Φίλε, δεν ξέρω το όνομα σου, πηγαίνω χρόνια στα καρτερια της μπεκάτσας σχεδόν κάθε απόγευμα, τους ΒΛΕΠΩ και τους γνωρίζω τους περισσότερους, άσε που εδώ δεν κυνηγάει σχεδόν κανείς τσίχλες, ειδικά σε καρτέρι. Για τις αρκούδες επειδή είμαστε μία μικρή περικλειστη από βουνά επαρχία με συνολικό πληθυσμό 20,000 άτομα είναι κάτι που το μαθαίνουμε όλοι οι ενδιαφερόμενοι κάθε φορά πού σκοτώνεται μία. Ο αδερφός μου έχει αγελάδες ελεύθερης βοσκης και οι Αλβανοί συνήθως τσοπανοι, μου αναφέρουν ότι συμβαίνει με λεπτομέρειες. Τα ελάφια ήταν σχεδόν ανύπαρκτα στην Ελληνική πλευρά των συνόρων, εδω και μερικά χρόνια φαίνονται κάποια. Έξω από το χωριό μου εμφανίστηκαν 3 πριν 2 χρόνια ,την προηγούμενη Κυριακή σκότωσαν τα 2 τελευταία ( ελαφινα με ένα μικρό) ,ή συμμορία ( ζαρκαδοπαρεα, αν τύχει γουρουνοπαρεα από 20 παχύσαρκους με 4×4), και για να αντιληφθειτε το ποιόν της πλειοψηφίας των οπλοφορων, όταν τους ρωτάω για το τι βάρεσαν ή συνάντησαν, μου λένε Χ γουρούνια, ψ ζαρκάδια και ω ζαρκάδια μεγάλα ( από αυτά που είναι μεγαλύτερα με μακριά μουρη). Για τους λυγκες, μια και θεωρείται είδος που έχει εκλείψει, να σου πω πως γνωρίζω δύο περιπτώσεις, η μία γνωστός μου σε παγανα σκότωσε έναν νομίζοντας τον γουρούνι, τον είχαν κυκλωσει τα σκυλιά σε μια λάκα με πολύ πυκνές μικρές οξιές, αυτός έβλεπε μέσα στα φύλλα μέρος της ράχης του ,έριξε από τα 5 μέτρα, του χυμηξαν τα σκυλιά και εξεπλαγη πως πρόλαβε να σκίσει δύο από αυτά. Όλη η παρέα τον είδε μετά. Τον δευτερο τον σκότωσε; ένας ηλιθιος όταν τον συνάντησαν ( ήταν 3ατομα μαζί) σε ένα ποτάμι, πάντα σε χαμηλό υψόμετρο, και έριξε << για πλάκα >> με 9βολο και τον είδαν και οι τρεις να φεύγει χάνοντας αίμα. Ένας φίλος μου δασολογος μαζι με έναν συνάδελφο του, που είναι ο υπεύθυνος για την άγρια ζωή στο δασαρχείο του νομού, είδαν ένα πρωί λυγκα που διέσχισε την άσφαλτο μπροστά τους στα πεδινά της επαρχίας. Όσο για τα τηλεφωνήματα, τα έκανα επώνυμα.