Παίδες κι εγώ σήμερα κατάλαβα πολύ καλά γιατί τις αποκαλείτε ΚΑΡΙΟΛΕΣ, το ένιωσα στο πετσί μου δηλαδή...!!!
Και εξηγούμαι: ενώ, λοιπόν, η ώρα είχε πάει 12 και δεν είχα δει ούτε μία καριολίτσα (τα μόνα που πέρναγαν αδιάκοπα ήταν τα ψαρόνια, μιλάμε για χιλιάδες), άντε λέω, να πάω λίγο πιο δίπλα να μάσω μια τσιχλίτσα που είχα χτυπήσει νωρίτερα... Ε, εκεί λοιπόν που ξεκόλλησα από το πόστο μου για να πάω 10 μέτρα πιο πέρα, ξαφνικά με καβαλάνε από πίσω μου (πλάτη) στο 1 μέτρο πάνω απ' τη κεφάλα μου καμιά 30ριά κομμάτια...!!! Μέχρι να συνειδητοποιήσω τι μου συνέβη (ομολογώ, πάγωσα προς στιγμήν
), με είχαν προσπεράσει τόσο, ώστε η δεύτερη ντουφεκιά να πάει στον βρόντο...!!! Κατάφερα, ωστόσο, και κατέρριψα μία με τη πρώτη τουφεκιά, η οποία την έφαγε στον κώλο, αλλά, δυστυχέστατα, δεν τη βρήκα ποτέ, διότι το μέρος που έπεσε ήταν πολύ ζαβό (απόκρυμνη πυκνή ρεματιά)...!!!
Εάν δεν το κουνούσα ρούπι από το πόστο μου, τουλάχιστο 2 καριόλες τις είχα για πλάκα και θα έπεφταν και στο καθαρό δίπλα μου...!!!

Και εξηγούμαι: ενώ, λοιπόν, η ώρα είχε πάει 12 και δεν είχα δει ούτε μία καριολίτσα (τα μόνα που πέρναγαν αδιάκοπα ήταν τα ψαρόνια, μιλάμε για χιλιάδες), άντε λέω, να πάω λίγο πιο δίπλα να μάσω μια τσιχλίτσα που είχα χτυπήσει νωρίτερα... Ε, εκεί λοιπόν που ξεκόλλησα από το πόστο μου για να πάω 10 μέτρα πιο πέρα, ξαφνικά με καβαλάνε από πίσω μου (πλάτη) στο 1 μέτρο πάνω απ' τη κεφάλα μου καμιά 30ριά κομμάτια...!!! Μέχρι να συνειδητοποιήσω τι μου συνέβη (ομολογώ, πάγωσα προς στιγμήν


Εάν δεν το κουνούσα ρούπι από το πόστο μου, τουλάχιστο 2 καριόλες τις είχα για πλάκα και θα έπεφταν και στο καθαρό δίπλα μου...!!!

