Πέρδικα - Αρχείο
- Thread starter BeReT aKa RoBo aKa 1%
- Ημερομηνία δημιουργίας
- Status
Τελειο αρθρο Δημητρη..ακριβως ετσι ειναι η νησιωτικη οσες κακουχιες και να εχει ειναι σκετη απολαυση!
Κατι μου θυμιζε..Ετσι για την ιστορια το κειμενο ειναι αναδημοσιευση απο το περιοδικο Κυνηγι και Σκοποβολη Αυγ.1998 κειμενο Χαρης Αργυριου...
Και μια φωτο απο το συγκεκριμμενο αρθρο που δειχνει το σωρο των βραχων που λουφαξαν μεσα οι περδικες...
Και μια φωτο απο το συγκεκριμμενο αρθρο που δειχνει το σωρο των βραχων που λουφαξαν μεσα οι περδικες...
Ένα δυνατό κυνήγι το σημερινό, δύο όμορφες περδικες στολισαν την πουλιαστρα μου. 
Διάλειμμα με παγωμένο τσιπουρακι......
Διπλή η ευχαρίστηση όταν το θήραμα πέφτει με δικά σου φυσίγγια.......Η πρώτη δοκιμή του σεταπ με A.L. σε θήραμα........ Έπεται συνέχεια........
Διπλή η ευχαρίστηση όταν το θήραμα πέφτει με δικά σου φυσίγγια.......Η πρώτη δοκιμή του σεταπ με A.L. σε θήραμα........ Έπεται συνέχεια........
Η φωτό της προηγούμενης ανάρτησης πήγε στο υπερπέραν.......
Ως τώρα φέτος οι πέρδικες με είχαν στο μηδέν,απ' τις 16/09 που άνοιξε σ'εμάς.Αυτά σε τρεις εξόδους,ειδικά μετά τη χθεσινή ήττα, πάρα πολλά χλμ με τ αμάξι (διπλή διαδρομή προς το χωριό της γυναίκας μου,τη μια να κυνηγήσω με το σκύλακο μου να ξεσπάσει κι αυτός κ μετά να τον επιστρέψω κ να πάρω γυναίκα κ μπεμπέ κ να ..ξανακυνηγησω άνευ κυνός) αλλά κ με τα πόδια κ έφυγα ατουφέκιστος. Σήμερα ξεκίνησα από νωρίς κ με όρεξη να αφήσω τις σόλες στο βουνό!! Από νωρίς τα κακαρίσματα κ γω κ να προσπαθώ να τις βρω.Διχτωμένα,γκρέμια,ασπαλάθοι στο ύψος μου,τσούρες (έφαγα κ ένα καλό δίπλωμα προς το τέλος,αλλά θα περάσει η θλασούλα..το ωραίο είναι ότι ξέχασα το κινητό στ αμάξι αλλά κ πάλι κ αν χρειαζόμουν τίποτα μόνο με ελικόπτερο θα με προσέγγιζαν..χαχα.)Έφτανα στην πηγή κ νερό δεν έπινα,μπροστοφεύγανε στα 50 μέτρα.Να τις βλέπω να στραταρίζουν,να παίρνω τον ανήφορο κ να μου την κάνουν.. Μέχρι που τις πρόλαβα.Διπλή αστοχία αλλά δεν το έβαλα κάτω.Το κοπάδι σπασμένο κ να προσπαθώ να κάνω την καλύτερη επιλογή. Τις βρίσκω, σηκώνονται,παίρνω μια! Επιτέλους! Μετά από ένα 10λεπτο ψάξιμο τη βρήκα στο πυκνό,την πρόδωσαν τα πούπουλα. Συνεχίζω, πετυχαίνω στην απέναντι πλαγιά κυνηγό που είχε ζώα-αίγες στην περιοχή από κάτω μου στα 200 μέτρα,του λέω οκ θα περάσω από πάνω,δεν θα τα ενοχλήσω.Όλα οκ, εκτός την κούραση,είχα σκάσει ήδη,πολύ ζεστή μέρα απ' το πρωί με το νοτιά που μπλέξαμε.Ανηφορίζω με τα χίλια ζόρια κ σχεδόν στα 50 μέτρα πάνω στα χαράκια αντιλαμβάνομαι άλλο κοπαδάκι γύρω στα 7-8 πουλιά,πάω σαν αίλουρος 70 κιλών κ σχεδόν πατάω το δυστυχή λαγό!! Με αιφνιδιάζει την πρώτη,αφού κυριολεκτικά έχασα τη γη κάτω απ' τα πόδια μου,αλλά τη δεύτερη την πήρε γεμάτη!! Στρώνω λαγό κ πέρδικα εκεί στα ψηλά κ ανοίγω την action camera,μιας κ ξέχασα το κινητό,για να απαθανατίσω τη στιγμή. Ξετσιμπουριάζω λίγο τα αφτιά του λαγού κ ακούω το χαρακτηριστικό σφύριγμα πέρδικας όταν πετά.Σηκώνω κεφάλι κ τη βλέπω ρουαγιάλ!! Πέρδικες-Χάρης 0-2. Φορτώνω την πέρδικα στη βουργια κ αφήνω το λαγό για να τον ξετσιμπουριάσω μετά,μην πιάσουν τα άτιμα κι εμένα! Πάω,ψάχνω λίγο,λέω κάτσε καλύτερα να φέρω κ το λαγό κ ξανάρχομαι,βάζω σημάδι,πάω προς το λαγό,που είναι ο λαγός; Που τον άφησα; -15 λεπτά! Τον βρίσκω κ αυτομουτζώνομαι,ψάχνω κ την πέρδικα κοντά μια ώρα κ προς το τέλος βρίσκω πολλά πούπουλα του στήθους αλλά άφαντη..μάλλον τραυματίας. Αυτή η κατάρα με τις χαμένες πέρδικες,μ' έχει στοιχειώσει! Παίρνω τον κατήφορο,ξανά ανήφορο κ εν τέλει με τη γλώσσα να κοντεύει να μου γίνει γραβάτα φτάνω στο αμάξι. Ευτυχώς που η βούργια ήταν γεμάτη όπως κ το κεφάλι με όμορφες στιγμές κ εικόνες αλλιώς δεν ξέρω αν θα μπορούσα να ανέβω. Όπως σοφά είχε πει κάποιος παλιότερα,στο πιο δύσκολο κυνήγι στη χώρα μας, για να σκοτώσεις (αντρίκια) πέρδικα πρέπει να μισοσκοτωθείς κι εσύ. Η φώτο αδικεί την όλη προσπάθεια,αλλά ελπίζω να το ζήσατε κι εσείς κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης.
Φέτος δεν είχα πάει στη πέρδικα και χτες το απόγευμα μου τη βιδωσε...φορτώνω τα απαραίτητα και φεύγω για το χωριό. Παίρνω τηλέφωνο τον ξάδερφο και του λέω ότι έχω σκοπό να πάω μια βόλτα στα ψηλα αύριο για καμία πέρδικα αλλά τελικά δε μπορούσε να έρθει με το επανιελ του. Εγώ το είχα πάρει απόφαση όμως και ανέβηκα μόνος μου χωρίς σκύλο. Είχα να ανέβω εκεί τουλάχιστον 15 χρόνια και νόμιζα ότι θα ήταν εύκολακι...
Έλα όμως που οι βοσκοί είχαν βάλει συρμοτοπλεγματα και τα μονοπάτια που ήξερα... είχαν χαθεί αφού τα πρόβατα και οι κατσίκες δεν περνούσαν πλέον από κει...
Ανέβαινα για να πάω προς τα κει που ήθελα και είχα βγάλει παλιά πέρδικες και βρίσκω τα πρώτα σημάδια
λέω καλά πάμε... Μετά από κάνα μισάωρο φτάνω στο μέρος που ήξερα ότι τις κρατάει το πρωί. Ψάχνω τελοσπαντων εκεί γύρω ...δεν τις βρίσκω οπότε λέω κάτσε να πιω ένα χτυπητό φραπεδακο και μετά να συνεχίσω.
Ανεβαίνω σε ένα μικρό ύψωμα βγάζω την τσάντα αφήνω τη καραμπίνα και ακούω το φρρρρ..... αρπάζω τη καραμπίνα και πρόλαβα να ρίξω μια τουφεκιά χωρίς αποτέλεσμα...έφυγαν 6 πέρδικες μεγάλες.
Συνέχισα 2 ωρίτσες πεζοπορία αλλά δεν είδα κάτι αλλο οπότε και κατηφόρισα γιατί η ζέστη ήταν αφόρητη..34 βαθμούς έδειχνε το θερμομετρο όταν έφτασα στο αυτοκίνητο.
Πάω να πέσω για υπνο ...νομίζω πως θα ξυπνήσω αύριο για να πάω κατευθείαν για δουλειά....
Έλα όμως που οι βοσκοί είχαν βάλει συρμοτοπλεγματα και τα μονοπάτια που ήξερα... είχαν χαθεί αφού τα πρόβατα και οι κατσίκες δεν περνούσαν πλέον από κει...
Ανέβαινα για να πάω προς τα κει που ήθελα και είχα βγάλει παλιά πέρδικες και βρίσκω τα πρώτα σημάδια
λέω καλά πάμε... Μετά από κάνα μισάωρο φτάνω στο μέρος που ήξερα ότι τις κρατάει το πρωί. Ψάχνω τελοσπαντων εκεί γύρω ...δεν τις βρίσκω οπότε λέω κάτσε να πιω ένα χτυπητό φραπεδακο και μετά να συνεχίσω.
Ανεβαίνω σε ένα μικρό ύψωμα βγάζω την τσάντα αφήνω τη καραμπίνα και ακούω το φρρρρ..... αρπάζω τη καραμπίνα και πρόλαβα να ρίξω μια τουφεκιά χωρίς αποτέλεσμα...έφυγαν 6 πέρδικες μεγάλες.
Συνέχισα 2 ωρίτσες πεζοπορία αλλά δεν είδα κάτι αλλο οπότε και κατηφόρισα γιατί η ζέστη ήταν αφόρητη..34 βαθμούς έδειχνε το θερμομετρο όταν έφτασα στο αυτοκίνητο.
Πάω να πέσω για υπνο ...νομίζω πως θα ξυπνήσω αύριο για να πάω κατευθείαν για δουλειά....
Στην υγειά σας φίλε μου!!!!
Με δύο φιλαράκια που μίλησα ένας πήγε χθες και ένας σήμερα τίποτα ούτε καν άκουσαν καμία το πρωί στο λαλημα και σε μεριές που είναι σχεδόν σίγουρο ότι δεν έκανε κανένας τενεκές φάλτσο νωρίτερα
Έχει αλλάξει συμπεριφορά τα τελευταία χρόνια σε σημείο που να μην κυνηγιεται
Ακόμα και τον Νοέμβριο ανεβαίνουν ψηλά αργά μόνο για κουρνια συνέχεια είναι μέσα σε γκρεμούς η μέσα σε λογγο και πάντα καχυποπτες
Σε σφιχτό πουρναρι που κάποτε κλωτσαγες να σηκωθούν τώρα προγκανε με το που θα καταλάβουν άνθρωπο
Ίσως να είναι καλύτερα από μια άποψη αφού δεν δείχνουμε εμείς τον σεβασμό που της αξίζει ας γίνουν φαντάσματά να γλυτώσουν
Έχει αλλάξει συμπεριφορά τα τελευταία χρόνια σε σημείο που να μην κυνηγιεται
Ακόμα και τον Νοέμβριο ανεβαίνουν ψηλά αργά μόνο για κουρνια συνέχεια είναι μέσα σε γκρεμούς η μέσα σε λογγο και πάντα καχυποπτες
Σε σφιχτό πουρναρι που κάποτε κλωτσαγες να σηκωθούν τώρα προγκανε με το που θα καταλάβουν άνθρωπο
Ίσως να είναι καλύτερα από μια άποψη αφού δεν δείχνουμε εμείς τον σεβασμό που της αξίζει ας γίνουν φαντάσματά να γλυτώσουν
Καλησπέρα μια ακόμη έναρξη στα πάτρια εδάφη της ορεινής Ναυπακτίας έλαβε τέλος . Το Σάββατο κυνήγησα με τον σκύλο μου Ιβάν το πρωί στο λαλό δεν ακούστηκε τίποτα μάλλον έχουν αλλάξει συνήθειες πρώτη φορά όσα χρόνια ανεβαίνω δεν τις άκουσα . Η πρώτη φερμα ήρθε πολύ γρήγορα αλλά δεν σηκώθηκαν πουλιά που πάει να πει ότι ήταν εκεί και οι σηκώθηκαν η περπατεισαν. Στην συνέχεια είχε πολύ ανηφόρα για την κορυφή με αποτέλεσμα να καθυστερήσω αλλά να βρω τον σκύλο σε φερμα αλλά μακριά και μόλις πήγα προς τα εκεί σηκώθηκαν 3 πουλιά πολύ μακριά για ντουφέκι. Μάλλον τα έχουν κυνήγησει ποίο πριν βρήκα και δύο φυσίγγια φρέσκα που είχαν αρχίσει να σκουριαζουν. Σήμερα πήγα από άλλο σημείο του βουνού με την σκύλα μου αυτή την φορά σε ένα νερό βρήκα πολλές φρέσκες κουτσουλιές λέω εδώ ήμαστε. Όντως ούτε 500 μέτρα από εκεί είδα την σκύλα να της ζητάει αλλά πριν το μπλοκάρισμα σηκώθηκαν καμία σαράνταρια μέτρα αλλά τρεις ντουφεκιες όλες μακρινές άστοχες. Χάθηκαν στους γκρεμούς ούτε σκέψη να της ακολουθήσω. Πήρα το μονοπάτι για το αμάξι μέσα από τα έλατα και σε ένα σημείο που έχω ξανά σηκώσει βλέπω την σκύλα φερμα στα δέκα μέτρα και σηκώθηκε σαν μπεκάτσα κάτω από πυκνά έλατα με αποτέλεσμα οι ντουφεκιες να πάνε επάνω στα έλατα και τα νεύρα τσαταλια . Σημασία έχει η συνάντηση και οι ενέργειες του σκύλου. Πιστεύω να μην σας κούρασα αλλά αυτές που χάνουμε πιστεύω έχουν περισσότερο αξία από αυτές που περνούμε γιατί θα τις θυμόμαστε πάντα.
Ότι ακριβώς έγραψα Βασίλη γιατί για ορεινή Ναυπακτία αναφερόμουν το έζησες
Αλλά το ωραίο στην πέρδικα αυτό είναι μόνο και μόνο όταν βγαίνεις κατακορφα αυτά που βλέπεις είναι αρκετά για να ξαναπάς
Αλλά το ωραίο στην πέρδικα αυτό είναι μόνο και μόνο όταν βγαίνεις κατακορφα αυτά που βλέπεις είναι αρκετά για να ξαναπάς
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΕΑ....ΚΑΛΗ ΣΕΖΟΝ ΣΕ ΟΛΟΥΣ....ΜΕ ΥΓΕΙΑ,ΟΜΟΡΦΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΚΑΙ ΣΕΒΑΣΜΟ ΣΤΗΝ ΑΡΧΟΝΤΙΣΣΑ!!!!!
Και σήμερα ένα δυνατό κυνήγι με τον συνκυνηγο μου. Τα πουλιά απτον πολύ νοτια εκτός τόπου, σε μια βαθιά ρεμματια, βουλωμενα εξακοσια μέτρα απο την πρώτη αναθυμιαση που πήραν τα σκυλιά μας.. Χρειάστηκε να επιστρατευσει ο Βορας μου την λεπτομερή ιχνηλασια για να ξεκαθαρίσει με, υπερβολικό άνεμο, όλη την πορεία τους και να μας υποδείξει την θέση τους με μια εντυπωσιακή φερμα. Καταφέραμε τρία όμορφα πουλιά απο τα δέκα που ήταν σύνολο... 
Μπράβο λεβεντη Λάμπρο..
Ετοιμάζομαι κι εγώ για αύριο να κάνω το δεύτερο κυνήγι πέρδικας για φέτος.
Ανυπομονώ.......
Ανυπομονώ.......
Μπράβο ρε Λάμπρο!
Σήμερα ξέμπλεξα από δουλειά στις 13:00 ... φόρτωσα όπλο, σκύλο και γρήγορα στο βουνό.
Πήγα στα πουλιά που είχα βρει το Σάββατο.
Άφησα το αμάξι χαμηλότερα από την έκταση που ήθελα να ψάξω, για να μην έχω ανηφόρες στο τέλος, σε μια λάκα με βουνίσιες ελιές!!! για σκιά.
Σε λιγότερο απο μισή ώρα πορεία ο σκύλος έφυγε για κάτω! αυτό είναι πολύ κακό στον συγκεκριμένο τόπο και ακόμα χειρότερο που είμαι χωρίς GPS (ούτε κουδούνι ούτε μπιπερ) . Ο λόγος είναι η βλάστηση, πολλά ρέματα δεν τα περνάς απέναντι και δεν βλέπεις παντού το σκύλο. Το χειρότερο είναι ότι στο τέλος έχεις ανάβαση! με ανηφόρες στα όρια του γκρεμού! το κάτω είναι ατελείωτο...
Βρήκε τα πουλιά σε ένα "κάβο" που περπατούσα κατάραχα και είχα δεξιά, αριστερά και μπροστά "κατήφορους", ευτυχώς εκεί που αναρωτιόμουνα που μπορεί να είναι, είδα τον "κώλο του" ακίνητο ανάμεσα σε ασπαλάθους στα 70-80 μέτρα. Μπροστά του άρχιζε γνωστός κατήφορος που εγώ δεν τον περνάω (τσιμπάει πολύ), ήταν αμφίβολο και αν θα έβλεπα τα πουλιά.
Τελικά πλησίασα και προσπέρασα το σκύλο, βγήκαν προς τα κάτω και είδα μόνο μια όπως καβάλαγε ένα ασπάλαθο, τουφεκιά και πούπουλα στον αέρα, θα έπεσε! ώσπου να περάσω πίσω από τους ασπαλάθους ο σκύλος την είχε βρει.
Μετά ανηφόρα καταραμένη μέχρι το αυτοκίνητο! ξεντέριασμα στο πουλί και μερικές φωτό!
.
Δεύτερο ημίχρονο δεν έκανα γιατί μάζευε σύννεφα ...(ευτυχώς που έφυγα έπιασε βρόχα!)
Πήγα στα πουλιά που είχα βρει το Σάββατο.
Άφησα το αμάξι χαμηλότερα από την έκταση που ήθελα να ψάξω, για να μην έχω ανηφόρες στο τέλος, σε μια λάκα με βουνίσιες ελιές!!! για σκιά.
Σε λιγότερο απο μισή ώρα πορεία ο σκύλος έφυγε για κάτω! αυτό είναι πολύ κακό στον συγκεκριμένο τόπο και ακόμα χειρότερο που είμαι χωρίς GPS (ούτε κουδούνι ούτε μπιπερ) . Ο λόγος είναι η βλάστηση, πολλά ρέματα δεν τα περνάς απέναντι και δεν βλέπεις παντού το σκύλο. Το χειρότερο είναι ότι στο τέλος έχεις ανάβαση! με ανηφόρες στα όρια του γκρεμού! το κάτω είναι ατελείωτο...
Βρήκε τα πουλιά σε ένα "κάβο" που περπατούσα κατάραχα και είχα δεξιά, αριστερά και μπροστά "κατήφορους", ευτυχώς εκεί που αναρωτιόμουνα που μπορεί να είναι, είδα τον "κώλο του" ακίνητο ανάμεσα σε ασπαλάθους στα 70-80 μέτρα. Μπροστά του άρχιζε γνωστός κατήφορος που εγώ δεν τον περνάω (τσιμπάει πολύ), ήταν αμφίβολο και αν θα έβλεπα τα πουλιά.
Τελικά πλησίασα και προσπέρασα το σκύλο, βγήκαν προς τα κάτω και είδα μόνο μια όπως καβάλαγε ένα ασπάλαθο, τουφεκιά και πούπουλα στον αέρα, θα έπεσε! ώσπου να περάσω πίσω από τους ασπαλάθους ο σκύλος την είχε βρει.
Μετά ανηφόρα καταραμένη μέχρι το αυτοκίνητο! ξεντέριασμα στο πουλί και μερικές φωτό!
.Δεύτερο ημίχρονο δεν έκανα γιατί μάζευε σύννεφα ...(ευτυχώς που έφυγα έπιασε βρόχα!)
Attachments
Μπράβο Γιώργο και σε σενα και στο σκυλάκι σου!!!!Σήμερα ξέμπλεξα από δουλειά στις 13:00 ... φόρτωσα όπλο, σκύλο και γρήγορα στο βουνό.
Πήγα στα πουλιά που είχα βρει το Σάββατο.
Άφησα το αμάξι χαμηλότερα από την έκταση που ήθελα να ψάξω, για να μην έχω ανηφόρες στο τέλος, σε μια λάκα με βουνίσιες ελιές!!! για σκιά.
Σε λιγότερο απο μισή ώρα πορεία ο σκύλος έφυγε για κάτω! αυτό είναι πολύ κακό στον συγκεκριμένο τόπο και ακόμα χειρότερο που είμαι χωρίς GPS (ούτε κουδούνι ούτε μπιπερ) . Ο λόγος είναι η βλάστηση, πολλά ρέματα δεν τα περνάς απέναντι και δεν βλέπεις παντού το σκύλο. Το χειρότερο είναι ότι στο τέλος έχεις ανάβαση! με ανηφόρες στα όρια του γκρεμού! το κάτω είναι ατελείωτο...
Βρήκε τα πουλιά σε ένα "κάβο" που περπατούσα κατάραχα και είχα δεξιά, αριστερά και μπροστά "κατήφορους", ευτυχώς εκεί που αναρωτιόμουνα που μπορεί να είναι, είδα τον "κώλο του" ακίνητο ανάμεσα σε ασπαλάθους στα 70-80 μέτρα. Μπροστά του άρχιζε γνωστός κατήφορος που εγώ δεν τον περνάω (τσιμπάει πολύ), ήταν αμφίβολο και αν θα έβλεπα τα πουλιά.
Τελικά πλησίασα και προσπέρασα το σκύλο, βγήκαν προς τα κάτω και είδα μόνο μια όπως καβάλαγε ένα ασπάλαθο, τουφεκιά και πούπουλα στον αέρα, θα έπεσε! ώσπου να περάσω πίσω από τους ασπαλάθους ο σκύλος την είχε βρει.
Μετά ανηφόρα καταραμένη μέχρι το αυτοκίνητο! ξεντέριασμα στο πουλί και μερικές φωτό!
Δεύτερο ημίχρονο δεν έκανα γιατί μάζευε σύννεφα ...(ευτυχώς που έφυγα έπιασε βρόχα!)
Αυτό το κολπακι με το ξύλο δε το χω καταφέρει ποτέ...στο τέλος ξεπουπουλιασμα και opinel...
- Status