Ψυχολογία στο κυνήγι

Το βασικοτερο ολων ειναι η διαγνωση.Να αντιληφθουμε το "γιατι".Για να γιατρεψουμε κατι,πρεπει πρωτα να το διαγνωσουμε.Παντα,υπαρχει αιτια.Σιγουρα,δεν ειναι το "κακο ματι"της γειτονισας.Εκτος κι πιστευουμε κατι τετοιο.
Ολα τα θηραματα παιρνονται κι ολα χανονται!Ακομη και τα "αχαστα"!
Υπαρχουν λογοι για την αποτυχια.
Η γιατρεια ειναι....μεσα μας,στον εαυτο μας.Εγραψα πιο πανω για δυναμη ψυχης.Θελει "αντερα"για να αφησεις το τουφεκι κατω και να κανεις τσιγαρο(αν καπνιζεις),την ωρα που υπαρχει "κυκλοφορια".Η απλα να αδειασεις το μυαλο σου και να αφησεις πισω την αποτυχια.ΠΡΕΠΕΙ,να πεισεις τον εαυτο σου πως ξεκινας τωρα.Το αφηνεις πισω και συνεχιζεις!Το ποσο ευκολα κι αν θα το καταφερεις εξαρταται απο εμας τους ιδιους.Απο τον χαρακτηρα και την ΕΜΠΕΙΡΙΑ μας σε αναλογες καταστασεις.Ολα,οσα γραφηκαν παραπανω,απο ολα τα παιδια ειναι σωστα!
Δε συμφωνω στο να φυγουμε απο τον κυνηγοτοπο!Μενουμε,ηρεμουμε και συνεχιζουμε.Μπορει να εξελιχθει σε Βατερλω.....
ΠΡΕΠΕΙ,να μαθουμε απο το Βατερλω.
Μετα που θα το σκεφτουμε(οποσδηποτε)σε ηρεμια,θα κανουμε ταμειο....
Θα ψαξουμε το "γιατι",θα ανατρεξουμε στις "φασεις"και θα ψαξουμε το φαρμακο.Να κανουμε σωστα,αυτα που καναμε και μας χαριζαν επιτυχιες!
Αφου το καταφερναμε,μπορουμε να το ξανακανουμε.Αυτο ειναι δεδομενο!
Αν,προσπαθησουμε να αλλαξουμε ριζικα πραγματα,εκεινη τη στιγμη,θα μπουμε σε ...ανωμαλα ρηματα και φαυλο κυκλο!
Αφηνουμε την αμφιβολια να ριζωσει μεσα μας και να μας πηγαινει απο λαθος σε λαθος.Φαυλος κυκλος που μας αποτελειωνει!
Για να μην το ξαναπαθουμε,πρεπει οπωσδηποτε να γιατρεψουμε την αιτια-ες της αποτυχιας.
Το κυνηγι δεν ειναι πρωταθλητισμος!
Οταν μας τρωει το αγχος για την αποκτηση περισσοτερων θηραματων απο τους γυρω η την παρεα μας,ειμαστε ευαλωτοι και υποψηφιοι για...νιλες.:(
Αν πηδηξουμε το ποταμακι μια φορα,θα μαθουμε!Θα το ξαναπηδηξουμε!:)
Ευκολοτερα η δυσκολοτερα, αναλογως του χαρακτηρα και της ιδιοσυγκρασιας μας....
Αν σκεφτουμε διαγνωσουμε και θεραπευσουμε,θα ξερουμε πως η επιτυχια ειναι αποτελεσμα ικανοτητας και οχι τυχης....
Εμεις πετυχαινουμε,εμεις αποτυγχανουμε!Οχι το "κακο ματι".sarcastic.
.shake hands.
 
Ενδιαφέρον θέμα. Εμένα με επηρεάζει πολύ. Όχι τόσο στις αστοχίες όμως όσο στη διάθεση να κυνηγήσω.

Μπορεί να κάνω χιλιόμετρα με φίλους και όταν φτάσω στον κυνηγότοπο να ξενερώσω από κάτι φαινομενικά μικρό, για εμένα όμως μεγάλο γιατί κάνω σα μπέμπης, και να σταματήσω το κυνήγι. Κάθομαι και κοιτάω τους φίλους που κυνηγάνε, κάνω βόλτες, ή πάω στο αυτοκίνητο και απλά τους περιμένω να τελειώσουν. Στην αρχή χαλιόντουσαν που με έβλεπαν να κάνω σα μπέμπης, τώρα με έχουν μάθει και δεν πτοούνται. Για αυτό τους αγαπάω τους φίλους!

Πράγματα που μπορεί να με χαλάσουν είναι πχ το να φτάσουμε αργά στο καρτέρι και να έχει ήδη ξημερώσει προ πολλού επειδή ένας άργησε στο ραντεβού και μετά ήθελε και στάση στο δρόμο για καφέ …

Ή, να μας έχουν πάρει όλα τα καλά πόστα και να πρέπει να πάμε σε άκυρα.

Ή, να έχουμε πάει για αυτά τα νεφελίν θηράματα που λέγονται φάσσες και να είμαι σίγουρος ότι θα μείνουμε ατουφέκιστοι και άρα το σταματάω πριν το αρχίσω. Και άλλα πολλά…
 
Έτσι λειτουργώ όταν είμαι άσχημα ψυχολογικά, όχι κάθε μέρα.
Το να είσαι άσχημα ψυχολογικά είναι ψυχοφθόρο :)
Και η καλη παρεα παιζει μεγαλο ρολο,κυνηγαω πολλα χρονια με ελαχιστους κολησα και περασα καλλα γιατι γελουσαμε και με τις αποτυχιες και χαιρωμαστε με τις επιτυχιες.
 
Και η καλη παρεα παιζει μεγαλο ρολο,κυνηγαω πολλα χρονια με ελαχιστους κολησα και περασα καλλα γιατι γελουσαμε και με τις αποτυχιες και χαιρωμαστε με τις επιτυχιες.
.shake hands. ...τα είπες ολα Νίκο!...και κατ' εμένα έτσι πρέπει να είναι...:)...

Υ.Γ...αυτά μένουν!...ούτε τα όπλα, τα τσόκ, τα φυσίγγια... ακόμα και αυτά τα θηράματα...
 
Back
Top