Οταν άνοιξε αυτό το θέμα εγώ υπηρετούσα και μετρούσα αντίστροφα...

Παρουσιάστηκα τον Γενάρη,μια ημέρα μετά την "πρώτη φορά αριστερά",στο Κεντρο Υλικού Πολέμου στη Λαμία,που ήταν πολύ καλά!
Από εκεί μετάθεση στην Αλεξ/πολη σε Τάγμα ΥΠοστήριξης,καθώς η κυβέρνηση ήθελε να στελεχώσει την παραμεθόριο με αποτέλεσμα πολλά παλικάρια στο κέντρο να κλαίνε στα τηλέφωνα,καθώς το βύσμα τους είχε κρεμάσει(για λίγους μήνες μόνο).

Στην Αλεξανδρούπολη (ήμουν τυχερός γιατί αν και Ν.Έβρου δεν ήταν Έβρος!)το στρατόπεδο σχετικά καλό,οι συνθήκες μέτριες,πολύ ταλαιπωρία χωρίς λόγο(οκ έτσι είναι ο στρατός),πολύ δουλειά σε αποθήκες-συνεργεία-αγγαρείες οικοδομής..Σχετικά καλός διοικητής,αρκετά καλά στελέχη και καλό κλίμα μεταξύ μας!
Άδειες μόνο πάσχα κ καλοκαίρι γιατί ηταν πολλα τα έξοδα για να κατέβεις απο εκεί πάνω.
Το καλοκαίρι κεντρικό Κ.Ψ.Μ. όπου με κράτησαν σχεδόν 3 μήνες,δε με άφηναν με τίποτα να φύγω γιατί δεν έβρισκαν άλλον όπως μου έλεγαν!!Εκεί πέρασα πραγματικά πολύ ωραία,αν και έκανα και υπηρεσίες και ανά περιόδους ήμουν ολομόναχος(με λίγες εξόδους),γνώρισα αξιόλογους στρατιώτες και στελέχη και από άλλες μονάδες ενώ γλίτωσα ταυτόχρονα από τις πολλές παράλογες φωνές,καμπάνες,αναφορές ορισμένων καραβανάδων.
Ποτέ δε μου άρεσε σαν ιδέα "αυτός" ο στρατός αλλά μπορώ να πώ πως έμαθα κάποια πράγματα,όχι για να πολεμήσω βέβαια!Γνώρισα πολλούς αξιόλογους ανθρώπους,έκανα κ κάποιες φιλίες,γνώρισα τον συμφορουμίτη Βασίλη(DrV) και γενικά περάσαμε καλά στην όμορφη Αλεξ/πολη....cool.
Δεν μπόρεσα να επισκεφτώ το Δέλτα,είδα πολλές τσίχλες στα επιστρόφια,ψαρόνια,τσαλαπετεινούς,κοτσύφια να ζευγαρώνουν,τρυγόνια το καλοκαίρι,τσίχλες,δεντρότσιχλες και φάσσες τον Οκτώβρη!
Είμαι από αυτούς που σπάνια θα μιλήσω για το στρατό στους φίλους και όχι,δεν θα ξαναπήγαινα!