Πότε πέρασαν οι μέρες και οι εβδομάδες που έστειλα το όπλο στον Γιάννη ούτε που το κατάλαβα, χτες το απόγευμα με πήρε τηλέφωνο λέγοντας μου ότι είναι έτοιμο να το παραδώσει στο καράβι για Κρήτη.
Στο τηλέφωνο ήμουν συγκρατημένος λέγοντας του ότι το περιμένω .......τον αποχαιρετώ και κλείνουμε.
Δεν περνάνε μερικά δευτερόλεπτα που η εγκράτεια μετατράπηκε σε ποτάμι ευφορίας και ξανά παίρνω το Γιάννη τηλέφωνο να το επιβεβαιώσω.
Νικολης: Γιάννη θα μου στείλεις το τουφέκι ;
Γιάννης: Ναι κοπέλι θα το στείλω.
Νικολής: ωραία, χαίρομαι, το περιμένω. Τα λέμε.
Κλείνουμε τα τηλέφωνα αλλά μετα απο μερικά δευτερόλεπτα θυμήθηκα ότι κατι ξέχασα να πω και ξανα παίρνω τηλέφωνο.
Γιάννης: Έλα κοπέλι !
Νικολής: η συσκευασία είναι ένταξει Γιάννη
Γιάννης: εντάξει κοπέλι.
Νικολης: Γιάννη στην δουλειά είσαι;
Γιάννης: στη δουλειά κοπέλι.
Νικολης : ωραία ευχαριστώ.
Που να ηρεμήσω, ο νους γυρνούσε συνεχώς ότι κατι άλλο θέλω να πω στο Γιάννη αλλα δεν μου ερχόταν. Ουσιαστικά τίποτα δεν ήθελα να πω, τα πάντα ηταν στην εντέλεια.
Δεν μπορούσα να κάτσω φρόνιμα όμως και είπα να τηλεφωνήσω του Μύρο.
Μύρος: Έλα φίλε μου !
Νικολης: Μύρο ο Γιάννης μου στέλνει το τουφέκι ειναι έτοιμο.
Μυρος: φιλαράκι δεν σε ακούω καλά περίμενε να βγω προς τα έξω.
Νικολης: με ακούς τώρα ; Ο Γιάννης θα μου στείλει το τουφέκι.
Μυρος: πολύ ωραία, ειναι έτοιμα και τα φυσίγγια τσι δοκιμής.
Νικολης: Μύρο φτιάξε αλλα φυσίγγια αυτά που έφτιαξες δεν μου αρέσουν δεν ειναι καλά......και εκεί που δεν άκουγα καλά το Μύρο στο τηλέφωνο με ξεκούφανε να με λέει κουζουλό γιατί φυσίγγια που δεν έχω δοκιμάσει πως ξέρω ότι δεν ειναι καλά. Παρόλο τις κοτσάνες μου ο Μυρος θα φτιάξει μερικά σεταπ ακόμα να μου φύγει η περιέργεια. Χαιρέτισα το Μύρο και σκέφτηκα τα παιδιά στα Χανιά.
Παίρνω τον Ευριπιδη τηλέφωνο λέγοντας του ότι ο Γιάννης μου έστειλε το τουφέκι και ότι θα έρθουμε την ημερομηνία που συμφωνήσαμε στο σκοπευτήριο. Ωραία θα πάρω τα παιδιά να ενημερώσω μου απάντησε.
Μόλις τελείωσα απο τα παραπάνω μου ήρθε η εικόνα της αγοράς του πλάγιου, το αγόρασα εντελώς ψυχρά διότι τα ξύλα και το στυλ τους δεν μου άρεσαν καθόλου και προσπαθούσα να μην τα κοιτάζω.
Τώρα με την δουλειά του Γιώργη και του Γιάννη έγινα ξανα κοπέλι και συνεπήρα και τσι φίλους μου
Γιάννη και Γιώργη ξανά ευχαριστώ