Πώς θα φέρουμε τα νέα παιδιά στο κυνήγι
- Thread starter B425 WATERFOWL SPECIAL
- Ημερομηνία δημιουργίας
Παίδες σίγουρα η αστυφιλία έχει κάνει τους ανθρώπους πιο μαλθακούς και αποκομμένους από τη φύση αλλά για όλα έχουμε και εμείς ευθυνη.Και στην Αθήνα ακόμα μπορείς το παιδί να το μυήσεις στη φύση, υπάρχουν περιοχές όχι τόσο πλούσιες σε φυση όσο η επαρχία αλλά υπάρχει και εκεί φύση.Τα παιδιά από μόνα τους δεν πρόκειται να πάνε πουθενά ακόμα και σε ένα χωριό αν δε τα πάει ο γονιός τους.
Ο άνθρωπος γενικα σαν ον, ειναι βολεψακιας... Βολεύεται με το κινητο του, το νετφλιξ, την 60αρα πλασμα του, το 45 ποντους στρωμα στο κρεβατι του κτλ κτλ.. Βολεύεται και ξεχναει επισης ευκολα, τα χουμε ξαναπει..
Οποτε δεν εννοουσα οτι δεν μπορει αν θελει ο Αθηναίος να "βρει" φυση κοντα του...απλα μουροχαυλιαζει και βαριέται! Που να τραβιεσαι τωρα ξύπνημα 4 το πρωι να φτασεις Μοδι για τσιχλα, ενω ολη την βδομαδα δε σηκωσες κεφαλι ρε φουκαρα..! (Δεν απευθυνομαι σε σενα ετσι...γενικα το λεω έκφραση ειναι)
Last edited:
Έτσι είναι για αυτό λέω ότι από εμάς ξεκινάνε όλα τα κακα του κυνηγιού αλλά και τα καλά για αυτό το λόγο όταν κλείσει η κυνηγετική περίοδος όλοι πρέπει να πάμε στους συλλόγους να τους ταρακουνήσουμε και να βγάλουμε τα παιδιά έξω στη φύση με δραστηριότητες και σωστή ενημέρωση. Δεν μας παιρνει άλλο να αδρανουμε.
Συγγνώμη Κωνσταντίνε, αλλά, σ’ αυτήν ακριβώς τη άποψη οφείλεται και η κηλίδωση της κυνηγετικής δραστηριότητας.
Το έχω ξαναπεί και το ξαναλέω: Η σκοποβολή είναι χόμπι, όχι το κυνήγι!...
Το να τσουβαλιάζεις το κυνήγι στην κατηγορία "χόμπι", το να λες δηλαδή ότι οι κυνηγοί το ασκούν μόνο και μόνο για τη δια-σκέδασή τους (δηλαδή το διασκορπισμό τους), το καθιστάς άμεσα το πιο βάναυσο και αιματηρό χόμπι σε σχέση με όλα τα άλλα, και είναι αυτή ακριβώς η κατηγορία στην οποία βασίζεται η αντικυνηγετική ρητορική, και, κατά τη γνώμη μου, το να απαλλαγεί το κυνήγι από αυτήν την κατηγορία/ρετσινιά, θα πρέπει στο εξής να είναι και το κυριότερο μέλημα της κυνηγετικής κοινότητας.
Όσον αφορά στα ποσά που απαιτούνται για το κυνήγι, είναι αποτέλεσμα της καταναλωτικής συμπεριφοράς που εισήγαγε ο Κωστόπουλος στη χώρα μας τη δεκαετία του ’90 (και μας ξεβλάχεψε), του αστικού τρόπου σκέψης και ζωής και της υψηλής ρευστότητας. Πριν το ’90 δεν ήταν τόσο δαπανηρό διότι οι πιο πολλοί κυνηγούσαν στην περιοχή που έμεναν και δεν υπήρχαν τα σημερινά πρότυπα καταναλωτικής συμπεριφοράς. Τα σκυλιά δεν κόστιζαν χιλιάδες ευρώ ούτε φορούσαν κολάρα εκατοντάδων και ο ρουχισμός ήταν εκείνος του ΕΣ, ενώ, το κάθε ριγμένο φυσίγγι συνήθως αντιστοιχούσε σε θήραμα. Ο πατέρας μου πήγαινε με το λεωφορείο για πέρδικες και το μεσημέρι γύριζε και με μια σακούλα τσιπούρες και την Remi στην πλάτη. Όμως, σήμερα , ακόμη κι εδώ μέσα έχω δει να κατηγορούνται οι επαρχιώτες κυνηγοί για το τζιν και το "σκαρπίνι" στο καρτέρι.
Επίσης, όπως πολύ σωστά επεσήμανε κι ο Στέφανος, για τον [χαμηλό] αριθμό των κυνηγών, ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό και η αστυφιλία. Φανταστείτε να μην υπήρχε αυτό το μεταπολεμικό ρεύμα μετανάστευσης και η ερήμωση της επαρχίας… Δυόμισι εκατομμύρια κυνηγούς θα είχε η Ελλάδα, όχι 250.000!...
Στην επαρχία, πριν το ’90, σχεδόν όλοι οι πιτσιρικάδες ήμασταν όλη μέρα έξω, με τη σφεντόνα στη μια κωλότσεπη, την πετονιά στην άλλη, το τόξο χιαστεί στην πλάτη και το φυσοκάλαμο στο χέρι. Μαζεύαμε τα ψιλά από τα εκκλησάκια και αγοράζαμε βολίδες για το αεροβόλο και φυσίγγια για το φλόμπερ, ενώ, ακόμη και σήμερα, το τιτίβισμα του κοκκινολαίμη με θλίβει διότι σήμαινε τέλος κυνηγιού και μισούσα το σχολείο που μου έτρωγε όλες αυτές τις ώρες της ημέρας. Τότε, τη λέξη Αθηναίος, τη χρησιμοποιούσαμε στη θέση της λέξης φλώρος.
Σήμερα όμως, ακόμα και στην επαρχία, [σχεδόν]όλοι οι πιτσιρικάδες, όταν δεν έχουν σχολείο και φροντιστήρια, ο χρόνος τους σπαταλιέται σε παιδότοπους, internet cafe και πολυκαταστήματα, πρωτίστως για την βόλεψη των εμβολιασμένων με το εμβόλιο του φόβου (fear inoculum) γονιών τους.
Με δεδομένα πλέον τα σημερινά πρότυπα συμπεριφοράς και κοινωνικής προσαρμογής, με τους άντρες παγιδευμένους στην αναζήτηση του μέγιστου εισοδήματος (τουλάχιστον στο μεγαλύτερο από εκείνο της συζύγου) και τις γυναίκες πλανεμένες από την ημικατανόηση του κινήματος του γυναικισμού (φεμινισμού), τα παιδιά έχουν μείνει έρμαια της διαφήμισης και του life style, που θέλουν τους ανθρώπους να νιώθουν άχρηστοι για τον εαυτό τους και με την πεποίθηση πως τα πάντα πρέπει να τα αγοράσεις από κάποιο ράφι. Αυτό ακριβώς που εγώ αποκαλώ "Καταναλωτικό Βουδισμό": Μη ψαρεύεις, μην κυνηγάς, μην κόβεις, μη μαζεύεις, μη σκέφτεσαι… Αγόρασέ τα όλα!
Τέλος, όλα τα δεινά αυτής της κοινωνίας, ξεκίνησαν από τη στιγμή που κάποιος δέχτηκε να πληρώσει για κάτι που η φύση τον είχε ήδη προικίσει.
Τόλη, εγώ αυτό το έχω αλλάξει λίγο και το έχω κάνει:
Του κυνηγού και του ψαρά το πιάτο, εννιά φορές είν' αδειανό και μια φορά για δώδεκα γεμάτο.
Αν και δεν έχω παιδιά (απ' όσο τουλάχιστον γνωρίζω), κρίνοντας από τον εαυτό μου, η λύση είναι να δοθεί στο παιδί η ευκαιρία να ανακαλύψει τις φυσικές δυνάμεις του όσο νωρίτερα μπορεί, κι αυτό επιτυγχάνεται μόνο με το ελεύθερο παιχνίδι στη φύση, όχι στα υποκατάστατά της. Κάθε βήμα αυτοεκτίμησης, σου δίνει και τη δύναμη για το επόμενο, ενώ, το έδαφος που κατακτάς, δεν το ανταλλάσσεις με καμία άνεση που σε υποδουλώνει. Η απομάκρυνση του ανθρώπου από τη φύση του, τόσο του περιβάλλοντος όσο και του ίδιου του του εαυτού, είναι η αιτία όλων το γνωστών διαστροφών (σεξουαλικών, κοινωνικών, καταναλωτικών κτλ) και ψυχικών νοσημάτων. Είναι δηλαδή το όλο θέμα, ζήτημα Παιδείας, που σήμερα έχει πλήρως αντικατασταθεί από την Εκπαίδευση, και λανθασμένα αυτές τις δυο τις αντιμετωπίζουμε σαν ταυτόσημους όρους.
Αντιλαμβάνομαι όμως πως, σήμερα, είναι πολύ δύσκολο, όχι μόνο να βρεθεί χώρος και χρόνος για το παιδί στη φύση, αλλά, και για τον γονέα να προστατέψει τη συνείδηση του παιδιού από τον "Δημόσιο Λόγο".
Προτείνω στους γονείς (και ειδικά στους επίδοξους), να διαβάσουν το έργο του Ζαν Ζακ Ρουσσώ: "ΑΙΜΙΛΙΟΣ ή ΠΕΡΙ ΑΓΩΓΗΣ". Ίσως να είναι αυτή μια καλή αρχή.
Καθηστε ρε παιδια να φτιαξουμε πρωτα το κυνηγι στην ελλαδα θεσμηκα και να εχουμε κυνηγους με παιδεια....και μετα υπαρχουν τροπη να βαλουμε και τα παιδια μεσα
Πολύ ωραίο θέμα άνοιξες φίλε b425! Αλλά για μένα προσωπικά λίγο μελαγχολικό! Οτι διάβασα μέχρι στιγμής τα δέχομαι εκτός ότι το κυνήγι είναι χόμπι! Αλλά είναι άλλο θέμα αυτό! Νομίζω μεγάλο πρόβλημα έχει δημιουργηθεί από το ότι δεν υπάρχει παιδία αλλά έχουν αρχίσει να χάνονται κ οι ηθικές αξίες που μας μάθανε οι παππούδες μας γύρω από το σεβασμό στο θήραμα κ τους συναδέλφους! Αυτό ξενερώνει πολλά νέα παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν! Αν και πολλοί μπορεί να διαφωνήσουν μαζί μου πιστεύω τα νέα παιδιά είναι πιο ευαίσθητα σε θέματα σεβασμού από εμάς!
Το προβλημα ξεκιναει απο την ωρα που μπηκε στην ζωη της νεολαιας αυτο το ρημαδι που λεγεται ιντερνετ
και με ολα τα παρελκομενα του
Καποτε δεκαετια 80-90 ακομα και στην Αθηνα τα παιδια επαιζαν ποδοσφαιρο-μπασκετ ασχολιοντουσαν με την ποδηλασια
το τρεξιμο μαζευοντουσαν στις γειτονιες
και οι ποιο extreme καλη ωρα
εφτιαχναν τοξα σφεντονες ξοβεργες κυλιοντουσαν μεσα στις λασπες και στα χορταρια
Η αληθεια ειναι οτι Κυνηγος γεννιεσαι δεν γινεσαι ακομα και αν ζεις στην επαρχια
ακομα και αν οι συγγενεις σου ασχολουνται μετα μανιας
Σε ολο μου το σοι γυρω στα 20 ξαδερφια κανεις δεν ασχολειται με το κυνηγι
ημουν ο μονος που ακολουθουσα απο πιτσιρικι 7 χρονων τον Πατερα μου και τους δυο Μπαρμπαδες μου
βαστοντας ενα ραβδι για να μαθω να κινουμαι στα κακοτραχαλα
Στο χωριο οταν πηγαιναμε για διακοπες απο πιτσιρικας πρωι-απογευμα βολτα στο βουνο με τα σκυλια
και τα γιδια
ελεγε ο Συγχωρεμενος ο Παππους μου αυτος δεν κανει για την Αθηνα ειναι αλλης παστας αφηστε τον μου εδω
Η λοξα αυτη δεν προκειται να σβησει και ας φανταζει στα ματια των πολλων τρελα χασιμο χρονου κτλ
Τα τελευταια χρονια δεν βλεπω στους κυνηγοτοπους νεα παιδια
ευχομαι να αλλαξει ολη αυτη η μοδα
του κινητου και του ιντερνετ
διαφορετικα το κυνηγι θα εχει ημερομηνια ληξης στις επομενες δεκαετιες
Κυνηγος γενιεσαι δεν γινεσαι
Τα παιδια μας εαν το εχουν θα γινουν
Αρκει να ειμαστε διπλα τους
Να την ζουν την φυση ολοχρονα
Οχι μια στο τοσο
Αν το χουν θα το προτιμησουν παρα καθε τι αλλο στην θεση του
Εμενα ο μεγαλος δεν ενσιαφερεται
Ο μικρος και η κορη προς το παρον εχουμ τρελα
Αλλα τους εχω μαζι σε ολα οσα καταπιανομαι
Σκυλια δεντρα ξυλα χορτα κυνηγια
Κατασκευες
Το καθε ενα αναλογα την ηλικια του
Λεμε τα χορτα
Με το ονομα τους
Τα πουλια τα εντομα
Θα ταισουν τις κοτες θα μαζεψουν τα αυγα
Θα σφαξουμε κουνελια θα οργωσουμε θα κλαδεψουμε
Ξερουν τι ειναι το οικοσιτο και τι το κυνηγι
Τους εξηγω τα ιχνη και την βιολογια των ζωων και των πουλιων
Τους λεω ιστοριες απο τα παιδικα μου χρονια
Ξερουν οτι το αρνακι ειναι ωραιο αλλα ο θεος το δωσε για τροφη μας
Οπως και το κουνελι και την κοτα
Κλπ
Οποταν αν εχουν το γονιδιο
Εμεις απλα πρεπει να εχουμε το μερακι να τους δωσουμε την παιδια και την κουλτουρα
Αυτη ειναι η αποστολη μας
Τα παιδια μας εαν το εχουν θα γινουν
Αρκει να ειμαστε διπλα τους
Να την ζουν την φυση ολοχρονα
Οχι μια στο τοσο
Αν το χουν θα το προτιμησουν παρα καθε τι αλλο στην θεση του
Εμενα ο μεγαλος δεν ενσιαφερεται
Ο μικρος και η κορη προς το παρον εχουμ τρελα
Αλλα τους εχω μαζι σε ολα οσα καταπιανομαι
Σκυλια δεντρα ξυλα χορτα κυνηγια
Κατασκευες
Το καθε ενα αναλογα την ηλικια του
Λεμε τα χορτα
Με το ονομα τους
Τα πουλια τα εντομα
Θα ταισουν τις κοτες θα μαζεψουν τα αυγα
Θα σφαξουμε κουνελια θα οργωσουμε θα κλαδεψουμε
Ξερουν τι ειναι το οικοσιτο και τι το κυνηγι
Τους εξηγω τα ιχνη και την βιολογια των ζωων και των πουλιων
Τους λεω ιστοριες απο τα παιδικα μου χρονια
Ξερουν οτι το αρνακι ειναι ωραιο αλλα ο θεος το δωσε για τροφη μας
Οπως και το κουνελι και την κοτα
Κλπ
Οποταν αν εχουν το γονιδιο
Εμεις απλα πρεπει να εχουμε το μερακι να τους δωσουμε την παιδια και την κουλτουρα
Αυτη ειναι η αποστολη μας
Στα χωρια ειναι αλλιως,Εισαι κοντα στη φυση κοντα στα θυραματα ,Εδω οι πιτσιρικαδες ντουφεκανε τα αγριογουρουνα κοντα στο χωριο Τα βλεπω και χαιρωμε ,μονο να προσεχετε τους λεω ,Στα κατσαβραχα στο κυνηγι της περδικας λιγους βλεπω ,Ο δικος μου ακολουθει την παταει την πετρα Το καλυτερο συναισθημα να κυνηγας με το παιδι σου ,Μια φορα πηγαμε εκπαιδευτικο βγηκαμε κορυφη και μου λεει το δυσκολο το καναμε ,Του λεω η κατηφορα ειναι ποιο δυσκολη ,Μου λεει οχι Λεω μεσα μου καλα! Ξεκινησαμε κατα κατω τρωει μια τουμπα ,Δεν του μηλησα ,Τρωει και δευτερη δεν του μηλησα ,Και μου λεει μπαμπα εχεις δικοιο η κατηφορα ειναι χειροτερη ,Φετος ειχαμε κανει σχεδια αλλα δυστηχως μας κλεισανε μεσα ,Αλλα παμε με τα σκυλια καμοια βολτα
Η πρώτη τσίχλα του μικρού μου στο φτερό, πέρσι απογευματινό τελευταία μέρα...
Μπραβο του ,Να τον χαιρεσαι
Ο μεγαλος μου αρχικα ειχε πολυ μερακι
Μια μερα ηρθε απο το σχολειο και μου ειπε οτι δεν θελει να πηγαινει κυνηγι
Τους ειπε η δασκαλα αυτο και αυτο
Πηγα και την βρηκα
Την καλεσα στην διευθυντρια
Ηρεμα πολιτισμενα αλλα πολυ σοβαρα τις ρωτησα να μου πουν τι ειναι το κυνηγι
Εμειναν να με βλεπουν
Τους λεω πειτε μου τι ειναι το κυνηγι
Παλι το ιδιο
Εφοσον κυριες μου δεν ξερετε τι ειναι το κυνηγι και εφοσον δεν μπορειτε να το τεκμηριωσετε προς καποιον μορφομενο ενηλικα τοτε με ποιο δικαιωμα το διδασκετε και μαλιστα λαθος στα παιδια μας!!!
Απολογηθηκαν αλλα η ζημια εμεινε
Η γυναικα μου συζητοντας με ρωτησε
Θα σε πειραξει εαν δεν βγει κυνηγος
Της ειπα οχι
Εαν το χει θα βγει
Εαν οχι δεν θα βγει
Ειναι επικυνδυνο να πιεζεις ενα παιδι να κυνηγησει!!!
Οταν ηταν γυρω στα 6 του ο μεγαλος ενα βραδυ με ρωτησε
Μπαμπα
Να σου πω κατι αλλα δεν θελω να στεναχωρεθεις
Ξερω οτι εσενα το κυνηγι ειναι η ζωη σου αλλα....... εγω δεν θελω να κυνηγω
Θελω ομως την σκοποβολη
Μου αρεσει πολυ
Τον καθυσηχασα και του εξηγησα
Απο τοτε κανουμε σκοποβολη παρεα και το έπιδιωκει
Δεν τον πιεζω για το κυνηγι
και δεν πρεπει
Μια μερα ηρθε απο το σχολειο και μου ειπε οτι δεν θελει να πηγαινει κυνηγι
Τους ειπε η δασκαλα αυτο και αυτο
Πηγα και την βρηκα
Την καλεσα στην διευθυντρια
Ηρεμα πολιτισμενα αλλα πολυ σοβαρα τις ρωτησα να μου πουν τι ειναι το κυνηγι
Εμειναν να με βλεπουν
Τους λεω πειτε μου τι ειναι το κυνηγι
Παλι το ιδιο
Εφοσον κυριες μου δεν ξερετε τι ειναι το κυνηγι και εφοσον δεν μπορειτε να το τεκμηριωσετε προς καποιον μορφομενο ενηλικα τοτε με ποιο δικαιωμα το διδασκετε και μαλιστα λαθος στα παιδια μας!!!
Απολογηθηκαν αλλα η ζημια εμεινε
Η γυναικα μου συζητοντας με ρωτησε
Θα σε πειραξει εαν δεν βγει κυνηγος
Της ειπα οχι
Εαν το χει θα βγει
Εαν οχι δεν θα βγει
Ειναι επικυνδυνο να πιεζεις ενα παιδι να κυνηγησει!!!
Οταν ηταν γυρω στα 6 του ο μεγαλος ενα βραδυ με ρωτησε
Μπαμπα
Να σου πω κατι αλλα δεν θελω να στεναχωρεθεις
Ξερω οτι εσενα το κυνηγι ειναι η ζωη σου αλλα....... εγω δεν θελω να κυνηγω
Θελω ομως την σκοποβολη
Μου αρεσει πολυ
Τον καθυσηχασα και του εξηγησα
Απο τοτε κανουμε σκοποβολη παρεα και το έπιδιωκει
Δεν τον πιεζω για το κυνηγι
και δεν πρεπει
Οτι κανουμε σπιτι μας Αστη δασκαλα ανεραστη θα ειναι
Να το χαιρεσαι το αντρακι σου!
Να τον χαιρεσε φιλε τον λεβεντη σου
Θυμηθηκα την πρωτη δικη μου τσιχλα στο φτερο με τον μπαμπα
Φυσικα ειχα ξαναβαρεσει με τον παππου γιατι εμενα μαζι τους στο χωριο και αυτος με ειχε μπασει
Ο πατερας ειχε ακομη ενδιασμους για το μικρο της ηλικιασ
Πηγαμε για τςιχλες με τον μπαμπα
Σε καποια στιγμη μου λεει
Παρε το οπλο να κατουρησω
Ειμαη γεματο
Θα ριξεις μονο απο αυτη τηνπλευρα
Αν περασει πουλι
Ειμουν στην ακρη απο ενα κρεμο
Και με εβαλε να βλεπω στον κρεμο για να μην υπαρχει εμα ασφαλειας στην βολη
Ξαφνηκα ακουω να μου λεει πανω........ σου αλλα στο .....σου το πουλι ερχομενο απο δεξια προς αριστερα τραβερσα στο υψος μου και βολιδα ηταν ηδη κατω
η αντιδραση του μπαμπα ηταν το κατι αλλο
Επερνε τηλεφωνα τον παππου να το πει τον ειχε ακουσει ολο το βουνο απ την χαρα του
Και καπως ετσι καθιερωθηκα επισημα στα ματια του ως κυνηγος και με εμπιστευτηκε
Με την πρωτη ευκαιρια ταχα οτι βαριοταν μου εδινε το οπλο και καθοταν σε μια ακρη να
βλεπει
Οταν εκανα δικα μου παιδια καταλαβα οτι δεν βαριοταν ....καθε αλλο
Αλλα δεν υπαρχει μεγαλυτερη χαρα για τον γονιο απο το να χαιρετε τα παιδια του να τα βλεπει γενικα να τα καταφερνουν σε οτι και αν καταπιαστουν
Για μενα τα παιδια θελουν παραδειγμα
Τα λογια δεν τα βοηθανε
Παραδειγμα και πανω στο παραδειγμα συζητηση καθως αυτο τα κανει να πορωνονται για νεο παραδειγμα
Το παραδειγμα ανοιγει πορτες
Η συζητηση χαρασει το δρομο
Και η επιτυχια τους ειναι ο σκοπος τους γονιου
Προκοπη να τους δωσουμε
Και καπως ετσι θα ερθει και το κυνηγι μαζι με ολα τα αλλα
Καλη σας μερα
Θα συμφωνήσω απόλυτα με τα γραφόμενα σου.. Χόμπι....! Τρικλοποδια στα πόδια μας αυτή η λέξη. Και δεν αρμόζει στην πραγματική έννοια του κυνηγίου και δίνει μια λανθασμένη εικόνα του κ υποβάθμιζει το θηραμα. Τα παιδία μου, αν κ μικρά, ποτέ δεν άκουσαν αυτήν την λέξη απο το στόμα μου όταν ήμαστε στο κυνήγι ή ψάρεμα...Συγγνώμη Κωνσταντίνε, αλλά, σ’ αυτήν ακριβώς τη άποψη οφείλεται και η κηλίδωση της κυνηγετικής δραστηριότητας.
Το έχω ξαναπεί και το ξαναλέω: Η σκοποβολή είναι χόμπι, όχι το κυνήγι!...
Το να τσουβαλιάζεις το κυνήγι στην κατηγορία "χόμπι", το να λες δηλαδή ότι οι κυνηγοί το ασκούν μόνο και μόνο για τη δια-σκέδασή τους (δηλαδή το διασκορπισμό τους), το καθιστάς άμεσα το πιο βάναυσο και αιματηρό χόμπι σε σχέση με όλα τα άλλα, και είναι αυτή ακριβώς η κατηγορία στην οποία βασίζεται η αντικυνηγετική ρητορική, και, κατά τη γνώμη μου, το να απαλλαγεί το κυνήγι από αυτήν την κατηγορία/ρετσινιά, θα πρέπει στο εξής να είναι και το κυριότερο μέλημα της κυνηγετικής κοινότητας.
Όσον αφορά στα ποσά που απαιτούνται για το κυνήγι, είναι αποτέλεσμα της καταναλωτικής συμπεριφοράς που εισήγαγε ο Κωστόπουλος στη χώρα μας τη δεκαετία του ’90 (και μας ξεβλάχεψε), του αστικού τρόπου σκέψης και ζωής και της υψηλής ρευστότητας. Πριν το ’90 δεν ήταν τόσο δαπανηρό διότι οι πιο πολλοί κυνηγούσαν στην περιοχή που έμεναν και δεν υπήρχαν τα σημερινά πρότυπα καταναλωτικής συμπεριφοράς. Τα σκυλιά δεν κόστιζαν χιλιάδες ευρώ ούτε φορούσαν κολάρα εκατοντάδων και ο ρουχισμός ήταν εκείνος του ΕΣ, ενώ, το κάθε ριγμένο φυσίγγι συνήθως αντιστοιχούσε σε θήραμα. Ο πατέρας μου πήγαινε με το λεωφορείο για πέρδικες και το μεσημέρι γύριζε και με μια σακούλα τσιπούρες και την Remi στην πλάτη. Όμως, σήμερα , ακόμη κι εδώ μέσα έχω δει να κατηγορούνται οι επαρχιώτες κυνηγοί για το τζιν και το "σκαρπίνι" στο καρτέρι.
Επίσης, όπως πολύ σωστά επεσήμανε κι ο Στέφανος, για τον [χαμηλό] αριθμό των κυνηγών, ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό και η αστυφιλία. Φανταστείτε να μην υπήρχε αυτό το μεταπολεμικό ρεύμα μετανάστευσης και η ερήμωση της επαρχίας… Δυόμισι εκατομμύρια κυνηγούς θα είχε η Ελλάδα, όχι 250.000!...
Στην επαρχία, πριν το ’90, σχεδόν όλοι οι πιτσιρικάδες ήμασταν όλη μέρα έξω, με τη σφεντόνα στη μια κωλότσεπη, την πετονιά στην άλλη, το τόξο χιαστεί στην πλάτη και το φυσοκάλαμο στο χέρι. Μαζεύαμε τα ψιλά από τα εκκλησάκια και αγοράζαμε βολίδες για το αεροβόλο και φυσίγγια για το φλόμπερ, ενώ, ακόμη και σήμερα, το τιτίβισμα του κοκκινολαίμη με θλίβει διότι σήμαινε τέλος κυνηγιού και μισούσα το σχολείο που μου έτρωγε όλες αυτές τις ώρες της ημέρας. Τότε, τη λέξη Αθηναίος, τη χρησιμοποιούσαμε στη θέση της λέξης φλώρος.
Σήμερα όμως, ακόμα και στην επαρχία, [σχεδόν]όλοι οι πιτσιρικάδες, όταν δεν έχουν σχολείο και φροντιστήρια, ο χρόνος τους σπαταλιέται σε παιδότοπους, internet cafe και πολυκαταστήματα, πρωτίστως για την βόλεψη των εμβολιασμένων με το εμβόλιο του φόβου (fear inoculum) γονιών τους.
Με δεδομένα πλέον τα σημερινά πρότυπα συμπεριφοράς και κοινωνικής προσαρμογής, με τους άντρες παγιδευμένους στην αναζήτηση του μέγιστου εισοδήματος (τουλάχιστον στο μεγαλύτερο από εκείνο της συζύγου) και τις γυναίκες πλανεμένες από την ημικατανόηση του κινήματος του γυναικισμού (φεμινισμού), τα παιδιά έχουν μείνει έρμαια της διαφήμισης και του life style, που θέλουν τους ανθρώπους να νιώθουν άχρηστοι για τον εαυτό τους και με την πεποίθηση πως τα πάντα πρέπει να τα αγοράσεις από κάποιο ράφι. Αυτό ακριβώς που εγώ αποκαλώ "Καταναλωτικό Βουδισμό": Μη ψαρεύεις, μην κυνηγάς, μην κόβεις, μη μαζεύεις, μη σκέφτεσαι… Αγόρασέ τα όλα!
Τέλος, όλα τα δεινά αυτής της κοινωνίας, ξεκίνησαν από τη στιγμή που κάποιος δέχτηκε να πληρώσει για κάτι που η φύση τον είχε ήδη προικίσει.
Συγγνώμη Κωνσταντίνε, αλλά, σ’ αυτήν ακριβώς τη άποψη οφείλεται και η κηλίδωση της κυνηγετικής δραστηριότητας.
Το έχω ξαναπεί και το ξαναλέω: Η σκοποβολή είναι χόμπι, όχι το κυνήγι!...
Το να τσουβαλιάζεις το κυνήγι στην κατηγορία "χόμπι", το να λες δηλαδή ότι οι κυνηγοί το ασκούν μόνο και μόνο για τη δια-σκέδασή τους (δηλαδή το διασκορπισμό τους), το καθιστάς άμεσα το πιο βάναυσο και αιματηρό χόμπι σε σχέση με όλα τα άλλα, και είναι αυτή ακριβώς η κατηγορία στην οποία βασίζεται η αντικυνηγετική ρητορική, και, κατά τη γνώμη μου, το να απαλλαγεί το κυνήγι από αυτήν την κατηγορία/ρετσινιά, θα πρέπει στο εξής να είναι και το κυριότερο μέλημα της κυνηγετικής κοινότητας.
Όσον αφορά στα ποσά που απαιτούνται για το κυνήγι, είναι αποτέλεσμα της καταναλωτικής συμπεριφοράς που εισήγαγε ο Κωστόπουλος στη χώρα μας τη δεκαετία του ’90 (και μας ξεβλάχεψε), του αστικού τρόπου σκέψης και ζωής και της υψηλής ρευστότητας. Πριν το ’90 δεν ήταν τόσο δαπανηρό διότι οι πιο πολλοί κυνηγούσαν στην περιοχή που έμεναν και δεν υπήρχαν τα σημερινά πρότυπα καταναλωτικής συμπεριφοράς. Τα σκυλιά δεν κόστιζαν χιλιάδες ευρώ ούτε φορούσαν κολάρα εκατοντάδων και ο ρουχισμός ήταν εκείνος του ΕΣ, ενώ, το κάθε ριγμένο φυσίγγι συνήθως αντιστοιχούσε σε θήραμα. Ο πατέρας μου πήγαινε με το λεωφορείο για πέρδικες και το μεσημέρι γύριζε και με μια σακούλα τσιπούρες και την Remi στην πλάτη. Όμως, σήμερα , ακόμη κι εδώ μέσα έχω δει να κατηγορούνται οι επαρχιώτες κυνηγοί για το τζιν και το "σκαρπίνι" στο καρτέρι.
Επίσης, όπως πολύ σωστά επεσήμανε κι ο Στέφανος, για τον [χαμηλό] αριθμό των κυνηγών, ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό και η αστυφιλία. Φανταστείτε να μην υπήρχε αυτό το μεταπολεμικό ρεύμα μετανάστευσης και η ερήμωση της επαρχίας… Δυόμισι εκατομμύρια κυνηγούς θα είχε η Ελλάδα, όχι 250.000!...
Στην επαρχία, πριν το ’90, σχεδόν όλοι οι πιτσιρικάδες ήμασταν όλη μέρα έξω, με τη σφεντόνα στη μια κωλότσεπη, την πετονιά στην άλλη, το τόξο χιαστεί στην πλάτη και το φυσοκάλαμο στο χέρι. Μαζεύαμε τα ψιλά από τα εκκλησάκια και αγοράζαμε βολίδες για το αεροβόλο και φυσίγγια για το φλόμπερ, ενώ, ακόμη και σήμερα, το τιτίβισμα του κοκκινολαίμη με θλίβει διότι σήμαινε τέλος κυνηγιού και μισούσα το σχολείο που μου έτρωγε όλες αυτές τις ώρες της ημέρας. Τότε, τη λέξη Αθηναίος, τη χρησιμοποιούσαμε στη θέση της λέξης φλώρος.
Σήμερα όμως, ακόμα και στην επαρχία, [σχεδόν]όλοι οι πιτσιρικάδες, όταν δεν έχουν σχολείο και φροντιστήρια, ο χρόνος τους σπαταλιέται σε παιδότοπους, internet cafe και πολυκαταστήματα, πρωτίστως για την βόλεψη των εμβολιασμένων με το εμβόλιο του φόβου (fear inoculum) γονιών τους.
Με δεδομένα πλέον τα σημερινά πρότυπα συμπεριφοράς και κοινωνικής προσαρμογής, με τους άντρες παγιδευμένους στην αναζήτηση του μέγιστου εισοδήματος (τουλάχιστον στο μεγαλύτερο από εκείνο της συζύγου) και τις γυναίκες πλανεμένες από την ημικατανόηση του κινήματος του γυναικισμού (φεμινισμού), τα παιδιά έχουν μείνει έρμαια της διαφήμισης και του life style, που θέλουν τους ανθρώπους να νιώθουν άχρηστοι για τον εαυτό τους και με την πεποίθηση πως τα πάντα πρέπει να τα αγοράσεις από κάποιο ράφι. Αυτό ακριβώς που εγώ αποκαλώ "Καταναλωτικό Βουδισμό": Μη ψαρεύεις, μην κυνηγάς, μην κόβεις, μη μαζεύεις, μη σκέφτεσαι… Αγόρασέ τα όλα!
Τέλος, όλα τα δεινά αυτής της κοινωνίας, ξεκίνησαν από τη στιγμή που κάποιος δέχτηκε να πληρώσει για κάτι που η φύση τον είχε ήδη προικίσει.
Γιατί σας τρομάζουν οι λέξεις?
βρήκα αυτόν τον ορισμό ο οποίος με καλύπτει.
Και θα είναι χόμπι όσο τηρώ τους κανόνες και δίνω τις μεγαλύτερες πιθανότητες στο θήραμα για να ξεφύγει και δεν πάω να το θηρεύσω με κάθε τρόπο.