και αρχίζω τις ζεμπεκιες μετά από λίγο πετάγεται και ο δεύτερος κουνελας και τον πηρε ο ιδιοκτήτης των ραντάρ που μάλλον ειχαν παρεμβολές εκείνη την μέρα.
Άλλη φορά πάλι μαζί με τον μπαρη που κυνηγάμε χρόνια μαζί πήγαμε σε ένα μέρος που το κρατάμε για ένα δύο κυνηγια προς το τέλος της σαιζόν της πέρδικας. Ψάξαμε το μέρος αλλά τίποτα και εκεί που ήμασταν έτοιμοι να αλλάξουμε μεριά σηκώθηκε ένα κοπάδι μακριά και το φιλαράκι έκανε μια τουφεκιά ,είδα ότι πήρε την τουφεκιά το πουλί αλλά κατηφόρα και η πέρδικα πήγαινε με χίλια μέχρι που την χάσαμε από τα μάτια μάς, η Λιζα έβλεπε την όλη φάση και έκανε μπροστά το φιλαράκι τις φώναζε να γυρίσει πίσω αλλά αυτή τίποτα, μου λέει φώναξε της μαλακισμενης να γυρίσει αυτή δεν θα πέσει και αν θα είναι πολύ μακριά, λέω αστηνε να δουμε. Ψάξαμε αλλού με τα σκυλιά βρήκαμε άλλο κοπάδι και πήραμε από μια ό καθένας, δεν ξέρω και γω πόση ώρα είχε περάσει όταν είδα από το ρίζωμα του βουνού μια άσπρη κουκίδα να ανεβαίνει λέω στο φιλαράκι κάτσε να κάνουμε τσιγάρο νομίζω ότι έρχεται η σκύλα. Δεν πέρασε πολύ ώρα και νατη με την χαμένη πέρδικα και μου την άφησε στα χέρια.
Τέτοιες ενέργειες σου γεμίζουν την ψυχή και ξεχωρίζουν τα μεγάλα σκυλιά που δεν γίνονται και δεν πέφτουν στα χέρια μας κάθε μέρα, δυστυχώς δεν την χάρηκα πολύ γιατί έπρεπε να φύγω για εξωτερικό ήθελα όμως να μείνει σε μάς στο σπίτι και δεν την έδωσα σε κάποιον δεν γινόταν άλλωστε τέτοια σκυλιά δεν πουλιούνται ούτε χαρίζονται, έλειψα αρκετά χρόνια και περίμενα να γίνει η φάση όπως του Οδυσσέα και του πιστού Αργο αλλά ένα εξάμηνο πριν γυρίσω Ελλάδα δεν την πρόλαβα ,θα την θυμάμαι όμως μέχρι να παίζει το μάτι μου.
 
Το πρώτο μου κουτάβι.
Η Στορμ μια σκύλα δύσκολη ανοιχτή όμορφη ανυπακοη . Μια σκύλα γεννημένη για το βουνό , όταν πήγα να διαλέξω από την γέννα όλα τα κουτάβια πηδούσαν πάνω μου να τα χαιδεψω αυτή ήταν στην άκρη και έκανε οπτική Φέρμα σε μια δεκαοκτουρα λέω αυτήν θα πάρω ήταν 4 μηνών.

Ώρες την δούλευα μόνο υπακοή αν την είχα σε περιφραγμένο ήταν ρομπότ στις εντολές μόλις έβλεπε τις κατηφόρες την ξεχναγες .

Ακούραστη σε σημείο υπερβολής παράλογο λες δεν γίνεται να μην κόβει να έρθει κοντα.... κάποια στιγμή πήδηξε μια περίφραξη και κόπηκε άσχημα πίσω στο μπούτι δεν το κατάλαβα εκείνη την ώρα μετά κυνηγισε άλλες 3 ώρες ούτε πίσω δεν κοίταξε.

Στο πυκνό και στην πέτρα ήταν απίστευτη το πώς ακολουθούσε μέσα στο πυκνό το θήραμα χωρίς να το χάνει αλλά χωρίς να το πιέζει ήταν για σεμινάριο
Στην πέτρα 40 βαθμούς να ποντερνει 100 μέτρα να σπάει καρδιές .....στις φτερουγατες δεν υπήρχε μέρος να κρυφτεί πέρδικα . Μπεκάτσα σε μια μέρα έμαθε πέφτω σε ένα μπασιμο 5 πουλιά σε 2 ώρες αυτό ήταν τέλος.
Χειμώνα δεν μπορούσα να την βγάλω με δροσιά πάνω από ένα χιλιόμετρο πήγαινε μετά τα 3 της την έβγαλα μπεκάτσα και αφού την τσιμπισα λίγο με κολάρο για αυτό στο δάσος δεν ήταν τόσο καλή όσο στα άλλα τερέν
Της πήρα μια γέννα μου έδωσε 6 κουτάβια κράτησα την σκύλα του αβαταρ βέβαια καμία σχέση αλλα χαρακτηριστικά αλλά εξίσου καλή.
Στα 5 της πλέον είχε ισορροπία είχε εμπειρία δεν εμπενε εύκολα σκύλος κοντά της. Άντεχε 7 μέρες κυνήγι από το πρωι μέχρι το βράδυ.

Και ο μαλακας την έχασα από μια βλακεία μου πήδηξε από το αγροτικό και σαν να άνοιξε η γη και την κατάπιε . :(
 
Τελευταιες ωρες για το κοριτσι μου..θελω να κατσω κοντα αλλα δε μπορω .καταιβαινω τη βλεπω και με παιρνουν τα κλαματα.
θυμαμαι σαν να ειναι σημερα πριν 14 χρονια με την αγγελια του εθνος κυνηγι να φτανω σε εναν ευγενστατο κυριο,και να μου βγαζη μια κουταβιτσα ,
2 μηνων τοτε,ολο χαρα ,και να χανετε απο τα ματια μας μιση ωρα τη ψαχναμε.
ποτε δε με στεναχωρησε παντα περηφανος στα βουνα ,να δεχομαι φιλοφρονησεις ωραια σκυλα εχεις.
ποτεδεν εψαξα για σκυλι παλι κρατησα παιδι της εγγονι της ,τη φινεσα που ειχε αυτο το σκυλι σπανια τη βρισκης.
μακαρι ναυπαρχη και ενα ς παραδεισος και για αυτα........................
Δυσκολες στγμες που μενουν παντα χαραγμενες στη μνημη μας για οσους τις εχουμε ζησει. Βεβαια μαζι με αυτες μενουν και οι ευχαριστες αναμνησεις που περασαμε μαζι. Ευχομαι να εισαι γερος και να θυμασαι τη σκυλιτσα σου...
 
Τελευταιες ωρες για το κοριτσι μου..θελω να κατσω κοντα αλλα δε μπορω .καταιβαινω τη βλεπω και με παιρνουν τα κλαματα.
θυμαμαι σαν να ειναι σημερα πριν 14 χρονια με την αγγελια του εθνος κυνηγι να φτανω σε εναν ευγενστατο κυριο,και να μου βγαζη μια κουταβιτσα ,
2 μηνων τοτε,ολο χαρα ,και να χανετε απο τα ματια μας μιση ωρα τη ψαχναμε.
ποτε δε με στεναχωρησε παντα περηφανος στα βουνα ,να δεχομαι φιλοφρονησεις ωραια σκυλα εχεις.
ποτεδεν εψαξα για σκυλι παλι κρατησα παιδι της εγγονι της ,τη φινεσα που ειχε αυτο το σκυλι σπανια τη βρισκης.
μακαρι ναυπαρχη και ενα ς παραδεισος και για αυτα........................

Φίλε μου σου υπόσχομαι ότι στο μέλλον θα σου μείνουν μόνο οι καλές στιγμές. Κουράγιο εύχομαι.
 
Τελευταιες ωρες για το κοριτσι μου..θελω να κατσω κοντα αλλα δε μπορω .καταιβαινω τη βλεπω και με παιρνουν τα κλαματα.

Φίλε setterman όσο δύσκολο και αν είναι τώρα είναι που σε χρειάζεται περισσότερο από ποτέ... Τώρα που δεν μπορεί... Μέχρι το τέλος...

Επειδή νομίζω είχε νεφρική ανεπάρκεια επικοινώνησε με το γιατρό σου και συζητήστε το ενδεχόμενο για ευθανασία αν έχει καταρρεύσει εντελώς η νεφρική λειτουργία... Αν έχει δυνατή καρδιά και τα υπόλοιπα όργανα θα βασανιστεί πολύ και άδικα μέχρι να πάθει πολυοργανική ανεπάρκεια και επέλθει το μοιραίο... Σου το λέω γιατί το πρώτο μου σκυλί πήγε από την ίδια αιτία και έκανα το λάθος και ταλαιπωρήθηκε γιατί δεν ήξερα...
 
Το πρώτο μου σκυλί ήταν ένα setter ,το όνομα του Σερντο μοντέλο μποτάκι ήταν το Σερντο μου άρεσε όμως και το έδωσα στον σκύλο .Ένας σκύλος με πίσω πόδια στραβά αλλά όχι δυσπλασία με πολλά λάθη από την πλευρά μου 6 μηνών εκπαιδευτικό στις περδικες και το σκυλί ηλιαση για λίγο πρόλαβα και το πήγα στον κτηνίατρο και το γλίτωσα ,μέχρι δύο χρόνων το σκυλί μέσα στα πόδια μου αλλά ότι υπήρχε γύρω από εμένα στα 100 μέτρα ο σκύλος ήταν ραντάρ κυριολεκτικά ,μετά τα 3 με αυτόν τον σκύλο πήγαινα κωπαιδα έναρξη και ποτέ δεν χτύπαγα κάτω από 10 ορτύκια ,στο τριφύλλι μέσα δύο κυνηγοι με 4 σκυλιά περίμενα έφευγαν με μηδέν, έμπαινα και τουφεκαγα 2-3 ορτύκια αυτό πολλές φορές ,μπεκάτσα ο σκύλος αυτός ήταν καταπληκτικός δεν φερμαρε τα πουλιά απλά στα έδινε στο πιάτο με τον τρόπο του δυστυχώς το σκελετικό πρόβλημα του σκύλου δεν τον άφηνε να κυνηγήσει πέρδικες τις ήξερε πολύ καλά αλλά μετά τις 10'00 ο σκύλος δεν μπορούσε δεν άντεχε ,βέβαια μέχρι τις 10 ο σκύλος μου είχε χαρίσει πολύ όμορφες στιγμές ,ο σκύλος αυτός είχε καταπληκτική μύτη και τρομερό πάθος ειδικά στην μπεκάτσα όμως μεγάλος σκύλος με τα τώρα δεδομένα δεν ήταν ποτέ μιας και το πρόβλημα στα πίσω πόδια του του στερούσε δυνάμεις ,μετά από αυτόν τον σκύλο τα άλλα που είχα ήταν πιο ολοκληρωμένα σκυλιά όμως κανένα δεν είχε την μύτη και το κυνηγετικό μυαλό του Σερντο ,ο Σερντο κυνηγουσε για να κάνει εμένα χαρούμενο και μόνο για αυτό ,ο Σερντο κυνηγουσε στα μέτρα που τον επερνε να κυνηγήσει λόγω του προβλήματος έτσι ώστε στην μπεκάτσα που ήταν η καύλα του να κυνηγήσει μέχρι αργά το μεσημέρι ,ο Σερντο όταν ήμουν κοντά της βασίλισσες της κάρφωνε κυριολεκτικά στο μπαμ, όταν ήμουν μακριά της πόνταρε σιγά σιγά από μακριά ώστε να προλάβω να πάω .εαν μου έδιναν ένα πολύ καλό σημερινό σκυλί και μπορούσα να ξανα έχω τον Σερντο μου τον Σερντο μου θα διάλεγα χωρίς καμία σκέψη .
 
To oνομα της Μαγια.Ποιντερ ντελβετο αρπρο κανελι.Την πηρα στα χερια μου 40 ημερων.Ειχα παει πρωτος να διαλεξω απο την γεννα μιας και ηταν φιλος.Τα
εβγαλε ολα εξω μαζι με την μανα και εγω καθησα 10 μετρα πιο μακρια και περιμενα.Το σκυλι εφυγε και ηρθε στα ποδια μου.Αυτο θα παρω του ειπα!Εκει
ξεκινησε το ταξιδι με την ξεροκεφαλη Μαγια.Εφτασε 15 μηνων,κορμαρα η ρουφιανα!!Τοσο νευρικη και ξεροκεφαλη ομως που δεν την εφτανε κανενα σκυλι.
Μυτη απιστευτη.Την εβγαζα απο το αυτοκινητο και νομιζες οτι ειναι σκυλι κουρσας,απιστευτες ταχυτητες και καλπασμος.Ειχα ενα σακιδιο,το ειχα κοψει για τα
ποδια και την ουρα της.Της το φοραγα και την επερνα στην πλατη για να ανεβω τους γρανιτες στις περδικες.Οση ωρα εκανα για να ανεβω αυτη κουνουσε
τα ποδια της σαν να ετρεχε με αποτελεσμα να μου βγαινει η γλωσσα.Αυτη η σκυλα οταν ηταν με αλλα σκυλια δεν κυνηγουσε με τιποτα.Ουτε συναινεση!Ηθελε
μονη της και οπως ηθελε.Τις περισσοτερες φορες αλλου την ηθελα και αλλου πηγαινε.Ομως καθε φορα ειχε δικιο,τα πουλια ηταν εκει.Ετσι σταματησα να της
μιλαω και ακολουθουσα πιστα.6 ωρες κυνηγι και μολις φταναμε στο αυτοκινητο να φυγουμε,αυτη χωνοταν απο κατω και σφηνωνε στο καρτερ.Δεν ηθελε να
φυγει απο τον κυνηγοτοπο με τιποτα!!Παντα κραταγε οπτικη επαφη στο κυνηγι,οταν ανοιγοταν αρκετα,κοιταγε πισω,ενα ναι δικο μου ηταν αρκετο για να συνεχισει
το ψαξιμο.Σκυλι σακουλας,οπως την φωναζαν οι φιλοι μου,δεν υπηρχε περιπτωση να περασει και να αφησει θηραμα πισω της.Ομως ηταν η καταστροφη των αγρωτων.
Θυμαμαι ηταν μικρη ακομα και την ειχα παει εκπαιδευτικο κυνηγι στο Λιονταρι.Την ειχα δεσει με το λουρι της και περπαταγαμε διπλα απο ντοματιες.Ηταν εκει ο
ανθρωπος που ειχε το κτημα.Ασε το σκυλακι ρε λεβεντη,τι κακο θα κανει μου λεει!Θα σου φαει τις ντοματες του φωναζω!Ερχεται διπλα μου γελοντας και μου
λεει,δεν θα κανει τιποτα,αστην.Την λυνω και αρχιζει να τρωει τις ντοματες την μια πισω απο την αλλη.Ο κυριος Τακης γελοντας παλι μου λεει να εισαι καλα ρε
παλικαρι,δεν θα σε ξεχασω ποτε,ουτε εσενα ουτε το σκυλακι σου!Ντοματες,πεπονια,σταφυλια τα ειχε καλυτερα απο το νερο.Πηγε 10 χρονων και την σταματησα
απο το κυνηγι,περασε 3 χρονια στο σπιτι με παιχνιδια και βολτες.Οταν εφυγε,την εθαψα στο κτημα.Οποτε παω στο σπιτι για διακοπες,της αφηνω κανενα φρουτο
εκει που την εχω.Δεν μπορω να κατσω ομως πολυ ακομα και τωρα,ερχονται ολες οι αναμνησεις μαζι και μου κοβεται η ανασα.
 
Τι αναποδιά σε βρήκε δεν φαίνεται μεγάλη η σκύλα;
Στο βίντεο με τις πολλές φάσεις είναι από 9 μηνών μεχρι 24 κάπου

στο μονο είναι 4-5 καπου

Με λιγα λόγια την είχα ζευγαρώσει την σκυλα και είχαν πεθάνει και τα 5 κουτάβια μέσα κάναμε καισαρική ξύπνησε από την αναισθησία αλλά δεν έβγαλε την νύχτα ....

6 και κάτι ήταν η σκυλα στα καλύτερα της


ακόμα δεν το έχω χωνέψει
 
Στο βίντεο με τις πολλές φάσεις είναι από 9 μηνών μεχρι 24 κάπου

στο μονο είναι 4-5 καπου

Με λιγα λόγια την είχα ζευγαρώσει την σκυλα και είχαν πεθάνει και τα 5 κουτάβια μέσα κάναμε καισαρική ξύπνησε από την αναισθησία αλλά δεν έβγαλε την νύχτα ....

6 και κάτι ήταν η σκυλα στα καλύτερα της


ακόμα δεν το έχω χωνέψει
Όταν δεν σε θέλει δεν σε θέλει τέλος
Δεν πρόκειται να το χωνεψεις μια ζωή θα σου μείνει η πίκρα
Βρες ένα σκυλάκι μόνο να ξεχαστείς και μακάρι αυτό να είναι καλοτυχερο σου εύχομαι
 
Back
Top