Με το κυνηγι δεν ασχολουμαι.
Ειμαι εδω κυριως για τα οπλα, σκοπευτικα θεματα κλπ
Δεν ειμαι ομως αρνητικος στο να ασχοληθω και με το κυνηγι (περισσοτερο για την βολτα στο δάσος), οποτε καθησα λιγο να ψαξω τι διαδικασιες χρειαζονται.
Δεν βρηκα καπου καποιον οδηγο-μπουσουλα, απο που ξεκινας και τι βηματα πρεπει να κανεις μεχρι να παρεις την αδεια.
Αν καποιος γνωριζει την διαδικασια, ας την αναφερει.
Επίσης μου εκανε τρομερη εντυπωση κατι ερωτησεις που ειδα στις εξετασεις για να παρεις αδεια κυνηγιου, με αναγνωρισεις και φωτογραφιες συγκεκριμενων πουλιων, παπιων ποια επιτρεπονται και ποια οχι κ.λ.π. και πραγματικα πελάγωσα λίγο και αναρωτηθηκα όλοι αυτοι οι μπαρμπαδες μου που δεν ξερουν καλα-καλα ουτε το ονομα τους να γραψουν, δωσαν αυτες τις εξετασεις και περασαν ? Εχω τις αμφιβολιες μου.
Για πειτε...
Η διαδικασία είναι απλή όπως εξήγησαν και τα παιδιά. Αρκεί να πας στον κυνηγετικό σύλογο της περιοχής σου και θα σε καθοδηγήσουν εκείνοι. Όσο για το που επιτρέπεται το κυνήγι , κάθε χρόνο με την άδεια του κυνηγιού σου δίνουν και την εφαρμογή Κένταυρος που σε καθοδηγεί για το που επιτρέπεται και που όχι. Επίσης κάθε χρόνο πριν την έναρξη του κυνηγιού βγαίνει η ρυθμιστική που αναφέρει λεπτομέρειες όπως ποια θηράματα επιτρέπονται ποιες μέρες και πόσο είναι το πλήθος αυτών που μπορείς να θηρεύσεις.
Τώρα για το πως έβγαλαν όλοι αυτοί οι μπαρμπαδες που λες την άδεια κυνηγιού θα σου πω την δική μου ιστορία πως πέρασα την πρώτη φορά τις εξετάσεις για την άδεια για να καταλάβεις. Λέω την πρώτη φορά γιατί λόγο ότι είχα πάνω απο 7 χρόνια να την αναννεώσω έληξε και έπρεπε να ξαναδώσω εξετάσεις.
Το καλοκαίρι λοιπον αφού τελειωσα τις πανελλαδικές εξετάσεις το μακρινό 2002 ο πατέρας μου ήταν ταμίας στον κυνηγετικό σύλλογο του χωριού μου και με παίρνει ένα τηλέφωνο στο σπίτι και με ξυπνάει. Μου λέει κατα γράμμα.
-" Εχουν έρθει απο το δασαρχείο για άδειες κυνηγιού για αυτό ετοιμάσου και έλα να δώσεις εξετάσεις για να βγάλεις την άδεια."
- Μα του λέω "δεν το ήξερα δεν έχω διαβάσει τίποτα δεν ξέρω τίποτα πως θα δώσω;"
-"Δεν πειράζει μου λέει έλα να δώσεις και βλέπουμε.
Πάω λοιπον μου δίνει ο εξεταστής από το δασαρχειο το χαρτί με τις ερωτήσεις και δεν ήξερα ούτε τις μισες ερωτήσεις να απαντήσω. Το λέω του πατέρα μου και έρχεται και κάθετε μαζί μου να με βοηθήσει και δεν τα ήξερε ούτε αυτός τα περισσότερα. Πάω μετά το χαρτί στον εξεταστή και του λέω
-"Κύριε τα περισσότερα από αυτά τα πουλιά και τις πάπιες εγώ δεν τα ξέρω δεν τα έχω δει ποτέ μου. "
-"Δεν πειράζει αυτά δεν υπάρχουν εδώ στην Κρήτη που κυνηγάμε"
Τα συμπλήρωσε αυτός διόρθωσε και 1-2 λάθη που είχα κάνει και πέρασα τις εξετάσεις και έβγαλα την πρώτη μου άδεια.
Την δευτερη φορά σχετικά πρόσφατα που ξαναέδωσα εξετάσεις εδώ στην Αθήνα έκατσα και διάβασα τα έμαθα και τα πέρασα κανονικά και αλάνθαστα άσχετα πως και πάλι τα περισσότερα είδη πουλιών τα ξεχάνω και κάνω κάθε χρόνο πριν την έναρξη του κυνηγίου επανάλληψη για να τα ξαναθυμιθώ. Αυτά οι περισσότεροι τα έμαθαν με τους παππούδες τους και τους πατεράδες τους απο μικροί που τους έπαιρναν στο κυνήγι και τα έχουν απομνημονεύσει καλά. Έτσι τα έμαθα και εγώ με την διαφορά ότι στην Κρήτη δεν έχουμε παπιά και αγροιόχοιρους οπότε δεν τα έμαθα ποτέ αυτά. Ακόμη και εδώ στην Αθήνα όμως κυνηγάω μόνο αυτά που ξέρω και ότι δεν ξέρω δεν σηκώνω καν το όπλο για ασφάλεια. Το καλύτερο σχολείο είναι να βρεις παρέα απο κυνηγούς που τα ξέρουν να σου τα μάθουν όπως πολύ σωστά είπαν και παραπάνω καθώς και να σου μάθουν και κάποιους άγραπτους κανόνες που ισχύουν παραδοσιακά αν και με κάποιους από αυτούς προσωπικά δεν συμφωνώ.
