Επισκέφτηκα την έκθεση Σάββατο πρωί προς μεσημέρι.
Δε συγκρίνεται βέβαια με τα "παλαιά χρόνια" αλλά αναλόγως των γνωστών δυσμενών συνθηκών δεν ήταν άσχημα.
Οι εταιρίες και τα μεγάλα καταστήματα του χώρου σταθμίζουν τα συν και τα πλην από τη συμμετοχή τους.
Στα πλην, προφανώς είναι το κόστος ενοικίασης περιπτέρου, τυχόν άλλα κόστη, μεταφορικά, κατασκευές, μακέτες κλπ, καθώς και όλη η φασαρία για την προετοιμασία, να ξεκουβαλήσουν την πραμάτειά τους, να απασχολήσουν το προσωπικό τους εκτός ωραρίου κλπ.
Στα συν είναι οι όποιες πωλήσεις κατά τη διάρκεια της έκθεσης, καθώς και η διαφήμιση.
Για τις περισσότερες εταιρίες η ζυγαριά έγειρε προς τη μη συμμετοχή. Φαίνεται ότι το διαδίκτυο έχει επηρεάσει και αυτή την αγορά, καθώς ένα σημαντικό ποσοστό των κυνηγών έχει εξοικειωθεί με τις αγορές μέσω του διαδικτύου και δεν έχει τόσο ανάγκη την έκθεση. Αυτά βεβαίως τα γνωρίζουν καλύτερα από εμάς οι εταιρίες.
Αξίζουν συγχαρητήρια στους διοργανωτές που πήραν το ρίσκο και τόλμησαν, καθώς και σε όσες εταιρίες συμμετείχαν.
Το αν αξίζει να έρθει κάποιος από 100, 200 ή περισσότερα χλμ μακριά, είναι μια υποκειμενική απόφαση... Η καλή παρέα (και το μοίρασμα των εξόδων), η συνάντηση με γνωστούς και φίλους, ακόμα και η ταβέρνα μετά από την έκθεση, αποτελούν ακόμα ένα σημαντικό κίνητρο για πολλούς.
Εγώ πήγα με τον γιο μου, χαζέψαμε την έκθεση, συνάντησα και μίλησα με αρκετούς παλιούς γνωστούς και δεν το μετάνιωσα.