Ο θεός να με βγάλει ψευτη, ρε παιδια, άλλα όλος αυτός ο ντόρος και το σόου από τις γνωστές ΜΚΟ, τα τελευταία χρόνια, και ιδιαίτερα το απριλόμαγο που μας πέρασε στη Ζακυνθο, με θέμα το τρυγόνι, μου ''μυρίζει'' περιβαλλοντική μελέτη εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ για τη διάσωση του είδους, στην Ελλάδα. Και έγω είμαι υπέρ, όταν υπάρχει πρόβλημα με ένα είδος, να πέρνονται όλα τα απαραίτητα μέτρα για την ανάκαμψή του, αλλά στην περίπτωση του τρυγονιού, θα υπάρξουν και θα μπορέσουν να επιβληθούν μέτρα στις υπόλοιπες χώρες που διαβιεί? όπως η βόρειες Βαλκανικές χώρες που το τρυγόνι έχει καταντήσει ''τουριστική ατραξιόν'' με αρκετά μεγάλο οικονομικό όφελος για τις αγροτικές περιοχές, θα μπορέσουν να απαγορεύσουν στο πεινασμένο Αιγύπτιο και Λίβυο να απλώνει χιλιόμετρα δίχτυα στα παράλια της Βορείου Αφρικής. Σε κυνηγια στο Σουδάν, που ξεχειμωνιάζουν τα τρυγόνια που φωλεοποιούν στην Ευρώπη, αντιμετωπίζονται σαν επιβλαβή (όπως οι φάσσες στις βόρειες Ευρωπαϊκές χώρες), με ημερήσιες καρπώσεις που πιθανό ένας κυνηγός στην Ελλάδα να μην της κάνει σε όλη του τη ζωή, οι πολυεθνικές, που μέσω της εκτροπής των νερών του Νείλου, έχουν μετατρέψει το Σουδάν σε απέραντο σιτοβολώνα (μια αιτία που αρκετά μεγάλο ποσοστό τρυγόνιών απόκτησαν ''τοπικιστικό'' χαρακτήρα και δεν περνάνε πλέον τη Μεσόγειο την Άνοιξη), τα βλέπουν σαν μάστιγα και τα εξολοθρευουν δηλητηριάζοντάς τα μαζικά (κάτι αντίστοιχο, θυμάται ο πατέρας μου, είχε προβληθεί από την ΕΡΤ, στα μέσα της δεκαετίας του '80 με μαζική δηλητηρίαση τρυγονιών στους σιτοβολώνες της Ρωσίας και μάλιστα θυμάται τα μάζευαν με μπουλντόζες προκειμένου να τα κάψουν για να μή μολυνθούν οι περιοχές).
Ο τρόπος που γίνεται το κυνηγι του στην Ελλάδα, δε νομίζω, να αποτελεί μέρος του προβλήματος, ακόμα και τα όρια κάρπωση, είναι πολύ δύσκολο έως όνειρο να τα πιάσεις, ιδιαίτερα στα περάσματα του Σεπτέμβρη, και εάν δεχθούμε, ότι το κυνήγι στην Ελλάδα είναι πρόβλημα, συκοφάγους, που απαγορεύτηκε το κυνήγι του χρόνια πριν, παρατηρήσατε καμιά άυξηση στον πλυθησμό του, εγώ όχι, ακόμα και καλοκαιρινά μικρόπουλα, όπως οι γεραντώνηδες και τα τσιμίδια, που ούτε με τις σφεντόνες πιτσιρίκια δεν τα κυνηγούσαμε γιατί εξαφανίστηκαν?
Η κάρπωση στο κυνήγι , είναι ανάλογη με τον πλυθυσμό του κάθε είδους, από το πόσα πουλιά υπάρχουν σε μιά περίοχη εξαρτάται και τα πόσα θα καρπωθούμε.
Και μια ακόμα απορία μου, στις χωρες της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης, το τρυγόνι ποτέ δεν αποτέλεσε θυρεύσιμο είδος , και κόπτονται για απαγορεύσεις, στα δικά τους ''must'' θηράματα δεν υπάρχει μειώση του πλυθυσμού τους?
Αν, μου αποδείξει κάποιος ότι τα λιγοστά τρυγόνια (τα τελευταία χρόνια μετρούνται στα δάχτυλα των 2 χεριών) που καρπώνομαι καθε χρόνο στα περάσματα του Σεπτέμβρη, είναι μέρος του προβλήματος, ειλικρινά, παρότι είναι απο τα αγαπημένα μου κυνήγια, δε θα τα ξανακυνηγήσω.
Δυστηχώς φοβάμαι, ότι το πρόβλημα στην Ελλάδα θα λυθεί μέσω των επιχορηγούμενων ''μελετών'' των γνωστών ΜΚΟ, που μέσω διαφημιστικής καμπάνιας θα ρίξουν τη γνωστή ''λάσπη'' στους κακούς κυνηγούς, με πιθανό αποτέλεσμα τη μείωση της κάρπωσης, και τις χωρικές απάγορευσης όπως σε παραδοσιακούς σταθμούς μετανάστευσης (Μάνη, Σούνιο, νησιά), γιατί και καλά, εκεί γίνεται το ''μεγάλο κακό''.