Δημήτρη, ξέρεις μερικές φορές η κατά γράμμα εφαρμογή του νόμου είναι η μεγαλύτερη αδικία. Τα τελευταία χρόνια συνάνταγα έναν γεράκο που καθότανε κάτω από ένα γυμνό δέντρο και βάραγε τα τσόνια που μαζεύονταν πριν πέσουνε για κούρνια στις πορτοκαλιές. Πώς πάει; τον ρώταγα.Εδώ, να μαζέψω μερικά να τα βάλω στο τηγάνι με αυγά.....Είναι οι κλασικοί "ότι κινείται πυροβολείται". Άλλη φορά σε περπατητο με χιονόνερο και πάρα πολλά πουλιά ακούω τουφεκιές πολλές σε ένα σημείο. Η διαδρομή με βγάζει από εκεί και είναι ένας με ένα πλάγιο και κίτρινο αδιάβροχο και βαράει....τσονια!!! Κάθομαι κάτω από ένα πεύκο , ανάβω τσιγάρο και τον παρατηρω. Πάω προς το μέρος του και τον ρωτάω γιατί τουφεκας τα τσονια και δεν περπατάς για καμία τσιχλα αφού έχει πολλές. Γιατί έτσι γουστάρω μού λεει. Μα τα τσονια απαγορεύονται ρε φιλε του λεω. Στα παπαρια μου λεει. Κάτσε να πάρω τον θηροφυλακα του λεω και να δούμε πόσο μεγάλα τα έχεις τα παπαρια. Τα μάζεψε και εφυγε. Η τραγικότητα μερικών δεν υπάρχει πουθενα!
Μόλις μίλησα με τον ξάδερφο. Στα ψηλά που μάζευε ρετσίνα σήμερα μου είπε τα κοτσύφια αμετρητα....