Η σχέση μεταξύ κράτους και πολίτη η οποία και δημιούργησε τον όρο πολιτικό κόστος , είναι αυτή η οποία διαχρονικά διατηρεί την Ελλάδα σε αυτή την κατάσταση .Κατάσταση που μπλοκάρει πολλές φορές σχεδιασμούς, αλλαγές και ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις με το φόβο ακριβως αυτού του πολιτικού κόστους, με συνέπεια πολλές φορές να μην μπορούμε να προχωρήσουμε μπροστά σαν χώρα.
Από τη στιγμή λοιπόν που ο όρος πολιτικό κόστος έχει μπει στο παιχνίδι και διατηρείται μέχρι και σήμερα δεν υπάρχει καμία ελπίδα σωτηρίας.
Η εξάρτηση και η πελατειακή σχέση συντηρούν την ήδη υπάρχουσα αρρωστημένη κατάσταση.
Για αυτό ακριβώς είπα ότι δεν είναι μόνο ο διορισμός σε μία υπηρεσία, είναι μία κατάσταση που έχει απλωθεί γενικοτερα σαν καρκίνωμα σε όλο το σύστημα . Μία κατάσταση με την οποία έχουμε μάθει όλοι να ζούμε και από τη μία βρίζουμε και να σχολιάζουμε και από την αλλη σχεδόν να την έχουμε αποδεχτεί θεωρώντας τη πια δεδομένη.
Η πελατειακή σχέση που δημιουργούνταν μέσω του διορισμού στο δημοσιο έχει μειωθεί και δεν παίζει ίσως τον ρόλο που έπαιζε δεκαετίες πριν.
Σίγουρα δεν μειώθηκαν γιατί βλέπουν τα πράγματα πιο ορθολογικά αλλά στο αφήσουμε στην άκρη αυτό.
Η πελατειακή σχέση δεν είναι απαραίτητο να είναι άμεση μπορεί να είναι και έμμεση με πάρα πολλούς τρόπους αλλά πέρα από την πελατειακή σχέση στην οποία υπάρχει το δούνε και λαβείν ,υπάρχει και η εξάρτηση που δημιουργείται και που πού έχει τα ίδια αποτελέσματα
Πελατειακή σχέση και εξάρτηση πχ δημιουργεί και η διατήρηση της φοροδιαφυγής και του μαύρου χρήματος με πολλούς τρόπους. Άκουγοντας π.χ το ένα κόμμα παραμονές εκλογών να λέει ότι αν ψηφίσετε το άλλο κόμμα θα σας επιβληθούν νέοι φόροι , ενώ εγώ πού είμαι ο καλός θα σας αφήσω να δηλώνετε 4000€ εισόδημα το χρόνο. Πελατειακή σχέση δημιουργεί και τον ακούς κάθε μέρα παπαριές και να χειροκροτείς και να μην έχεις την ικανότητα να φιλτράρεις να αξιολογήσεις και να αποφασίσεις. Είναι σαν το παράδειγμα που έφερε ο χατζηδάκης, ότι ένα μπλουζάκι που κάνει 124€ και θα μειωθεί στα 122 με 121 την ώρα που τα βασικά είδη διατροφής είναι στα ύψη Κάποιοι χειροκροτάνε ακόμη και με αυτό.
Εξάρτηση είναι κι αυτή η κατάσταση που έχουν δημιουργήσει όλα τα ΜΜΕ στην ελλάδα παρέχοντας καθολική κυβερνητική στήριξη μέσω της πλήσης του εγκεφάλου σε ένα λαό που τον εγκέφαλο τον έχει μόνο για να του προσδίδει βάρος στο κρανίο .
Σε ένα λαό που το 60% δεν πηγαίνει ούτε να ψηφίσει και αποφασίζει και γι αυτούς το 40% ,δεν μπορώ να δεχτώ ότι για αυτή την κατάντια , γιατι περι κατάντιας πρόκειται, φταίει η Α ή η Β πελατειακή σχέση .
Αυτά εν τάχει γιατί η κουβέντα είναι πολύ μεγάλη και δεν θέλω να χαλάσω τη διάθεση μου με όλα αυτά εδώ που βρίσκομαι.
Ελληνες να εχουμε τετοιες κυβερνησεις και με ποια κριτηρια τις αναδεικνυουμε…