Τελικά το πλανάκι αποδεικνύεται σφάχτης. Με πρόδωσε ωστόσο η μικρή του σαλαγκια. Λιγοστά πολύ τα ψάρια αλλά μεγάλα. Εμπειρία με τα κοκκαλια δεν έχω αλλά δεν περίμενα να φτάνουν σε τέτοια μεγέθη. Άλλοι τρεις ψάρευαν δίπλα μου με σιλικόνες και minnows μικρά, αλλά βγάλαν μόνο ένα μικρό. Έβλεπα και γω από μακριά, κάνα δυο φορές που είχα πάει, να τα τραβούν έτσι έξω από το νερό χωρίς απόχη. Είπα και γω να το κάνω στο πρώτο που έπιασα αλλά που να βγει από το νερό, τράβαγα, τράβαγα σαν νέος, τίποτα μέχρι που από τα πολλά τινάγματα, κόπηκε.
Το επόμενο ήταν πραγματικά πάνω από κιλό, μερικά μέτρα από τα βράχια μου θύμισε παλαμίδα. Αστραφτε στο βυθό ο τόπος αλλά μια από τα ίδια....κόψιμο. Τα νεύρα μου κρόσια.
Τελικά πριν φύγω χτύπησε ένα τελευταίο αλλά σε αυτό πήρα την απόχη.
Όχι μόνο δεν χτυπαγαν σε άλλα τεχνητά αλλά αυτά τα τρία που χτύπησαν ήταν μεγάλα ψάρια, οπότε το πλανάκι σαρδέλα με κίτρινη γραμμή, μπαίνει στα αγαπημένα.
Δεν ξέρω όμως τι να κάνω, να το αφήσω έτσι, να του βάλω ένα νούμερο μεγαλύτερη σαλαγκια ή να του βάλω ένα αγκίστρι με κρίκο; Μου είπαν βέβαια ότι μπορώ να βάλω και ένα assist μπροστά αλλά να ψαρεύω κοκκαλια με assist, μου φαίνεται κάπως.
Αυτό είναι το τρίτο και το μικρότερο....μισό κιλό!