Αγριοκούνελο

Εφτάρια βάζαμε στα κουνέλια και το πρώτο διασποράς. Όχι ότι πολύ νοιαζόμασταν για τα φυσίγγια, ότι είχαμε από τις τσίχλες αλλά το πρώτο το ήθελε το διασποράς γιατί πολλές φορές το μισό κουνέλι πήγαινε χαμένο.
 
Σόρυ για το .off topic. αλλά μιας και αναφέραμε τις επιδόσεις εναλλακτικών διαμετρημάτων στο αγριοκούνελο να προσθέσω.
Επειδή μικρότερος (όπως και πολλοί άλλοι) πέρασα από το 36άρι αρκετά "χιλιόμετρα" όταν ξεκίνησα να κυνηγώ και μεγαλύτερα θηράματα για το "μπόι" του, (τρυγόνια, αγριοκούνελο, συκοφάγια γκούχου γκούχου και γερακότσιχλες) όταν ξεπέρασα την μαγκνουμίτιδα συνηδειτοποίησα την υπεροχή του "70άρη κάλυκα". Δλδ αν έχεις την σύνεση (στην αρχή δεν την είχα!!! ούτε καν!!!) να παίζεις με 70mm φυσιγγάκια και είσαι υπομονετικός στις αποστάσεις τα πας μακράν καλύτερα από το "έχω μάγκνουμ δεν φοβάμαι τίποτις!!!" χεχεχε
 
Στα νησιά το αγριοκουνελο μπορείς να το κυνηγήσεις με ιχνηλατη ή λόγω μεγάλων πληθυσμών χάνεται η μπάλα και βολεύει μόνο η φερμα;
 
Στα νησιά το αγριοκουνελο μπορείς να το κυνηγήσεις με ιχνηλατη ή λόγω μεγάλων πληθυσμών χάνεται η μπάλα και βολεύει μόνο η φερμα;
Πιστεύω πως τα σπάνιελς, και περισσότερο τα Σπρίνγκερς, είναι τα πιο κατάλληλα σκυλιά για τα κουνέλια, ειδικά στους δικούς μας νησιωτικούς βραχότοπους και τα σχοινάρια.
 
Πιστεύω πως τα σπάνιελς, και περισσότερο τα Σπρίνγκερς, είναι τα πιο κατάλληλα σκυλιά για τα κουνέλια, ειδικά στους δικούς μας νησιωτικούς βραχότοπους και τα σχοινάρια.
Οπότε στη μορφολογία του κυνηγότοπου το στηρίζετε αυτό; Πίστευα ότι οι ιχνηλατες σε ένα νησί όπως η Λήμνος λόγω του μεγάλου πληθυσμού κουνελιών θα μπλέκονται στο να ακολουθήσουν κάποιο ντορό, σε αντίθεση με τα ξεπετάγματος που ψάχνουν γενικότερα και φερμαρουν τη θέση.
Όταν ήταν πάντως κουτάβι το beagle μου και του άφηνα κουνέλι στο χωράφι ακολουθούσε ντορό και το έβρισκε εύκολα.
 
Οπότε στη μορφολογία του κυνηγότοπου το στηρίζετε αυτό;
Όχι μόνο, η πρώτη μου πρόταση είναι η κύρια που δίνει την πληροφορία των δικών μου εμπειριών γιαυτό και ξεκινώ με τη λέξη "πιστεύω", με το "ειδικότερα" επισημαίνω την επί πλέον ικανότητα τους σε αυτά τα τοπία.

Πίστευα ότι οι ιχνηλατες σε ένα νησί όπως η Λήμνος λόγω του μεγάλου πληθυσμού κουνελιών θα μπλέκονται στο να ακολουθήσουν κάποιο ντορό, σε αντίθεση με τα ξεπετάγματος που ψάχνουν γενικότερα
Ακριβώς, το ίδιο συμβαίνει και στα ερημονήσια όπου τα σημεία βοσκής και νερού είναι σαφώς λιγότερα οπότε οι ντοροί είναι πολλοί. Τα σπάνιελς ακολουθούν ντορό και συγχρόνως "ανεμίζουν". Η βασική τους δουλειά στην έρευνα είναι να "σκουπίσουν" όλα τα πιθανά σημεία (πάντα οδηγούμενα ). Αν τύχει να μπερδέψουν τους ντορούς το ανέμισμα θα τα βοηθήσει. Έχει τύχει να κυνηγήσω στην Αγγλία, Σκοτία και Ιρλανδία σε πεδινά μέρη όπως και στη Λήμνο που αναφέρεις, εκεί οι ντοροί είναι πολλοί επειδή τα κουνέλια είναι πολλά... μα πάρα πολλά. Ο κυνηγός δεν επιτρέπει στο σκύλο να ακολουθήσει ντορό περισσότερο από 10-15μ μακριά του γιατί ή δεν θα βλέπει το κουνέλι που θα τρέχει ανάμεσα στα θαμνάκια ή θα το χάσει όταν περάσει την πρώτη ξερολιθιά (υπάρχουν πολλές αντί φραχτών). Άλλου είδους κυνήγια εκεί, δεν παύουν όμως να δηλώνουν την στενή σχέση κουνέλι - σπάνιελ.

και φερμαρουν τη θέση.
Τα σπάνιελς είναι σκύλοι που δεν φερμάρουν αλλά ξεπετούν το θήραμα. Όποιος έχει κυνηγήσει συστηματικά κουνέλια θα έχει διαπιστώσει πως ένα πολύ κακής ποιότητας Αγγλικός δείκτης θα αποδώσει καλύτερα από ένα πχ Πόϊντερ που σέβεται το όνομα του. Μέσα στους σχίνους, τους ασπάλαθους, τις ασφάκες ή στις σχισμές των βράχων είναι οι φωλιές τους, αυτές δεν είναι σαν τα γιατάκια των λαγών αλλά είναι τρύπες που οδηγούν σε λαγούμια... τι να πεις στο σκύλο που φερμάρει απ΄έξω; θα πρέπει να σπάει την φέρμα γρήγορα. Υπάρχουν σειρές από θάμνους που το μονοπάτι είναι το σύνορο από τον επόμενο θάμνο που μερικές φορές αφήνουν 50-60εκ. άντε ένα μέτρο για να πυροβολήσεις, εκεί μπορεί να μην έχουν λαγούμια, αλλά λουφάζουν στην μια άκρη και όταν πλησιάσει ο σκύλος πάνε στη άλλη άκρη και συνεχίζουν να "παίζουν" τον σκύλο πέρα δώθε. Ένα σπάνιελ τρυπώνει μέσα και ξεπετάει το κουνέλι (και παίρνει και τον ασπάλαθο μαζί). Οι Γερμανικοί δείκτες, όπως και τα Βίσζλα που από την φύση τους κυνηγούν και γούνα αποδίδουν σε τόπους που δεν είναι πολύ πυκνοί.
Η αλήθεια είναι πως το καλύτερο κυνηγόσκυλο στα κουνέλια είναι το οποιοδήποτε (ράτσας ή μη) που τα κυνηγά καθημερινά. Όπως και για άλλα θηράματα.
 
Ο φιλος καστορας μου ζητησε καποτε να του πω λιγα λογια για το πως κυνηγαμε το λαγο με σκυλιά φερμας.
Φιλε δες το βιντεο.
Δειχνει ακριβώς την φαση της φερμας κ του κτυπηματος.
Φυσικα δεν δειχνει καθόλου την ερευνα.
Ουσιαστικα τα σκυλιά τα οδηγει ο κυνηγος οποίος κυνηγάει κομματια.
Ξερει που πιανει ο λαγος κ να διαβαζει τα ίχνη του οποταν ξατευθυνει τα σκυλιά.
Τα σκυλιά μαθαίνουν να κυνηγουν με την μυτη χαμηλα προς το εδαφος.
Τα ηπειρωτικα ιχνηλατουν κιολας.
Δεν κανουν την ερευνα που βλέπεις στους αντιπροσωπους της φυλης τους.
Ψαχνουν κοντα κ θαμνο θαμνο κ μονοπάτια μεχρι να βρουν τα τελευταια του ιχνη πριν πιασει.
Σε λιγο θα ακολουθησει η φερμα που πραγματικα στον λαγο ειναι το κατι αλλο.
Στο πεταγμα θελει πολθ προσοχη για τα σκυλιά.
Στο βιντεο ειδα 2 πολυ επικινδυνες φασεις κ βιασμενες βολες

Υπεροχο βίντεο ευχαριστω τον φιλο που το μυραστηκε μας εβαλε στην μπριζα.shake hands.
 
Back
Top