Βασίλη, γνώμη μου είναι ότι έχει πολλές προεκτάσεις το θέμα του επαγγελματισμού και οτιδήποτε γράφεται γύρω από ειδίκευση και έρευνα, έχει την ουσία του. Πόσο μάλιστα, όταν ο ίδιος ο συγγραφέας ενός θέματος δεν έχει αντίρρηση με τον πλουραλισμό των απόψεων. Εκτός θέματος θα ήταν αν αρχιζαμε να μιλάμε για τα γραμμάρια που χρειάζεται το τρυγονι για να καταβληθεί.
Νομίζω πως δεν πρέπει να δίνετε τόσο σημασία στις εύκολες κριτικές που σας προσάπτουν κάποιοι. Ως γνωστόν, ο μη συμμετέχοντας στον χορό, πολλά τραγούδια ξέρει. Στο άγχος σας, να προλάβετε καταστάσεις, μην φτάσετε στο άλλο άκρο και δημιουργείτε...ταμπού.
Τώρα θα ήθελα να αναφερθώ στα πολύ όμορφα και γλαφυρά γραφωμενα του συμπαθεστατου Διαμαντέα, αφού πρώτα του ευχηθώ να χαίρεται σήμερα τους εορτάζοντες του, αν θυμάμαι καλά πρέπει να γιορτάζει η σύζυγος του.
Διαμαντή, είσαι απόλαυση στις περιγραφές σου, αλλά γιατί προσάπτεις τέτοιους χαρακτηρισμους σε όσους θέλουν να εμβαθύνουν λίγο παραπάνω σε κάποια αντικείμενα. Ακόμα και αν την αναζήτηση του την πάει σε επίπεδο....επιστήμης όπως λες. Έτσι είναι όπως ακριβώς τα λες για τους προγόνους μας, αλλά σκέψου και λίγο τον εαυτό σου. Αν ακολουθούσες την λογική που αναφέρεις, δεν θα έπρεπε να εμφανίζεσαι με ωραία γιλεκάκια και πανέμορφα ήδη σκοπευτηριου, δεν θα έπρεπε να δοκιμάζεις φυσίγγια και τσοκ στους πίνακες, δεν θα έπρεπε να έχεις το καλύτερο σύστημα μεταφοράς σκύλων, δεν θα έπρεπε να ψάχνεσαι με τα μέτρα των όπλων σου (θυμάμαι τις εργασίες που έκανες για την προσθήκη χτενιου στην Es100), δεν θα έπρεπε να φοράνε οι φερμαντζηδες μπιπερ στα σκυλιά τους και πολλά άλλα.
Όλες αυτές οι αναζητήσεις δεν νομίζω ότι αποτελούν τροχοπέδη για την συμμετοχή κάποιου επαγγελματία. Εξάλλου έτσι όπως έχει εξελιχθεί και το εμπόριο, στην απόλυτη εξειδίκευση βασίζεται. Ζακέτα φλις για κρύο, ζακέτα για Νοέμβρη, ζακέτα για Οκτώβριο, ζακέτα για Γενάρη, και πάει λέγοντας. Ο εξαιρετικός για παράδειγμα Παρδαλάκης του οποίου την δουλειά μας παρουσιάζεις και επιτυχώς μας ενημερώνεις, δεν νομίζω να έτυχε ποτέ περίεργης συμπεριφοράς από κανέναν. Ένας εξαιρετικός επαγγελματιας που δεν χρησιμοποιεισαι ποτέ κορώνες για τα.....δήθεν καλύτερα προϊόντα στον κόσμο που φέρνει στο μαγαζί του.
Στην καθημερινοτητα μας πάμε κατά διαόλου, επειδή κάνουμε το αντίθετο από το να αναζητούμε την αλήθεια. Τρώμε αμάσητο ότι μας πετάνε και ότι μας χαϊδεύει τα αυτιά.
Είμαστε μια κοινότητα που δραστηριοπειται αναπόφευκτα με αντικείμενα που φέρουν επιτεύγματα της τεχνολογίας και είναι φυσικό ο κόσμος να θέλει να ασχοληθεί και με μέταλλα και με βλάβες και με τα πάντα.
Αυτά φίλε Διαμαντεα !!!