Τρυγόνι - Αρχείο

[herbi]

H φετινη Μάνη είχε ενα ιδιαίτερο συναίσθημα για μένα, απο τη μια ανακουφιση που για ακομα μια χρονια κυνηγουσα το αγαπημενο που θηραμα και απο την αλλη αγωνια για ενα χειρουργειο στη μεση που θα ερχοταν ακριβως μετα...
Οταν φτανεις τελικα να δεις απο μακρια το Ταίναρο, ακόμα και αν εχεις φτασει με κλαμα απο τον πόνο στην διαδρομη, νιωθεις κάτι οικείο, προσωπικα νιωθω οτι ημουν στο χωριο μου...
Κυνηγετικα μια απο τις χειροτερες χρονιες που εχω ζησει στον τοπο αυτο, αφου ο καιρος τα εφερε ετσι που καταφερε να αποκλεισει τον ελληνικο διαδρομο για ενα γεματο 7ημερο... Δεν ειναι οτι δεν υπηρχαν τρυγόνια, δεν υπήρχε τιποτα, δεν εμπαιναν για μερες ουτε καν χελιδόνια που συνηθως μπαινουν κατα εκατονταδες τα πρωινα.... Μονο μια βραδια τα ακουγα να περνουν νυχτα απο πάνω κ να χάνονται στη θαλασσα, οι αλλες μερες είχαν ελαχιστο ενδιαφερον...Πρωτη μου φορα που ειδα ξημερωμα στη Λαγια και να μην πεφτει τουφεκια, τα τρυγονια περναγαν απο Τουρκια....
Δυο μέρες είχαν ενδιαφερον κυνηγετικο, οι αλλες έκλειναν με 1-2 πουλια χωρις να μπορω να κανω πολλά στο περπατητό λόγω της μεσης....

Αν κατι θα μου μεινει αξεχαστο είναι το τελευταίο απογευματινο περπατητο στο Ταίναρο, που επέμεινε να έρθει μαζι και η γύναικα με το μικρό μας στην κοιλια της, εστω και για λίγο στα ισιωματα μιας και αγαπα κ αυτη τον τόπο αυτό... Ενα 5αρι βορειοδυτικός, και μας σηκωθηκαν 6 τρυγονια στην πλαγια που τα πήρα όλα μονοτουφεκα με τουφεκιες που χάρηκα μαζι με τον αερα...Τυχερος ο μπεμπης... Η απολυτη απολαυση... ΆΡχισε να πεφτει ο ήλιος, ακουγα μονο τον ηχο του αερα και δάκρυσα θυμαμαι λίγο απνω απο το φάρο νιώθοντας πραγματικα ελευθερος και ευτυχισμενος σε μια δυσκολη περιοδο για ολους... Σε τετοιες μικρες στιγμες κρυβεται η ευτυχία και στην υγεια, που ειναι το πιο σημαντικο και αν δεν εχεις την ατυχια να δεις πως ειναι να την χανεις, δεν μαθαινεις να την εκτιμας τελικα...
Να είμαστε καλα και τυχεροι να τα περπατησουμε και του χρονου αυτα τα μερη...

πολλα μπραβω και σε σενα και στη φαμιλια..
ο σκοπος ειναι να πηγενεις βουνο και να αδιαζεις απο το μιαλο και οχι να γεμιζεις τα σακουλια...
θα ερθουν συγορα και οι καλες και αποδοτικες εξοδοι αλλα το να φεβγεις για λιγο η πολυ απο την καθημερινοτιτα ειναι οτι καλητερο..

 

[Golden Becaccia]

H φετινη Μάνη είχε ενα ιδιαίτερο συναίσθημα για μένα, απο τη μια ανακουφιση που για ακομα μια χρονια κυνηγουσα το αγαπημενο που θηραμα και απο την αλλη αγωνια για ενα χειρουργειο στη μεση που θα ερχοταν ακριβως μετα...
Οταν φτανεις τελικα να δεις απο μακρια το Ταίναρο, ακόμα και αν εχεις φτασει με κλαμα απο τον πόνο στην διαδρομη, νιωθεις κάτι οικείο, προσωπικα νιωθω οτι ημουν στο χωριο μου...
Κυνηγετικα μια απο τις χειροτερες χρονιες που εχω ζησει στον τοπο αυτο, αφου ο καιρος τα εφερε ετσι που καταφερε να αποκλεισει τον ελληνικο διαδρομο για ενα γεματο 7ημερο... Δεν ειναι οτι δεν υπηρχαν τρυγόνια, δεν υπήρχε τιποτα, δεν εμπαιναν για μερες ουτε καν χελιδόνια που συνηθως μπαινουν κατα εκατονταδες τα πρωινα.... Μονο μια βραδια τα ακουγα να περνουν νυχτα απο πάνω κ να χάνονται στη θαλασσα, οι αλλες μερες είχαν ελαχιστο ενδιαφερον...Πρωτη μου φορα που ειδα ξημερωμα στη Λαγια και να μην πεφτει τουφεκια, τα τρυγονια περναγαν απο Τουρκια....
Δυο μέρες είχαν ενδιαφερον κυνηγετικο, οι αλλες έκλειναν με 1-2 πουλια χωρις να μπορω να κανω πολλά στο περπατητό λόγω της μεσης....

Αν κατι θα μου μεινει αξεχαστο είναι το τελευταίο απογευματινο περπατητο στο Ταίναρο, που επέμεινε να έρθει μαζι και η γύναικα με το μικρό μας στην κοιλια της, εστω και για λίγο στα ισιωματα μιας και αγαπα κ αυτη τον τόπο αυτό... Ενα 5αρι βορειοδυτικός, και μας σηκωθηκαν 6 τρυγονια στην πλαγια που τα πήρα όλα μονοτουφεκα με τουφεκιες που χάρηκα μαζι με τον αερα...Τυχερος ο μπεμπης... Η απολυτη απολαυση... ΆΡχισε να πεφτει ο ήλιος, ακουγα μονο τον ηχο του αερα και δάκρυσα θυμαμαι λίγο απνω απο το φάρο νιώθοντας πραγματικα ελευθερος και ευτυχισμενος σε μια δυσκολη περιοδο για ολους... Σε τετοιες μικρες στιγμες κρυβεται η ευτυχία και στην υγεια, που ειναι το πιο σημαντικο και αν δεν εχεις την ατυχια να δεις πως ειναι να την χανεις, δεν μαθαινεις να την εκτιμας τελικα...
Να είμαστε καλα και τυχεροι να τα περπατησουμε και του χρονου αυτα τα μερη...

Καλημέρα Άρη επειδή πάνω απ'όλα είναι η υγεία σου να πάνε όλα καλά με το καλό να γυρίσεις γέρος και δυνατός και να μας ταξιδεύεις και εμάς μέσα από της καταπληκτικές φωτο σου με τα τέλεια τοπία. Με το καλό να δεχτείτε και το νέο μέλος και όλοι μαζί του χρόνου να πατήσετε τα όμορφα τοπία της Μάνης.

 

[free]

H φετινη Μάνη είχε ενα ιδιαίτερο συναίσθημα για μένα, απο τη μια ανακουφιση που για ακομα μια χρονια κυνηγουσα το αγαπημενο που θηραμα και απο την αλλη αγωνια για ενα χειρουργειο στη μεση που θα ερχοταν ακριβως μετα...
Οταν φτανεις τελικα να δεις απο μακρια το Ταίναρο, ακόμα και αν εχεις φτασει με κλαμα απο τον πόνο στην διαδρομη, νιωθεις κάτι οικείο, προσωπικα νιωθω οτι ημουν στο χωριο μου...
Κυνηγετικα μια απο τις χειροτερες χρονιες που εχω ζησει στον τοπο αυτο, αφου ο καιρος τα εφερε ετσι που καταφερε να αποκλεισει τον ελληνικο διαδρομο για ενα γεματο 7ημερο... Δεν ειναι οτι δεν υπηρχαν τρυγόνια, δεν υπήρχε τιποτα, δεν εμπαιναν για μερες ουτε καν χελιδόνια που συνηθως μπαινουν κατα εκατονταδες τα πρωινα.... Μονο μια βραδια τα ακουγα να περνουν νυχτα απο πάνω κ να χάνονται στη θαλασσα, οι αλλες μερες είχαν ελαχιστο ενδιαφερον...Πρωτη μου φορα που ειδα ξημερωμα στη Λαγια και να μην πεφτει τουφεκια, τα τρυγονια περναγαν απο Τουρκια....
Δυο μέρες είχαν ενδιαφερον κυνηγετικο, οι αλλες έκλειναν με 1-2 πουλια χωρις να μπορω να κανω πολλά στο περπατητό λόγω της μεσης....

Αν κατι θα μου μεινει αξεχαστο είναι το τελευταίο απογευματινο περπατητο στο Ταίναρο, που επέμεινε να έρθει μαζι και η γύναικα με το μικρό μας στην κοιλια της, εστω και για λίγο στα ισιωματα μιας και αγαπα κ αυτη τον τόπο αυτό... Ενα 5αρι βορειοδυτικός, και μας σηκωθηκαν 6 τρυγονια στην πλαγια που τα πήρα όλα μονοτουφεκα με τουφεκιες που χάρηκα μαζι με τον αερα...Τυχερος ο μπεμπης... Η απολυτη απολαυση... ΆΡχισε να πεφτει ο ήλιος, ακουγα μονο τον ηχο του αερα και δάκρυσα θυμαμαι λίγο απνω απο το φάρο νιώθοντας πραγματικα ελευθερος και ευτυχισμενος σε μια δυσκολη περιοδο για ολους... Σε τετοιες μικρες στιγμες κρυβεται η ευτυχία και στην υγεια, που ειναι το πιο σημαντικο και αν δεν εχεις την ατυχια να δεις πως ειναι να την χανεις, δεν μαθαινεις να την εκτιμας τελικα...
Να είμαστε καλα και τυχεροι να τα περπατησουμε και του χρονου αυτα τα μερη...

Καλημέρα και περαστικά εύχομαι.

 

[Ηγείται του κύνου....]

H φετινη Μάνη είχε ενα ιδιαίτερο συναίσθημα για μένα, απο τη μια ανακουφιση που για ακομα μια χρονια κυνηγουσα το αγαπημενο που θηραμα και απο την αλλη αγωνια για ενα χειρουργειο στη μεση που θα ερχοταν ακριβως μετα...
Οταν φτανεις τελικα να δεις απο μακρια το Ταίναρο, ακόμα και αν εχεις φτασει με κλαμα απο τον πόνο στην διαδρομη, νιωθεις κάτι οικείο, προσωπικα νιωθω οτι ημουν στο χωριο μου...
Κυνηγετικα μια απο τις χειροτερες χρονιες που εχω ζησει στον τοπο αυτο, αφου ο καιρος τα εφερε ετσι που καταφερε να αποκλεισει τον ελληνικο διαδρομο για ενα γεματο 7ημερο... Δεν ειναι οτι δεν υπηρχαν τρυγόνια, δεν υπήρχε τιποτα, δεν εμπαιναν για μερες ουτε καν χελιδόνια που συνηθως μπαινουν κατα εκατονταδες τα πρωινα.... Μονο μια βραδια τα ακουγα να περνουν νυχτα απο πάνω κ να χάνονται στη θαλασσα, οι αλλες μερες είχαν ελαχιστο ενδιαφερον...Πρωτη μου φορα που ειδα ξημερωμα στη Λαγια και να μην πεφτει τουφεκια, τα τρυγονια περναγαν απο Τουρκια....
Δυο μέρες είχαν ενδιαφερον κυνηγετικο, οι αλλες έκλειναν με 1-2 πουλια χωρις να μπορω να κανω πολλά στο περπατητό λόγω της μεσης....

Αν κατι θα μου μεινει αξεχαστο είναι το τελευταίο απογευματινο περπατητο στο Ταίναρο, που επέμεινε να έρθει μαζι και η γύναικα με το μικρό μας στην κοιλια της, εστω και για λίγο στα ισιωματα μιας και αγαπα κ αυτη τον τόπο αυτό... Ενα 5αρι βορειοδυτικός, και μας σηκωθηκαν 6 τρυγονια στην πλαγια που τα πήρα όλα μονοτουφεκα με τουφεκιες που χάρηκα μαζι με τον αερα...Τυχερος ο μπεμπης... Η απολυτη απολαυση... ΆΡχισε να πεφτει ο ήλιος, ακουγα μονο τον ηχο του αερα και δάκρυσα θυμαμαι λίγο απνω απο το φάρο νιώθοντας πραγματικα ελευθερος και ευτυχισμενος σε μια δυσκολη περιοδο για ολους... Σε τετοιες μικρες στιγμες κρυβεται η ευτυχία και στην υγεια, που ειναι το πιο σημαντικο και αν δεν εχεις την ατυχια να δεις πως ειναι να την χανεις, δεν μαθαινεις να την εκτιμας τελικα...
Να είμαστε καλα και τυχεροι να τα περπατησουμε και του χρονου αυτα τα μερη...

Λεβέντης! Όλα θα πανε καλα.

 

[DIMITRIS_ SYROS]

H φετινη Μάνη είχε ενα ιδιαίτερο συναίσθημα για μένα, απο τη μια ανακουφιση που για ακομα μια χρονια κυνηγουσα το αγαπημενο που θηραμα και απο την αλλη αγωνια για ενα χειρουργειο στη μεση που θα ερχοταν ακριβως μετα...
Οταν φτανεις τελικα να δεις απο μακρια το Ταίναρο, ακόμα και αν εχεις φτασει με κλαμα απο τον πόνο στην διαδρομη, νιωθεις κάτι οικείο, προσωπικα νιωθω οτι ημουν στο χωριο μου...
Κυνηγετικα μια απο τις χειροτερες χρονιες που εχω ζησει στον τοπο αυτο, αφου ο καιρος τα εφερε ετσι που καταφερε να αποκλεισει τον ελληνικο διαδρομο για ενα γεματο 7ημερο... Δεν ειναι οτι δεν υπηρχαν τρυγόνια, δεν υπήρχε τιποτα, δεν εμπαιναν για μερες ουτε καν χελιδόνια που συνηθως μπαινουν κατα εκατονταδες τα πρωινα.... Μονο μια βραδια τα ακουγα να περνουν νυχτα απο πάνω κ να χάνονται στη θαλασσα, οι αλλες μερες είχαν ελαχιστο ενδιαφερον...Πρωτη μου φορα που ειδα ξημερωμα στη Λαγια και να μην πεφτει τουφεκια, τα τρυγονια περναγαν απο Τουρκια....
Δυο μέρες είχαν ενδιαφερον κυνηγετικο, οι αλλες έκλειναν με 1-2 πουλια χωρις να μπορω να κανω πολλά στο περπατητό λόγω της μεσης....

Αν κατι θα μου μεινει αξεχαστο είναι το τελευταίο απογευματινο περπατητο στο Ταίναρο, που επέμεινε να έρθει μαζι και η γύναικα με το μικρό μας στην κοιλια της, εστω και για λίγο στα ισιωματα μιας και αγαπα κ αυτη τον τόπο αυτό... Ενα 5αρι βορειοδυτικός, και μας σηκωθηκαν 6 τρυγονια στην πλαγια που τα πήρα όλα μονοτουφεκα με τουφεκιες που χάρηκα μαζι με τον αερα...Τυχερος ο μπεμπης... Η απολυτη απολαυση... ΆΡχισε να πεφτει ο ήλιος, ακουγα μονο τον ηχο του αερα και δάκρυσα θυμαμαι λίγο απνω απο το φάρο νιώθοντας πραγματικα ελευθερος και ευτυχισμενος σε μια δυσκολη περιοδο για ολους... Σε τετοιες μικρες στιγμες κρυβεται η ευτυχία και στην υγεια, που ειναι το πιο σημαντικο και αν δεν εχεις την ατυχια να δεις πως ειναι να την χανεις, δεν μαθαινεις να την εκτιμας τελικα...
Να είμαστε καλα και τυχεροι να τα περπατησουμε και του χρονου αυτα τα μερη...

Mία ανάρτηση που σε καθηλώνει (όπως πάντα) και ρουφάς την κάθε λέξη την κάθε φωτογραφία μια ανάρτηση που σε μεταφέρει νοητά σε λατρεμένα κυνηγοτόπια για πολλούς οι ευχές όλων μας σας συντροφεύουν και οι ευχές να πάνε όλα καλά. Πάνω από όλα χάρηκα ιδιαίτερα (γιατί ολοι γνωρίζουμε πόσο αγαπητός είναι στην ομάδα ) για την τόση αγάπη και ανθρώπινα συναισθήματα που ακόμη υπάρχουν στην ομάδα μας ............

 

[aris_kalamata]

Σας ευχαριστούμε πολύ για τις ευχές οικογένειακως, με συγκίνησατε ειλικρινά....
Φωτό δεν έχουμε κ πολλές φέτος λόγω της κατάστασης αλλά λίγες έτσι για την μουρλια μου δεν γινόταν να μην βγουν...
Τώρα αναρρώνουμε με προσοχή να είμαστε έτοιμοι στα μπασιματα... Ευχαριστώ πολύ κ πάλι...

Υ.γ σήμερα υπήρχαν λίγα τρυγονια στη Μάνη, από τα τελευταία ίσως...

 

[xρηστος vinci]

Σας ευχαριστούμε πολύ για τις ευχές οικογένειακως, με συγκίνησατε ειλικρινά....
Φωτό δεν έχουμε κ πολλές φέτος λόγω της κατάστασης αλλά λίγες έτσι για την μουρλια μου δεν γινόταν να μην βγουν...
Τώρα αναρρώνουμε με προσοχή να είμαστε έτοιμοι στα μπασιματα... Ευχαριστώ πολύ κ πάλι...

Υ.γ σήμερα υπήρχαν λίγα τρυγονια στη Μάνη, από τα τελευταία ίσως...

Κομάντο μου καλή ανάρρωση σου εύχομαι, αυτό που περνάς τώρα πριν 5 χρόνια το πέρασα και εγώ, όταν έκανα το χειρουργείο στη μέση η γυναίκα μου και εμένα ήταν έγκυος 5 μηνών στο 2 κοριτσάκι μας και την προηγούμενη μέρα ήμουνα για φασσες....
Φυλαξου καλά αυτές τις μέρες που είσαι φρέσκος από το χειρουργείο, εγώ ακριβώς στους 2 μήνες από την επέμβαση πήγα για κυνήγι δεν άντεχα άλλο και όλα ήταν εντάξει...
Με το καλό να έρθει το μωράκι σας!!!

 

[Vasilis]

Κομάντο μου καλή ανάρρωση σου εύχομαι, αυτό που περνάς τώρα πριν 5 χρόνια το πέρασα και εγώ, όταν έκανα το χειρουργείο στη μέση η γυναίκα μου και εμένα ήταν έγκυος 5 μηνών στο 2 κοριτσάκι μας και την προηγούμενη μέρα ήμουνα για φασσες....
Φυλαξου καλά αυτές τις μέρες που είσαι φρέσκος από το χειρουργείο, εγώ ακριβώς στους 2 μήνες από την επέμβαση πήγα για κυνήγι δεν άντεχα άλλο και όλα ήταν εντάξει...
Με το καλό να έρθει το μωράκι σας!!!

Επιδημία είναι μάλλον. Και εγώ τώρα που έχω θέμα με την μέση και το πόδι μου έχω και γυναίκα έγκυο σπίτι. Ρε λέτε να κάνουμε όλοι τα ίδια ακροβατικά στο κρεβάτι και από αυτό να την παθαίνουμε;

 

[kurtzhaar]

Δεν ξερω για ακροβατικα αλλα σχεδον ολοι οι αντρες εχουμε θεμα με την μεση
Αυτο παρατηρω

 

[OSCAR]

Άρη περιμέναμε πώς και πώς τις ανταποκρισεις σου από αυτά τα άγρια μέρη της πέτρας της ξερολυθιας και της θάλασσας. Εύχομαι να αναρωσεις γρήγορα έγραψες σοφά λόγια για την υγεία όλον μας που είναι το μεγαλύτερο αγαθο,και με το καλό το μωρό να είναι καλοτυχο και ευτυχισμένο.

 

[BIRDY]

Αρη με το καλό το παιδάκι, περαστικά για τη μέση. Πίστεψε με τα τρυγονάκια που έκανες μια χαρά είναι. Π.χ εγώ δεν το έπιασα στα χέρια μου φέτος...

 

[Διονυσης11]

H φετινη Μάνη είχε ενα ιδιαίτερο συναίσθημα για μένα, απο τη μια ανακουφιση που για ακομα μια χρονια κυνηγουσα το αγαπημενο που θηραμα και απο την αλλη αγωνια για ενα χειρουργειο στη μεση που θα ερχοταν ακριβως μετα...
Οταν φτανεις τελικα να δεις απο μακρια το Ταίναρο, ακόμα και αν εχεις φτασει με κλαμα απο τον πόνο στην διαδρομη, νιωθεις κάτι οικείο, προσωπικα νιωθω οτι ημουν στο χωριο μου...
Κυνηγετικα μια απο τις χειροτερες χρονιες που εχω ζησει στον τοπο αυτο, αφου ο καιρος τα εφερε ετσι που καταφερε να αποκλεισει τον ελληνικο διαδρομο για ενα γεματο 7ημερο... Δεν ειναι οτι δεν υπηρχαν τρυγόνια, δεν υπήρχε τιποτα, δεν εμπαιναν για μερες ουτε καν χελιδόνια που συνηθως μπαινουν κατα εκατονταδες τα πρωινα.... Μονο μια βραδια τα ακουγα να περνουν νυχτα απο πάνω κ να χάνονται στη θαλασσα, οι αλλες μερες είχαν ελαχιστο ενδιαφερον...Πρωτη μου φορα που ειδα ξημερωμα στη Λαγια και να μην πεφτει τουφεκια, τα τρυγονια περναγαν απο Τουρκια....
Δυο μέρες είχαν ενδιαφερον κυνηγετικο, οι αλλες έκλειναν με 1-2 πουλια χωρις να μπορω να κανω πολλά στο περπατητό λόγω της μεσης....

Αν κατι θα μου μεινει αξεχαστο είναι το τελευταίο απογευματινο περπατητο στο Ταίναρο, που επέμεινε να έρθει μαζι και η γύναικα με το μικρό μας στην κοιλια της, εστω και για λίγο στα ισιωματα μιας και αγαπα κ αυτη τον τόπο αυτό... Ενα 5αρι βορειοδυτικός, και μας σηκωθηκαν 6 τρυγονια στην πλαγια που τα πήρα όλα μονοτουφεκα με τουφεκιες που χάρηκα μαζι με τον αερα...Τυχερος ο μπεμπης... Η απολυτη απολαυση... ΆΡχισε να πεφτει ο ήλιος, ακουγα μονο τον ηχο του αερα και δάκρυσα θυμαμαι λίγο απνω απο το φάρο νιώθοντας πραγματικα ελευθερος και ευτυχισμενος σε μια δυσκολη περιοδο για ολους... Σε τετοιες μικρες στιγμες κρυβεται η ευτυχία και στην υγεια, που ειναι το πιο σημαντικο και αν δεν εχεις την ατυχια να δεις πως ειναι να την χανεις, δεν μαθαινεις να την εκτιμας τελικα...
Να είμαστε καλα και τυχεροι να τα περπατησουμε και του χρονου αυτα τα μερη...

Λίγα τα πουλια, πολλες ομορφες εικονες και ωραίες στιγμές όμως. Μπράβο πατριώτη σιδερενιος να είσαι και με το καλό το νέο μέλος..

 

[Hawkeye]

Άρης, ο πιτσιρικάς κυνηγός, με τις φοβερές φωτογραφίες. Έτσι σε αποθήκευσα στον δικό μου "σκληρό " δίσκο εδώ και μία 10ετία περίπου, αν δεν κάνω λάθος. Ο Θεός να σε κάνει γρήγορα καλά λεβεντιά μου και.να χαρείς την γέννηση του παιδιού σου, που είναι κορυφαίο συναίσθημα, για κάθε πατέρα. Εμείς οι συνάδελφοι σου, πάντα θα χαιρόμαστε να παρακολουθούμε τις ανταποκρίσεις σου, από τόπους μαγικούς και ονειρεμένους. Πόσο μάλλον που κάποιοι από εμάς, δεν έχουν αξιωθεί να τους πατήσουν ακόμα και μετά από αρκετές 10ετίες . Την εκτίμηση μου και θερμές ευχές γρήγορης επανάκαμψης.

 

[Λεωνίδας]

Περαστικά πολλά και πάλι με το καλό να είσαι γερός να απολαμβάνεις την ελευθερία σου εκεί έξω!

 

[StefanosM]

Επιδημία είναι μάλλον. Και εγώ τώρα που έχω θέμα με την μέση και το πόδι μου έχω και γυναίκα έγκυο σπίτι. Ρε λέτε να κάνουμε όλοι τα ίδια ακροβατικά στο κρεβάτι και από αυτό να την παθαίνουμε;

Αντε με το καλο και εσυ Βασιλη!
Εμενα η μεση μου με επιασε αφου γεννησαμε! Τα σκυψε-σηκω με το μωρο με πετσοκοψαν! Ευτυχώς με φυσιοθεραπεια ηρεμησα αλλα τετοια "φαπα" απο την μεση ειχα καιρο να φαω! Γνωστο βεβαια το θέμα με κοιλη στον δισκο μ....

 

[Vasilis]

Αντε με το καλο και εσυ Βασιλη!
Εμενα η μεση μου με επιασε αφου γεννησαμε! Τα σκυψε-σηκω με το μωρο με πετσοκοψαν! Ευτυχώς με φυσιοθεραπεια ηρεμησα αλλα τετοια "φαπα" απο την μεση ειχα καιρο να φαω! Γνωστο βεβαια το θέμα με κοιλη στον δισκο μ....

Να είσαι καλά Στέφανε. Μπορεί και εγώ να την έπαθα από τον πρώτο γιο αλλά νομίζω πως το πρόβλημα είναι στην καθιστική ζωή που κάνω. Όσα κυνήγια και ψαρέματα και αν κάνω, είτε κάνω γυμναστική είτε όχι όσο κάθομαι 8-10 ώρες στη δουλειά τόσο θα έχω τέτοια προβλήματα.

 

[wingmaster]

Επιδημία είναι μάλλον. Και εγώ τώρα που έχω θέμα με την μέση και το πόδι μου έχω και γυναίκα έγκυο σπίτι. Ρε λέτε να κάνουμε όλοι τα ίδια ακροβατικά στο κρεβάτι και από αυτό να την παθαίνουμε;

Με το καλό να έρθει το μωράκι σας! Βρε λες; Και εγώ εν τω μεταξύ με τη μέση μου ταλαιπωρούμαι

 

[kurtzhaar]

Με το καλό να έρθει το μωράκι σας! Βρε λες; Και εγώ εν τω μεταξύ με τη μέση μου ταλαιπωρούμαι

Καντε ενα τεστ εγκυμοσυνης αδερφε
Βλεπω να βγαζουμε και παιδικα ρουχαλακια στο φορουμ

 

[coll]

Καντε ενα τεστ εγκυμοσυνης αδερφε
Βλεπω να βγαζουμε και παιδικα ρουχαλακια στο φορουμ

Οποιος εχει μεση τεστ εγυμοσυνης απαραιτητα.
Εχουν παρει κιλα οι ατιμες!

 

[koszaf]

Σας ευχαριστούμε πολύ για τις ευχές οικογένειακως, με συγκίνησατε ειλικρινά....
Φωτό δεν έχουμε κ πολλές φέτος λόγω της κατάστασης αλλά λίγες έτσι για την μουρλια μου δεν γινόταν να μην βγουν...
Τώρα αναρρώνουμε με προσοχή να είμαστε έτοιμοι στα μπασιματα... Ευχαριστώ πολύ κ πάλι...

Υ.γ σήμερα υπήρχαν λίγα τρυγονια στη Μάνη, από τα τελευταία ίσως...

Ωραίες φωτό πατριώτη...με το καλό και το μωράκι σας.