Αγγλικό Σέττερ

Του εβαλα παραπανω απο το κανονικο κ φαντασου οτι το καταβροχθισε αμεσως οπως παντα δηλ.
Αν του εβαζα κ αλλο θα το ετρωγε κ αυτο. Πηγε απο τη λαιμαργια του το σκυλι.
Δεν το πιστευα μεχρι που το επαθα, θελει μεγαλη προσοχη η αλλαγη ξηρης τροφης
Δεν πρήστηκε.... συστροφή στομάχου έπαθε....γι αυτό πρέπει να βρέχουμε πάντα την τροφή.... και να προσέχουμε να μη ταιζουμε αμέσως μετά το κυνήγι αν δεν έχει μεσολαβήσει τουλάχιστον μία ώρα..... επίσης τα λαίμαργα ζώα θέλουν προσοχή.... Πάντα όταν ταιζω είμαι μαζί με τα σκυλιά και τα βλέπω να τρώνε...προπερσι ο μεγάλος μου ο σεττερ ενώ δεν είναι καθόλου λαίμαργο κόντεψε να πνίγει....αν δεν ήμουν δίπλα να βάλω το χέρι μέσα να βγάλω την τροφή θα τον έχανα....ο κτηνίατρος μου είπε σε τέτοια περίπτωση που βλέπουμε το σκυλί να πνίγεται πιάστε το από τα πίσω πόδια και σηκώστε το ....με μερικά τραντάγματα μπορεί να φύγει αυτό που πνίγει το ζώο....
 
Δυστυχώς το έχουμε ξαναπεί ότι όσο και να αγαπάμε τα ζώα μας....ζουν λιγότερο από εμάς..... μόνο όποιος έχει χάσει ζώα είτε λόγω ασθενείας, είτε για απρόβλεπτους λόγους μπορεί να νιώσει πόσο ψυχοφθόρο είναι για την οικογένειά......η γυναίκα μου όταν είδε μια σκυλίτσα που είχαμε μεγαλώσει από δική μας γέννα να χάνεται.. μου είπε: μην ξανάπαρεις άλλο σκυλί.... δεν αντέχω να ξαναδώ τα παιδιά να κλαίνε και να δενομαστε τόσο.... Όταν κάθισα και έκανα μαζί τους μια συζήτηση και τους εξήγησα κάποια πράγματα τότε κατάλαβε το ξεχωριστό δέσιμο που έχει ο κάθε κυνηγός με τα ζώα του..... Συγγνώμη αν σας ψυχοπλακωσα.... όλοι μας να θυμόμαστε τις όμορφες στιγμές που περνάμε με τα σκυλάκια μας και να απολαμβάνουμε την αγάπη που μας χαρίζουν απλόχερα.... κάθε στιγμή είναι μοναδική και χαράσσεται στο σκληρό δίσκο που λέγεται μυαλό....
 
Δυστυχώς ο Μπούμερ είχε ατύχημα και μετά από δυο 4ωρα χειρουργεία, αύριο θα τον παίρναμε στο σπίτι. Όμως πριν λίγο παρουσίασε μια σπάνια επιπλοκή στα πνευμόνια και δεν τα κατάφερε να κρατηθεί στη ζωή....
Μεγάλη η λύπη και ο πόνος στην οικογένεια...
Την επομένη το βραδάκι από τη μέρα που "έφυγε" ο Μπούμερ, ήρθε στο κινητό μου μια φωτογραφία με δυο κουτάβια. Το ένα άσπρο-μαύρο και το άλλο άσπρο-καφέ γράφοντας στο μήνυμα να συζητήσω με την οικογένεια και αν θέλουμε να πάρουμε το ένα (το άσπρο-μαύρο που μοιάζει και στον Μπούμερ). Ήταν αδερφάκια του Μπούμερ και το μήνυμα ήταν από τον Σταύρο @σταυροςΚ69 . Ο Σταύρος, που μου χάρισε τον Μπούμερ και μετά τον χαμό του, μου πρότεινε να μου χαρίσει την αδερφούλα του Μπέρτα. Μετά το αρχικό σοκ και τη συγκίνηση από αυτή τη μεγαλόψυχη πράξη του Σταύρου, ξαναήρθε η χαρά στο σπίτι μας και αποκτήσαμε τη Μπέρτα. Δεν υπήρχαν λόγια να τον ευχαριστήσω! Ο Σταύρος μου είχε πει ότι θα χάριζε και ένα κουτάβι σε αδελφικό του φίλο όπως και τα υπόλοιπα ήταν συμφωνημένα να δοθούν αφιλοκερδώς. Θεώρησα λοιπόν ότι λίγο μετά τον Μπούμερ έφυγαν για τους προορισμούς τους και τα υπόλοιπα κουτάβια, κρατώντας τη Μπέρτα και το άλλο της φωτό για τον εαυτό του.
Προχθές όμως με τη κουβέντα μας, ανακάλυψα κάτι το συγκλονιστικό που δεν είχα αντιληφθεί!!! Αντιλήφθηκα λοιπόν, ότι το άλλο κουτάβι της φωτογραφίας ήταν αυτό υποσχέθηκε στον φίλο του, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι μου χάρισε το μοναδικό κουτάβι που είχε κρατήσει για τον εαυτό του!!! Αυτό κι αν ήταν σοκαριστικό για μένα! Έμεινα κυριολεκτικά άφωνος! Μου χάρισε δεύτερη φορά κουτάβι και μάλιστα το δεύτερο ήταν το μοναδικό που κράτησε για τον εαυτό του!!! Μόλις συνήλθα, το πρώτο πράγμα που του είπα μετά από τις ευχαριστίες μου, ήταν ότι αν το γνώριζα ότι το άλλο κουτάβι ήταν για τον φίλο του και ότι μόνο τη Μπέρτα κράτησε για δικό του, εννοείται ότι δεν θα περνούσε από το μυαλό μου να το πάρω...

Σταύρε, αν και δεν το ήθελες, σ΄ ευχαριστώ που μου επέτρεψες να κάνω αυτό που νοιώθω...

Ίσως κούρασα, αλλά θεωρώ ότι αυτές οι πράξεις μεγαλείου ψυχής, θα πρέπει να αναφέρονται σαν ένδειξη ευχαριστίας και μακάρι να αποτελέσουν παραδείγματα προς μίμηση και μαθήματα ανθρωπιάς για όλους μας.

Και πάλι σ΄ ευχαριστούμε οικογενειακώς μέσα από την καρδιά μας! Είμαστε πολύ τυχεροί που σε γνωρίσαμε!

Εδώ η Μπέρτα όταν ήρθε σπίτι μας 2 περίπου μηνών:

20210902_171449.jpg


Κι εδώ περίπου 3 μηνών:

IMG-b33dac36d6f1c64c5e527b0a2ea11f83-V-1.jpg



Εδώ μόλις της είπα ότι πρέπει να ξεκινήσουμε εντατικά μαθήματα βασικής υπακοής... :D :

IMG-ce3efe4da103309d9035aaaa9481ef63-V.jpg
 
Την επομένη το βραδάκι από τη μέρα που "έφυγε" ο Μπούμερ, ήρθε στο κινητό μου μια φωτογραφία με δυο κουτάβια. Το ένα άσπρο-μαύρο και το άλλο άσπρο-καφέ γράφοντας στο μήνυμα να συζητήσω με την οικογένεια και αν θέλουμε να πάρουμε το ένα (το άσπρο-μαύρο που μοιάζει και στον Μπούμερ). Ήταν αδερφάκια του Μπούμερ και το μήνυμα ήταν από τον Σταύρο @σταυροςΚ69 . Ο Σταύρος, που μου χάρισε τον Μπούμερ και μετά τον χαμό του, μου πρότεινε να μου χαρίσει την αδερφούλα του Μπέρτα. Μετά το αρχικό σοκ και τη συγκίνηση από αυτή τη μεγαλόψυχη πράξη του Σταύρου, ξαναήρθε η χαρά στο σπίτι μας και αποκτήσαμε τη Μπέρτα. Δεν υπήρχαν λόγια να τον ευχαριστήσω! Ο Σταύρος μου είχε πει ότι θα χάριζε και ένα κουτάβι σε αδελφικό του φίλο όπως και τα υπόλοιπα ήταν συμφωνημένα να δοθούν αφιλοκερδώς. Θεώρησα λοιπόν ότι λίγο μετά τον Μπούμερ έφυγαν για τους προορισμούς τους και τα υπόλοιπα κουτάβια, κρατώντας τη Μπέρτα και το άλλο της φωτό για τον εαυτό του.
Προχθές όμως με τη κουβέντα μας, ανακάλυψα κάτι το συγκλονιστικό που δεν είχα αντιληφθεί!!! Αντιλήφθηκα λοιπόν, ότι το άλλο κουτάβι της φωτογραφίας ήταν αυτό υποσχέθηκε στον φίλο του, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι μου χάρισε το μοναδικό κουτάβι που είχε κρατήσει για τον εαυτό του!!! Αυτό κι αν ήταν σοκαριστικό για μένα! Έμεινα κυριολεκτικά άφωνος! Μου χάρισε δεύτερη φορά κουτάβι και μάλιστα το δεύτερο ήταν το μοναδικό που κράτησε για τον εαυτό του!!! Μόλις συνήλθα, το πρώτο πράγμα που του είπα μετά από τις ευχαριστίες μου, ήταν ότι αν το γνώριζα ότι το άλλο κουτάβι ήταν για τον φίλο του και ότι μόνο τη Μπέρτα κράτησε για δικό του, εννοείται ότι δεν θα περνούσε από το μυαλό μου να το πάρω...

Σταύρε, αν και δεν το ήθελες, σ΄ ευχαριστώ που μου επέτρεψες να κάνω αυτό που νοιώθω...

Ίσως κούρασα, αλλά θεωρώ ότι αυτές οι πράξεις μεγαλείου ψυχής, θα πρέπει να αναφέρονται σαν ένδειξη ευχαριστίας και μακάρι να αποτελέσουν παραδείγματα προς μίμηση και μαθήματα ανθρωπιάς για όλους μας.

Και πάλι σ΄ ευχαριστούμε οικογενειακώς μέσα από την καρδιά μας! Είμαστε πολύ τυχεροί που σε γνωρίσαμε!

Εδώ η Μπέρτα όταν ήρθε σπίτι μας 2 περίπου μηνών:

View attachment 33715


Κι εδώ περίπου 3 μηνών:

View attachment 33716



Εδώ μόλις της είπα ότι πρέπει να ξεκινήσουμε εντατικά μαθήματα βασικής υπακοής... :D :

View attachment 33717
Από εμένα πολλά συγχαρητήρια για το μεγαλείο ψυχής και καρδίας για αυτή του την κίνηση ένα μεγάλο μπράβο στον ΣΤΑΥΡΟ κύριος με μεγάλα γράμματα .RESPECT. .RESPECT. έκανε μια πράξη που πιστεύω δεν θα την έκαναν πολλοί. Καλοτυχη να είναι η κούκλα σου (α φίλε βάλεις ένα μεγάλο μπλε μάτι να μην στην ματιασουν)καλά κυνήγια να κάνετε και να περνάτε καλά .
 
Την επομένη το βραδάκι από τη μέρα που "έφυγε" ο Μπούμερ, ήρθε στο κινητό μου μια φωτογραφία με δυο κουτάβια. Το ένα άσπρο-μαύρο και το άλλο άσπρο-καφέ γράφοντας στο μήνυμα να συζητήσω με την οικογένεια και αν θέλουμε να πάρουμε το ένα (το άσπρο-μαύρο που μοιάζει και στον Μπούμερ). Ήταν αδερφάκια του Μπούμερ και το μήνυμα ήταν από τον Σταύρο @σταυροςΚ69 . Ο Σταύρος, που μου χάρισε τον Μπούμερ και μετά τον χαμό του, μου πρότεινε να μου χαρίσει την αδερφούλα του Μπέρτα. Μετά το αρχικό σοκ και τη συγκίνηση από αυτή τη μεγαλόψυχη πράξη του Σταύρου, ξαναήρθε η χαρά στο σπίτι μας και αποκτήσαμε τη Μπέρτα. Δεν υπήρχαν λόγια να τον ευχαριστήσω! Ο Σταύρος μου είχε πει ότι θα χάριζε και ένα κουτάβι σε αδελφικό του φίλο όπως και τα υπόλοιπα ήταν συμφωνημένα να δοθούν αφιλοκερδώς. Θεώρησα λοιπόν ότι λίγο μετά τον Μπούμερ έφυγαν για τους προορισμούς τους και τα υπόλοιπα κουτάβια, κρατώντας τη Μπέρτα και το άλλο της φωτό για τον εαυτό του.
Προχθές όμως με τη κουβέντα μας, ανακάλυψα κάτι το συγκλονιστικό που δεν είχα αντιληφθεί!!! Αντιλήφθηκα λοιπόν, ότι το άλλο κουτάβι της φωτογραφίας ήταν αυτό υποσχέθηκε στον φίλο του, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι μου χάρισε το μοναδικό κουτάβι που είχε κρατήσει για τον εαυτό του!!! Αυτό κι αν ήταν σοκαριστικό για μένα! Έμεινα κυριολεκτικά άφωνος! Μου χάρισε δεύτερη φορά κουτάβι και μάλιστα το δεύτερο ήταν το μοναδικό που κράτησε για τον εαυτό του!!! Μόλις συνήλθα, το πρώτο πράγμα που του είπα μετά από τις ευχαριστίες μου, ήταν ότι αν το γνώριζα ότι το άλλο κουτάβι ήταν για τον φίλο του και ότι μόνο τη Μπέρτα κράτησε για δικό του, εννοείται ότι δεν θα περνούσε από το μυαλό μου να το πάρω...

Σταύρε, αν και δεν το ήθελες, σ΄ ευχαριστώ που μου επέτρεψες να κάνω αυτό που νοιώθω...

Ίσως κούρασα, αλλά θεωρώ ότι αυτές οι πράξεις μεγαλείου ψυχής, θα πρέπει να αναφέρονται σαν ένδειξη ευχαριστίας και μακάρι να αποτελέσουν παραδείγματα προς μίμηση και μαθήματα ανθρωπιάς για όλους μας.

Και πάλι σ΄ ευχαριστούμε οικογενειακώς μέσα από την καρδιά μας! Είμαστε πολύ τυχεροί που σε γνωρίσαμε!

Εδώ η Μπέρτα όταν ήρθε σπίτι μας 2 περίπου μηνών:

View attachment 33715


Κι εδώ περίπου 3 μηνών:

View attachment 33716



Εδώ μόλις της είπα ότι πρέπει να ξεκινήσουμε εντατικά μαθήματα βασικής υπακοής... :D :

View attachment 33717
Συγχαρητήρια!!!!Αφήνουμε πίσω το παρελθόν με τις ωραίες στιγμές και προχωράμε στο νέο λαμπρό μέλλον!!!
 
Χίλια μπράβο στον Σταύρο για την πράξη του.
Όπως είπε και πιο πάνω άλλος φίλος άνθρωπος με κεφαλαία γράμματα και συμπληρώνω εγώ με μεγαλείο ψυχής.
Να πω ακόμα πως οι καλές πράξεις πιάνουν τόπο σε καλούς ανθρώπους, και εδώ έχουμε μια τέτοια πράξη σε εναν πολύ καλό άνθρωπο.
Να το χαίρεσαι Χρήστο το νέο σου σκυλάκι.
 
Την επομένη το βραδάκι από τη μέρα που "έφυγε" ο Μπούμερ, ήρθε στο κινητό μου μια φωτογραφία με δυο κουτάβια. Το ένα άσπρο-μαύρο και το άλλο άσπρο-καφέ γράφοντας στο μήνυμα να συζητήσω με την οικογένεια και αν θέλουμε να πάρουμε το ένα (το άσπρο-μαύρο που μοιάζει και στον Μπούμερ). Ήταν αδερφάκια του Μπούμερ και το μήνυμα ήταν από τον Σταύρο @σταυροςΚ69 . Ο Σταύρος, που μου χάρισε τον Μπούμερ και μετά τον χαμό του, μου πρότεινε να μου χαρίσει την αδερφούλα του Μπέρτα. Μετά το αρχικό σοκ και τη συγκίνηση από αυτή τη μεγαλόψυχη πράξη του Σταύρου, ξαναήρθε η χαρά στο σπίτι μας και αποκτήσαμε τη Μπέρτα. Δεν υπήρχαν λόγια να τον ευχαριστήσω! Ο Σταύρος μου είχε πει ότι θα χάριζε και ένα κουτάβι σε αδελφικό του φίλο όπως και τα υπόλοιπα ήταν συμφωνημένα να δοθούν αφιλοκερδώς. Θεώρησα λοιπόν ότι λίγο μετά τον Μπούμερ έφυγαν για τους προορισμούς τους και τα υπόλοιπα κουτάβια, κρατώντας τη Μπέρτα και το άλλο της φωτό για τον εαυτό του.
Προχθές όμως με τη κουβέντα μας, ανακάλυψα κάτι το συγκλονιστικό που δεν είχα αντιληφθεί!!! Αντιλήφθηκα λοιπόν, ότι το άλλο κουτάβι της φωτογραφίας ήταν αυτό υποσχέθηκε στον φίλο του, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι μου χάρισε το μοναδικό κουτάβι που είχε κρατήσει για τον εαυτό του!!! Αυτό κι αν ήταν σοκαριστικό για μένα! Έμεινα κυριολεκτικά άφωνος! Μου χάρισε δεύτερη φορά κουτάβι και μάλιστα το δεύτερο ήταν το μοναδικό που κράτησε για τον εαυτό του!!! Μόλις συνήλθα, το πρώτο πράγμα που του είπα μετά από τις ευχαριστίες μου, ήταν ότι αν το γνώριζα ότι το άλλο κουτάβι ήταν για τον φίλο του και ότι μόνο τη Μπέρτα κράτησε για δικό του, εννοείται ότι δεν θα περνούσε από το μυαλό μου να το πάρω...

Σταύρε, αν και δεν το ήθελες, σ΄ ευχαριστώ που μου επέτρεψες να κάνω αυτό που νοιώθω...

Ίσως κούρασα, αλλά θεωρώ ότι αυτές οι πράξεις μεγαλείου ψυχής, θα πρέπει να αναφέρονται σαν ένδειξη ευχαριστίας και μακάρι να αποτελέσουν παραδείγματα προς μίμηση και μαθήματα ανθρωπιάς για όλους μας.

Και πάλι σ΄ ευχαριστούμε οικογενειακώς μέσα από την καρδιά μας! Είμαστε πολύ τυχεροί που σε γνωρίσαμε!

Εδώ η Μπέρτα όταν ήρθε σπίτι μας 2 περίπου μηνών:

View attachment 33715


Κι εδώ περίπου 3 μηνών:

View attachment 33716



Εδώ μόλις της είπα ότι πρέπει να ξεκινήσουμε εντατικά μαθήματα βασικής υπακοής... :D :

View attachment 33717

Ότι και να πούμε για τον Σταύρο είναι λίγο.
Καλότυχο φίλε.
 
Την επομένη το βραδάκι από τη μέρα που "έφυγε" ο Μπούμερ, ήρθε στο κινητό μου μια φωτογραφία με δυο κουτάβια. Το ένα άσπρο-μαύρο και το άλλο άσπρο-καφέ γράφοντας στο μήνυμα να συζητήσω με την οικογένεια και αν θέλουμε να πάρουμε το ένα (το άσπρο-μαύρο που μοιάζει και στον Μπούμερ). Ήταν αδερφάκια του Μπούμερ και το μήνυμα ήταν από τον Σταύρο @σταυροςΚ69 . Ο Σταύρος, που μου χάρισε τον Μπούμερ και μετά τον χαμό του, μου πρότεινε να μου χαρίσει την αδερφούλα του Μπέρτα. Μετά το αρχικό σοκ και τη συγκίνηση από αυτή τη μεγαλόψυχη πράξη του Σταύρου, ξαναήρθε η χαρά στο σπίτι μας και αποκτήσαμε τη Μπέρτα. Δεν υπήρχαν λόγια να τον ευχαριστήσω! Ο Σταύρος μου είχε πει ότι θα χάριζε και ένα κουτάβι σε αδελφικό του φίλο όπως και τα υπόλοιπα ήταν συμφωνημένα να δοθούν αφιλοκερδώς. Θεώρησα λοιπόν ότι λίγο μετά τον Μπούμερ έφυγαν για τους προορισμούς τους και τα υπόλοιπα κουτάβια, κρατώντας τη Μπέρτα και το άλλο της φωτό για τον εαυτό του.
Προχθές όμως με τη κουβέντα μας, ανακάλυψα κάτι το συγκλονιστικό που δεν είχα αντιληφθεί!!! Αντιλήφθηκα λοιπόν, ότι το άλλο κουτάβι της φωτογραφίας ήταν αυτό υποσχέθηκε στον φίλο του, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι μου χάρισε το μοναδικό κουτάβι που είχε κρατήσει για τον εαυτό του!!! Αυτό κι αν ήταν σοκαριστικό για μένα! Έμεινα κυριολεκτικά άφωνος! Μου χάρισε δεύτερη φορά κουτάβι και μάλιστα το δεύτερο ήταν το μοναδικό που κράτησε για τον εαυτό του!!! Μόλις συνήλθα, το πρώτο πράγμα που του είπα μετά από τις ευχαριστίες μου, ήταν ότι αν το γνώριζα ότι το άλλο κουτάβι ήταν για τον φίλο του και ότι μόνο τη Μπέρτα κράτησε για δικό του, εννοείται ότι δεν θα περνούσε από το μυαλό μου να το πάρω...

Σταύρε, αν και δεν το ήθελες, σ΄ ευχαριστώ που μου επέτρεψες να κάνω αυτό που νοιώθω...

Ίσως κούρασα, αλλά θεωρώ ότι αυτές οι πράξεις μεγαλείου ψυχής, θα πρέπει να αναφέρονται σαν ένδειξη ευχαριστίας και μακάρι να αποτελέσουν παραδείγματα προς μίμηση και μαθήματα ανθρωπιάς για όλους μας.

Και πάλι σ΄ ευχαριστούμε οικογενειακώς μέσα από την καρδιά μας! Είμαστε πολύ τυχεροί που σε γνωρίσαμε!

Εδώ η Μπέρτα όταν ήρθε σπίτι μας 2 περίπου μηνών:

View attachment 33715


Κι εδώ περίπου 3 μηνών:

View attachment 33716



Εδώ μόλις της είπα ότι πρέπει να ξεκινήσουμε εντατικά μαθήματα βασικής υπακοής... :D :

View attachment 33717
Πολλά μπράβο στο Σταύρο γιατί έδωσε όχι μόνο 1 φορά, αλλά 2 και μάλιστα από κάτι που προόριζε για τον εαυτό του, αρα κάτι ακόμα ακόμα πιο δικό του... Ευχαριστούμε Χρήστο που το ανέφερες. Να σου ζήσει το νέο μέλος.
 
Το νεο μελος.....σε συνεχεια των 22 χρονων με σεττερ,συνεχιζουμε στα γνωστα μονοπατια....Ηρα,θηλυκο setter τρικολορε 2,5 μηνων...
Κούκλα η Ήρα και πολύ ωραίο όνομα όπως της επανιέλας μου!!!! Να το χαίρεσαι φίλε εύχομαι να περάσετε πολύ όμορφες κυνηγετικές στιγμές!!!
 
Το νεο μελος..... 22 χρονια με σεττερ,συνεχιζουμε στα γνωστα μονοπατια....Ηρα,θηλυκο setter τρικολορε 2,5 μηνων...
Να το χαίρεσαι.
Καλότυχο και να ζήσετε ωραίες στιγμές στα βουνά και στους κάμπους.
Πανέμορφη σκυλίτσα και φατσουλα.
 
Back
Top