Κατά τη γνώμη μου στην κυνηγητική γκέτα το σύρμα κάτω από την αρβύλα είναι τελείως απαραίτητο και η γκέτα δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς αυτό. Πολύ χρήσιμο επίσης είναι και το τσιγκελάκι που πιάνει μπροστά στο κορδόνι.
Και αυτά διότι η γκέτα πρέπει να καλύπτει το ανώτερο τμήμα από το αρβυλάκι, δεν αρκεί να είναι η συνέχεια αυτού. Αν δεν έχει το σύρμα τότε με το περπάτημα θα ανεβαίνει και θα κάθεται στο σημείο των μικρότερων αντιστάσεων και έτσι μπορεί να βραχεί η κάλτσα σε τυχόν ακάλυπτη περιοχή ανάμεσα σε αρβυλάκι και γκέτα και έτσι να μουσκέψει όλο το πόδι. Επίσης πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο καλά «γαντζωμένη» στο αρβυλάκι ώστε να μην κινείται στο περπάτημα.
Εγώ που χρησιμοποιούσα για χρόνια γκέτα δεν έχω πάθει ποτέ αυτό που αναγράφεται παραπάνω. Αλλά και να το πάθαινα δεν θα ήταν αυτός λόγος για να το κόψω. Αν η γκέτα είναι ποιοτική δε σκίζεται εύκολα ούτε το ύφασμά της, ούτε το σύρμα, ούτε οι ραφές. Και όταν φθαρούν με τη χρήση πρέπει να αντικαθίστανται. Το σύρμα λοιπόν πρέπει να είναι σφιχτά δεμένο γύρω από τη μπότα και να μην έχει χώρο να σκαλώσει κάτι από κάτω. Επίσης μπαίνει στην εσοχή-γωνία της επίπεδης σόλας και του τακουνιού. Εκεί κρυμμένο και σφιχτό δεν το βρίσκει τίποτα.
Τις γκέτες πλέον τις έχω παρατήσει και δεν τις χρησιμοποιώ καθόλου ακριβώς γιατί είναι ταλαιπωρία να μπουν. Ιδίως αν είμαι τριήμερο με φίλους στα ορεινά χωριά που πάμε, μέσα στη μαύρη νύχτα και το αγουροξύπνημα να πρέπει να φροντίζω και τη γκέτα ήταν πολύ εκνευριστικό και κάποια στιγμή τις πέταξα.
Τώρα όταν κάνω περπατητό μόνος μου στο χωριό χρησιμοποιώ αρβύλες ελληνικού στρατού που είναι ψηλές και δε χρειάζονται γκέτα και με βολεύουνε. Αν πάω για καρτέρι τότε βάζω γαλότσα και δε χρειάζομαι τίποτα άλλο. Αν όμως πάω σε κάτι πιο απαιτητικό όπως ας πούμε σε κυνήγι αγριόχοιρου που μπορεί να ανεβαίνουμε βουνά και είναι ζόρι τότε βάζω τα αρβυλάκια χωρίς γκέτες και δεν ασχολούμαι παραπάνω.